7,594 matches
-
diplomația multilaterala s-a dezvoltat în secolul al XX-lea, aceasta datează încă din vechime, alianțele multilaterale între prinții indieni din antichitate sau acordurile între vechile state grecești din secolul IV î.e.n, pot fi considerate prime exemple de diplomație multilaterala. Conferințele de pace caracteristice secolului al XIX-lea în sistemul statelor eurpene pot fi incluse în același tip de diplomație, în prezent diplomația multilaterala devenind importantă și datorită extinderii structurilor de cooperare continentală și regională. Prin definiție, diplomația multilaterala
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
antichitate sau acordurile între vechile state grecești din secolul IV î.e.n, pot fi considerate prime exemple de diplomație multilaterala. Conferințele de pace caracteristice secolului al XIX-lea în sistemul statelor eurpene pot fi incluse în același tip de diplomație, în prezent diplomația multilaterala devenind importantă și datorită extinderii structurilor de cooperare continentală și regională. Prin definiție, diplomația multilaterala nu exclude bilateralismul sau alte tipuri de negociere, acestea completându-se reciproc în mod natural; diplomația multilaterala, la modul cum s-
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
între vechile state grecești din secolul IV î.e.n, pot fi considerate prime exemple de diplomație multilaterala. Conferințele de pace caracteristice secolului al XIX-lea în sistemul statelor eurpene pot fi incluse în același tip de diplomație, în prezent diplomația multilaterala devenind importantă și datorită extinderii structurilor de cooperare continentală și regională. Prin definiție, diplomația multilaterala nu exclude bilateralismul sau alte tipuri de negociere, acestea completându-se reciproc în mod natural; diplomația multilaterala, la modul cum s-a afirmat încă
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
de diplomație multilaterala. Conferințele de pace caracteristice secolului al XIX-lea în sistemul statelor eurpene pot fi incluse în același tip de diplomație, în prezent diplomația multilaterala devenind importantă și datorită extinderii structurilor de cooperare continentală și regională. Prin definiție, diplomația multilaterala nu exclude bilateralismul sau alte tipuri de negociere, acestea completându-se reciproc în mod natural; diplomația multilaterala, la modul cum s-a afirmat încă de la început, exclude așa-numitele "intenții hegemonice", "limitând drastic aspirațiile egoiste ale statelor",36 un
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
incluse în același tip de diplomație, în prezent diplomația multilaterala devenind importantă și datorită extinderii structurilor de cooperare continentală și regională. Prin definiție, diplomația multilaterala nu exclude bilateralismul sau alte tipuri de negociere, acestea completându-se reciproc în mod natural; diplomația multilaterala, la modul cum s-a afirmat încă de la început, exclude așa-numitele "intenții hegemonice", "limitând drastic aspirațiile egoiste ale statelor",36 un exemplu revelator în acest sens este cel al secretarului britanic al afacerilor externe (Canning), care la finalul
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
afirmat încă de la început, exclude așa-numitele "intenții hegemonice", "limitând drastic aspirațiile egoiste ale statelor",36 un exemplu revelator în acest sens este cel al secretarului britanic al afacerilor externe (Canning), care la finalul Congresului de la Viena (1815), apreciind că diplomația bilaterală este normală, concluziona: each for himself and God for uș all (fiecare pentru sine și Dumnezeu pentru noi toți").37 Multilateralismul specific perioadei post-Război Rece s-a caracterizat printr-o agenda complexă de conferințe și negocieri, cu un număr
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Potrivit lui I. William Zartman relațiile dintre state sunt menținute prin ceea ce numim normal diplomacy, aceasta asigurând permanentizarea comunicării între părți cu scopul de a menține relațiile și de a gestiona conflictele care pot apărea la un moment dat.39 Prin intermediul diplomației publice (public diplomacy) un stat apelează la populația să pentru a-și face cunoscute intențiile, semnalând importantă unor probleme de interes general, național.40 Diplomația publică include, de asemenea, activitatea tuturor guvernelor, a organizațiilor neguvernamentale și a sectorului privat, precum și
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
relațiile și de a gestiona conflictele care pot apărea la un moment dat.39 Prin intermediul diplomației publice (public diplomacy) un stat apelează la populația să pentru a-și face cunoscute intențiile, semnalând importantă unor probleme de interes general, național.40 Diplomația publică include, de asemenea, activitatea tuturor guvernelor, a organizațiilor neguvernamentale și a sectorului privat, precum și influențele culturale asupra politicii externe; deși diplomația publică reprezintă, în mare parte, efortul guvernamental, guvernul nu este singurul actor care influențează direcția politicii externe. Diplomația
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
la populația să pentru a-și face cunoscute intențiile, semnalând importantă unor probleme de interes general, național.40 Diplomația publică include, de asemenea, activitatea tuturor guvernelor, a organizațiilor neguvernamentale și a sectorului privat, precum și influențele culturale asupra politicii externe; deși diplomația publică reprezintă, în mare parte, efortul guvernamental, guvernul nu este singurul actor care influențează direcția politicii externe. Diplomația publică include diplomația culturală, aceasta dezvoltând un dialog între organizațiile culturale, instituțiile de învățământ, organizațiile neguvernamentale și/sau alte grupuri sau persoane
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Diplomația publică include, de asemenea, activitatea tuturor guvernelor, a organizațiilor neguvernamentale și a sectorului privat, precum și influențele culturale asupra politicii externe; deși diplomația publică reprezintă, în mare parte, efortul guvernamental, guvernul nu este singurul actor care influențează direcția politicii externe. Diplomația publică include diplomația culturală, aceasta dezvoltând un dialog între organizațiile culturale, instituțiile de învățământ, organizațiile neguvernamentale și/sau alte grupuri sau persoane din societatea civilă. Lora Anne Violă, în Talking States: A Theory of Diplomacy, analizează comparativ două tipuri de
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
de asemenea, activitatea tuturor guvernelor, a organizațiilor neguvernamentale și a sectorului privat, precum și influențele culturale asupra politicii externe; deși diplomația publică reprezintă, în mare parte, efortul guvernamental, guvernul nu este singurul actor care influențează direcția politicii externe. Diplomația publică include diplomația culturală, aceasta dezvoltând un dialog între organizațiile culturale, instituțiile de învățământ, organizațiile neguvernamentale și/sau alte grupuri sau persoane din societatea civilă. Lora Anne Violă, în Talking States: A Theory of Diplomacy, analizează comparativ două tipuri de diplomații: tradițional diplomacy
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
publică include diplomația culturală, aceasta dezvoltând un dialog între organizațiile culturale, instituțiile de învățământ, organizațiile neguvernamentale și/sau alte grupuri sau persoane din societatea civilă. Lora Anne Violă, în Talking States: A Theory of Diplomacy, analizează comparativ două tipuri de diplomații: tradițional diplomacy (diplomația tradițională) și conference diplomacy (diplomația de conferințe/prin conferințe internaționale),41 pe lângă aceste categorii fiind menționate și alte tipuri: quiet diplomacy (diplomația de culise/discretă), big stick diplomacy (diplomația care utilizează forță/"a mării bate"), shuttle diplomacy
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
culturală, aceasta dezvoltând un dialog între organizațiile culturale, instituțiile de învățământ, organizațiile neguvernamentale și/sau alte grupuri sau persoane din societatea civilă. Lora Anne Violă, în Talking States: A Theory of Diplomacy, analizează comparativ două tipuri de diplomații: tradițional diplomacy (diplomația tradițională) și conference diplomacy (diplomația de conferințe/prin conferințe internaționale),41 pe lângă aceste categorii fiind menționate și alte tipuri: quiet diplomacy (diplomația de culise/discretă), big stick diplomacy (diplomația care utilizează forță/"a mării bate"), shuttle diplomacy (diplomația de transfer
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
între organizațiile culturale, instituțiile de învățământ, organizațiile neguvernamentale și/sau alte grupuri sau persoane din societatea civilă. Lora Anne Violă, în Talking States: A Theory of Diplomacy, analizează comparativ două tipuri de diplomații: tradițional diplomacy (diplomația tradițională) și conference diplomacy (diplomația de conferințe/prin conferințe internaționale),41 pe lângă aceste categorii fiind menționate și alte tipuri: quiet diplomacy (diplomația de culise/discretă), big stick diplomacy (diplomația care utilizează forță/"a mării bate"), shuttle diplomacy (diplomația de transfer sau prin intermediari).42 Conform
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Lora Anne Violă, în Talking States: A Theory of Diplomacy, analizează comparativ două tipuri de diplomații: tradițional diplomacy (diplomația tradițională) și conference diplomacy (diplomația de conferințe/prin conferințe internaționale),41 pe lângă aceste categorii fiind menționate și alte tipuri: quiet diplomacy (diplomația de culise/discretă), big stick diplomacy (diplomația care utilizează forță/"a mării bate"), shuttle diplomacy (diplomația de transfer sau prin intermediari).42 Conform acesteia reprezentarea bilaterală permanentă constituie esență diplomației tradiționale, care vizează interacțiunea statelor prin intermediul ambasadorilor permanenți și/sau
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
Theory of Diplomacy, analizează comparativ două tipuri de diplomații: tradițional diplomacy (diplomația tradițională) și conference diplomacy (diplomația de conferințe/prin conferințe internaționale),41 pe lângă aceste categorii fiind menționate și alte tipuri: quiet diplomacy (diplomația de culise/discretă), big stick diplomacy (diplomația care utilizează forță/"a mării bate"), shuttle diplomacy (diplomația de transfer sau prin intermediari).42 Conform acesteia reprezentarea bilaterală permanentă constituie esență diplomației tradiționale, care vizează interacțiunea statelor prin intermediul ambasadorilor permanenți și/sau a funcționarilor speciali (este vorba de diplomați
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
tradițional diplomacy (diplomația tradițională) și conference diplomacy (diplomația de conferințe/prin conferințe internaționale),41 pe lângă aceste categorii fiind menționate și alte tipuri: quiet diplomacy (diplomația de culise/discretă), big stick diplomacy (diplomația care utilizează forță/"a mării bate"), shuttle diplomacy (diplomația de transfer sau prin intermediari).42 Conform acesteia reprezentarea bilaterală permanentă constituie esență diplomației tradiționale, care vizează interacțiunea statelor prin intermediul ambasadorilor permanenți și/sau a funcționarilor speciali (este vorba de diplomați); întâlnirile multilaterale ad-hoc sunt, de asemenea, instrumente ale diplomației
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
pe lângă aceste categorii fiind menționate și alte tipuri: quiet diplomacy (diplomația de culise/discretă), big stick diplomacy (diplomația care utilizează forță/"a mării bate"), shuttle diplomacy (diplomația de transfer sau prin intermediari).42 Conform acesteia reprezentarea bilaterală permanentă constituie esență diplomației tradiționale, care vizează interacțiunea statelor prin intermediul ambasadorilor permanenți și/sau a funcționarilor speciali (este vorba de diplomați); întâlnirile multilaterale ad-hoc sunt, de asemenea, instrumente ale diplomației tradiționale, acest tip de diplomație fiind promovat prin intermediul discuțiilor/negocierilor. Diplomația tradițională se desfășoară
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
diplomația de transfer sau prin intermediari).42 Conform acesteia reprezentarea bilaterală permanentă constituie esență diplomației tradiționale, care vizează interacțiunea statelor prin intermediul ambasadorilor permanenți și/sau a funcționarilor speciali (este vorba de diplomați); întâlnirile multilaterale ad-hoc sunt, de asemenea, instrumente ale diplomației tradiționale, acest tip de diplomație fiind promovat prin intermediul discuțiilor/negocierilor. Diplomația tradițională se desfășoară la nivel înalt între miniștrii guvernelor, "în spatele ușilor închise, fiind prezentate publicului larg numai rezultatele" finale, care vizează "punerea în practică a politicilor externe", prin "legături
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
intermediari).42 Conform acesteia reprezentarea bilaterală permanentă constituie esență diplomației tradiționale, care vizează interacțiunea statelor prin intermediul ambasadorilor permanenți și/sau a funcționarilor speciali (este vorba de diplomați); întâlnirile multilaterale ad-hoc sunt, de asemenea, instrumente ale diplomației tradiționale, acest tip de diplomație fiind promovat prin intermediul discuțiilor/negocierilor. Diplomația tradițională se desfășoară la nivel înalt între miniștrii guvernelor, "în spatele ușilor închise, fiind prezentate publicului larg numai rezultatele" finale, care vizează "punerea în practică a politicilor externe", prin "legături, contacte politice între guvernele diferitelor
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
permanentă constituie esență diplomației tradiționale, care vizează interacțiunea statelor prin intermediul ambasadorilor permanenți și/sau a funcționarilor speciali (este vorba de diplomați); întâlnirile multilaterale ad-hoc sunt, de asemenea, instrumente ale diplomației tradiționale, acest tip de diplomație fiind promovat prin intermediul discuțiilor/negocierilor. Diplomația tradițională se desfășoară la nivel înalt între miniștrii guvernelor, "în spatele ușilor închise, fiind prezentate publicului larg numai rezultatele" finale, care vizează "punerea în practică a politicilor externe", prin "legături, contacte politice între guvernele diferitelor națiuni".43 Prin intermediul diplomației tradiționale statele
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
discuțiilor/negocierilor. Diplomația tradițională se desfășoară la nivel înalt între miniștrii guvernelor, "în spatele ușilor închise, fiind prezentate publicului larg numai rezultatele" finale, care vizează "punerea în practică a politicilor externe", prin "legături, contacte politice între guvernele diferitelor națiuni".43 Prin intermediul diplomației tradiționale statele ajung să se cunoască mai bine, antrenându-se în discuții de tipul long talk (dezbateri prelungite), pe parcursul cărora se încearcă stabilirea unui echilibru, prin oferirea reciprocă de informații credibile care să le faciliteze ulterior un acord mutual.44
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
se cunoască mai bine, antrenându-se în discuții de tipul long talk (dezbateri prelungite), pe parcursul cărora se încearcă stabilirea unui echilibru, prin oferirea reciprocă de informații credibile care să le faciliteze ulterior un acord mutual.44 Royce Ammon 45 cataloghează diplomația tradițională drept o diplomație învechita (old diplomacy), ca urmare a faptului că aceasta a fost practicată începând cu perioada Renașterii și până la izbucnirea Primului Război Mondial; treptat, după încheierea războiului s-a impus o diplomație modernă (new diplomacy) bazată pe o diplomație
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
antrenându-se în discuții de tipul long talk (dezbateri prelungite), pe parcursul cărora se încearcă stabilirea unui echilibru, prin oferirea reciprocă de informații credibile care să le faciliteze ulterior un acord mutual.44 Royce Ammon 45 cataloghează diplomația tradițională drept o diplomație învechita (old diplomacy), ca urmare a faptului că aceasta a fost practicată începând cu perioada Renașterii și până la izbucnirea Primului Război Mondial; treptat, după încheierea războiului s-a impus o diplomație modernă (new diplomacy) bazată pe o diplomație deschisă și pe o
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
acord mutual.44 Royce Ammon 45 cataloghează diplomația tradițională drept o diplomație învechita (old diplomacy), ca urmare a faptului că aceasta a fost practicată începând cu perioada Renașterii și până la izbucnirea Primului Război Mondial; treptat, după încheierea războiului s-a impus o diplomație modernă (new diplomacy) bazată pe o diplomație deschisă și pe o televiziune globalizata la sfârșitul secolului al XX-lea.46 În prezent, din rațiuni practice mijloacele diplomației tradiționale au fost înlocuite cu altele noi, în condițiile în care și-au
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]