8,610 matches
-
coridor. Sări în mijlocul odăiței și rămase pironit acolo, cu inima zgribulită, murmurând din buzele-i albe: ― Doamne-Dumnezeule... Dumnezeule... Ușa se deschise larg, cu zgomot mare, izbindu-se de perete. Din întuneric apăru pretorul cu o foaie de hârtie în dreapta, în ținută de campanie, cu ochii stinși în obrajii bulbucați sub casca de fier. În dosul lui veni plutonierul, de asemenea cu cască, ținând ceva pe brațul stâng și în mână, cu privirea speriată, ca și cum ar fi fost sigur că pretorul are să
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
cântări lucrurile. Nu se mai auzeau loviturile tunurilor și bubuiturile obuzelor. În aer încă se mai simțeau căldura toamnei și seva ferigilor. Avea la picioare doi săculeți de piele maronie ale căror fermoare de cupru păreau să ascundă mari mistere. Ținuta ei era simplă, fără efecte sau înflorituri. Se aplecă puțin, ridică cele două trăistuțe și dispăru ușurel din raza privirii noastre, cu silueta ei delicată pe care seara o învăluia într-un abur albăstrui, roz, cețos. Fata avea un prenume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
Ceilalți își dădură coate cu subînțeles. Era târziu. Clopotul bisericii se auzi în noapte bătând de douăsprezece ori. Vântul trânti un oblon. Afară, ploaia se revărsa pe pământ ca un mare fluviu. VII A doua zi, primarul nu mai avea ținuta lui impozantă. Avea o figură lungă, era îmbrăcat în haine groase de catifea și palton de lână și purta o șapcă din blană de vidră și încălțări cu ținte. Lăsase deoparte ținuta de proaspăt însurățel și aerul lui sigur pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
VII A doua zi, primarul nu mai avea ținuta lui impozantă. Avea o figură lungă, era îmbrăcat în haine groase de catifea și palton de lână și purta o șapcă din blană de vidră și încălțări cu ținte. Lăsase deoparte ținuta de proaspăt însurățel și aerul lui sigur pe sine. Nu mai era cazul să se creadă la teatru și să joace un rol: Lysia Verhareine îi ghicise sufletul. Nu mai avea rost să-și compună o mască de tânăr elegant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
Nu mai era cazul să se creadă la teatru și să joace un rol: Lysia Verhareine îi ghicise sufletul. Nu mai avea rost să-și compună o mască de tânăr elegant. Și apoi, a-i face procurorului o vizită în ținuta de bal însemna să fie dat afară din start. Celălalt l-ar fi privit cum privești o maimuță îmbrăcată în haine de om. Micuța învățătoare își păstra surâsul ei distant. Rochia sa era la fel de simplă precum cea din prima zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
pradă uitării. M-am întrebat, de altfel, adesea de ce. În definitiv, Mierck îl ura pe Destinat, nu era nici un secret. Era o ocazie bună de a-l sâcâi până se plictisea și de a-i târî prin noroi numele și ținuta de împărat roman. Dar cred că există ceva mai puternic decât ura, și anume regulile unei lumi. Destinat și Mierck făceau parte din aceeași lume, căreia îi aparții prin naștere, și care înseamnă educație aleasă, politețuri, mașini la scară, lambriuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
nebănuit, o lustră de cel puțin trei tone sporea sentimentul de neliniște al celui care se găsea dedesubtul ei. Pe perete, cum intrai, un tablou mare și înalt, în nuanțe de crem, argintiu și albastru, înfățișa o femeie tânără, în ținută de bal, cu fruntea împodobită de o diademă de perle, cu tenul totuși palid sub vopselele decolorate de trecerea vremii, cu buzele de un roz subliniat vag, ochii înspăimântător de melancolici, care se străduia să zâmbească, înveșmântată elegant, dar în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
oarecum se suprapuneau, ne-am mai întâlnit uneori pe la bibliotecă sau pe la revista, uneori chiar prin cancelarie, atunci când îl căutăm pe dirig. A urmat apoi ziua Anei, fiică-sa, si a trebuit sa merg la majorat. Eram foarte preocupată de ținută, mă agitam să fiu cea mai elegantă, am ales în cele din urma o rochie roșie, scurtă, pantofi negri, oarte înalți și un plic elegant din piele. Acasă, acolo, a venit și prietenul Anei, cu care proful nu era deloc
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
îi plăcea mult muncă lui, dar asta era exact ce ar fi trebuit să facă și ea. Trei ore mai tarziu sună iarăși telefonul. La celălalt capăt al firului era Colonelul B. care o invită la Spitalul Militar, obligatoriu în ținută militară. Lăură nu comenta „ordinul” , dar se întreba curioasă: - Oare ce mai vrea și asta? Era într-o zi de marți, iar serviciul militar ea îl avea întotdeauna joia. I se părea nefiresc că a doua zi, miercuri, cum s-
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
curioasă: - Oare ce mai vrea și asta? Era într-o zi de marți, iar serviciul militar ea îl avea întotdeauna joia. I se părea nefiresc că a doua zi, miercuri, cum s-ar zice, ea să apară pe stradă în ținută militară, dar trebuia să-i facă pe plac colonelului. Nu bănuia nimic, se temea doar că este o simplă răutate din povestea ei. Câteva clipe rămase tăcută. - Colonelul B. e cam ciudat! E atat de sobru, dar totodată atât de
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
tăcută. - Colonelul B. e cam ciudat! E atat de sobru, dar totodată atât de volubil, mereu pus pe glume. Numai nu prea-i plăcea Laurei faptul că punea prea multe intrebari de fiecare dată. A doua zi, îmbrăcată într-o ținută impecabila, cu părul lăsat intenționat să i se reverse din belșug de sub boneta prea strâmta pentru capul ei, isi făcu intrarea pe poarta Spitalului Militar, salutând respectuos ofițerii de la poartă, care, observase ea, aveau grade superioare ei. Se duse apoi
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
ușa cu mult curaj, îi salută pe cei doi medici cu grade de colonel, care tocmai terminaseră operația unui pacient și întreba „discret” ce s-a întâmplat. Colonelul o liniști imediat, spunându-i că ținea morțiș s-o vadă în ținută militară, că e foarte drăguță, dar ar fi bine să poarte părul strâns, iar ea îi propuse să-i dea el o boneta de la spital, ceva mai mare, deoacere într-a ei, nu-i încape părul bogat. O puse să
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
facem „că noua”, dacă-ți dorești să te măriți virgina. Laurei i se părea că discuțiile avansaseră prea mult, așa că avu încuviințarea să se retragă. Salută politicos, în timp ce colonelul B. făcu observația; - Când mai vii pe la noi să vii în ținută militară. Îți stă foarte bine. Îmi place mult să fiu salutat de un caporal că ține. Lăură îi mulțumi pentru complimente, îl asigura de toată gratitudinea ei, îl felicită pe colegul lui pentru cartea pe care o scrisese, iar acesta
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
pe care o scrisese, iar acesta îi promise un autograf cu prima ocazie. Mergea foarte des la acel spița, deoarece frații ei erau medici militari acolo, iar bunul ei prieten și coleg, Emil, făcea practică tot acolo, dar întotdeauna în ținută civilă Acum i se impuneau restricții, obligativitatea ținutei militare, ceea ce o puse nițel pe gânduri. În treacăt fie spus, atunci când aduse vorba de Emil, coloneii îi spuseră că e un afemeiat notoriu și că nu cumva s-o prindă că
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
un autograf cu prima ocazie. Mergea foarte des la acel spița, deoarece frații ei erau medici militari acolo, iar bunul ei prieten și coleg, Emil, făcea practică tot acolo, dar întotdeauna în ținută civilă Acum i se impuneau restricții, obligativitatea ținutei militare, ceea ce o puse nițel pe gânduri. În treacăt fie spus, atunci când aduse vorba de Emil, coloneii îi spuseră că e un afemeiat notoriu și că nu cumva s-o prindă că stă de vorbă cu el. Pe Lăură n-
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
bine cuvintele. -Te-ai ofensat?! -Da. Desigur. El se întreba ce gândea ea în fond, ce vină avea el că era căsătorit? Lăură își ceru scuze și îl ”îmblânzi” imediat cu mare ușurință. El era musulman și avea unele rețineri în privința ținutei, dar Lăură îl asigura că ea ar fi capabilă să-l corupă și pe Dumnezeu târându-l în patul ei. Pe de altă parte, Imad era mândru că era foarte atrăgător și probabil că avusese multe femei la activ. Era
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
găsesc o agrafă, însă nu este ceea ce dorește, trage dintr-unul dintre dulapuri o bandă roșie, cu care îmi strânge părul, acum ți se vede gâtul, spune el, de ce îl ascunzi, ai un gât de lebădă, iar eu îmi îndrept ținuta sub privirile lui, nu mă mai simțisem niciodată atât de frumoasă sau poate că nu era vorba despre frumusețe, mă simțeam un om nou, cu totul nou. Pensula lui șterge straturi întregi de frustrări, depresii și frici, mă reconstruiește din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
studentă și cu mine. Noi, cele din urmă, eram îmbrăcate în pantaloni lungi. Mama era complet în doliu și în pantaloni fiindcă, de fapt, nu avea decât o fustă subțire neagră pe care abia o spălase. Într-o asfel de ținută am fost acceptată în toate catedralele, mănăstirile, templele și moscheile prin care am trecut. La moschei mi s-a oferit un batic să-mi acopăr creștetul. În rest, nu aveam nici o experiență care să-mi semnalizeze că sunt indecentă, profană
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
pantofi cu tocuri, să fiu elegantă etc. Mie îmi plac femeile cochete, dar nu e stilul meu. Eu am un stil mai sportiv. Mă enerva faptul că sunt constrânsă să mă port, să mă îmbrac, să am un tip de ținută care nu mi se potrivea. Nu vedeam de ce n-aș fi liberă și în blugi, că aceasta era generația mea. În facultate am avut la un moment dat chiar senzația că femeile nu sunt în stare să producă filosofie, și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
să știe Dietrich. ― Știi că nu eu hotărăsc, făcu Apone ridicând vocea. Bun, acum, dați-i drumul, băieți. Adunarea, peste cincisprezece minute. Și până atunci vreau să arătați ca lumea... deși pentru unii va fi cam greu. Executarea! Își scoaseră ținuta de hipersomn și o aruncară în incinerator. Era mai simplu să ardă șorturile și maiourile și apoi să ia altele pentru întoarcere, decât să încerce să curețe aceste veșminte purtate câteva săptămâni. Șirul de corpuri goale înainta spre dușuri. Jeturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
Bishop se așezară la cealaltă. Toți își mângâiau ceștile sau paharele așteptând ca autobucătarul navei să le prepare ouăle, surogatul de jambon, pâinea prăjită și chiflele, condimentele și vitaminele complementare. Fiecare soldat se identifica după uniformă. Nu erau doi în ținute identice, nu din motive de individualizare ci de gust. Sulaco nu era o cazarmă, iar Acheron nu era o garnizoană. Apone intervenise în anumite cazuri, ca în ziua în care Crowe sosise cu imaginea ultimei sale pipițe pe spate, reprezentată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
mișto? Uap! Am putea prăji o jumătate de oraș cu asta. Mai avem și rachete cribloare tactice, puști cu impulsuri de plasmă fazată, apărători sonice electronice, mine nucleare, cuțite, bâte... Hicks întinse brațul pentru a-l apuca pe Hudson de ținuta de luptă și pentru a-l obliga să se așeze. I se adresă cu glas scăzut dar autoritar. ― Gura. ― De acord, Hicks. Hudson se conformă, cumințindu-se brusc. Ripley îi mulțumi caporalului cu un semn din cap. O față de adolescent și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
Nici cel mai mic semn de viață dedesubt.) Fiți gata pentru o redecolare imediată la ordinul meu, și găsiți-vă un nor confortabil pentru a ne aștepta. ― Înțeles, răspunse Ferro de formă. Apone se uită la cronometrul prins în mâneca ținutei. ― Zece secunde, băieți. Fiți gata! Când naveta ajunse la o sută cincizeci de metri de zona de aterizare a coloniei, proiectoarele se aprinseră automat și puternicele lor fascicole sfâșiară penumbra. Solul era umed și plin de gunoaie duse de vânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
ei, Drake o imită. Cei doi operatori își făcură cu ochiul. Hicks nu avea cui să-i facă cu ochiul și nici criblor pe care să-l încarce pe ascuns, dar avea în schimb un toc cilindric fixat pe cătușeala ținutei de luptă. Îl desfăcu și scoase o flintă de calibrul 12 în timp ce Hudson îl privea cu interes, caporalul își închidea la loc platoșa, prinse patul relicvei bine întreținute și o încărcă. ― Unde-ai găsit-o, Hicks? Când am văzut umflătura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
-urilor colonilor. Au o rază de acțiune mai mică și se poartă la încheietură și nu sunt implantate chirurgical în interiorul corpului, dar principiul este același. Aparatul ăsta îmi va spune unde ești, prin asta: (Bătu în focalizatorul miniatural prins în ținuta de luptă.) Ea studie obiectul, curioasă. ― Nu văd la ce-ar putea folosi. ― Simplă precauție. Ea se uită nedumerită la bărbat, apoi dădu din umeri și-și puse brățara la mână. ― Mulțumesc, tu n-ai? El zâmbi, și-și luă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]