7,741 matches
-
Roger; William, Ury (1981), Getting to Yes: How to Negotiate without Giving In, Arrow Books, Londra. Flournoy, Michele; Julianne, Smith (eds.) (2005), European Defense Integration: Bridging the Gap between Strategy and Capabilities, CSIS, Washington (DC). Foster, Gregory, D. (1992), „A Conceptual Foundation for the Developemnt of Strategy”, În James Gaston (ed.), Grand Strategy, National Defense University Press, Washington (DC). Freedman, Lawrence (1992), „Order and disorder in the new world”, Foreign Affairs, vol. LXXI, nr. 1, pp. 20-37. Freedman, Lawrence (2003), The
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
under Uncertain Conditions (Dragoș Paul Aligică & Marian Zulean) In this chapter, we present the main concepts, methods and challenges of strategic forecasting, as well as the heuristics and cognitive tools for understanding decision-making process under uncertainty. First, we examine the conceptual framework of strategic forecasting. Then, we define and describe scenarios as a complex method and decision-making instrument. Finally, the study assesses several descriptive and normative aspects of scenarios in national security policy, illustrated by US, NATO and EU examples. III
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
noastre nu sunt decât probabile.” PIERRE SIMON DE LAPLACE (1749-1827) Matematician și filosof francez [001] Aczél, J., Daróczy, Z. (1975). On measures on information and their characterization. Academic Press, New York [002] Baumgärtner, S. (2005). Measuring the diversity of what? A conceptual comparison of ecological and economic biodiversity indices. Working paper, University of Heidelberg [003] Baumgärtner, S. (2005). Natural science constraints in environmental and resource economics. Problems and Methods. Habilitation Thesis, University of Heidelberg, Germany [004] Baumgärtner, S. (2006). Why the measurement
Introducere în măsurarea diversității Teorie și aplicații by Ion PURCARU () [Corola-publishinghouse/Science/231_a_213]
-
uneori pradă tentației de a considera că această întrebare este singura întrebare eminamente filosofică referitoare la sfera politicului - singura întrebare căreia i se poate răspunde și trebuie să i se răspundă exclusiv prin metode și argumente specifice filosofiei (i.e., analiza conceptuală, experimentele de gândire, abstractizarea, teoria ideală etc.13) - și, ca atare, singurul obiect de studiu al filosofiei politice, singura întrebare căreia poate și trebuie să îi răspundă filosofia politică (sau cel puțin filosofia politică "pură"). Celebrele sale afirmații conform cărora
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
moraliste de filosofare politică? Așa cum au insistat Eva Erman și Niklas Möller, această afirmație destul de confuză - și în privința căreia Williams nu face nimic pentru a o dezambiguiza 59 - poate fi interpretată în mai multe sensuri, printre care unul epistemologic, unul conceptual, unul temporal (sau cauzal) și unul justificativ. Or, despre moraliști se poate spune că împărtășesc teza "priorității moralului asupra politicului" numai în sensul justificativ. Niciun moralist nu susține și nu a susținut, în mod evident, teze (atât de implauzibile) precum
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
al termenului). În același timp, însă, sunt conștient că nu acestea sunt observațiile fundamentale invocate de Erman și Möller împotriva realismului în cadrul răspunsului pe care l-au oferit lui Jubb și Rossi. Argumentul lor fundamental este, dimpotrivă, acela că distincția conceptuală politică-dominație nu ne poate ajuta să justificăm principiile normative ale legitimității într-o modalitate complet non-morală. În primul rând, "faptul că "simpla dominație" și "politica [legitimă]" sunt conceptual distincte nu legitimează concluzia că o ordine politică ce constă în simpla
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
lui Jubb și Rossi. Argumentul lor fundamental este, dimpotrivă, acela că distincția conceptuală politică-dominație nu ne poate ajuta să justificăm principiile normative ale legitimității într-o modalitate complet non-morală. În primul rând, "faptul că "simpla dominație" și "politica [legitimă]" sunt conceptual distincte nu legitimează concluzia că o ordine politică ce constă în simpla dominație nu este o ordine legitimă. A și B pot fi distincte și cu toate acestea ceva poate fi atât A, cât și B, iar invocarea faptului că
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
evaluarea acelui act] lucrul corect de făcut, sau chiar că un act poate fi crud și cu toate acestea să constituie lucrul corect de făcut"17. În al doilea rând - și mai important - chiar și dacă acceptăm drept un adevăr conceptual faptul că simpla dominație nu poate fi legitimă, acest adevăr nu poate valida concluzia că în fundamentarea realistă a condițiilor legitimității nu este inclusă nicio valoare morală, de vreme ce "o analiză conceptuală a legitimității nu ne oferă o explicație normativă a
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
mai important - chiar și dacă acceptăm drept un adevăr conceptual faptul că simpla dominație nu poate fi legitimă, acest adevăr nu poate valida concluzia că în fundamentarea realistă a condițiilor legitimității nu este inclusă nicio valoare morală, de vreme ce "o analiză conceptuală a legitimității nu ne oferă o explicație normativă a autorității legitime, tot așa cum o analiză a conceptului de dreptate nu ne oferă o teorie normativă a dreptății. Cu alte cuvinte, faptul conceptual - presupunând că el reprezintă, într-adevăr, un fapt
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
este inclusă nicio valoare morală, de vreme ce "o analiză conceptuală a legitimității nu ne oferă o explicație normativă a autorității legitime, tot așa cum o analiză a conceptului de dreptate nu ne oferă o teorie normativă a dreptății. Cu alte cuvinte, faptul conceptual - presupunând că el reprezintă, într-adevăr, un fapt - potrivit căruia simpla dominație nu este legitimă, nu furnizează, prin el însuși, un argument pentru opinia că valorile morale nu trebuie să figureze în justificarea condițiilor legitimității politice. Incorectitudinea unei acțiuni binevoitoare
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
la ideea egalității și libertății fiecărei persoane (morale), idee pe care o justifică nu pe temeiuri morale, ci pe temeiuri interne politicii și relației dintre autoritatea politică și subiecții acesteia. E adevărat, par să recunoască Jubb și Rossi, doar distincția conceptuală între simpla dominație și politică nu ne poate furniza resursele normative necesare fundamentării judecăților referitoare la permisibilitatea sau impermisibilitatea diferitelor ordini politice. Însă aceasta nu înseamnă, în opinia lor, că trebuie să ne bazăm, în ultimă instanță, pe valorile morale
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
acțiunea politică etc.). Nici această strategie, utilizată, pe lângă Waldron, de Mark Philp sau Glen Newey, nu se dovedește însă una de succes, odată ce observăm că ea obligă filosofia politică să-și asume probleme pentru care metodele ei de investigație (analiza conceptuală, experimentele de gândire, abstractizarea, teoria ideală etc.) sunt nepotrivite și care aparțin, de fapt, și sunt deja explorate - în baza unor metode mult mai adecvate pentru cercetarea lor - în cadrul științelor sociale și politice. În cursul investigației noastre am constatat și
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
Polity Press, Cambridge, 2005. --. "Reply to Goodin, Schmidtz, and Arneson", în Ethics 118, 4 (2008), pp. 687-710. Bavister-Gould, Alex, "Bernard Williams: Political Realism and the Limits of Legitimacy", în European Journal of Philosophy 21, 4 (2013): 593-610. Beerbohm, Eric, "The Conceptual Priority of Injustice", în Jurisprudence 5, 2 (2014), pp. 329-343. Bellamy, Richard, "Dirty Hands and Clean Gloves: Liberal Ideals and Real Politics", în European Journal of Political Theory 9 (2010), pp. 412-430. Berlin, Isaiah, Four Essays on Liberty. Oxford University
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
More Realistic Liberalism", în Juncture 21, 4 (2015), pp. 305-310. 15 Tot ceea ce ne spune Geuss este că toți cei care trasează și se încred în astfel de distincții "cad pradă unui soi de fetișism, atribuind unui set de invenții conceptuale umane o semnificație pe care acestea nu o au" și că, procedând astfel, ei "se auto-condamnă la anumite forme de ignoranță și iluzie, introducând în practica politică și cognitivă o rigiditate și deformare de care acestea nu au nevoie" (Geuss
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
Freeman, "Ideal Theory and the Justice of Institutions vs. Comprehensive Outcomes", în Rutgers Law Journal 43 (2012), pp. 169-210, Ingrid Robeyns, "Are Transcendental Theories of Justice Redundant?", în Journal of Economic Methodology 19, 2 (2012), pp. 159-163, Eric Beerbohm, "The Conceptual Priority of Injustice", în Jurisprudence 5, 2 (2014), pp. 329-343, Thomas Christiano, "Sen's Case against Perfection", în Jurisprudence 5, 2 (2014), pp. 344-351, Dimitrios Efthymiou "Sen's Idea of Justice", în Jurisprudence 5, 2 (2014), pp. 352-362, James Gledhill
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
să dezvolte un vocabular specializat, dar nu au reușit să stabilească un adevărat consens în privința numeroaselor definiții. Cititorul neavertizat, grăbit să asimileze niște cunoștințe, ar putea simți un soi de descumpănire, dar această incoerență aparentă se explică prin natura reflecției conceptuale. Marile teorii care conțineau adevăruri definitive nu erau decât utopii. Astăzi, se poate spune că imaginii unei chei care deschide toate ușile i s-a substituit imaginea unei cutii cu unelte, în care fiecare cercetător poate să caute în voie
Antropologia by Marc Augé, Jean-Paul Colleyn [Corola-publishinghouse/Science/887_a_2395]
-
pentru a expune, suntem mereu forțați să reintroducerm termenii globali. De aceea aceste diviziuni trebuie înțelese ca principii de structurare a informațiilor. Cititorul va fi atent să nu le considere drept nume proprii de obiecte empirice distincte, ci drept ordonări conceptuale. Este evident că domeniile pe care le abordăm acum se întrepătrund în realitate și se implică mutual. 1. Rudenia. Un autor american spunea, acum câțiva ani, că analiza rudeniei este pentru antropologie ceea ce este nudul pentru desen și artă. Înrudirea
Antropologia by Marc Augé, Jean-Paul Colleyn [Corola-publishinghouse/Science/887_a_2395]
-
nici psihologic, nici estetic; ele preiau elemente din toate domeniile, ceea ce explică, fără îndoială, extraordinara lor putere de seducție. Adesea, antropologia se lovește de dificultăți care țin de vocabular, deoarece ea trebuie să reziste dorinței de a-și canoniza definițiile conceptuale, menținând un efort de rigoare. Termenii lexicului antropologic se dovedesc prea rigizi când contribuie la fixarea obiectelor de care încearcă să țină seama. Alți termeni, prea polisemici, cer imediat lămuriri, precum cuvintele "rituri" și "ritualuri". Pentru anumiți autori, orice acțiune
Antropologia by Marc Augé, Jean-Paul Colleyn [Corola-publishinghouse/Science/887_a_2395]
-
modelate social și reproduse istoric a celor două sate menționate în introducere, în scopul circumscrierii aspectelor relevante ale identității culturale a acestora. Deși foarte frecvent utilizat și foarte fertil în analizele actuale, termenul de identitate culturală, este unul problematic. Reproșurile conceptuale și metodologice care i se aduc se referă, fie la faptul că termenul de identitate culturală este unul pleonastic, sau circular (Orchard, 2002) dată fiind definirea identității pornind de la cultură -, fie la polisemia și fluiditatea lui (Cuche, 2003: 123), sau
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
ar fi cultura înaltă, expresia artistică, simboluri, mituri, aici rolul intelectualilor fiind unul esențial, ca fiind cei care promovează cultura înaltă; acestei viziuni i se reproșează că reduce identitatea la o elaborare efemeră, instabilă.) Luând în considerare toate aceste informații conceptuale, studiul de față optează pentru definirea identității culturale ca fiind modul în care o comunitate integrează obiceiuri și tradiții, simboluri, valori, comportamente și atitudini colective și își construiește o imagine despre propriul grup pornind de la acestea. De asemenea optez pentru
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
nr. 10, Halle/Saale, Max Planck Institute for Social Anthropology. Castells, Manuel. 1997. The Information Age: Economy, Society and Culture, vol 2 The Power of Identity. Oxford, Blackwell, apud Risto Heiskala. 2003. Informational Revolution, the Net and Cultural Identity. A conceptual Critique of Manuel Castells's The Information Age. în European Journal of Cultural Studies, vol. 6(2), pp. 233-245. Castels, Francis, G. Putting the Economy First: Or Does Postmodernity Really Matter, în Political Studies, vol 48, pp. 38-50. Cărăuș, Tamara
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
Editura Universității de Vest. Geertz, Clifford. 1972. Myth, Symbol and Culture. Cambridge: Mass: American Academy of Arts and Sciences. Geertz, Clifford. 1973. The Interpretation of Cultures. New York, Basic Books, apud J. P. Gone, P. J. Miller și J. Rappaport. 1999. Conceptual Self as Normatively Oriented: the Suitability of Past Personal Narrative for the Study of Cultural Identity, în Culture and Psychology, vol. 5(4), pp. 371-398. Gellner, Ernest. 1999. Adam's Navel: 'Primordialists' Versus 'Modernists', în Mortimer, Eduard și Fine, Robert
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
cultură minoră. O cultură majoră își pune însă în limbajul său toate problemele universale ale omului și ale momentului istoric specific. Iar formularea lor cere un cu totul alt stil de expresie decât cel metaforic și simbolic, un alt aparat conceptual și, bineînțeles, o altă bază de documentare. Când se va înțelege bine acest lucru fără a denigra în nici un fel poezia cultura română în ansamblul său va fi făcut un enorm pas înainte. Opera politologului Vladimir Tismăneanu, cu dublă identitate
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
atenția, în primul rând, noul stil al politologiei profesate și cu remarcabil succes de presă de autorul nostru. Este obiectiv descriptiv, oferă documente de bază accesibile înțelegerii publicului american, în primul rând, dar și celui intelectual-românesc pentru care scrie. Este conceptual, rece, concis, abstract fără a fi pedant, precis și limpede, popularizator fără a fi superficial. Are ritm, volubilitate și evidentă suplețe și cadență. Jurnalismul superior este ras din zbor la cel mai înalt nivel. Informează, analizează și sintetizează în același
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Are ritm, volubilitate și evidentă suplețe și cadență. Jurnalismul superior este ras din zbor la cel mai înalt nivel. Informează, analizează și sintetizează în același timp. Este un amestec personal și comunicativ și totodată de perspectivă istorică și politologică, analiză conceptuală, amintiri personale, reacții subiective, judecăți precise și caleidoscopic documentare. Autorul are o mare dezinvoltură și o remarcabilă lipsă de inhibiție. Și nici un fel de complexe. Un spirit liber, trepidant și de un suflu, parcă, inepuizabil. Cineva l-a numit un
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]