7,703 matches
-
coadă șerpuitoare de lichid negru pe care naviga, până la bordura trotuarului, un muc de țigară și un băț de chibrit. - „Permiteți să mă recomand: mă cheamă Bonciu.” - „Ramses Ferdinand Sinidis, făcu el mecanic și oarecum dezmeticit, cu domiciliul pasager în pensiunea doamnei Pipersberg, din strada Garnizoanei No. 3.” „Numai puțină scurgere de borș”, zise surâzând. „Stau la etaj, într-o cameră cu vederea spre Ring, și asta de când mi-am părăsit femeia”, urmă el distrat și chinuit de neliniști. Parcă uitase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
îmi spuse dânsul tainic, ca să te poți urca din stradă ca pe o scară de pompieri, pe ramificațiile coarnelor mele, cu vârfurile sprijinite pe cerceveaua acoperișului”. - „De ce atâta oboseală?” în întrerupsei pe tonul cel mai amical, sprijinindu-l până la poarta pensiunii. Acolo, Ferdinand Sinidis, pironit în prag, deveni subit preocupat de ora prea înaintată. Era pe la amiazi... „Vreau să cunosc adevărul” strigă omul meu, după ce trecui în camera lui din pensiune. „Și îl voi cunoaște!” urmă el amenințător, cu capul plecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
întrerupsei pe tonul cel mai amical, sprijinindu-l până la poarta pensiunii. Acolo, Ferdinand Sinidis, pironit în prag, deveni subit preocupat de ora prea înaintată. Era pe la amiazi... „Vreau să cunosc adevărul” strigă omul meu, după ce trecui în camera lui din pensiune. „Și îl voi cunoaște!” urmă el amenințător, cu capul plecat pe umărul stâng și cu arătătorul ridicat în dreptul frunții. Avea în pupila stângă o licărire de demență, în timp de ochiul celălalt închis, trasa o linie neagră și orizontală deasupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
a lungul dunelor albe, înspre cimitir. ...Afară, platinatul disc lunar, albăstrea întinderea vizibilă până la negrele chenare strâmbe și colțuroase. Interveni o pauză în cursul căreia Ferdinand Sinidis servi cafele și țigări. Se trânti apoi în fotoliu și îmi vorbi despre pensiune: „Cred că doamna Leny Pipersberg a trecut de patruzeci de ani. Deși are o fiică de optsprezece, e încă tânără, brună, înaltă, spătoasă și plină. O recunosc și de la spate, după pata de culoarea ciocolatei, fixată ca o frunză de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
încă tânără, brună, înaltă, spătoasă și plină. O recunosc și de la spate, după pata de culoarea ciocolatei, fixată ca o frunză de salcâm pe buca șezutului ei zdravăn. S-a născut cu semnul acesta pe care îl cunosc toți bărbații pensiunii. Intră în cameră și se interesează, ca orice gazdă pricepută dacă toți sunt satisfăcuți, sau dacă vreunul are câte o dorință neîmplinită. Pata i se vede bine prin rochia de mătase albă, întinsă ca foița, pe trupul gol. Când face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
tonul fără contenire. Nimeni nu-l aude. Turma e grăbită, oile trec și eu, ca măgarul în mijlocul lor deși înghesuit încă, mă găsesc, totuși, singur. ...Cine mă vrea? „Nu pot să rămân multă vreme izolat în camera mea din această pensiune. Prin coridorul circular acoperit cu linoleum lustruit, trec mereu tălpile de pâslă, sau ghetele care scârțâie. O cheie nimerește anevoios în gaura ușii de alături. Se aude răsucitul ei în broască. Un bărbat spune ceva însoțitoarei care râde hohotind. După
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
mele, pe când Albertina părea lângă el o statuie fără greș, în dimensiuni cu adevărat impresionante, dar lipsită de orice trăsătură spirituală. Intrigat și împins mai mult de o curiozitate stranie, bătui la ușa Albertinei, cu zece minute mai târziu. Coridorul pensiunii era învăluit în întuneric. Toată lumea dormea, afară de doamna Pipersberg, din camera căreia răzbea o dâră slabă de lumină. Desigur că se pregătea pentru „rondul de noapte”. „Fac scandal!” mă răstii ciocănind a două oară în geamul mat de la ușa Albertinei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
răspicate, precum și loviturile din mâini și din picioare, în tăbliile de lemn, erau un spectacol care mă putea compromite. Mă miram chiar că nu s-au deschis încă ușile din coridor, ca lumina orbitoare a becurilor aprinse în toate camerele pensiunii să inunde ungherele cele mai întunecate. Așteptam ca dintr-o clipă în cealaltă, să apară în fiecare prag, bărbații și femeile în costume sumare, gata să pună mâna pe hoț și care, dând cu ochii de mine, să-mi arunce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
să fie ușor confundată cu o frumoasă vedetă de cinematograf. Privindu-i chipul pe portrete, în diverse atitudini, s-ar fi putut crede că totuși va izbuti odată să răzbească pe ecran sau pe scena teatrului. Eram poate singurul în pensiune, care îmi dădeam seama că fotografiile izbuteau numai fiindcă le lipsea culoarea verde a părului și cea verde pământie a chipului ei ca de moartă. Cu toate că urma conservatorul regulat, Nora nu se producea în sufrageria comună, unde se improvizau de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
părul ei „atât de verde”, s-o port în sân, ziua și noaptea, pentru ca să am și eu o speranță, care să nu mi se mai risipească niciodată. ...Nora s-a otrăvit cu gaz aerian, urmă distrat Ferdinand Sinidis, și toată pensiunea crede că eu port o bună parte din vină, după felul cum s-a desfășurat tragicul ei sfârșit. Căci în ultima scrisoare de două rânduri, scrisă cu creionul și înfiptă cu un ac în scaunul de lemn al bideului. Nora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
începu Ferdinand Sinidis, încercând să prindă o muscă ce i se așezase pe genunchi. Să-l închizi în ea cu toate că l-ai putea așeza și în biblia despre carne și desigur într-o carte despre suflet. E singurul om din pensiune cu care mă înțeleg din punct de vedere spiritual. Rudolf are treizeci de ani și trăiește între două femei. Chiți, îi zise „Dolfi”, și rostogolindu-și ochii bulbucați, schițează din buze un „o” roșu și pervers. Trupul ei e mic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
cei mai minunați creatori ai liricii germane, din ultimele două decenii. Ferdinand Sinidis își scoase portvizitul din buzunarul de la piept al jachetului și își numără banii. Oarecum satisfăcut, depuse pe lădița de noapte câteva bancnote, lângă nota de plată a pensiunii. ... „Oricât de distonant ți s-ar părea”, - mormăi el indispus, dar trebuie să-ți vorbesc și despre borș. Bunăoară despre borșul de sfeclă. - „Eu vreau să împart borșul”, zice Gloria, la masă, și scufundă lingura mare în castronul cu zeama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
reală cu marea, În anul o mie nouă sute șaptezeci și cinci cînd, În sfîrșit, la insistențele noastre, va accepta să se ducă la Rovinj cu mama, fiind găzduiți de niște prieteni. S-a Întors mai devreme, nemulțumit de climă, nemulțumit de serviciile pensiunii, nemulțumit de programul de la televizor, nemulțumit din cauza puhoiului de lume, din cauza mării poluate, a meduzelor, a speculei și În general a „jafului“. Despre mare, În afară că era murdară („un closet turistic comun“) și că erau meduze („le atrage Împuțiciunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
de format nr. 4, Războiul și Dorobanțul, dedeau fotografiile ofițerilor morți și răniți. Spitale peste tot. Mulți particulari pusese la dispoziție câte o cameră din locuința lor și cu paturile trebuincioase pentru căutarea răniților. Văduvele celor căzuți începeau să ceară pensiuni, fiindcă nu mai aveau cu ce trăi, polițele victoriei încep să devie exigibile. Bucureștiul se umple și de prizonieri turci care, pe o iarnă cumplită, au fost aduși pe jos, goi și flămânzi. Erea o jale să vezi pe acești
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
primit, zicând că acum are 64 ani și este bolnav. Cum am spus, opoziția a atacat multă vreme pe C.A. Rosetti, nu atât pentru recompensa națională de 1 111 lei pe lună, cât pentru faptul că a primit și pensiunea ce ar fi trebuit să primească de la 1868 la 1880, dar pe care o refuzase atunci. La sfârșitul lunii mai, C.A. Rosetti trimise lui Vasile Boerescu, ministrul Afacerilor Streine, o scrisoare în care îi spune cum că cel din
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
argint sunt demonetizate pe ziua de 27 noiembrie 1880. La casele publice sunt primite până la 31 decembrie. legea grădișteanu în sesiunea de toamnă a Camerelor, senatorul Petre Grădișteanu a prezentat o „propunere“ care a devenit proiect de lege, prin care pensiunile de retragere, recompensele naționale și remunerațiunile mensuale sau zilnice ale ecleziasticilor, militarilor, impiegaților în genere și tuturor celor plătiți cu luna sau cu ziua din tezaurul public sau din casele altor stabilimente publice sau persoane juridice, fie chiar în virtutea titlurilor
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
sugeau sângele bieților slujbași și pensionari. Toți funcționarii și toți pensionarii ereau datori vânduți cămătarilor, bietul slujbaș și bietul pensionar nu mai avea ce mânca literalmente. Pentru nevoile războiului, Camera votase o reținere de 5 la sută asupra salariilor și pensiunilor. Cămătarii luau 2 lei la 20 pe lună, iar salariile începeau de la sume ridicule, e destul să spun că un copist - după toate reținerile - primea în mână 87 lei. Legea Grădișteanu - cum i-a rămas numele - venea la timp. în
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
c) Foștii și actualii magistrați care au funcționat timp de șase ani; d) Inginerii, arhitecții, farmaciștii și medicii veterinari cu diplomă; e) Profesorii școalelor din orașe ale Statului sau ai școalelor secundare recunoscute de Stat; f ) Pensionarii cari primesc o pensiune minimă de 1 000 lei anual.“ Art. 69 [70]. Aceaste două colegiuri votează separat și aleg fiecare câte un reprezentant la Senat. Art. 70. În orașele unde nu s-ar găsi un număr de 100 alegători, pentru a forma cel
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
trebuie să primească confir mațiunea puterii legiuitoare și întărirea Domnului. Art. 111. Nu se pot statornici privilegiuri în materie de impozit. Nici o excepțiune sau micșorare de impozit nu se poate statornici decât printr-o lege. Art. 112. Nici un fond pentru pensiuni sau gratificațiuni în sarcina tezaurului public nu se pot acorda decât în virtutea unei legi. Art. 113. În fiecare an Adunarea Deputaților încheie socotelile și votează bugetul. Toate veniturile sau cheltuielile Statului trebuiesc trecute în buget și în socoteli. Bugetul se
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
bugetul general al veniturilor Statului. titlul v Despre puterea armată Art. 118. Tot românul face parte sau din armata regulată, sau din miliții, sau din garda cetățenească, conform legilor speciale. Art. 119. Militarilor nu se pot lua gradurile, onorurile și pensiunile decât numai în virtutea unei sentințe judecătorești și în cazurile determinate de lege. Art. 120. Contingentul armatei se votează pe fiecare an. Legea care fixează acest contingent nu poate avea tărie pe mai mult decât pe un an. Art. 121. Garda
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
în cel mai scurt timp legi speciale privitoare la obiectele următoare: 1 Asupra descentralizării administrative; 2 Asupra responsabilității miniștrilor și celoralți agenți ai puterii executive; 3. Asupra măsurelor celor mai nemerite pentru a stăvili abuzul cumulului; 4 Asupra modificării legii pensiunilor; 5 Asupra condițiunilor de admisibilitate și de înaintare în funcțiunile adminis trațiunii publice; 6 Asupra dezvoltării căilor de comunicațiune; 7 Asupra exploatării minelor și pădurilor; 8 Asupra fluviilor și râurilor navigabile sau flotabile; 9 Asupra organizațiunii armatei, drepturilor de înaintare
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
și lansată la Sibiu, în august 1927, în prezența autorului, aflat in concediu de odihnă). La 1 noiembrie 1927, diplomatul Lucian Blaga este transferat la Praga, în același post de atașat de presă. La 7 noiembrie închiriază o cameră la pensiunea "Karel IV" (la sugestia amicului Eugen Filotti, predecesorul său, care va deveni directorul Direcției Presă în Minister) apoi se mută pe strada Malatova, la două camere, "deocamdată destul de bune". Praga îi priește - și lui, și soției; au sentimentul unei reîntoarceri
Lucian Blaga, diplomatul by Lia-Maria Andreiță () [Corola-journal/Journalistic/8358_a_9683]
-
a obține foloase materiale, precum și Îndemnul sau determinarea, În același scop, a unei persoane la săvârșirea unor astfel de fapte respectiv În art. 7 acceptarea sau tolerarea practicării faptelor prevăzute la pct. 6 În hoteluri, moteluri, campinguri, baruri, restaurante, cluburi, pensiuni, discoteci sau În anexele acestora de către patronii sau administratorii ori conducătorii localurilor respective 47 . 46 Dumitru Pârvu, Incriminarea crimei organizate, Ed. Detectiv, 2006, p. 83. 47 Legea nr. 61/1991 (Actualizată 2008ă, pentru sancționarea faptelor de Încalcare a unor norme
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
plenară a clienților. Cu toate acestea, multe dintre aceste saloane sunt de fapt o firmă falsă, un paravan legal pentru activități sexuale ilicite. dă Prostituatele care aparțin unor stabilimente speciale de petrecere a timpului liber. În aceste stabilimente, hoteluri sau pensiuni elegante, cu mai multe stele, clienții sunt tratați cu o deosebită atenție și considerație, beneficiind de toate serviciile posibile, inclusiv cele care vizează preferințe sexuale deviante (jocuri erotice sado-masochiste, fantezii sexuale În grup etc.). eă Prostituatele Însoțitoare, care la solicitarea
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
TREIZECI ȘI OPT LA SUTĂ DIN POPULAȚIA ADULTĂ DE AMBELE SEXE CĂUTASE OPTIMIZĂRI PERSONALE ALE ACESTOR DISPOZIȚII. SE ÎNCERCAU ZECI DE METODE DE A SE MENȚINE RELAȚII DE TIP FAMILIAL ÎNTRE BĂRBAȚI, FEMEI ȘI COPIII LOR. BĂRBAȚII FIE STĂTEAU ÎN PENSIUNE ÎN CASELE FEMEILOR, FIE LOCUIAU ÎN CASA VECINĂ SAU PESTE DRUM. CE REPEDE ZBURĂM! EXCLAMĂ TÂNĂRUL LÂNGĂ EL. CÂT TIMP DUREAZĂ? MARIN NU MAI AVU VREME SĂ RĂSPUNDĂ. NAVA DESCRIA DEJA O CURBĂ DESCENDENTĂ. BRUSC, SCAUNELE BASCULARĂ ȘI O CLIPĂ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]