1,326 matches
-
capăt. Un slogan intrat de puțin timp în discursul public, dar aplicat de mulți ani, fără prea multe cuvinte și în cazul organizării Festivalului "Mozart". Todeauna măsurate, inspirate de un gând profund, dezvăluind deseori simțul umorului, cuvintele Adrianei Bera se înlănțuie în ziceri demne de reținut, conținând idei ce merită a fi discutate. La fel ca alți interlocutori prestigioși, ale căror mărturisiri le-am încredințat acestor file, Adriana Bera reține din viață, din lumea muzicii fapte, concepții, fenomene cu caracter axiomatic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
sufletului de trup, desprindere care poate fi anihilată, în mod sigur îngreunată, de voluptatea sexuală. Scrupulul socratic nu este nici pe departe de natură metafizică. Socrate nu este un adversar al voluptății sexuale și nici nu crede că sufletul e înlănțuit de trup, incarnat, desfigurat, pângărit sau alunecat în trupul destinat la fiecare nouă reincarnare. Un singur soi de voluptate sexuală nu recunoaște Socrate, și nu e de fel curios că aceasta este tocmai voluptatea căutată de cuplul pederast. Și este
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
literatură și pictură este Augustin Buzura. Publicat în 1984, Refugii este primul roman din ciclul Zidul morții, urmat în 1988 de Drumul cenușii. Romanul reface prin flashback istoria unor eșecuri amoroase a căror protagonistă este Ioana Olaru și se construiește înlănțuind scenele pe care memoria acesteia le aduce introspectiv în prim-plan. Absolventă de engleză, Ioana Olaru, personajul feminin central al cărții, rămâne traducătoare la uzinele Solidaritatea, în timp ce soțui ei, Iustin, este repartizat profesor de engleză în satul Măgura. Mariajul devine
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
de începutul benzii desenate ca artă, în scurt timp devenită industrie, în primul rând pe teren american. Definiția inițială care i s-a acordat a fost aceea de "narațiune dramatică publicată serial, episodic, cu final deschis, ori serii de anecdote înlănțuite despre personaje recurente, identificabile, spusă în desene succesive, incluzând de regulă dialoguri în bule și text narativ minim".564 Astfel, în 1895, Richard Felton Outcault desenează seria The Yellow Kid (personajul era galben deoarece aceasta era singura culoare de care
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
poate niciodată mai multe conduite fantasmatice decât în ideologia fericirii finale a istoriei. Astăzi imaginația nu este sufocată, ci epuizată de exploatarea necugetată a unei polarități unidimensionale a puterii sale de visare. Excesele raționalismului științific și politic au slăbit imaginația înlănțuind-o într-o producție intensivă de imagini istorice stereotipizate și monocolore. Altfel zis, criza imaginației contemporane rezidă esențial în nivelarea imaginii prin monopolul utopiei. Utopia este poate cea mai subtilă și mai dăunătoare confiscare a imaginației, prin faptul că o
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
și VESTULUI, prinse în hora pentru federalizarea României” (p. 3). Coperta cărții Angelei Băcescu este însă cea mai ilustrativă pentru teza autoarei: o caracatiță pe ale cărei tentacule scrie KGB, CIA, MOSSAD, Servicii Secrete Occidentale, DST, AVO, toate aceste tentacule înlănțuind o tânără fată blondă, îmbrăcată în costum popular românesc și cu banderolă tricoloră peste piept. Fata are o figură placidă și salută înlănțuirea ei de către tentaculele caracatiței. Lucrarea Angelei Băcescu nu este de sine stătătoare, ci depinde exclusiv de dialogurile
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
prin "ordonare-întrețesere" a două componente, s-a înfăptuit un act de referință, s-a încheiat ceva, s-a constituit un ansamblu care ține de logos-discurs. Platon pune în gura Străinului următoarele: "[...] nu se denumește doar, ci se și determină ceva, înlănțuindu-se verbele cu numele. De aceea și spuneam că a vorbi nu înseamnă doar a denumi, drept care am și dat înlănțuirii acesteia numele de vorbire [logos]" (p. 376). Înainte de Saussure, această idee a fost radicalizată de teoria limbajului elaborată de
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
T) a fiecărui nou enunț. Așa cum spune Daneš, orice enunțător se confruntă de fiecare dată cu problema alegerii temei ca bază a enunțului următor. Blinkenberg descrie și el acest fapt, rămînînd în cadrul înlănțuirilor frastice: Majoritatea frazelor nu sînt izolate, ci înlănțuite de altele; o frază aduce o alta, o declanșează; și punctul în care se sfîrșeste o frază este adesea noțiunea inițială a frazei următoare; predicatul celei dintîi devine subiectul celei de a doua, și așa mai departe; sau, în alte
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
Povestirea tradițională încearcă să explice inexplicabilul; cum ea se ivește dintr-un fond veridic, are datoria să sfîrșeasă din nou în inexplicabil. Patru povestiri tradiționale vorbesc despre Prometeu. După cea dintîi, deoarece îi trădase pe zei pentru oameni, el fu înlănțuit de Caucaz, iar zeii trimiseră vulturi, care-i devorau ficatul mereu renăscînd. După cea de-a doua, Prometeu, sub efectul durerii pricinuite de ciocurile care-l ciuguleau, se afundă și mai adînc în stîncă pînă ce se făcu una cu
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
ternară, nici una din cele trei acțiuni succesive (trîntirea la pămînt a afișorului, tîrîrea lui de-a lungul pasarelei, azvîrlirea lui) nu se deosebește de celelalte într-atît încît să poată fi considerată nod și/sau deznodămînt 7. Cele trei acțiuni se înlănțuie liniar și factualitatea anonimă este cu atît mai brutală. În schimb, în T11 și T13, un eveniment deosebit perturbă o situație inițială pe care textul are grijă s-o specifice, iar aceasta se încheie cu o situație finală, în ambele
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
schimb; schimburile se combină pentru a forma secvențele, care se combină pentru a forma interacțiunile, unități maximale de analiză." (1996: 36) Acest pasaj în discurs direct din Cenușăreasa de Perrault prezintă o structură canonică de tranzacție secvență dialogică elementară care înlănțuie trei replici ale personajelor (A și B) și care alternează pentru a forma un schimb complet: întrebarea lui A (Q), răspunsul lui B (R), apoi evaluarea (Eval) răspunsului de către cel care pune întrebarea (A), care închide astfel secvența-schimb: T76 [Q-A1
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
nu, a unei relații sociale sau sentimentale. Adoptând o perspectivă mai generală a textualității, afirmăm că tendința este ca dialogul oral să apară mai degrabă în forma unei structuri complete și ierarhizate de schimburi verbale, compuse din replici care se înlănțuiesc în funcție de un mod specific de organizare; dialogul scris, dimpotrivă, este mai degrabă fragmentar. Astfel de schimburi sunt foarte frecvente în literatura romanescă: Cum trecea prin Vassonville, zări pe marginea unui șanț un băiat stînd pe iarbă. Sunteți doctorul? Întrebă băiatul
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
fapt L. r., se numără G. Bogdan-Duică și Nerva Hodoș. Revista urmărea, așa cum reiese din articolele-program, realizarea unității culturale a românilor, socotită un prim pas spre înfăptuirea unității naționale. Interesele naționale, se afirmă în numărul din 5 ianuarie 1897, sunt înlănțuite și se combină cu chestiunile de politică generală, de știință sau de literatură. L. r. își propune să le discute în ansamblu. Colaboratorii politici ai revistei sunt V.A. Urechia, I.G. Sbiera, C. Rădulescu-Motru, în vreme ce Mihail Strajanu, Nerva Hodoș (sub
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287807_a_289136]
-
este denunțat aici ca inițiatorul idolatriei. - Azaz’el: Vezi 1 Enoh, îndeosebi capitolele 6‑12. Una dintre căpeteniile Supraveghetorilor, care va conduce răscoala acestora împotriva lui Dumnezeu, prezintă trăsături comune cu Satana din Apocalipsa lui Ioan. Această căpetenie va fi înlănțuită, apoi aruncată într‑un loc întunecos și acoperită cu pietre uriașe. Va rămâne acolo până la sfârșitul lumii. - Belial/r: Bel...ar, în greacă. Apare, între altele, în Cartea Jubileelor 1, 20 (cu forma „duhul lui Belial”); 15, 33; Testamentul lui
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
aflăm în cel de‑al doilea moment al dramei cristo‑cosmice: diavolul a fost deja alungat din cer (drept urmare cerul a fost purificat), iar acum el lucrează pe pământ. După a doua venire a lui Cristos, el va fi definitiv înlănțuit în adâncul pământului, ca și Supraveghetorii din 1 Enoh (Cartea supraveghetorilor). Este vorba de o retragere progresivă în adâncuri și nu de o dispariție completă. 1Și am văzut ridicându‑se din mare o fiară (20Δ∴≅<), care avea zece coarne și
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
18, Cristos spusese: „Eu sunt Cel dintâi și Cel de pe urmă și Cel ce sunt viu. Am fost mort și, iată, sunt viu în vecii vecilor”). Această interpretare ne pare puțin forțată. Autorul, credem noi, valorifică tradiția conform căreia fiara înlănțuită în adânc pentru un timp își va face din nou apariția pe pământ amăgindu‑i pe locuitorii acestuia (cap. 19-20). Este vorba, probabil, de o reminiscență a vechii tradiții despre întoarcerea periodică a răului, tradiție asimilată în structura Apocalipsei. Ea
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
iar el le va pune un semn pe mâna dreaptă și pe frunte (Apoc. 13,16‑17), ca nimeni să nu mai poată face semnul crucii celei de mult preț pe frunte cu mâna dreaptă, ci mâna le va fi înlănțuită și din acel moment nu vor mai putea face semnul crucii asupra mădularelor lor. Se vor supune Amăgitorului și vor deveni sclavii lui, fără să mai simtă dorință de pocăință pentru aceasta. Astfel de oameni vor fi pierduți atât pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
acționa împotriva Bisericii ca împărăție desăvârșită a lui Dumnezeu. În schimb, el are deplină putere de a pricinui neajunsuri sufletului fiecărui creștin din care este alcătuită Biserica. Credincioșii sunt, așadar, în continuare supuși ispitelor Răului. „Adâncul” în care zace diavolul înlănțuit de Cristos, „arată”, în viziunea lui Augustin, „mulțimea necredincioșilor, ale căror inimi sunt neguri adânci, din pricina răutății față de Biserica lui Dumnezeu”. Pe toată durata eshatonului diavolul va găsi refugiu în sufletele celor păcătoși. Biserica „predestinată” (20, 7, 4) rămâne neîntinată
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
arde lumea vegetală”. Zbucium și descumpănire! Cât de mult conștientizează acel văl umbros al destinului care veghează asupră-le, strivind voința unei decizii tranșante. Deși se iubesc mai presus de fire, cei doi se lasă în voia unui destin implacabil, înlănțuiți de maleficul ce pulsează dinspre exterior: „Port în mine gândul crud / și las vântul să-mi usuce lacrima...” Ei par a spune, precum eyperion către Bellarmin: „Noi nu suntem nimic; ce Făutăm e totul”. Cei doi îndrăgostiți sunt pregătiți a
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
mântui în ființă!” (Emil Cioran) Istoria este precum o torță, menită să lumineze trecutul. E nevoie însă de cercetare minuțioasă a documentelor, de abilitate, de simț practic, pentru ca informațiile culese, prin comparație, să fie astfel filtrate, pentru a nu fi înlănțuit în labirintul subiectivității. Capcanele istoriei. Elita intelectuală românească între 1930-1950 este un studiu complex, nu doar pentru că se apelează la 130 de personaje, nu pentru că se face referire la o perioadă extrem de controversată din istoria României (reținând că în decursul
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
face o lucrare științifică. Am încercat să romanțez, acolo unde împrejurările mi-au permis, încât sper că lucrarea a căpătat o notă mai atractivă. În orice caz, e destul de greu să reînvii o epocă de acum 60-70 de ani, să înlănțui întâmplările, pentru a avea continuitate, așa cum ar rula un film. 120 O inadvertență care s-a ivit -, data când s-a ținut conferința „Femeia în decursul vremurilor” - am rezolvat-o în sensul că am acordat prioritate ziarului, care menționează că
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
și vindecă acest tip de răni emoționale. Învață ființa umană să se iubească pe sine și să poată iubi pe cei din jur. Favorizează iertarea, compasiunea și consolidarea încrederii în sine. Este necesar să fie utilizat de cei ce sunt înlănțuiți de amintiri dureroase, de temători și șovăielnici, care după o traumă sau o suprasolicitare afectivă se străduiesc să își compenseze nesiguranța și ezitările adoptând o atitudine blândă și amabilă. Ei speră să dobândească astfel, dragostea și aprecierea celor din jur
Momentele zilei : oportunităţi de vindecare şi armonizare a inimii şi a minţii : exerciţii practice by Moisoiu Mihai () [Corola-publishinghouse/Science/91878_a_92803]
-
ale acestuia. Se poate evoca și în cazul apropierii demonice cazul unei constrângeri a eului împotriva opțiunilor interiorității sale? Demonul obligă la gândul, trăirea și acțiunea negativă pe cel în preajma căruia și-a ancorat prezența malefică? Dacă această prezență ar înlănțui conștiința umană impunându-i, fără acordul ei, tensiuni obscure atunci ființa adamică ar fi doar o victimă inocentă a unor decizii elaborate dinspre ne-omenescul transcendent. Ne-aderând în interioritatea sa la astfel de imperative ea s-ar afla în afara
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
se aruncă precum o corabie fragilă între talazurile unui ocean întunecat. Dintr-o astfel de perspectivă misticul ne atenționează asupra gravității extreme a păcatului ca fapt uman primordial, ca realitate incontestabilă întemeiată pe libertatea alegerii omenești. Odată ales, păcatul înrobește, înlănțuie iar demonul devine principe al sufletului sedus. Așadar, această prezență malefică sosită din transcendență nu constrânge, nu obligă eul ci doar îi propune, îi oferă un scenariu posibil. Transpunerea lui într-un fapt real, operaționarea lui concretă nu poate fi
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
puterea haganului. Urmează convertirea progresivă și vasalizarea acestui popor, al cărui hagan va veni personal, în 811, să-i facă jurămînt de credință Împăratului în palatul său de la Aix-la-Chapelle. În fața musulmanilor din Spania, sarazini sau mauri, ale căror atacuri se înlănțuie în sudul Galiei și în Italia, acțiunea lui Carol cel Mare este mai puțin reușită. În 778, la chemarea guvernatorului Barcelonei, revoltat împotriva emirului de Cordoba, trece în peninsulă cu două armate, asediază fără succes Saragossa și se retrage, în
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]