73,470 matches
-
asemenea, să accepte faptul că oamenii - practic, motorul afacerilor - nu pot fi ignorați sau tratați drept elemente dispensabile. Performanța umană nu este un factor într-o ecuație complicată pentru succesul în afaceri; este chiar soluția acestei ecuații. Cu toții percepem și reținem în mod selectiv experiențele și informațiile. Apoi le evaluăm și le interpretăm pe baza experiențelor și a percepțiilor anterioare. Din cauza acestor variabile individuale, este evident că aceia care conduc numai pe baza experienței personale și a gândurilor și sentimentelor ce
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
altă metodă de a-și desfășura activitatea. Tehnologia modernă de care au nevoie într-adevăr organizațiile este una care va permite oamenilor să învețe rapid (într-o fracțiune din timpul „normal” de învățare), să lucreze la niveluri înalte și să rețină ceea ce au învățat pe termen lung. În The Fifth Discipline (1990), Peter Senge a pledat pentru învățarea organizațiilor. El a sugerat că pe viitor cele mai de succes organizații nu vor fi acelea cu cele mai inovatoare produse sau cele
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
nu vor putea face acest lucru, din motivele pe care le-am subliniat mai devreme. Este posibil să-i plătești îndeajuns pentru a rămâne mai mult, dar dacă nivelul de motivare în muncă este motivul, banii nu-i vor putea reține atunci când va apărea ocazia unei motivări mai mari. Aduceți-vă aminte de TM-IAO. Deoarece oamenii se plictisesc repede de un loc de muncă, unele companii au recurs la rotația posturilor. Mutarea oamenilor de la un loc de muncă la altul pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
poate să facă mai mult și mai bine. Inclusiv eu și voi. În afară de egalitate, este vorba de respectul pentru ceea ce face o altă persoană. Toată lumea are o perspectivă unică asupra vieții, diferită de toate celelalte. De noi depinde să o reținem și să-i capitalizăm valoarea. Dreptatea. Într-un sens mai larg, valoarea dreptății este și ea implicată și promovată de managementul performanței. Dreptate înseamnă că fiecare persoană primește ceea ce merită. Cu siguranță aceasta înseamnă dreptate în sala de judecată. În
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
cu doza ei de straniu și mister și totodată susceptibilă să îndemne la analogii literare: în femeia iubită, Laguna, se poate recunoaște o versiune a doamnei T. din Patul lui Procust de Camil Petrescu. Pe lângă temele principale - armata și dragostea -, rețin atenția și alte teme ori motive: moartea și frica de moarte, violența, oroarea de sordid și derizoriu, prietenia, solidaritatea ș.a. Să crești într-un an cât alții într-o zi, tot un roman de actualitate și despre tineri, pare mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288939_a_290268]
-
de Jurisdicție la Curtea Superioară de Control Financiar (1973-1979). În perioada 1945-1967 a slujit cu zel noua putere politică, dând sentințe dure și nedrepte, în urma cărora au fost încarcerați și chiar executați cei considerați dușmani ai regimului comunist. Istoria îi reține numele îndeosebi în legătură cu rolul avut în 1946 în instrumentarea procesului intentat lui Ion Antonescu și colaboratorilor acestuia. Ca literat, debutează în 1933 la „Adevărul literar și artistic” cu versificarea intitulată Matematica, iar editorial în 1934 cu placheta Beton armat (reluată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290636_a_291965]
-
aceleia de concept 58, atribuită atunci cînd se intră în descrierea semnului lingvistic. Termenul concept este însă, în general, considerat ca fiind un sinonim pentru noțiune, deși conceptul este văzut cel mai adesea ca fiind o noțiune în care sînt reținute numai însușirile esențiale, necesare și generale ale unei clase de obiecte, reprezentînd prin aceasta o treaptă superioară sub aspectul gradului de abstractizare în raport cu ea. Există totuși o extinsă între-buințare sinonimică a lui noțiune și a lui concept, dar și o
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
funcțiile denominativă și comunicativă ale limbii. Pe de altă parte, construcțiile lingvistice, creațiile fortuite, ocazionale ale vorbitorului obișnuit sînt efemere. S-ar putea chiar afirma că însăși creația sa se datorează faptului că ceea ce a fost realizat anterior nu este reținut ca atare, ci, eventual, numai parțial, și atunci vorbitorul este constrîns să creeze. Cu totul în alt mod stau lucrurile în cazul creației artistice, căci aceasta, chiar atunci cînd se realizează la nivel popular, este înfăptuită ca ceva ce ar
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
ar putea crede în acest caz că limba, fiind un instrument foarte necesar pentru viața umană, este acceptată ca atare, cu toate aspectele deterministe limitative, așa cum este acceptat orice rău necesar. Conștiința vorbitorului nu întemeiază însă o asemenea judecată și reține mai degra-bă opinia libertății sale lingvistice în actele de vorbire, pe care le realizează potrivit scopurilor și intențiilor sale, căci există un echilibru între tradiția impusă individului și societății și posibilitatea lor de a se manifesta mereu altfel, conform necesităților
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
primăvară, într-o formă totuși banalizată, dezvăluie aprehensiuni profunde. Sensibilitatea față de soarta oropsiților și de nedreptățile sociale, reală, nu izbutește să ocolească melodramaticul. Poemul Poveste grozavă, prilejuit de răscoala din 1907, adoptă ca soluție alegoria, însă personificările sunt comode. Se rețin totuși câteva scene, pentru realismul și vivacitatea lor. În proză, B. utilizează clișeele timpului, adăugându-le uneori un haz sumbru. Crispate, alunecând adesea în autocompătimire, sunt „poveștile telegrafistului X.Y.”, în schimb „disertațiile” - conferințe libere pe teme ca „domnișoara Sécession
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285674_a_287003]
-
le-a ales ea însăși și în modalitățile pe care le consideră cele mai adecvate. Ea nu este împiedicată de alții să facă ce vrea. În plus poate dispune de ea însăși, se poate mișca și comporta fără a fi reținută de nimeni. Am optat pentru epoca modernă, pentru că în această perioadă sunt regăsite concepții și perspective diverse asupra problematicii libertății, care vin în întâmpinarea și fixarea cunoștințelor despre libertate. Despre Descartes pot afirma că este adeptul raportului libertate constrângeri antropologice
Conceptul de libertate în filosofia modernă by Irina-Elena Aporcăriţei () [Corola-publishinghouse/Science/663_a_1310]
-
poet. Este fiul Mariei și al lui Ioan Tănase, învățător. Începe școala în satul natal, continuând-o la Sibiu (1921-1924), unde va frecventa și Liceul „Gheorghe Lazăr” (1924-1931), apoi urmează Facultatea de Litere, secția franceză, a Universității din Cluj (1931-1935). Reținut la Catedra de limbi romanice, va funcționa, în paralel, ca suplinitor în învățământul liceal. Bursier al Statului francez la Universitaea din Montpellier (1938-1943), își susține doctoratul de stat sub îndrumarea romanistului Jean Bourciez, cu lucrarea Essai sur la valeur et
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290053_a_291382]
-
limită care este confruntarea cu moartea. El spera că abia trecând această probă ar putea deveni omul care 32 GÂNDITORUL SINGURATIC vroia să fie. Însemnări care s-au păstrat din acei ani susțin o asemenea presupunere. Iar sora lui Hermine reținea în amintirile ei: „Odată cu izbucnirea războiului [Ă] a insistat să fie înrolat în armată, în ciuda unei operații de hernie care l-a scutit de serviciul militar. Știu sigur că n-a fost motivat pur și simplu de dorința de a
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
opoziție a binelui și răului, pe care o exalta și Weininger, de patosul scuturării lanțurilor dorințelor și aspirațiilor comune, a ridicării către ceea ce este mai înalt. În anul 1916, elaborarea cărții la care lucra ajunsese într-o fază avansată. Propozițiile reținute în redactarea finală vor fi alese dintr-un mare număr de însemnări puse pe hârtie încă înainte de război și în anii războiului. Ca orice autor care crede că are ceva de spus, dar nu a publicat încă, Wittgenstein simțea nevoia
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
confort, de bunuri materiale și de plăcerile obișnuite ale vieții, care îi intriga. La Trattenbach și, mai târziu, la Otterthal, un alt sat sărac de munte în care Wittgenstein a funcționat ca învățător, ei erau foarte nemulțumiți îndeosebi pentru că îi reținea după-mesele departe de casă pe elevii mai dotați și motivați. Iar insistența lui Wittgenstein de a i pune la treabă pe copiii leneși și neinteresați a dus la incidente. Ceea ce îl indigna pe învățător în comportarea unor copii erau cu
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
La Cambridge, Wittgenstein a fost întâmpinat drept autorul Tractatus-ului și a acceptat un timp să fie văzut în acest fel. Unele din exprimările sale din această perioadă cu privire la obiectivele activității filozofice sunt în spiritul Tractatus-ului. În însemnările sale, Waismann a reținut o formulare dintr-o convorbire pe care a avut-o cu Wittgenstein, în casa lui Schlick, în decembrie 1929: „Fizica - spunea Wittgenstein - vrea să stabilească regularități; ea nu se interesează de ceea ce este posibil. De aceea, chiar și atunci când este
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
de a înainta în clarificarea temei care îl preocupa și de a se face bine înțeles. Se străduia să uite propunându-i unuia din cei de față o plimbare sau vizionarea unui film lipsit de pretenții.80 Merită să fie reținute și impresii diferite. J. N. Findlay, un viitor profesor de filozofie, care i-a frecventat ocazional lecțiile, dar nu a făcut parte din cercul apropiaților lui Wittgenstein, crede că admirația împinsă până la venerație a unora dintre studenții săi nu ar
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
decât el, din rândul studenților. Relațiile mai strânse debutau, de obicei, prin discuții despre ceea ce i-a determinat pe aceștia să se intereseze de filozofie, 66 GÂNDITORUL SINGURATIC despre cărțile pe care le-au citit și despre ceea ce le-a reținut atenția în ele. Wittgenstein se simțea atras de persoane caracterizate prin seriozitate morală și onestitate, lipsite de pretenții și de orice afectare. Cu privire la starea de spirit pe care i-o transmiteau echilibrul și moderația lor, el s-a exprimat într-
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Norvegia pentru a lucra acolo. „Firește, nu știu dacă mai sunt în stare să produc ceva decent, dar îmi dau cel puțin o bună șansă. Dacă nu voi putea lucra acolo, nu voi putea s-o fac niciunde.“132 Își reține chiar un bilet de vapor de la Newcastle la Bergen pentru sfârșitul lui decembrie. Proiectul va trebui să fie abandonat din cauza înrăutățirii stării sănătății sale. Tratamentul îi cere să călătorească tot mai des de la Oxford la Cambridge pentru a fi văzut
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Engelmann, op. cit., p. 205.) Reacțiile prietenilor nu-l puteau însă liniști pe Wittgenstein. El vedea calitatea muncii sale ca fiind inseparabilă de reușita sforțărilor sale de a ajunge în termeni cât mai clari cu sine. Din 1938 datează următoarea reflecție, reținută de Rush Rhees: „A te minți cu privire la tine însuți, cu privire la propria lipsă de onestitate, trebuie să aibă o înrâurire rea asupra stiluluiă Cel care nu vrea să coboare în sine însuși deoarece acest lucru este prea dureros rămâne, firește, și
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
când a fost scris și „Cuvântul înainte“, este o compilație (în corespondența sa, Wittgenstein a folosit și expresia „rezumat“) din cinci sau șase caiete de note pe care le-a scris între 1913 și 1918. Din aceste note, Wittgenstein a reținut formulări care conțineau ideile sale cele mai personale, în acele exprimări care i au plăcut mai mult. El a lucrat la alcătuirea versiunii finale potrivit unei reprezentări proprii despre excelența unui text filozofic. Acesta trebuia să reunească virtuți greu de
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
ȘI „SFÂRȘITUL FILOZOFIEI“ 125 revine în subtile modulații. O dificultate în plus este aceea că multe lucruri, îndeosebi concepte și elaborări cuprinse în lucrările lui Frege și Russell, sunt presupuse știute.10 Notele pe baza cărora a fost alcătuită cartea rețin ele însele puțin din ceea ce a gândit cel care le-a scris. Ceea ce a subliniat pe bună dreptate Stenius: „Există două genuri de opere filozofice care au valoare, cele în care gândurile autorului nu constituie decât o mică parte din
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
lui de vedere acele întrebări și teme care au dominat filozofia occidentală de la greci până în secolul al XX lea au putut fi socotite rezonabile, legitime doar deoarece nu a fost clar ce este o propoziție. Însemnările pe care le-a reținut Wittgenstein în textul cărții sale au toate o legătură fie directă, fie indirectă cu întrebarea ce este o propoziție și cu răspunsul pe care îl dă aici la această întrebare. Cum remarca, pe bună dreptate, un comentator, și enunțurile care
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
dată în Tractatus adevărurilor logicii și matematicii, ca și prezentarea științei naturii drept paradigma cunoașterii. Aceștia au perceput lucrarea lui Wittgenstein drept o expresie fascinantă a unora din implicațiile filozofice ale operei logice a lui Frege și Russell. Trebuie să reținem însă din capul locului că nu distincția dintre ceea ce „se poate spune“ și ceea ce „se arată“, pe care Wittgenstein i-o semnala cu insistență lui Russell, a fost cea care le-a stârnit interesul, ci, cu deosebire, consecințele antimetafizice ale
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Ibidem, p. 68. 67 Hacker observă că dacă privim propozițiile Tractatus-ului din această perspectivă, atunci lucrarea va putea fi caracterizată drept „cântecul de lebădă al metafizicii“. (Vezi op. cit., p. 27.) Iar Cora Diamond, ale cărei contribuții la interpretarea Tractatus-ului au reținut atenția, a subliniat cu referire la faptul că lucruri ce nu pot fi „spuse“ „se arată“ în limbaj: „Punctul de vedere este că acest mod de a vorbi poate fi util și pentru un timp esențial, dar este în final
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]