73,470 matches
-
Din greșeală descoperisem pâinea cu unt, dulceață și sare, iar fantezia mă ajutase să desăvârșesc desertul: pâine cu unt, dulceață și fără sare. Să-l încercați neapărat. Nu știți ce clipe de desfătare vă poate aduce... - fantezia defensivă - ca principiu, rețineți că în bucătăria voastră nu există erori, nu există omisiuni, nu există scăpări. Scoateți aceste cuvinte din vocabularul de acasă. Sunt de folos la serviciu, când luați în discuție munca subalternilor, nu în bucătărie. Aici, acestea sunt înlocuite de inovație
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
Numărul opt însă era mai sensibil, mai atent cu mine; venea în bucătărie și mă dezmierda, îmi zicea să las treaba deoparte și să mă odihnesc. De obicei, după această fază urma și un pic de tandrețe... Nu-mi pot reține un oftat când zic „un pic“. Oricât de rar ne-am fi văzut, numărul opt nu reușea să mă ridice la cer. Vedeam că ar vrea asta, dar o citeam numai în ochii lui; știți că adepții unei vieți sănătoase
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
să ne debarasăm cumva de materializarea acestora. Dacă nu ați fost asistate de o gospodină autentică și ceea ce ați gătit nu pare comestibil, vă prezint o listă de acțiuni standard, prin care puteți scăpa de roadele nefericite ale experimentului culinar. Rețineți-le pe acestea și adaptați-le la realitatea existentă în bucătăria voastră: - ciorba atât de rea la gust încât nici măcar n-o puteți gusta fără să vi se facă rău* trebuie aruncată în vasul de WC sau în chiuvetă, dar
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
care le-ai produs. Chinul are, În cazul acesta, semnificația simbolică a unui ritual de expiere, reparator. Mitologia chinurilor este plină de eroi și exemple: Danaidele, Sisif, Tantal, Oedip, Raskolnikov și seria este departe de a se Încheia. Ceea ce trebuie reținut este faptul că situațiile Închise ale vieții, ca și persoanele care Îi cad victime, nu sunt nenorociri, ci acte sau ritualuri de Încercare la care este supusă ființa umană, inevitabile În decursul existenței acesteia. Prin ele, persoana iese mai Întărită
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
în ocrotire. Același articol incriminează cu aceleași sancțiuni jignirea în public, prin cuvinte, expresii vulgare, manifestarea unor acte de violență, tulburarea liniștii publice a colocatarilor prin zgomote, țipete sau scandal. Pentru protejarea victimei, procedura este foarte rapidă: poliția îl poate reține pe agresor 24 de ore, apoi, dacă se consideră necesar, instanța poate formula imediat sentința. Procedura se declanșează însă prin plângere prealabilă. Din cauza lipsei mijloacelor de sprijin ulterior al victimei, în astfel de situații, plângerile prealabile sunt extrem de rare. Victimele
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
apărare împotriva atacului victimei în condițiile art. 44 din Codul penal; b) victima este condamnată definitiv pentru participarea la un grup infracțional organizat; c) victima este condamnată definitiv pentru una dintre infracțiunile prevăzute la art. 21, alin. (1); d) instanța reține în favoarea făptuitorului circumstanța atenuantă a depășirii limitelor legitimei apărări împotriva atacului victimei, prevăzută la art. 73, lit. a), din Codul penal, sau circumstanța atenuantă a provocării prevăzută la art. 73, lit. b), din Codul penal. (2) Victima care a beneficiat
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
din grădina publică”12), dar asta nu înseamnă că-și fixase acolo „masa de lucru”. Scria sub salcie? Să scrii într-o grădină publică (într-un parc) e suspect, devii - vrînd-nevrînd - obiect de curiozitate. Cert, lua „note”, ceea ce e altceva: reținea un „vers dat”, o imagine, în momentele scurte și rare de inspirație. în rest, în grădina publică, datorită prezenței oamenilor și lucrurilor din jur, starea sa sufletească era adesea cea pe care o arată următorul fragment Dintr-un text comun
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
și suferind de la început pînă la sfîrșit, oprit la o singură atitudine. Din această cauză rămîn în umbră, necomentate, anumite gesturi semnificative de ale sale. Unul se referă la „cultul” pentru Ștefan Petică. în Dosarul Bacovia, I(p. 112-113), am reținut mărturia lui Grigore Tabacaru despre lecturile comune din el („Prin 1903 am citit împreună «Fecioara în alb» de Petică”) și despre muzica pe care a adaptat o pentru „Era odată un prinț vestit” și cea compusă pentru „O ceasul trist
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
cu mediumul Eusapia Paloding relatează despre mese ridicate, mobile răsturnate, cutii muzicale, viori, tamburine, tabachere, ceasuri, perne mutate de la locul lor și de cărți care trec prin perdele, „zboară”. Cu atît mai posibil, cu cît din aceeași lucrare 10) a reținut noțiunile de „forță necunoscută” și „magnetism animal”, folosite în „Dialog de iarnă” și, respectiv, într-una din „Bucățile de noapte”. în fine, nu-i exclus nici ca, atunci cînd a scris „Zborul cărților”, Bacovia să-l fi avut în minte
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
continentele, chiar dacă principalul lui teatru a fost Europa. Mă întorc la versurile de la care am pornit: „Erau ziare, evenimente/ De vremuri grave, sau de regret -”. Pus la început, „erau” amintește de acel „fost-au”al cronicarilor. Ca și aceștia, Bacovia reține adesea din evenimente doar „ecourile” lor. Firește, cîndva ele au fost „înscrise în inima [sa]”, însă, prin distanțarea în timp, acum, adică atunci cînd își compune poemul, sînt doar niște repere îndepărtate pentru reflecții în marginea unor situații analoage. „Eu
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
franțuzoaică „privé d’amour”, „care-și scria ei singure anonime și la toată lumea din orașul în care locuia”.1) Celibatar pînă la vîrsta de 47 de ani, și fratele a două din ele, Bacovia le ignoră complexele, maniile și le reține numai drama. El își încheie tristul său poem cu un gest delicat, mișcător, de omagiere a speranțelor acestor nefericite la care Zburătorul nu va veni, probabil, niciodată: „Eu trec, îmbătrînit, ca și ele,/ Șiasemenea inima mea plînge-/ Din treacăt, tuturor
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
al damnării, și al abandonului. „Crize” Publicat în 1930, atît în revistă cît și în volum, „Crize” e unul din poemele mijlocii ale lui Bacovia: are 12 versuri, împărțite în trei strofe. Deși-i plin dramatism, el n-a prea reținut atenția comentatorilor literari. Aparține categoriei „Nevrozelor”, căci chiar evocă o criză de nervi, mai exact o spaimă în urma căreia poetul a simțit „fiori de nebunie”. Explicațiile legate de aceasta trebuie să înceapă cu amintirea faptului că Bacovia era un promeneur
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
unde (în ziua de 3 februarie 1929) a murit”.6) Despre pedanți „Pedant” e încă una din vorbele grele folosite de Bacovia. O singură dată, dar memorabil. Le-am cerut mai multor persoane să și amintească împrejurarea în care au reținut o. Deși cîțiva o auziseră și înainte, în alte contexte, toți au recunoscut că ea li s-a fixat definitiv în minte abia după lectura poeziei „Liceu” și că de atunci au repetat-o de nenumărate ori, cel mai adesea
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
învățămîntului” din Consiliul Județean, membru în Comitetul școlar al liceului etc.18) Principalele sale idei asupra rostului liceului se găsesc în broșura Răspuns la chestionarul relativ la învățămîntul secundar (Tipografia „Progresul” M. Haber et C. Gavrilescu, Bacău, 1905, 40 p. ), care a reținut atenția lui Nicolae Iorga în „Sămănătorul”19) și a fost semnalată, în termeni amicali, de N. Bradu (pseudonimul lui D. A. Teodoru, profesor de franceză, care a trecut și pe la Gimnaziul din Bacău), în „Curentul nou”.20) Și, de asemenea, în
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
dau, realmente, frisoane!1) Tot în lectura acestei poezii poate fi remarcată și o variantă (să fie la mijloc doar o lecțiune precipitată?) la versul 2: într-un han, de Paște pentru într-un han, departe -. în fine, e de reținut că versul 12 din Poemă finală apare aci: „E timpul... toți nervii te vor”, ca în Opere (1944)(volumul din care citea), și nu mă dor, cum e în edițiile curente. Un cuvînt și despre interpretarea actorilor: tendința celor mai mulți (excepție
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Lallier și F. Antoine (Guerre de Jugurtha, Ed. Hachette, 1885). Pentru elevii romîni din ultimul deceniu al secolului XIX exista însă ediția școlară întocmită de Nd. Locusteanu: G. Sallusti Crispi, De conivratione Catilinae/De Bello Jvgvrtino (F. Göbl, 1896). Fraza reținută de Bacovia e din Război cu Jugurtha (fragmentul XXXV, 10): „Sed, postquam Roma egressus est, fertur, saepe eo tacitus respiciens, postremo dixisse: «Urbem venalem et mature perituram, si emptorem invenerit.»” într-o traducere făcută în anii noștri, pasajul acesta sună
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
apoi să cîștige alții, noi, în sfîrșit să nu pregete a dobîndi prin dărnicie tot ceea ce pot”. Eficiența unei atare diplomații îi creează convingerea că în capitala republicii „toate se pot cumpăra cu bani”. Sensibil la aspectele etice, Bacovia a reținut din palpitanta istorie a numidianului vorbele sale amare și, într-un fel, profetice: „Urbem venalem...” 182 Constantin Călin Al doilea citat, „ca și pe acea stradă lăturalnică, ninge”, e, în fapt, un autocitat. Reia, rezumînd-o, această frază existentă în fragmentul
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
mi-a povestit că, în lunga sa carieră, a participat la deshumarea doar a unui singur mort dintr-un așa-numit „sicriu de plumb”, ofițer din familia Poltzer, participant la Războiul de Independență, unde se distinsese. întîmplarea, pe care a reținut-o datorită unui incident, a avut loc în 1934 sau 1935, după mai bine de trei decenii de la decesul respectivului. Cînd a fost deschis sicriul, a văzut că trupul și îmbrăcămintea defunctului se păstraseră aparent intacte. însă, în timpul mînuirii, flaneaua
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
p. 91. 13. Ion Păun Pincio, „Sfîrșit de toamnă”, în Versuri. Proză. Scrisori, ediție citată, p. 26. 14. „Corbii”, în Scrieri alese, Ediție îngrijită de C. D. Papastate, Editura pentru Literatură, 1968, p. 117. E de observat că în timp ce Bacovia reține „«Corbii»/ Poetului Tradem-”, Galaction se atașează de poemul „Corbii” de Silvan Becescu, care, cînd era în liceu, i s-a părut „extraordinar”. (V. „Silvan Becescu a murit”, în Adevărul literar și artistic, 5, nr. 174, 6 apr. 1924, p. 3
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
hora. 12. „Dintr-un text comun”, op. cit., p. 334. într-una din postumele sale, „Verset slav”, figurează și cuvîntul „tango”. 13. „Bucăți de noapte”, loc. cit., p. 321. 14. „Dormitînd”, op. cit., p. 78. Ca unul care le frecventează rar, Bacovia reține partea fascinantă a balurilor, nu cea obositoare, de bîlci sau de iad, falsă, cum fac alți autori. 15. Op. cit., p. 279. 16. Op. cit., p. 54. Cînd e vorba de Bacovia monden, cel mai greu e să ți-l imaginezi în
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
că ne-ar cam bate obrazul pentru felul în care îi interpretăm. Și ne-ar spune vorba obișnuită pe vremea lor, „Honni soit qui mal y pense!”. Deși îl întîlnesc, mulți dintre contemporanii lui Bacovia nu-l văd, nu-l rețin fizic. Unul, de pildă, e Mihail Cruceanu: „L-am cunoscut și pe Bacovia. Era un om foarte retras”. Despre felul cum arăta, însă, nu spune nici un cuvînt. N-avea nimic remarcabil? Ba da! Care-i atunci cauza acestei opacițăți? Lipsa
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
-n Eminescu”, „e ca-n Caragiale”, „e ca-n Coșbuc”, „e ca-n Sadoveanu”. în poezii, Bacovia folosește doar o singură dată cuvîntul „vid”: „în curînd, încet va cădea în vid/ Tot”. („Monosilab de toamnă”) „Căderea în vid” (o formulă reținută de la lecțiile de fizică) e contrariul „excelsior”-ului, o senzație pe care o au doar cei foarte obosiți și dezabuzați. în poemul lui Bacovia ea e precedată de afirmarea sentimentului inutilității și al eșecului: „în van peste foi, singur, un
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
lucru care n-a fost relevat pînă acum. în 1964, cu ocazia apariției Ateneului, am scris primul meu articol despre Bacovia. A fost o mică bravură, pentru că în acel an au apărut doar trei articole despre poet. Critica încă era reținută în fața operei sale. Ulterior, spre sfîrșitul anilor ’60, situația s-a schimbat, iar deceniul 1971-1981 a devenit cel mai abundent din bibliografia bacoviană. Apoi, după centenar, aceasta a început să se rarefieze. A scrie despre Bacovia e iarăși dificil, poate
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
-l Solomon Marcus și-a ținut comunicarea despre „G. Bacovia și D. Pompei - un izomorfism de structură”. într-o viitoare istorie a culturii romînești, pe cei doi - a spus profesorul - „va trebui să i așezăm în aceeași familie”. N-am reținut toate argumentele. Am notat doar cele mai interesante propoziții referitoare la Bacovia. De pildă că la poetul nostru „nu există amintiri, ci numai aparent amintiri”, cum ar fi aceea a copilului cu zmeul din „Alean”. „Există, în schimb, așteptări”. Sau
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
literare ale primarilor, oricare ar fi numele lor, din trecut și de azi, cu excepția lui Delavrancea, care a fost primar al Capitalei. Cu atît mai puțin pe ale unuia care vine de la manivelă și s-a ocupat cu „păcănelele”. Am reținut totuși, pro memoria, vorbele de un grotesc enorm pe care le-a spus, în cîteva rînduri, primarul Dumitru Sechelariu despre Bacovia. Nu le aș fi dat atenție dacă n-ar fi fost puse, cu litere mari, grase în titluri. într-
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]