8,392 matches
-
Literele erau cleioase, cuvintele se Întindeau. Puteai oare să ai bază Într-o astfel de inscripție? „Dacă ești mascul, de ce lași În urmă atâta mucus?” gândi Noimann. Între timp, pe tunică apăru un grup de cinci stele. Cuvântul Bergenbier se topi În aer. În locul lui strălucea acum, Înscris cu majuscule, ALEXANDRION. The Greek original. După care urma reclama: „Un gust unic, obținut după o rețetă tradițională grecească prin Învechirea distilatului de vin În butoaie de stejar sub stricta supraveghere a specialiștilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
de lavandă și mușețel, și lăsați pentru o oră grijile deoparte...” Dincolo de jeturi, iar apăru salcia pletoasă. Părul imaginar al Oliviei se revărsa peste goliciunea lui... Melcii lui Oliver ieșeau din scorbură, cercetau aerul mișcându-și cornițele... Apăreau și dispăreau, topindu-se-n văzduh. Erau ca o adiere. În timpul săptămânii, Noimann avusese, Într-adevăr, un program supraîncărcat. Abia când ajungea acasă, o vedea pe Mathilda stând pe canapea, Înconjurată de cărți de tarot, și cădea lat. Nu Înainte Însă de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
reconstitui din ele diverse scene din spectacole de operă sau cabaret... Mânuind cărțile și zarurile, inginerul se comporta ca un adevărat magician. Sub bagheta nevăzută, În fața comesenilor apăreau personaje cunoscute care, după ce-și intonau o parte din arie, se topeau, dispărând În neant. Nu cumva, se Întrebă stomatologul Paul, Satanovski Își băgase un pic nasul și În alcovul său?! Între patul lui, pe care ședea Lilith, și Împărăția asfaltului lui Satanovski exista un fir nevăzut. Cărțile de joc și cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
lui Bikinski. Pe moment, pictorul se pierdu cu firea. Nu cumva trebuia să se prezinte la secție pentru un „interogatoriu de rutină”? Colonelul Geană Îl suprinse de mai multe ori Vedenia nu dură decât o clipă; spectrul colonelului se pierdu, topindu-se În mulțime. Curând larma Începu să se mai potolească. Glasurile ce cântau la unison pierdură din avânt. Fiecare cânta acum În legea lui. Unii măcăiau ca rațele, alții sâsîiau, alții clămpăneau din limbă, scoțând sunete asemenătoare cele pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
apărură niște litere și cifre care ieșeau ca niște mușuroie lunguiețe dintre omoplați. Pentru o clipă apărură, stând una lîngă alta, femeia-sicriu și femeia-girafă, femeia-pâlnie, femeia-beschie și femeia-capră, confecțioate din litere și cifre, care, după ce scoaseră niște mugete ambigue, se topiră În apa din havuz. Apăru și Olivia, trăgând În urma ei un șir Întreg de melci... În fața mesei stătea inginerul Satanovski, făcându-și vânt cu un evantai alcătuit din cărți de joc. Inginerul cică ar fi rămas În această poziție preț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
cursul sorții? Numărul care reprezenta eul său lăuntric? Golul ascuns Într-un alt gol, din care izvorau speranța și lumina? Totul era unduire și șoaptă. Și din această unduire se desprindeau tot felul de forme, care ba apăreau, ba se topeau În Întuneric... La mijloc, Într-un punct central („vicios, desigur”, gândea Noimann), având deschise mai multe orificii, se afla Zodia Mathildei, cu cleștii și coada Îmbârligată În alte zodii. Noimann Încercă, Încordându-și voința, să reducă triunghiul la o linie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
puteți vedea viitorul dumneavoastră... Veți avea parte de un sfârșit de săptămână agitat. Aceasta e imaginea pe care o arată cărțile...” Imaginea viitorului nu avu o viață lungă. Ca un balon de săpun frumos colorat, ea se ridică și se topi În aer, lăsând În urmă-i un miros de motorină. „Vă așteaptă o călătorie grea”, mai spuse Satanovski, după care Își vârî Înapoi, cu mare grijă, cărțile de joc În buzunar. De aici, discuția devie din nou spre știrea apărută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
de degete nu fac decât să se agite În gol, căutând să atingă punctul ultim. Ei bine, acest punct ultim e efemer. E o iluzie. O Fata Morgana ce Îți apare În deșert și tot acolo se șterge din vedere, topindu-se În aer. Dacă ai scoate degetele care au intrat, ai putea Înconjura orașul cu ele. Dar cum să le scoți? Odată intrate acolo, din ele n-a mai rămas decât o vagă amintire... Noimann Își scutură capul, căutând să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
să coboare la cină imediat. Puștiul cu ceara și puștiul cu morcovul nu-s același tip, dar cu toții trăim cam aceeași viață. Abia după cină începe să-l doară burta. E vorba de ceară, așa că puștiu-și închipuie că poate se topește înăuntru și-o s-o dea afară când se pișă. Apoi începe să-l doară în spate. Rinichii. Nu mai poate sta în picioare. Puștiul vorbește la telefon din patul lui de spital, și în fundal se aud clinchete de clopoțel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
care Lady Zdreanță îl va fi găsit pe fundul unui tomberon. E mirosul gurii mânjite, lipicioase, a unui camion de salubrizare. Mirosul de vomă de câine și carne veche. O pastă mestecată, înghițită, amestecată în stomac. Mirosul de cartofi vechi topindu-se într-o băltoacă neagră sub chiuvetă. Ținându-ne respirația, încercând să nu inspirăm, ieșim pe bâjbâite din camere și o luăm prin bezna holului, prin întuneric, înspre locul de unde se aud strigătele. Aici, noaptea și ziua sunt sub semnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
în jur, în cabina avionului, la pielea albă de pe pereți, la mobilierul din lemn de arțar cu noduri ca ochii de pasăre, lăcuit oglindă. Webber se uită la băutura pe care o ține în mână; gheața abia de s-a topit sub jetul de aer condiționat. Cum aproape și-a pierdut auzul, spune, prea tare, aproape strigând: — Unde suntem? Sunt într-un Gulfstream G550, cel mai tare avion privat cu reacție pe care-l poți închiria, spune Flint. După care Flint
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
de piele albă, Flint zice: — Avem musafiri. În partea aia se văd două avioane de vânătoare. Flint le face cu mâna. Profilurile micuțe ale piloților nu schițează nici nu gest de răspuns. Și Webber se uită la gheața care se topește în paharul gol și zice: — Unde mergem? Din carlingă, Sheila spune: — Sunt după noi de când am luat spre interior, la Jedda. Își pune din nou căștile pe urechi. Și Flint se apleacă peste interval să umple din nou paharul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
un gaz inert. Cele mai multe cu argon. Un gaz irespirabil, care împiedică arderea filamentului. Cele mai vechi nu-s umplute cu nimic. Înăuntru e vid. Pețitorul, cu pistrui roz pe obraji și pe antebrațele dezgolite până la cot, ne spune: — Tungstenul se topește la trei mii trei sute de grade Celsius. În mod normal, inima unei piersici e atât de fierbinte încât ar topi o tigaie. Ar aduce mărunțișul de cupru la fierbere. Două mii două sute de grade Celsius. În loc să izbucnească în flăcări, filamentul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
nimic. Înăuntru e vid. Pețitorul, cu pistrui roz pe obraji și pe antebrațele dezgolite până la cot, ne spune: — Tungstenul se topește la trei mii trei sute de grade Celsius. În mod normal, inima unei piersici e atât de fierbinte încât ar topi o tigaie. Ar aduce mărunțișul de cupru la fierbere. Două mii două sute de grade Celsius. În loc să izbucnească în flăcări, filamentul de tungsten se evaporă, atom cu atom. Unii atomi ricoșează înapoi din atomii de argon și se lipesc din nou de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
în vârful picioarelor și înalță cu ambele mâini coada unei mături prăfuite și rigide sus deasupra capului și rotește copacul ca să te ajute să ajungi la cât mai multe piersici coapte. Alea care sunt încă atât de fierbinți încât ar topi cuprul. Cum stă în vârful picioarelor, cu brațele întinse, îi poți zări brățara de siguranță încă sigilată în jurul încheieturii. Cu dispozitivul de urmărire impus prin termenii eliberării condiționate. Pentru Contesă, stafia e un bătrân vânzător de antichități, cu beregata tăiată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
meu. După aceea, peisajul Înverzea brusc, copacii dădeau În floare sub ochii mei, Înfloreau tufișurile de porumbă, soarele trecea peste satul Kraljevčani, dăngăneau clopotele bisericii satului, mugeau vacile În grajduri, iar pe la ferestrele caselor strălucea oglindirea roșiatică a soarelui ce topea stalactitele de gheață de sub streșini. Apoi prin fața ochilor mi se perindă un cortegiu funerar ; se Îndrepta spre cimitirul satului. Patru bărbați cu creștetul descoperit duceau pe umeri un coșciug de brad, iar În fruntea cortegiului pășea, cu pălăria În mână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
sunt legate de ființa dornică de a afla mai mult decât ceea ce se vede și-o înconjoară. Cunoașteți-vă mai întâi pe voi înșivă, ridicați-vă mai întâi la nivelul prin care să vă sterilizați ființele voastre, să nu vă topiți în momentele atingerii cu cei ce doriți să vină la voi! Nu marii pustnici au fost pătrunzătorii Universului, ci oamenii corecți, cinstiți cu ei, cu gândurile și năzuințele lor.” (Iisus Hristos, „Cercetări în lumea nevăzută”, George Văsâi, Ed. Solteris, P.
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
HEDROCK ÎI FĂCU SEMN LUI NEELAN SĂ STEA MAI LA O PARTE ȘI SE APROPIE DE UȘĂ. DE DATA ACEASTA FOLOSI ALT INEL ENERGETIC ȘI O FLACĂRĂ PORTOCALIE SE REFLECTĂ PREȚ DE VREUN METRU DE LA PUNCTUL DE CONTACT. LUMINA SE TOPI ÎN NEANT ȘI EL ÎMPINSE UȘA. SE DESCHISE CU UN UȘOR SCÎRȚÎIT AL BALAMALELOR DE MULT NEFOLOSITE. HEDROCK TRECU PRAGUL ÎNTR-UN BIROU LUNG DE VREO ȘASE METRI ȘI LAT DE VREO TREI. LA CAPĂTUL ACESTUIA ERA O MASĂ DE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
TRANSPARENȚĂ, A PUTUT VEDEA CĂ DINCOLO DE UȘĂ SE AFLA UN FEL DE PIVNIȚĂ GOALĂ. UȘA AVEA O ÎNCHIZĂTOARE SIMPLĂ PE CARE O DESCHISE CU MÎNA, IAR APOI UȘA SE ÎNCHISE LA LOC ÎNDĂRĂTUL LUI CA UN METAL AMORF CARE SE TOPEȘTE ÎNTR-UN PERETE SOLID FĂRĂ A LĂSA NICI-O URMĂ. PERFECȚIUNEA ARTIZANALĂ ÎL TREZI PE HEDROCK LA REALITATE. SE OPRI ÎN INTERIORUL PIVNIȚEI ȘI STUDIE UȘA. EL LUASE DREPT BUNĂ SE DOVEDEA CĂ ERA O SIMPLĂ IPOTEZĂ \ CĂ GREER S-A ÎNTORS
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
TERMINATĂ. SECRETUL PROPULSIEI ERA BINE INTEGRAT ACUM ÎN CREIERUL EI. ÎN SFÎRȘIT SE INSTALA SUB UN SCUT DE RAZE PRIVIND CUM UN TUN ENERGETIC DIZOLVĂ NUCLEUL DE PROPULSIE, PREFĂCÎNDU-L ÎNTR-O MASĂ INFORMĂ DE METAL CARE ÎNCEPE SĂ SE TOPEASCĂ ȘI SĂ SE RETRAGĂ DIN CE ÎN CE. AVU TOATĂ RĂBDAREA NECESARĂ. ERA O FEMEIE DE O RĂBDARE INFINITĂ. AȘTEPTĂ PÎNĂ CÎND PE PARDOSEALĂ NU RĂMASE DECÎT O GRĂMĂJOARĂ CA O PATĂ DE METAL INCANDESCENT; APOI, ÎN SFÎRȘIT MULȚUMITĂ, SE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
ALBĂSTRUIE, ȘI VĂZU CĂ ÎNTR-ADEVĂR ORAȘUL A DISPĂRUT. ÎI LUASE LOCUL O LUME NEPĂMÎNTEANĂ, BLEUMARIN, ȘI PLASE, PLASE ȚESUTE PE KILOMETRI ÎNTREGI. SE TRĂGEAU ÎNAPOI SPRE TAVANUL FOARTE ÎNALT ȘI DISPĂREAU ÎN ÎNDEPĂRTAREA ÎNCEȚOȘATĂ. SE RĂSPÎNDEAU ÎN TOATE DIRECȚIILE, TOPINDU-SE ÎN SEMIOBSCURITATE, CA NIȘTE LUCRURI DIN LUMEA SUBPĂMÎNTEANĂ. DIN FERICIRE, NU PĂREAU SĂ FIE LOCUITE. Hedrock avu timp să-și încordeze creierul pentru șocul cel mai teribil pe care trebuia să-l înfrunte structura lui bine instruită și pregătită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
NICI UN SEMN DE VIAȚĂ. PAISPREZECE NOAPTEA CALDĂ ȘI ÎNNORATĂ PĂREA SĂ FI LUAT FOC. STRADA LUNGĂ, BINECUNOSCUTUL BULEVARD AL NOROCULUI STRĂLUCEA CA UN GIUVAER ÎN TIMP CE GONISH MERGEA PE EA. KILOMETRU DUPĂ KILOMETRU DE GIUVAERURI, NESTEMATE CARE SE UNEAU ȘI SE TOPEAU UNA ÎN ALTA DEPARTE DE TOT, ÎNTR-O DIRECȚIE SAU ALTA, PREFĂCÎNDU-SE ÎNTR-O LICĂRIRE ÎN CARE SE AMESTECAU TOATE CULORILE, MAI ALES ALBUL. FIRMELE ȘI PANCARTELE STRĂLUCEAU CĂTRE NEGATIST, O SPLENDOARE DE MESAJE GRAVATE ÎN LUMINĂ: CÎȘTIGAȚI O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
Și slujitori cu ochii rotunzi ca de erete Și, azmuțit câmpiei, un fluviu leșios; În gânduri încărcate, când căutam pe jos Argintul unei scule de preț, atunci picată: Cuțit lucrat, vreo piatră în scump metal legată, Greu cearcăn de cadână topit la un bairam; Nici eu nu mai știu astăzi ce lucruri căutam. Încolăcite ceasuri! Cu voi, nu luai aminte Cum, pe răsfrânta buză a mătcii, dinainte, O spornică mulțime se tencuia-n pereți. Veneau de toată mîna: prostime, târgoveți, Derviși
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
un caier, În patrusprezece furci, La raiele; rar, la turci! Bată, într-un singur vin: Hazul Hogii Nastratin. * Colo, cu doniți în spate, Asinii de la cetate, Gâzii, printre fete mari, Simigii și gogoșari, Guri cască când Nastratin La jar alb topește in, Vinde-n leasă de copoi Căței iuți de usturoi, Joacă și-n cazane sună, Când cadâna curge-n Lună. Deschideți-vă, porți mari! Marfă-aduc, pe doi măgari, Ca să vând acelor case Pulberi, de pe lună rase, Și-alte poleieli frumoase
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Acolo vei ajunge în Marea Noapte, greu De gânduri, de neliniști, de-adîncă-nduioșare. Mă vei urma... Cuvântul va depăna domol Povestea fără nume a Nunții Subterane Uimit, îți vei cuprinde supremele arcane Din culmi nebănuite și limpezi de simbol. Iar când, topit în apa adâncilor mistere, Zeiței chtoniene întreg te vei fi dat, Cu mâini îngemănate și gând cutremurat Îți voi aduce iarba culeasă în tăcere... PANTEISM Vom merge spre fierbintea, frenetica viață, Spre sânul ei puternic cioplit în dur bazalt, Uitat
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]