11,108 matches
-
care locuiau în orașe ținute împreună, magic, de mici altare"149. Alți cercetători au scos în evidență căutarea a ceea ce s-a numit "autentificare spirituală", de către laici și de asemenea de către guvern, patricieni și biserica în Florența, precum și "transferul scenelor ritualului religios din spațiul monastic și bisericesc, rezervat, în spațiul public, civic"150. Asemeni Madonnei de' Ricci, multe dintre imaginile care au dat naștere devoțiunii populare au ajuns în atenția publicului după ce au fost deteriorate sau pângărite într-un alt mod
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
duce al Toscanei, 57; Francesco, mare duce al Toscanei, 80; Lorenzo Magnificul, 63, 64; Piero di Lorenzo, 64 Mercanzia, 38 Mini, Giovan Battista de', 83 Modigliana, 56 moneda, 22 Monte, 36, 37, 77, 149 Montepulciano, 38, 75 murdărire a caselor, ritualul, 53 Naldini, familia, 36; Francesco di Domenico, 36 Napoli, 75, 100 Niccolò di Baldo, 83, 85 nobili, 58, 59 nume de botez, 33, 83, 148 observantism, observanța, 63, 69, 72, 129 Onofrie, sfanțul, 60 opera a, 27, 31, 78 optimați
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
6 Fareed Zakaria, Viitorul libertății. Democrație neliberală în Statele Unite ale Americii și în lume, traducere de Doris Mironescu, Editura Polirom, Iași, 2009. 7 Ibidem, p. 13. 8 Ibidem, " Dacă până și dușmanii democrației îi împrumuta retorica și îi mai muțăresc ritualurile, e clar că democrația a câștigat partida". 9 Ibidem, p. 17. 10 Ibidem, pp. 16-17. 11 Ibidem, " Această carte reprezintă un îndemn la autocontrol, la restabilirea echilibrului între democrație și libertate. Ea nu vrea să fie un argument împotriva democrației
[Corola-publishinghouse/Science/84980_a_85765]
-
multor creații populare, lansează în 1893 un Cestionariu despre tradițiunile istorice și anticitățile țerilor locuite de români. „Tradițiunile istorice” pe care le vizează îndeosebi sunt cele legate de daci și romani, legende, denumiri de locuri, obiceiuri păgâne, religioase sau laice, ritualuri magice. Chestionarul, completat cu o nouă broșură în 1895, este întocmit cu toată rigoarea, cuprinzând întrebări foarte amănunțite, ce dovedesc o cunoaștere profundă a folclorului românesc. Interesante sunt și indicațiile precise, date pentru culegerea materialului: alegerea informatorului (de preferință cât
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286733_a_288062]
-
îndreptățire ideea că aceste conflicte așa-zis religioase nu au nici un sens, ele fiind tocmai rezultatul căderii în formule exterioare, în ortopraxii în care celălalt este expediat ca străin, păgîn sau chiar dușman. Or, "Dumnezeu nu poate fi îngrădit în ritualuri, nu are forme cultice, etnice sau naționale." Tiberiu Brăilean nu ezită să schițeze propria sa soluție pentru evitarea totalitarismu-lui religios: "[...] religiile naturale (în care includ și religiile Greciei antice, ale Indiei, Chinei ș.a.) și religiile abrahamice, sau "religiile Cărții", au
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
în ultimii cincizeci de ani a făcut din ea forma standard de guvernămînt, ce conferă legitimitate politică majorității statelor lumii. Monarhiile sunt depășite, iar dictaturile discreditate. Pînă și dușmanii declarați ai democrației îi împrumută cel puțin retorica și îi imită ritualurile, ceea ce înseamnă că democrația pare să fi cîștigat disputa cu alte forme de guvernămînt. Pentru mulți însă, ea a devenit mai mult de atît: a devenit un mod de viață. Ceea ce este cu adevărat nou și distinct în capitalismul de
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
îl numeau Thoth și îl reprezentau în temple ca pe un om cu cap de ibis, considerîndu-l ca prieten și sfetnic al lui Osiris. Istoricii relatează faptul că Hermes a îmbogățit limba egipteană, a inventat literele, a instituit mituri și ritualuri religioase, a inventat magia, a transmis numeroase cunoștințe inițiatice în astronomie, muzică, filosofie ș. a. Mulți consideră că personajul nostru a trăit mult înainte de Moise, unii l-au identificat cu Adam, alții cu Enoh sau cu patriarhul Iosif. Învățăturile sale, cu
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
alții cu Enoh sau cu patriarhul Iosif. Învățăturile sale, cu caracter preponderent religios, dar și politice și morale, pline de înțelepciune, erau gravate pe table de piatră sau pe obeliscuri și răspîndite prin toată țara pentru luminarea poporului și rînduirea ritualurilor. La milenii distanță, ar fi trăit un al doilea Thoth sau Hermes, la fel de venerat ca și primul. El ar fi interpretat scrierile primului și ar fi scris, potrivit lui Clement din Alexandria, 42 de cărți păstrate în templele egiptene, care tratau
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
Grigorie de Nyssa. Dintr-o astfel de abordare, conflictele religioase nu au sens; ele sunt tocmai rezultatul căderii în formule exterioare, ortopraxii în care celălalt este expediat ca străin, păgîn sau chiar dușman. Or, Dumnezeu nu poate fi îngrădit în ritualuri, nu are forme cultice, etnice sau naționale. Ca pe Tabor, transfigurarea înseamnă de-pășirea oricărei forme, reverberația luminii pure, necreate. "Transcendentul fiind chemarea la marea sărbătoare a Universalului celui Viu, refuzul ei nu ține oare de temerea noastră față de da-rurile
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
la ceva superior, iar credinciosul, încredințîndu-se Creatorului, se simte protejat și chiar condus pe cărările vieții. Freud considera religia ca pe o "nevroză obsesională universală", apreciind că omul credincios ar încerca să-și controleze impulsurile sexuale cu ajutorul rugăciunilor și al ritualurilor religioase de teama unui Dumnezeu autoritar. Dar, cu timpul, reprezentarea divină s-a modernizat, relația cu Dumnezeu a devenit mai partenerială. Realizăm din nou, cu aceeași uimire de altădată, cît de mare este disponibilitatea oamenilor de a se încredința unei
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
toate religiile s-ar baza pe mituri, fabricate și ele tot în lobul parietal. Ele pleacă dintr-o arie cerebrală identică, astfel încît religiozitatea ar putea fi considerată un fenomen unitar. Pentru cei doi autori creierul își creează propriul Dumnezeu. Ritualurile religioase pot provoca se susține stări transcendente, care se răsfrîng asupra hipotalamusului. Centrul din creier care reglează reacțiile de excitare sau de calmare este inhibat. Cu alte cu-vinte, procese neurologice care provoacă trăiri mistice. Ei bine, mie toate acestea mi
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
în dezvotarea celulelor și explică comportarea tuturor organismelor. În cazul ființelor vii, spre deosebire de artefacte, programele sunt programe genetice. Starea terminală a acestor programe poate fi constituirea unei anumite structuri în dezvoltarea individului, atingerea unei regiuni geografice în migrare, împerecherea cu ritualurile ce o precedă etc. Unele comportări îndreptate spre un scop implică anticiparea. E vorba de activități cum ar fi adunarea proviziilor pentru iarnă sau strategiile de vânare ale anumitor specii de animale de pradă. Multe adaptări ale ființelor vii se
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
povestitorilor populari, aspecte actuale ale cercetării structurale a basmului, performarea și receptarea povestirilor, legendele. A scris, de asemenea, despre caracterul formalizat al culturii orale, rolul educațional al limbajului culturii populare, despre probleme generale ale etnologiei europene. Textul poetic care însoțește ritualul îi oferă posibilitatea elaborării unor studii remarcabile; observând structurile și semnificațiile obiceiurilor, el subliniază felul în care se constituie în seturi de sisteme (L’Incantation-narration, mythe, rite, Mitul marii treceri). Interesul pentru descifrarea acestor sisteme se concretizează în volumul Obiceiuri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288890_a_290219]
-
muzicale) ale propriei bunici. Dacă facem legătură cu marea pasiune muzicală a lui Urmuz, nu greșim foarte mult în privința acestui burlac alergic la orice tip de contaminare, preferând să scrie printre primii despre viața unor marionete și derapajul lor în ritualuri maniacale și rituri absurde. Inventarierea unui întreg arsenal al tehnicii meschine și degradate, gen S. Beckett, este pe măsura idealului de tinichea al omului-mecanomorf, reprezentat de artștii plastici Picabia sau Marcel Duchamp, în etapele lor mașinist-ironice. Grefierul care a intuit
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
cît și pentru cea occidentală. Erezia bogomilistă, care își are rădăcinile în Bulgaria, avea să joace un rol deosebit de important. Bogomilii erau dualiști; ei credeau că sufletul omului reprezintă principiul binelui, în vreme ce trupul și lumea materială erau întruchiparea răului. Nerespectînd ritualurile și neacceptînd nici împărtășania, ei au lansat atacuri energice împotriva bisericii oficiale. Bogomiliștii respingeau simbolurile religioase: crucea, moaștele sfinților și icoanele. Doctrina lor constituia o provocare atît la adresa autorităților politice, cît și a celor religioase. În aceeași perioadă s-au
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
care locuia la sud și la est de Munții Carpați erau români, vorbind o limbă romanică înrudită îndeaproape cu latina, dar cu un mare procentaj de cuvinte de origine slavă. Erau creștini, cu toate că data convertirii lor nu este precisă; acceptaseră ritualul religios slavon și adoptaseră alfabetul chirilic, care a fost folosit în scrierile românești pînă în secolul al nouăsprezecelea. Ca și organizațiile ecleziastice din regatele slave de peste Dunăre, biserica română avea să rămînă legată de Constantinopol, deși avea propriile ei organizații
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
separare a fost divizarea celor două biserici creștine. Cea mai mare parte a locuitorilor, bulgarii, grecii, românii, sîrbii și mulți albanezi, au devenit parte componentă a lumii ortodoxe, cu puternica ei influență bizantină. Populațiile slave utilizau propriile lor limbi în cadrul ritualului bisericesc, iar slava veche a devenit limba lor literară comună. Ele foloseau în scris alfabetul chirilic. În artă și în arhitectură erau urmate modelele bizantine. În schimb, influențele catolică și occidentală predominau în nord-vestul Balcanilor, în rîndul slovenilor și croaților
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
următor. Prevederile în favoarea religiei catolice, cuprinse în articolul XIII, stabileau faptul că sultanul reconfirma privilegiile anterioare, astfel ca membrii religiei mai sus menționate să-și poată reînființa și repara bisericile și să aibă posibilitatea să-și desfășoare de acum înainte ritualurile obișnuite stabilite încă din vremuri străvechi. Și nimănui să nu-i fie permis să aducă vreo ofensă de orice fel ar fi ea sau să aibă pretenții bănești de vreun fel oarecare sau în orice fel de condiții de la oamenii
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
sfinți, inclusiv optsprezece țari, regi și regine, prinți și nobili, începînd cu Sfîntul Sava și cu tatăl lui, Nemanja. Cultul sfinților regali sîrbi "sfîntul trunchi al lui Nemanja" îi amintea permanent poporului sîrb, cu toată pompa și arta impresionantă a ritualului bizantin, că sîrbii alcătuiseră cîndva un adevărat regat independent, un imperiu binecuvîntat de Dumnezeu prin sfinții Lui făcători de minuni. 20 Ca și Patriarhia de la Constantinopol, biserica sîrbă a preluat prompt ideea că stăpînirea otomană era un fenomen efemer și
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
principalei organizații centrale a revoluției. Filiki Etairia a luat ființă în 1814 din inițiativa a trei negustori greci sărăciți, Emmanuel Xanthos, Athanasios Tsakalov și Nikolaos Skoufos. Societatea era foarte asemănătoare celor existente în Europa la momentul acela; ea avea un ritual sofisticat, niveluri ale calității de membru și practici melodramatice. "Marele Jurămînt" pe care noii membri trebuiau să-l presteze declara parțial următoarele: În sfîrșit, jur pe sfîntul tău nume, o, sacră și năpăstuită patrie a mea. Jur pe îndelungatele tale
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
127-132; N. Tertulian, Experiență, artă, gândire, București, 1977, 289-320; Baltag, Polemos, 80-85; Cioculescu, Itinerar, III, 227-331; Paleologu, Ipoteze, 232-236; Sorescu, Interpretări, 226-275; Ornea, Tradiționalism, 395-404; Grigurcu, Între critici, 34-41; Sângeorzan, Anotimpurile, 45-89; Ornea, Actualitatea, 243-250; Vasile, Conceptul, 263-264; Ion Vianu, Ritualuri, RL, 1991, 46; Florin Mihăilescu, Introducere în opera lui Mihai Ralea, București, 1997; Gheorghe Grigurcu, Despre Mihai Ralea, RL, 1998, 30; Ornea, Portrete, 86-95; Al. Săndulescu, Mihai Ralea și problemele romanului românesc, ALA, 1999, 474; Al. Săndulescu, Mihai Ralea, critic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289120_a_290449]
-
metal era deschisă; respiră adânc și mai privi o dată în jur: o clădire cu prispă largă, ca un conac vechi, se ridica din partea de unde răsărise soarele, apoi, spre apus, aproape de pădure, un grajd lung cu fânar deasupra /.../ Privea cu nesaț ritualul dimineții și o clipă fu de ajuns pentru a recunoaște că era primul răsărit la care era martor”). Demne de interes sunt, pe parcursul romanului, reprezentările miticofolclorice la care fac apel personajele. Exemplare, în această privință, sunt Podul rugilor, legendele cu
Trecutul ca poveste by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/2752_a_4077]
-
scrisului, primează intențiile estetice și etice" (p. LXXI). Dar ce alte intenții ar fi putut prima? Variantele reproduse de alții au demonstrat altceva? Antologică e următoarea frază de Gâgă: "Scrisul în activitatea intelectuală a lui Liviu Rebreanu devenise un tabiet/ritual, transformându-l în meserie și ajungând la operă voluminoasă și celebră: el a scris zilnic pentru că a avut ceva de spus". Ce încredere poți avea în spiritul critic al unui editor care meditează în acest fel despre Rebreanu?: "A avut
O improvizație by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12448_a_13773]
-
moare. Autoarea e atinsă de un patetism a cărui cauză trebuie căutată în fronda pe care o simte în fața lipsei de sens a vieții, de aici și senzația cu care rămîi în final, aceea că ai fost inițiat într-un ritual al suferinței căreia îi lipsește finalitatea. Dora Petrilă nu are naivități religioase și nici reverii cu iz transcendent, lucru de înțeles dată fiindu-i stofa: pentru cine poate citi semnele morții pe fizionomie cu cîteva zile înainte și pentru cine
In articulo mortis by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4819_a_6144]
-
S-a vorbit de șarpele cu două capete și de vaca cu copitele despicate, ca la cal și țap. Biserica nu poate spune că acestea sunt semne prevestitoare de rău“. Masculinitate potentă „În lume, țapul e simbolul sexualității. El însoțea ritualurile dionisiace. De altfel, de la țap vine și termenul tragedie. Imaginea țapului e asociată și necuratului, din cauza coarnelor sale și a copitelor despicate“, ne-a spus scriitorul Marcel Tolcea. Specialistă în simbolism, Otilia Hedeșan, profesor de etnologie și folclor la Universitatea
Agenda2004-4-04-d () [Corola-journal/Journalistic/281977_a_283306]