73,470 matches
-
septembrie. Ne vom ocupa aici de o a patra lectură a istoriei. Ne interesează formarea identității europene și am vrea să localizăm în trecut nașterea valorilor devenite comune și care au alcătuit această identitate. Prezentăm o istorie parțială, deoarece nu reținem decât achizițiile pozitive. Astfel, în legătură cu Reforma, nu vom menționa ceea ce ar putea fi considerat ca negativ, anume războaiele religioase, ci doar aporturile pozitive, toleranța recunoscută pe termen lung ca valoare. Putem, evident, să ne imaginăm o lectură care s-ar
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
pe Dumnezeu (chiar cu prețul revoltei), mănâncă din pomul cunoașterii. Este vorba de o curiozitate de nestăvilit, de dorința de a dezlega enigmele, de voința de a progresa, de a inventa, de a inova. Această mentalitate devine motorul civilizației noastre. Reținem, tot din antichitatea greacă, trezirea valorilor estetice, cultul frumuseții, care se manifestă în special prin pro-porții ideale, prin armonia care se degajă dintr-o statuie sau dintr-un edificiu. Bineînțeles, toate civilizațiile au o noțiune a frumuseții, e un lucru
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
politice intră în scenă pentru a profita de schimbările religioase în disputele lor pentru putere. Păturile populare se mobilizează și ele, sperând că accentele profetice ale protestantismului le vor elibera de sub opresiune. Urmărind punctul de vedere pe care l-am reținut, nu ne vom opri la Luther sau Calvin, actorii principali care conduc ofensiva, nici asupra conflictelor sângeroase, ci la oameni ca Erasmus sau Thomas Morus, care sunt vestitorii toleranței. Pluralismul este anunțat odată cu înrădăcinarea protestantismului luterian sau calvinist. O societate
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
D'Alembert, a prezidat redactarea Enciclopediei (1751-1765). Această mișcare de idei se răspândește și întărește va-lori deja confirmate, ca toleranța sau încrederea în progres. Ea propagă ideologii care nu aparțin decât câtorva autori (ideologii ca materialismul, deismul etc.). Nu reținem decât valorile care s-au generalizat și au fost asimilate în moștenirea europeană. 1. Rațiunea. Am văzut încrederea atribuită acestei fa-cultăți încă din Evul Mediu. Dar în acea epocă, rațiunea slujea credința și urmărea să introducă rigoarea în gândirea teologică
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
națiuni: dreptul popoarelor de a se autoguverna, pacea și datoria de intervenție. 1. Statele naționale sunt în mare parte opera secolului al XIX-lea, iar renașterea lor dureroasă a lăsat în urmă amintirea conflictelor și a războaielor. Dar posteritatea a reținut din toate acestea dreptul popoarelor de a se autoguverna, un element pozitiv. Președintele Statelor Unite, Woodrow Wilson, a inclus acest principiu în cele Paisprezece Puncte care urmau să guverneze ordinea internațională după Primul Război Mondial. Carta Atlanticului, semnată de Churchill și
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
inovațiilor sau gândirii abstracte, le este complementar. Dacă realismul are nevoie de aripi, idealismul are nevoie de picioare. Iată bunul-simț. Acesta nu contrazice ideile generoase, le face operaționale. Îndeplinește mereu o funcție de clarificare, pregătește terenul pentru judecata care va fi reținută în mijlocul incertitudinilor. Înlătură alegerea și opiniile despre care s-ar putea spune că sunt contra bunului-simț. Este deci un instrument de control al cunoașterii. Trage semnalul de alarmă dacă poziția adoptată i se opune. Trebuie să ne ferim de oamenii
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
naturii. Dar trebuie să știm să o interpretăm. Or, există indivizi și actori colectivi incapabili să învețe din experiență. Astfel, în ciuda miilor de ani de istorie și experiență, greșelile persistă și adesea sunt comise aceleași erori prostești. Dacă totuși am reținut experiența ca un criteriu de validitate al judecăților noastre, aceasta se întâmplă deoarece identificăm o anumită capacitate de autocorectare în viața personală a semenilor noștri, ca și în societate. Dacă operează în viața cuiva, ea poate oferi fără întârziere rezultate
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
de „a da o structură logică ansamblului vieții spiritului”. Și, revenind la domeniul psihopatologiei, vom remarca aceeași intenție metodologică la K. Jaspers în cazul proceselor psihice morbide, cu ajutorul „metodei psihologice comprehensive” de a explica semnificația „fenomenelor psihice morbide”. Ceea ce trebuie reținut din cele de mai sus este faptul că se conturează o relație particulară între „obiect” și „metodă” în sfera psihopatologiei. Metoda fiind descriptivă sau explicativă, va aduce în câmpul cunoașterii cele două laturi ale obiectului: în primul caz latura sa
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
alimentar, activitatea sexuală etc.) care concură la dinamica globală a personalității. Tulburarea „ritmului endogen” duce la apariția unor grave și variate tulburări psihice ale sistemului personalității (psihozele schizofrenice, psihoza maniaco-depresivă etc.) pe care le vom studia mai departe. Ceea ce trebuie reținut este faptul că „sistemul personalității” se dispune între acțiunea „factorilor exogeni” și a „factorilor endogeni”, starea de echilibru psihic precum și cea de dezechilibru fiind rezultanta „jocului” dintre acești factori și „modalitățile de răspuns” ale personalității. Din cele de mai sus
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
nedezvoltarea limbajului, instabilitate, impulsivitate, dificultăți de adaptare-integrare socială, amoralitate, conduite agresive etc.; d) atitudinile bolnavului: umilă, neliniștită, agresivă, orgolioasă, rezervat sau agitat etc.; e) ținută și igienă personală: neglijentă, îngrijită, excentrică, lipsă de igienă personală etc.; f) comunicare: bolnavul este reținut, vorbește puțin, rar și șoptit sau refuză să vorbească. Dimpotrivă, este comunicativ, deschis, vorbăreț. Agresiv, amenință, se consideră frustrat, nedreptățit, vorbește mult, pe un ton ridicat, gesticulează, recită versuri, este incoerent. În unele cazuri, caută să ne capteze atenția, bunăvoința
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
b) Anamneza trebuie să fie cât se poate de obiectivă. Se va face distincția între aspectele obiective ale bolii și relatările subiective ale bolnavului față de propria sa suferință și istorie biografică. Anamneza trebuie să evite aspectele nesemnificative, anecdotice, colecționând și reținând numai datele reale. Culegerea datelor anamnestice constă în a preciza și a ordona relatarea (narațiunea) spontană a bolnavului, căutând să i se completeze „golurile”. Principalele aspecte care trebuie urmărite sunt: - istoria vieții personale a bolnavului (psihobiografia); - istoria tulburărilor psihice; - istoria
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
de conștiință, depersonalizare etc. Un aspect particular este reprezentat de relatările subiecților care au „traversat aceste experiențe” și care au descris, sau, în alte cazuri, au exprimat prin reprezentări grafo-plastice, de regulă desen și pictură, aceste „trăiri paradoxale”. Interesant de reținut este faptul că tulburările psihice induse experimental prin administrarea de substanțe naturale sau de sinteză cu efect psihodisleptic, produc tablouri clinico-psihiatrice dintre cele mai variate, așa cum sunt ele întâlnite în clinica psihiatrică, modelul experimental situându-se în paralel cu modelul
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
individului și cuprinde următoarele laturi; a) Aspectul fizic-corporal, somato-morfic al individului: longilin-astenic, picnic-gras, atletic-musculos; b) Tipul de dominanță endocrină: tiroidian, hipofizar, suprarenalian, gonadic (estrogenic sau androgenic); c) Tipul de reacție neurovegetativă; simpaticoton (slab, agitat, hiper-reactiv, activ), parasimpaticoton (gras, calm, echilibrat, reținut), amfoton (mixt, cu trăsături comune celor precedente); d) Tipul metabolic reunește modelul anabolic-slab și modelul catabolic-gras. 2) Trăsăturile de personalitate se referă la temperament, caracter, tipul de reacție. Între acestea cele la care se face cel mai frecvent referință sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
mediocre. g) Instabilii intermitenți. Au o ereditate psihopatică foarte încărcată. Manifestările au o tendință de apariție ciclică. Posedă inteligență normală sau peste medie. Emotivi, susceptibili, neliniștiți și obosesc ușor. Au o voință slabă. Sunt foarte afectuoși cu unele persoane și reținuți cu altele. h) Instabilii epileptici. La aceștia se notează o ereditate epileptică, trăsături psihopatice, etilism și TBC în antecedente. Au frecvente tulburări de caracter de tipul nervozității asociate cu violență și crize de mânie, stigmate de degenerescentă fizică, somnambulism, emotivitate
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
stress cronice 16) Alte tulburări nevrotice - tulburări factice - sindromul Münchausen - simularea Descrierea formelor de nevroză Cele prezentate mai sus oferă un tablou de ansamblu al formelor clinice de nevroză, așa cum sunt ele sistematizate în clasificările nosologice. În ceea ce ne privește reținem următoarele forme clinice, pe care le vom descrie în continuare: stările anxioase nevrotice, nevroza de angoasă, nevroza isterică, nevroza fobică, nevroza obsesivă, nevroza ipohondriacă. 1) Stările anxioase nevrotice Anxietatea este definită ca un sentiment penibil de așteptare, o teamă fără
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
privește neliniștea și oroarea, c) furia în care intră iritarea și mânia. Acestea sunt însă „sentimente afective” de intensitate și prezență anormală, cu caracter endogen, dar ele nu constituie încă tablouri clinico-psihiatrice propriu-zise. Dintre cele de mai sus, K. Schneider reține ca fiind mai frecvente și mai importante, tristețea, frica, mânia și angoasa. Ele se însoțesc de manifestări psihopatologice sau de asocierea lor la unele manifestări somato-vegetative, de expresie mimică sau corporală. Vom analiza în continuare aspectele principale ale psihopatologiei vieții
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
destul de greoaie și dificil de manipulat, motiv pentru care este puțin utilizată. Ea reprezintă mai mult un model analitic de clasificare a formelor clinice de schizofrenie decât un instrument de orientare. O interesantă clasificare este cea propusă de DSM-II-R care reține cinci forme clinice de schizofrenie, așa cum se poate vedea mai jos: 1) Tipul catatonic în care predomină tulburările psihomotorii din seria sindromului catatonic (stupoarea, negativismul, rigiditatea, excitația, atitudinea catatonică). 2) Tipul dezorganizat este forma clinică în care se notează următoarele
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
cazul simptomelor de conversiune isterică asistăm la o tentativă de rezolvare a unei tensiuni emoționale într-o manieră simbolică. În cazul nevrozei vegetative, tulburarea este centrată pe un organ, având mai mult caracterul de disfuncție somatică. Ceea ce ee important de reținut este faptul că în toate situațiile tulburările psihosomatice ne apar ca manifestări simbolice ale unor disfuncții care se prezintă din punct de vedere clinic într-o manieră mascată, traducând situații conflictuale asupra cărora vom reveni. Caracterul simbolic al simptomelor psihosomatice
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
care reprezintă forma modernă a vechiului delir de posesiune. La rândul lor M. Dide și P. Guiraud, delimitează cadrul psihozelor delirante pasionale în cadrul cărora sunt incluse forme specifice tematic de paranoia: delirul mistic, delirurile reformatoare, utopice etc. Din aceste studii reținem faptul că, în cazul psihozelor colective ne găsim în fața unor forme bine delimitate de tulburări psihice cu caracter colectiv, de masă, care, din punct de vedere psihopatologic, recunosc aceleași mecanisme. În ceea ce privește însă aspectul formal al acestora, modul de a se
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
anumite aspecte ale omului, concluziile fiecăreia dintre acestea ducând la configurarea unei anumite imagini a omului, precum și la o anumită concepție teoretică despre om, corelată cu o anumită atitudine practică ce decurge din demersul epistemologic respectiv. Ceea ce este important de reținut este faptul că în sfera științelor umane, deși obiectul cunoașterii este unic, cunoștințele pe care la avem despre acesta sunt multiple, variat nuanțate și ele exprimă formal cunoașterea anumitor domenii ale umanului, iar dincolo de aceasta, intenția metodologică de abordare-cunoaștere a
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
comportamentului, este interzis ca pedeapsa să afecteze persoana sau imaginea sa de sine. Pentru a avea efectul scontat, se impune ca aplicarea pedepsei să fie urmată de aprecierea comportamentului dezirabil sau măcar de specificarea acestuia și recompensarea sa ulterioară. De reținut că nu se recomandă utilizarea pedepsei corporale, ineficiența acesteia rezidând din următoarele considerente: vizează persoana și nu comportamentul acesteia; nu conduce la identificarea cauzelor comportamentului; stabilește o barieră între cadrul didactic și elev; scade stima de sine a elevilor; are
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
culminant și deznodământ, când tot într un monolog, Venturiano povestește ce i s-a întâmplat afară (actul II, scena VIII). În cazul relatării-monolog a lui Rică Venturiano se pot observa elementele și dimensiunile coerente ale unei anumite construcții unitare. Astfel, reținem caracterizările pe care însuși Venturiano le pronunță: o noapte furtunoasă, care a dat titlul piesei, oribilă tragedie, la care se adaugă sintagma ce de peripețiuni. Cea dintâi formulare face referire la un fenomen natural, furtuna; cel din urmă semnalează bogăția
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
de la impasul posterității călinesciene la „prețul erorilor optzeciste”, de la falsa criză a romanului la „mersul literaturii prin ceața tranziției”. Istoricul literar nu lipsește, numele lui Panait Istrati, Paul Zarifopol, M. Blecher fiind inserate în această „arenă a actualității”. Poate fi reținută ca elocventă pentru critica practicată de S. următoarea profesiune de credință: „Dacă nu rezultă din necesitatea de a înțelege și de a interpreta, dacă nu rezultă din urgența unei mărturisiri și dacă nu încalcă anumite prejudecăți, critica literară riscă să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289692_a_291021]
-
legile inexorabile ale Naturii, că e o necesitate ineluctabilă ca piața să fie liberă și nimic să n-o îngrădească 69." Societatea se supune unei realități pe care o consideră transcendentală, de necontrolat. Din lucrările lui Karl Polanyi au fost reținute mai ales conceptele de economie "inserată" și de economie "neinserată". Postulatul care stă la baza cercetărilor sale a fost remarcat și discutat mai puțin: Polanyi presupune că orice societate se confruntă cu problema economică. Particularitatea lumii noastre este aceea de
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
de părere să transformăm lucrurile în idei, ci mai curînd ideile în lucruri, din moment ce obiectele imediate ale percepției, care pentru voi nu sunt decît aparențele lucrurilor, pentru mine sunt chiar lucrurile reale." Din grandioasa contribuție a filosofului Emmanuel Kant (1724-1804) reținem aici doar ideea că spațiul și timpul sunt creații ale spiritului uman. Am putea vorbi și de "senzaționismul" lui Pessoa, teorie care afirmă că senzația reprezintă singura realitate: "Nimic nu există, nu există nici o realitate în afara senzațiilor. Ideile sunt senzații
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]