7,741 matches
-
redată, de asemenea, de Ball și Dagger potrivit căreia "oricine dorește să păstreze aranjamentele sociale și politice existente va trebui să aibă în vedere schimbările culturale și poate chiar să încerce să întărească legătura culturală". 3. Coordonate ale ideologiei socialiste Conceptual, socialismul poate fi abordat dintr-o triplă perspectivă: ca mișcare socială, ca tip de regim politic și ca ideologie. Vom avea în vedere, în această secțiune, aspectele ideologice ale socialismului, precum și diferitele curente care s-au manifestat în cadrul său ideatic
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1080_a_2588]
-
-lea, el a fost deplasat înspre o semnificație prin care "ideologia" servea pentru a desemna nu știința proiectat de Tracy ci, mai curând, presupusul obiect al preocupărilor sale de guvernare și terapeutice adică, ideile confuze și greșite înseși, precum și cadrul conceptual mai larg, sau perspectivele asupra lumii pe care aestea se bazau. Cu alte cuvinte, ideologia a ajuns să fie privită ca un obstacol pentru comportamentul rațional, și pentru comportamentul specific politicii în particular" "No end of ideology," în History of
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1080_a_2588]
-
no. 65, 1971), 655. 14 Procedurile sunt indicate de Gerring după cum urmează: Voi sugera următorul set de proceduri: (1) construcția unei definiții minimale (sau de bază); (2) atingerea unei cât mai mari diferențieri posibile față de termenii vecini; și (3) specificitatea conceptuală" ("Ideology...", 979). 15 Capitolul de față a fost elaborat, sub forma unui studiu, în cadrul unui stagiu de documentare postdoctorală în teorie politică pe care l-am efectuat, în luna ianuarie 2011, la Humboldt-Universität zu Berlin, Germania, la invitația Philosophische Fäkultat
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1080_a_2588]
-
istorie”. În acest mod, autorul se desparte polemic de autonomismul estetic, dar și de pozitivism, recunoscându-i artei capacitatea de a integra umanul în întreaga lui complexitate și rețea de determinări. Esteticianul uzează de o logică și de un lexic conceptual proprii, dificile - acesta fiind și unul din motivele pentru care opera lui a fost puțin comentată și uneori considerată drept o creație bizară și obscură. În tinerețe N. a tradus breviarul de estetică al lui Benedetto Croce și a mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288422_a_289751]
-
lecturii orientate către cititor. Unii vor să întemeieze comentariul critic pe un corpus de evidențe textuale, situate deasupra oricărei posibilități de controversă. Ceilalți, dimpotrivă, sunt partizanii unei critici argumentative, ghidate de tehnici de persuasiune abile. Declarată apodictic drept inevitabilă, legitimată conceptual și metodologic, o astfel de polarizare consacră ruptura ireversibilă între două paradigme critice: una metafizică (mizând pe unitatea organică a textului) și alta deconstrucționistă (interesată mai curând de construirea textului și de contradicțiile semiozei). Studiul lui C.-P. sugerează căi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286426_a_287755]
-
ROMÂNE / 141 Repere teoretice / 141 IV.1. Concepte operaționale / 141 IV.2. Unități sintactice / 142 IV.3. Raporturi sintactice / 147 IV.4. Funcții sintactice / 151 Aplicații /170 V. NIVELUL STILISTIC AL LIMBII ROMÂNE / 211 Repere teoretice / 211 V.1. Delimitări conceptuale / 211 V.2. Stilurile funcționale ale limbii române actuale / 212 Aplicații / 218 Teste de Limba română / 223 Bibliografie / 249 Izvoare / 253 Cuvânt-înainte În condițiile în care descrieri "fără rest" ale oricărui nivel al limbii sunt imposibile, doamna Angelica Hobjilă propune
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
și făcut. Nimic nu mi-a fost mai drag decât bărbatul. Nu crez să mă ții de rău pentru că mi l-am luat." (Petre Ispirescu, Fata săracului cea isteață) V. Nivelul stilistic al limbii române Repere teoretice V.1. Delimitări conceptuale Stilul, ca rezultat al alegerilor 139 operate de un locutor/ creator din totalitatea posibilităților existente în sistemul unei limbi (alegeri inclusiv de a devia de la anumite norme, de a crea noi "semne", noi reguli de asociere/ relaționare a acestora etc.
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
Rece 63 4.2. Teoria și practica păcii (liberal-)democratice 66 4.3. Neoconservatorismul și politica externă americană 70 Capitolul 5 - Conceptul de securitate (Ruxandra Stoicescu) 77 5.1. Securitatea În relațiile internaționale: o istorie intelectuală 78 5.2. Reformulări conceptuale 81 5.3. Studiul critic al securității 86 5.4. Securitatea umană - un concept mobilizator 89 5.5. Conceptul de securitate În secolul XXI 90 5.6. Securitatea: teorie și practică 92 Capitolul 6 - Securitatea regională. Contexte, agende, identități (Luciana
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
Din punct de vedere teoretic, cea mai importantă este aceea că pentru Înțelegerea politicii de securitate ca politică publică este nevoie de explicarea unor noțiuni ce provin din zone academice conexe, precum relațiile internaționale sau studiile strategice. Deși, poate dezvoltate conceptual, În special datorită influenței teoriei relațiilor internaționale, studiile de securitate sunt mai degrabă un domeniu pluridisciplinar. De aceea, analizele strict istorice sau În spiritul geopoliticii clasice nu sunt suficiente pentru o educație de calitate În această direcție. Lor trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
altuia sau a unui grup de state, prin organisme specifice (FMI, BIRD, BERD etc.), asupra altora” (Popescu, 2000, pp. 12-14). Așadar, securitatea națională este un concept mult mai complex decât apărarea granițelor prin mijloace militare, dar este necesar un cadru conceptual și o metodologie rațională de evaluare a mediului de securitate și de identificare a amenințărilor reale și a intereselor naționale În acel context. Politica de securitate națională Își propune să protejeze diferite entități: indivizi, stat, regiuni sau sistemul internațional. Însă
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
ale lumii relațiilor internaționale. De-a lungul timpului, aceste contexte teoretice au avut un profund impact nu numai asupra modalităților de structurare a studiului relațiilor internaționale 1, dar și asupra procesului politic real. Distincția este importantă nu doar În termeni conceptuali, atrăgând atenția asupra pericolului formulării de legi politice despre care se presupune că au fost Învățate din istoria relațiilor internaționale, ci și În termenii mai practici ai politicii de zi cu zi. Pentru a plasa discuția Într-o perspectivă teoretică
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
asupra relației dintre individ, stat și sistem internațional. Privind aceste dezbateri din alt punct de vedere, este important de notat că, În multe cazuri, disciplina relațiilor internaționale a fost extrem de explicită În a asigura politicienii că le poate furniza hărți conceptuale de Încredere, interpretări „corecte” ale realității, pentru a facilita Înțelegerea evenimentelor și a anumitor recurențe istorice În domeniul politicii internaționale. Hans Morgenthau, de pildă, susținea că ar exista legi obiective care dau formă politicii internaționale În timp și spațiu, iar
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
avea atât un scop politic, cât și academic și metodologic. Scris În anii imediat următori căderii Cortinei de Fier, urmărea să susțină nevoia de studii despre securitate (scopul politic) și să stabilească o istorie intelectuală sau cel puțin o genealogie conceptuală pentru a se putea merge mai departe În studiul securității (scopul metodologic). Analistul identifică două etape principale ale evoluției studiilor de securitate Înainte de 1991, o „epocă de aur”, care a durat din timpul celui de-al doilea război mondial până În
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
puțin fatale) variind În mod drastic În timp și spațiu. A Înțelege sensul contemporan al securității, Înseamnă, În aceste condiții, a Înțelege dinamica istorică a politicii mondiale (Krause și Williams, 1997, p. 36). 5.2. Reformulări conceptualetc "5.2. Reformulări conceptuale" În general, se acceptă departajarea susținătorilor acestor reformulări În grupul celor ce vor să extindă studiul securității și cei ce vor să Îl aprofundeze (Tarry, 1998). Acest lucru se referă la cei ce păstrează schema inițială a statului ca obiect
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
uităm Însă că securitatea umană este mai ales un excelent slogan mobilizator, elaborat În anul 1994 cu scopul strategic de a modifica o anumită agendă politică (Krause, 2004, p. 44). Importanța ei rezidă În faptul de a acorda o coerență conceptuală numeroaselor inițiative guvernamentale și non-guvernamentale, naționale și internaționale, și de a promova reformularea relației dintre stat și cetățenii săi În cazurile unde este nevoie. 5.5. Conceptul de securitate În secolul XXItc "5.5. Conceptul de securitate În secolul XXI
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
și după ce securitatea a Început să fie definită și prin prisma percepției amenințărilor de securitate 2 (Jervis, 1970; Allison G., 1971; Jervis, 1976), această abordare este Însă mai puțin vizibilă În literatura de specialitate. Există Însă și perspective mai dezvoltate conceptual. Ceea ce au În comun este observația că, pentru a vorbi de securitate regională și, În general, de o problematică la nivel regional, este necesar un grad minim de interdependență Între actorii implicați. Ce anume Înseamnă acest grad de interdependență este
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
cuvinte, pentru cei care studiază securitatea regională din punctul de vedere al subsistemelor, acestea sunt doar instrumente analitice, tipuri ideale În sens weberian, iar pentru cei care discută despre sisteme subordonate, acestea există și În realitate, nu doar la nivel conceptual, fiind elemente fundamentale ale ordinii mondiale. Literatura dedicată complexelor de securitate este de dată mai recentă (anii ’80), Însă Împrumută elemente din ambele direcții de cercetare. 6.2.2. Subsistemul regional Subsistemele regionale sunt definite În general drept structuri de
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
cuvinte, alianțele regionale creează fie contra-alianțe, fie imitatori. Evaluarea impactului subsistemelor transnaționale și integrate este Însă mult mai problematică. Rezultatele cercetărilor din perioada Războiului Rece pot fi aplicate noilor situații cu mari rezerve, iar studiile comparative recente Încă reproduc cadrul conceptual dezvoltat În contextul bipolarității. În general, se acceptă totuși faptul că subsistemele regionale sunt mai degrabă integrate decât strict interguvernamentale sau transnaționale și că sferele de securitate sunt din ce În ce mai strâns legate unele de altele, mai ales la nivel regional (Falk
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
există situații În care, datorită interdependențelor de securitate, pot fi generate structuri regionale de securitate distincte, și nu neapărat instituționalizate, această perspectivă introduce regiunea ca actor legitim pe scena internațională. Un alt avantaj este că, datorită unei mai mari flexibilități conceptuale, are potențial mult mai mare de aplicabilitate la cazuri reale. Totuși, ea lasă nerezolvată chestiunea criteriilor de stabilire a limitelor unei regiuni. Această dilemă nu este numai a studiilor de securitate regională, ea Înscriindu-se Într-o discuție mai largă
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
la Îndemâna statului) are Întotdeauna loc Într-un context mai larg decât cel militar. În același timp, izbucnirea ostilităților armate este departe de a echivala cu Întreruperea activităților În alte dimensiuni. Pe urmele lui Clausewitz sau Jomini, În perioada postnapoleoniană, materialul conceptual al gândirii strategice s-a extins exponențial, acoperind nu doar mediul terestru, ci și pe cel maritim sau aerian. Julien Corbett (Some Principles of Martime Strategy, 1972) sau Alfred Thayer Mahan (The Influence of Sea Power Upon History, 1890) au
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
organizarea și manevrarea forțelor armate Într-un context mai larg, dincolo de câmpul de bătălie, inclusiv În ceea ce privește pregătirea pentru confruntarea pe teren, dar și exploatarea imediată a rezultatelor acestei confruntări (Smith, 2001, pp. 1-3). În timp, procesul de extindere a limitelor conceptuale ale strategiei, de data aceasta dincolo de teatrul de operațiuni, se mai produce odată În secolul XX, răspunzând gradului tot mai crescut de complexitate a societăților. La cel mai general nivel, strategia se referă În prezent la procesul de atingere a
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
strategic nu se oprește aici. Capitolul de față a fost dedicat exclusiv introducerii publicului interesat de domeniul strategiei În principalele dezbateri legate de locul studiilor de strategie În mai larga tematică a relațiilor internaționale. Plecând de la această schiță a cadrului conceptual, cei preocupați de studiile strategice pot continua de exemplu să se familiarizeze cu diferite forme sau, mai degrabă, tehnici de utilizare a instrumentului militar precum războiul de uzură, războiul de epuizare și cel de anihilare sau conceptul de strategie indirectă
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
de exemplu să se familiarizeze cu diferite forme sau, mai degrabă, tehnici de utilizare a instrumentului militar precum războiul de uzură, războiul de epuizare și cel de anihilare sau conceptul de strategie indirectă. Spațiul restrâns nu permite aici o analiză conceptuală a universului unor strategi clasici pentru a descoperi, de pildă, principiul bătăliei decisive și pe cel al centrului de gravitate sau al punctului culminant al victoriei, Însă cei interesați pot utiliza bibliografia de la sfârșitul volumului pentru a-și orienta potențialele
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
volatile la cele foarte dinamice și accidentale. Natura ei este euristică și propedeutică. Adică de pregătire a momentului deciziei (propedeutica) și de căutare a soluțiilor strategice optime (euristica). De remarcat că, deși mulți au supraevaluat puterea predictivă a acestui cadru conceptual, autori precum Kahn au subliniat neîncetat limitele istorice și ontologice ale unor exerciții intelectuale de previziune: Chiar dacă n-ar exista accidente sau incertitudini intrinseci, În sens probabilistic, tot nu ar putea fi făcute predicții despre toate evenimentele. Chiar dacă ființele umane
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
și limitează În multe aspecte libertatea directorilor de program În a-și adapta continuu prioritățile În vederea accelerării procesului transformațional. Execuția bugetară este deficitară, iar legislația În domeniu trebuie Îmbunătățită. La nivel național prin aprobarea HG 1361/2006 s-a finalizat conceptual „Strategia pentru Îmbunătățirea sistemului de planificare și elaborare a politicilor publice la nivelul administrației publice centrale”. Se preconizează utilizarea bugetării pe programe (inclusiv execuția) după un calendar cu finalizare În 2013. Până În prezent, multe ministere au elaborat programe doar după
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]