72,399 matches
-
destrămat pentru mult timp credința într-un cerc virtuos al performanței economice și solidarității, căruia statul nu-i mai este garant. Această tensiune între beneficiile accesului orașului la rangul de "metropolă" și neplăcerile crizei mediului urban pe care metropolizarea nu încetează s-o agraveze ne oferă o idee despre dificultățile cărora trebuie să le facă față conducerea orașului. Trebuie încurajat spiritul întreprinzător al "forțelor sale vii" și difuzat un mesaj de solidaritate a cărui importanță nu mai vine de la sine. Oare
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
binele comun". În perioada de expansiune economică relativă pe care o cunoscuse Evul Mediu, între secolele XI-XIII, elitele urbane încercaseră să administreze orașul în interesul tuturor locuitorilor. Confruntați cu vremurile grele ale secolelor XIV-XV, aceste noi pături conducătoare nu au încetat să manevreze lucrurile în așa fel încât, pe de o parte, să se scutească de impozite, iar pe de altă parte, să facă în așa fel încât cei săraci să suporte finanțarea deficitelor municipale pe care ele le creaseră prin
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
sârguință acestei strategii 50. Această scurtă evocare a dispozitivului familial permite lămurirea parțială a ceea ce a construit practic din punct de vedere sociologic familia conjugală, rolurile fiecărui membru, și mai ales faimoasa "repliere asupra vieții private" pe care nu am încetat s-o deplângem pe tot parcursul secolului XX. Această tendință nu poate fi oare evaluată mai bine prin adeziunea la o strategie căreia este posibil să-i identificăm actorii și interesele decât prin referire la o incantatorie mișcare de egalizare
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
fără teamă pe hartă prima schemă a unei armături urbane fondate pe studii aprofundate. Nici una dintre reacțiile nefavorabile care au dus la ezitările îndeplinirii primului act al acestei "geografii voluntare" nu s-a produs până când guvernul și apoi parlamentul au încetat alegerile. Dar nu este vorba doar de primul act. Au rămas de îndeplinit sarcini mari și oneroase, care vor necesita multă perseverență, chiar obstinație, pentru a nu dispersa eforturile și pentru a menține ierarhia fixată în privința vocației principalelor orașe ale
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
de sărbătoare care învăluia orașul de altădată. O altă direcție de atac a urbanismului progresist și funcțional se focaliza asupra nenorocirilor zoning-ului. Acesta era considerat un important factor de segregare, care aducea atingere rațiunii de a fi a orașului. "Orașul încetează să fie un loc de întâlnire, pentru a deveni o suită de segregări"189. Separarea între muncă și habitat devine un principiu perimat din momentul în care munca nu mai privește exclusiv activități industriale poluante. "Zoning-ul absurd ale cărui victime
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
ceea ce poate fi pozitiv în dezvoltarea periurbană, "orașul emergent"205 al anilor '90, și, pe de altă parte, aceia care rămâneau fideli definiției tradiționale a vieții orașului caracterizată prin densitate și activități specifice, sau aceia care pur și simplu nu încetau să rămână neîncrezători, în ciuda aversiunii lor față de urbanismul progresist, în binefacerile pavilioanelor.206 "Catastrofă estetică, locuința individuală este de cele mai multe ori și o catastrofă morală. Din punct de vedere psihologic ea duce la replierea pe sine, la egoism (familia fiind
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
forme din ce în ce mai variate. Dacă este dificil să identificăm în anii 1960 o politică de animare socio-culturală propriu-zisă, constatăm că are loc o "reunire a alegerilor particulare făcute într-un cadru general"256, promotorii cei mai angajați ai animației socioculturale urbane neîncetând să pledeze pentru globalitatea animației și asigurarea coerenței educative. Acest avânt al animației preocupate să schimbe atitudinile individuale și colective extinde noțiunea de cultură. Nu se mai pune problema de a opune cultura elitelor culturii populare, ci de a promova
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
investească în liniile de transport în comun, dacă noile echipamente și infrastructuri ignoră traseul? Chestiunea transportului în comun apare deci simptomatică pentru neputința politică de a trata probleme care nu scapă a priori competențelor orașelor și națiunii. Oamenii politici nu încetează să afișeze voința de a reduce traficul automobilelor în oraș, sondajele de opinie subliniază cât sunt de convinși locuitorii de necesitatea dezvoltării transportului public în detrimentul automobilului, dar previziunile anunță că în 2010-2020 se va dubla numărul de mașini și se
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
distanță de centrul orașului fără a renunța la ofertele urbanului. Totuși, așa cum subliniază Marie-Christine Jaillet, "o parte din ce în ce mai mare a claselor mijlocii se stabilește acolo fiindcă nu are încotro, sub efectul unor constrângeri din ce în ce mai mari: prețul locuințelor din oraș nu încetează să crească, piața devine din ce în ce mai selectivă. Or, acestea se stabilesc din ce în ce mai departe de orașul-mamă, până la punctul în care idealul de viață pe care și l-au inventat în periurban și strategiile sociale pe care le adoptă pot deveni cu totul
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
interveni pentru a ajuta în mod specific populația cea mai vulnerabilă. Importanța temei mixității sociale în cadrul obiectivelor afișate de către politicile urbane relevă această voință de a face din teritorii particulare teritorii în aparență ca toate celelalte. Totuși, sociologii nu au încetat în acești ultimi ani să sublinieze caracterul vag, echivoc și ambiguu al acestei norme, mergând până la a pune la îndoială pertinența unei asemenea orientări 539. În primul rând, măsurarea mixității sociale ridică foarte multe probleme. Diversitatea criteriilor susceptibile să servească
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
s-au exclus niciodată unele pe celelalte. Se observă astfel, încă de la sfârșitul secolului al XIX-lea, odată cu proiectul de construire a metroului parizian, angajarea unei reflecții și a unei acțiuni comparabile cu un veritabil efort de planificare urbană. Urbanizarea încetează să mai fie considerată drept un dezastru ineluctabil, presupunându-se că poate fi stăpânită, pentru a deveni un instrument al ameliorării condițiilor de viață ale locuitorilor. Acest calificativ de planificare urbană, în schimb, nu se aplică decât cu foarte mare
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
permite mai buna lui guvernare? Răspunsul la această întrebare rămâne echivoc. Menținerea frontierelor politice și administrative pare imposibilă. Din punctul de vedere al democrației, ar fi paradoxal ca reprezentanții intercomunali să rămână în afara controlului votului universal pe măsură ce responsabilitățile lor nu încetează să crească. Pe plan operațional, obstacolele în calea realizării funcțiilor metropolitane pe care le provoacă rivalitățile, simpla lipsă de colaborare între orașul centru și comunele aceleiași arii urbane fac de asemenea dificil statu quo-ul. Dar câștigurile unui nou cadru instituțional
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
sensul contrar, atîta timp cît mai există forță în general. Într-un asemenea caz, o dispoziție o favorizează pe cealaltă, prin contrast. Se mai poate întîmpla apoi ca sentimentul să fie atît de profund înrădăcinat în suflet încît să nu înceteze nici chiar cînd încetează stimulul care l-a provocat, ci să se extindă asupra întregii stări, înlocuind sentimentele legate de alte trăiri, presupunînd că asemenea sentimente s-ar putea totuși afirma. În afara acestor posibilități, mai există însă una, care e
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
cît mai există forță în general. Într-un asemenea caz, o dispoziție o favorizează pe cealaltă, prin contrast. Se mai poate întîmpla apoi ca sentimentul să fie atît de profund înrădăcinat în suflet încît să nu înceteze nici chiar cînd încetează stimulul care l-a provocat, ci să se extindă asupra întregii stări, înlocuind sentimentele legate de alte trăiri, presupunînd că asemenea sentimente s-ar putea totuși afirma. În afara acestor posibilități, mai există însă una, care e de un interes aparte
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
bine și rău vor depinde de împrejurarea dacă această tendință este favorizată sau împiedicată. Interesează, înainte de orice, ca sentimentul total însuși să fie menținut în libertate și forța lui, pentru că apoi însușirile ("virtuțile") pe care le cere acea strădanie vor înceta involuntar. Dacă lipsește prospețimea și forța, e nevoie să fie propuse idealuri și stabilite obligații. Virtuțile, idealurile, obligațiile variază o dată cu sentimentul vital. Astfel, iubirii sau prieteniei, ca sentiment total, i se pretinde fidelitate și cinste, dragostei de patrie i se
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
o numea megalopsychia, și care consta în a fi conștient de adevărate valoare proprie, exprimă justa autoafirmare, dinspre latura pozitivă. Limitele rezultă de la sine, fiindcă sînt determinate din interior, nu din afară. Ele se găsesc pur și simplu acolo unde încetează conștiința propriei valori. Cînd romanticii au încercat, în epoca lor, să-l situeze pe Tieck ca egal, alături de Goethe, acesta a spus că ar fi ca și cum el însuși ar vrea să se compare cu Sakespeare. Goethe era conștient de limitele
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
humoristic. Pentru că ar trebui să admită că tragediei îi revine ultimul cuvînt. Da, dacă ar mai exista totuși o tragedie cu întreaga interioritate și măreție pe care e în stare să le provoace. Dar cînd izvoarele valorice ale existenței ar înceta să mai curgă, ar interveni o anemiere progresivă și o moleșire a vieții spirituale umane și ultimul act al dramei omenești ar fi lipsit tocmai de pecetea sublimului. Marele humor subzistă și cade odată cu premisa că ceea ce dispare nu sînt
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
sa organizare. În locul preocupării calme pentru obiectul sentimentului, poate interveni acum o atitudine de atenție înarmată împotriva a ceea ce poate să ne amenințe. Se mai poate întîmpla însă și ca psihicul să recadă în vechea lui poziție de repaus, dacă încetează situația care a provocat afectul. În concepția despre oameni, trebuie făcută o distincție între caracter, privit ca întreg, și felul special în care el apare într-o situație dată. Un vechi estetician (Hurd, citat în Hamburgische Dramaturgie, nr. 73, a
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
ales în unele sentințe din Apologia și din Banchetul lui Platon, care, conform cercetărilor mai noi, trebuie privite ca aparținînd biografiei lui Socrate 94. În Apologie (p. 29 C), Socrate declară: "Atîta vreme cît voi fi în stare, nu voi înceta să năzuiesc spre adevăr (să filosofez) și pe oricine voi întîlni, îi voi spune: nu ți-i rușine de tendința ta de a căpăta cît mai mulți bani, cît mai multă vază, și faimă, în timp ce nu-ți pasă de inteligență
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
în perioada interbelică. A revenit apoi la problematica religioasă, tratînd-o de asemenea ca pe un "fenomen psihologic", ca pe o cale de a răspunde prin imagini și nu prin idei, necesității unei valori supreme, încorporată în simboluri. Gînditorul nu a încetat să se preocupe de "principiile științei și ale vieții", și, mai presus de toate, de problemele cunoașterii. A stăruit asupra "categoriilor", într-o epistemologie de tip descriptiv, în care a distins conceptele fundamentale de cele formale, reale și ideale. A
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
o scenă delicioasă de la un ceai dat de Carlyle. Un american discuta în contradictoriu cu Carlyle despre politică. Carlyle îi dădea niște replici din ce în ce mai vehemente și de aceea doamna Carlyle i-a făcut musafirului un semn ușor, cu piciorul, să înceteze cu această temă periculoasă. Americanul însă a strigat: "De ce nu-l călcați pe picior pe soțul Dv., doamnă Carlyle? Cu siguranță, el e mai rău ca mine!" Întreaga adunare a izbucnit într-un rîs din toată inima și Carlyle cel
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
viața de dincolo. Spre deosebire de creștinismul de la începuturi, Bacanalele nu erau îndreptate împotriva ideologiei dominante. Dar reuniunile bahice, al căror caracter secret nu putea decât să neliniștească statul, provocau dezordine și, în special, fervoarea adoratorilor lui Bachus, al căror număr nu înceta să crească, se îndrepta către un zeu al vieții eterne mai degrabă oriental decât roman. Cultul dedicat lui Bachus presupunea un ritual de inițiere personală care reprezenta pentru adepții lui o garanție a unei renașteri, după modelul zeului grec "de
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
-lea conciliu ecumenic, numit astfel deoarece reunea episcopi de pe "întregul pământ locuit", în orașul Konstanz (conciliul va fi ținut între 1414 și 1418), împărtășirea credincioșilor se practică folosind doar ostia. De fapt, utilizarea liturgică a împărtășaniei sub forma vinului a încetat încă din secolul al XII-lea, interdicția acestui tip de comuniune fiind oficializată la conciliul de la Konstanz care a urmat Reformei. Observăm așadar că pe parcursul a opt secole catolicismul roman a mutilat, într-un fel, comuniunea simplilor credincioși, rezervând potirul
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
teoretic nu se mai axează pe conceptul de dicteu, ci pe cel de suprarealitate, definită ca „punct al spiritului în care viața și moartea, realul și imaginarul, trecutul și prezentul, comunicabilul și incomunicabilul, ceea ce este sus și ceea ce este jos încetează să mai fie percepute contradictoriu.” Sunt puse în discuție condiția creatorului și existența poeziei, se proclamă atotputernicia visului, virtuțile automatismului psihic pur, supremația hazardului obiectiv și libertatea absolută a eului. Modul de cunoaștere a sinelui - în serviciul căruia scrierea de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285502_a_286831]
-
10.1.2. Jucătorii vor serviși vor primi din careul de serviciu stânga Ia puncte impare. 10.2. Mingea va fi lovită alternativ de către partea la serviciu și de către cea la primire până se înregistrează o „greșeală" sau până când mingea încetează să mai fie în joc. 10.3. Punctarea și serviciul 10.3.1. Dacă jucătorul la primire face o „greșeală" sau dacă mingea încetează să mai fie în joc deoarece atinge suprafața terenului jucătorului la primire, atunci jucătorul la serviciu
Badminton : curs pentru studenţii facultăţilor de educaţie fizică by Nicolae Ochiană () [Corola-publishinghouse/Science/361_a_643]