7,377 matches
-
Acasa > Poezie > Vremuri > MĂ VOR RĂNI NINSORILE Autor: Llelu Nicolae Vălăreanu Publicat în: Ediția nr. 1085 din 20 decembrie 2013 Toate Articolele Autorului Mă vor răni ninsorile cu alb, din acest unghi prin care trece vântul nici nu mai știu cărarea și-n spărtura nopții au înghețat stelele părăsindu-mă pe rând. Pe urmele mele se apropie lupii arborii și lumina pe care o port a unui felinar uitat în noapte mă salvează până la femeia în alb care mă culcă cu
MĂ VOR RĂNI NINSORILE de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 1085 din 20 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Ma_vor_rani_ninsorile_llelu_nicolae_valareanu_1387543752.html [Corola-blog/BlogPost/353169_a_354498]
-
noi realizează cu adevărat puterea cuvintelor. De multe ori, suntem martori la modul inconștient în care se aruncă cuvintele, fără a se ține cont că un singur cuvânt poate strica un suflet și că, de cele mai multe ori, cuvintele reprezintă însăși cărările faptelor. Asistam zilele trecute, involuntar, la un dialog pe internet, foarte virulent, în care o persoană critica în cuvinte de o duritate incredibilă convingerile unei alte persoane. În mod similar, în viața de zi cu zi, criticile, ironiile și cuvintele
PUTEREA CUVINTELOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1481 din 20 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1421745743.html [Corola-blog/BlogPost/349909_a_351238]
-
ridică din marea de cerneală. în geam îmi bate-n floare liliacul miresmele-i le-mprăștie zefirul deschide roș` boboc în vază trandafirul iî inimă de dor nu pot să pun nici acul. când tu-mi răsari ca umbra pe cărare simt sângele în mine cum zvâgnește în mine simt dorința care crește cum inima ne bate foarte tare cătând să domolim amorului arsura ori diavolul ori Domnul ne scoase-n cale șura. Referință Bibliografică: Când verdele ne umple clipa / Valeria
CÂND VERDELE NE UMPLE CLIPA de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 353 din 19 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Cand_verdele_ne_umple_clipa.html [Corola-blog/BlogPost/359494_a_360823]
-
era în formă de L și trebuia să mergi zece pași până la pupitrul lui Dj Johnny. Avea părul șaten și cârlionțat dar datorită luminilor, părul său avea toate culorile. Cele două căști mari de pe cap îi deranjau puțin pieptănătura cu cărare pe-o parte. Cei trei tineri îi făcură cu mâna, apoi își continuară drumul pe stânga, pâșind cu greu printre ceilalți tineri, care îi loveau fără să vrea cu coatele. Pe marginea tavanului erau șapte spoturi. Distanța dintre ele era
PARTEA A DOUA de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1166 din 11 martie 2014 by http://confluente.ro/Cobra_partea_a_doua_mihaela_mosneanu_1394541698.html [Corola-blog/BlogPost/353509_a_354838]
-
prin pădure se mulțumiră cu câte o țucătură pe unde nu-i vedea nimeni. O cuprinse o căldură ce-i invadă întregul corp. Va putea să meargă mai departe până la poiană sau să se joace cu dragostea aici pe această cărare, la umbra molizilor seculari? După această demonstrație de “iubire” a tânărului bărbat, Costi o luă din nou de după umeri și porniră să urce spre așa zisul Paradis al Anei fiica munților cum a botezat-o el atunci. Ana eliberată din
FIORI CU ZMEURA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 205 din 24 iulie 2011 by http://confluente.ro/Fiori_cu_zmeura.html [Corola-blog/BlogPost/366913_a_368242]
-
cu pasiune. Ana îl luă cu mâna de după gât și îi răspunse cu toată priceperea sa mai mult condusă de instinct decât de experiență. Se sărutară și se încălziră nu numai datorită urcușului și a fugii pe ultima porțiune de cărare, ci pentru că sângele dăduse în clocot la amândoi. Costi în timp ce pusese stăpânire definitiva peste gura fetei, cu mâna stângă îi mângăia sânul ce stătea să sară din bluzița subțire și din cupa sutienului. La început Ana avea senzația că cineva
FIORI CU ZMEURA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 205 din 24 iulie 2011 by http://confluente.ro/Fiori_cu_zmeura.html [Corola-blog/BlogPost/366913_a_368242]
-
mută se înălța peste noapte, Nici de tăcerea-ți ce m-a surzit Târându-mă peste pragul de moarte. Nu am să îți spun nici cum doru-l de tine M-a rătăcit prin nopți de nebună Și cum încă pe cărări neumblate de veacuri Mai umblă să te găsească a mea urmă. Nici cum pe vârfuri descult și adesea Mă strecuram prin gându-ți ascuns, Nici că de mine nu am dat niciodată Oricât de sub profundul din tine-am pătruns. Am
NU ÎȚI VOI SPUNE de ANGELA MIHAI în ediţia nr. 2002 din 24 iunie 2016 by http://confluente.ro/angela_mihai_1466801006.html [Corola-blog/BlogPost/373667_a_374996]
-
Autor: Mihail Janto Publicat în: Ediția nr. 1792 din 27 noiembrie 2015 Toate Articolele Autorului Vor suna clopotele... 13. November 2015 in Paris O noapte ce durere naște, satanică serbare, cu sânge-n veci ați pătat-o, pe-a omenirii cărare! Acunși după o mască, mereu veți putrezi în război, boala voastră, ura în suflet, ne-ar vrea toți ascultători... Iluminați de-un demon, ce poate nu are vină, umblați cu coasa în mână, să secerați lumină, aveți menirea oarbă, de-
VOR SUNA CLOPOTELE... 13. NOIEMBRIE 2015 IN PARIS de MIHAIL JANTO în ediţia nr. 1792 din 27 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/mihail_janto_1448609538.html [Corola-blog/BlogPost/383111_a_384440]
-
brazdă și să-nnoiască obicei, gospodari ies în ogradă, cu fierul de plug tras de boi. Cu ciubote se lovește pământul de sub picioare. Că anotimp se-nnoiește cu explozie de floare. La viață să se trezească insecte din hibernare, pe cărări lungi să pornească, grăbite după mâncare. Păsări înapoi să vină din meleaguri însorite, să-și refacă sub streașină, cuiburile regăsite. Cine-n astă zi muncește, scump va plăti păcatele că, prin boală pătimește. Zăcând patruzeci de zile. Nu se spală
TRADIȚIA SFINȚILOR 40 DE MUCENICI de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1528 din 08 martie 2015 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1425766807.html [Corola-blog/BlogPost/377263_a_378592]
-
în el”.(Fără tine) „privirii mele,/atică făptură ai rămas.” „Lasă-mi liniștea, rămasul/ Lasă-mi tihna și popasul!/... Clipa de iubire, lasă-mi,/ Lasă-mi vraja, lasă-mi ceasul!/... Și-amăgirea lasă-mi...”(Gazel) Și pentru că era prea îngustă cărarea „am trecut unul prin altul” Sugerează suflete pereche, suprapuse, îngemănate; întregul, o singură ființă. „Îmi caut /rătăcirile de-odinioară/prin poiană,/...și-așvrea/să fii și tu în rătăcirea mea.”( Claustrare) Tabloul naturii degajă armonie și farmec, la realizarea lui contribuind
RECENZIE VOLUMULUI DE POEZII ,ARC DE CURCUBEU”- AUTOR VASILE POPOVICI, REALIZATĂ DE PROF. MARIA VASILIU de VALENTINA BECART în ediţia nr. 429 din 04 martie 2012 by http://confluente.ro/Recenzie_volumului_de_poezii_arc_de_cu_valentina_becart_1330887343.html [Corola-blog/BlogPost/357927_a_359256]
-
mare. Însă, pentru ca această dragoste să fie vie, este nevoie ca fiecare din cei doi soți să se „adape” din Dragostea însăși, Care este Dumnezeu. În afara Acestuia, totul este sortit stricăciunii, sclerozei și morții. Desigur, a călători în doi pe cărarea acestei vieți înseamnă a ține cont de faptul că aceasta este presărată cu multe încercări și greutăți. Înainte de toate, întâlnirea însăși cu celălalt este o continuă provocare la depășirea egoismului propriu, întrucât acesta (soțul sau soția) își are neputințele sale
PARTEA A III A... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 248 din 05 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Despre_realizarea_omului_in_sf_liturghie_partea_a_iii_a_.html [Corola-blog/BlogPost/364649_a_365978]
-
al Academiei Române, propus la Premiul Nobel pentru Pace. Ați urcat Golgota Basarabiei ,,dezmărginind lumea prin ființa și taina poeziei”, sporind dragostea de cuvânt, de neam, de Limba Română, de pământ și de Cer deopotrivă. Ați umblat neobosit, toată viața, pe cărarea iubirii, la capătul căreia vă regăsim așa cum ați fost dintotdeauna: blând, smerit, generos, sfânt ca un apostol, ,,părinte coborât dintr-o adâncă sihăstrie”. Grigore Vieru Pururi voi oameni/ Pe cel care se-apropie/ De izvoarele suferinței mele./ Prelungire în Dumnezeu
INTERVIU CU GRIGORE VIERU – SIMPLU CA IARBA, SIMPLU CA PÂINEA, SIMPLU CA BIBLIA de LILI BOBU în ediţia nr. 1868 din 11 februarie 2016 by http://confluente.ro/lili_bobu_1455193785.html [Corola-blog/BlogPost/342916_a_344245]
-
sarea amară adusă de alții. Nu știe cum se coace setea în cupele așteptării... Un zvon îi tulbură răbdarea și prinde vânatul udă carnea bătută să se frăgezească, și va trece flămând peste magice praguri până se vor deschide uși, cărare prin timp făcând turme de zimbri cu sânge înnebunit de lună. Lumina-i va locui în trup, se luptă cu întunericul și altul în extaz va bea tot absintul. Dincolo de înțelegere, mările aromelor vor mângâia Pământul pe umeri cu miresme
VA TRECE FLĂMÂND de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 1599 din 18 mai 2015 by http://confluente.ro/llelu_nicolae_valareanu_1431900581.html [Corola-blog/BlogPost/368064_a_369393]
-
Cu iubirea și cu gândul Nu ca să ne prăpădim Ci să-l căutăm pe Domnul 14-04-2016 cluj IZVOR PE PERETE Nu mi-a răsărit în palmă nicio stea niciun lambriu nicio floare nu m-a dus și nici vântul pe cărare azi piciorul nu mi-a pus port cu mine iată umbra a cea fost și acum este fug din nou azi pe perete spre tavan pașii-mi aleargă sus mai sus numai prin închipuire într-un joc printre cuvinte salt
DOUĂ POEZII de IOAN DANIEL în ediţia nr. 2005 din 27 iunie 2016 by http://confluente.ro/ioan_daniel_1467021685.html [Corola-blog/BlogPost/378068_a_379397]
-
într-un mod cât se poate de direct și real. Nu în ultimul rând, cartea este împărtășirea unei experiențe care poate fi a oricăruia dintre noi, comună, universal și, totodată, una foarte special și unică. Pentru că aflarea lui Dumnezeu pe cărările vieții trebuie să fie propria noastră experiență. În acest fel, cartea se recomandă de la sine; te pune pe gânduri, într-un cuvânt, te răscolește. Așadar, cu această carte, Părintele Protoiereu Gheorghe Colțea nu suprprinde ci afirmă și, mai ales, confirmă
RECENZIE: PĂRINTELE GHEORGHE COLȚEA, TOIAGUL ODRĂSLIT. DIALOGURI INEDITE. ZBURÂND PESTE PRĂPĂSTII, EDITURA ANDREIANA, SIBIU, 2015, 556 P., ISBN: 978-606-8602 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1429879788.html [Corola-blog/BlogPost/357702_a_359031]
-
De ce-n pustiu mă umbli, să n-am stare? De ce în clocote mă cazi și mă suspini? De ce am bătucit cutreierând a ta carare? De ce azi sub desculți am numai spini? De ce m-ai blestemat să-mi caut fericirea Peste cărări pustii de timpuri colindate? De ce-n pădure fără pas mi-ai dus iubirea? De ce doritu-ți-ai de ea să n-am eu parte? De ce să îți dorești tu, dragoste nebună, Să-mi caut dorul sec în noaptea oarbă? De ce
DORUL MEU NU ARE MILĂ de ANGELA MIHAI în ediţia nr. 2049 din 10 august 2016 by http://confluente.ro/angela_mihai_1470861279.html [Corola-blog/BlogPost/382498_a_383827]
-
pe vremea activității sale de Profesor la Seminarul Teologic din Caransebeș, apoi ca Preot Paroh în Timișoara și, de aproape cincisprezece ani, ca slujitor în administrația noastră eparhială. Ea l-a urmărit pe Părintele Ionel Popescu, ca o umbra pe cărările vieții, de la Caransebeș până în Basarabia și până în banatul sârbesc, la Vârșeț, de la Timișoara la locurile sfinte din Israel sau la centrele de spiritualitate creștin - ortodoxă din vechea Eladă” (p. 5). Altfel spus, “Fără datele, informațiile, relatările și reportajele consemnate în
SEMNAL EDITORIAL ŞI PUBLICISTIC – PREOT DR. IONEL POPESCU, BUCURIA SLUJIRII PRIN CUVÂNT – ARTICOLE, ESEURI, ÎNSEMNĂRI, REPORTAJE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 2233 din 10 februarie 2017 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1486723245.html [Corola-blog/BlogPost/375483_a_376812]
-
lac incolor de piatră sau lemn pentru rezistența culorilor și strălucire. La concurs concurentele trebuie să aibă minim 12 ouă pentru adulți și minim 5 pentru copii. Fiecare încondeietoare are stilul propriu de încondeiere, dar trebuie respectate câteva simboluri: calea (cărarea) rătăcită, crucea pascală, linia verticală și orizontală care semnifică viața, respectiv moartea, soarele sau steaua în opt colțuri, cârja ciobanului, spicul de grâu care înseamnă bogăție, rombul, linia dublă și alte motive geometrice. În bazinul Dornelor predomină motivele florale, în
FESTIVALUL NATIONAL AL PASTRAVULUI, CIOCANESTI, JUD. SUCEAVA de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1177 din 22 martie 2014 by http://confluente.ro/Elena_trifan_1395512520.html [Corola-blog/BlogPost/354982_a_356311]
-
după multe încercări, au ajuns la concluzia că n-au ce-i mai face.. La sfârșitul vecerniei, aproape de miezul nopții, clopotele mânăstirii au început să bată a moarte. Un zvon trist ca un vânt otrăvit s-a răspândit pe toate cărările Văratecului: Veronica Micle, ibovnica lui Eminescu a murit. Fila calendarului din perete se oprise la 3 august 1889... Veronica a fost înmormantată de mânăstire și îngropată lăngă mitocul în care-și petrecuse ultimele clipe ale vieții, jelita de călugărițele mânăstirii
VERONICA MICLWE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1839 din 13 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1452695611.html [Corola-blog/BlogPost/340343_a_341672]
-
REAL Autor: Mihai Leonte Publicat în: Ediția nr. 461 din 05 aprilie 2012 Toate Articolele Autorului SOARE REAL Nu vreau un Soare desenat, Sunt sigur, nu mă va încălzi, Îmi doresc un cer înseninat, La Soare ca să pot privi. Caut cărări ce trec prin iarbă, Pe care să merg iarăși desculț, Din stânjenei îmi vreau o salbă, Să-ți povestesc, tu să asculți. Să adun din toate florile parfum, Combinat cu cântece de ciocârlii, Să mergem pe al vieții drum, Cu
SOARE REAL de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 461 din 05 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Soare_real_mihai_leonte_1333626477.html [Corola-blog/BlogPost/359126_a_360455]
-
existențiale, dar nu și fără a-l responsabiliza asupra suferinței: „Stă în curte părăsit/ Și se-ntreabă: ce-am greșit? Astă noapte n-am dormit,/ Ce mai fac, sunt fericit?...” Primăvara se vestește printr-un emisar cunoscut - ghiocelul, „clopoțel pe cărare”, iar copiii o descoperă curioși: „Pe o creangă într-un pom/ S-a urcat un pui de om (...)// Îl întreabă mama mare:/ - Bogdănel, ce ai tu oare?/ - Urmăresc de se desfac/ Mugurașii din copac,// Florile să văd cum cresc...” (Dor
DE ANA DOBRE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1413 din 13 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1415888342.html [Corola-blog/BlogPost/384419_a_385748]
-
trec mâna, portativul mi-e șters și neclar. Spune-mi tu, unde-mi este iubirea, prin ce loc îmi e dorul hoinar? Azi mai singură-mi e înserarea când prin flori umbl-al firii parfum. Spune-mi tu: unde-mi este cărarea? Că nu pot s-o găsesc nicidecum. Tot mai cânt la harmonica-mi veche cântec trist, pe alei presărat, în curând înflori-vor salcâmii însă tu nu mai ești, ai plecat. Leonid IACOB Poezie din volumul „Lâng-o margine de lume” Referință
SPUNE-MI TU de LEONID IACOB în ediţia nr. 318 din 14 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Spune_mi_tu.html [Corola-blog/BlogPost/356306_a_357635]
-
învelit în catifea roșie și poleit pe margini cu argint. Purta straie împărătești cu fir de aur și în mâna dreaptă avea un sceptru din diamant, de mărimea unui toiag. Părul lung și barba îi erau albe ca neaua, cu cărare pe mijloc și făcut inele. Ochii Lui albaștri-verzui îl priveau cu bunătate, dragoste și pace pe Îngerul care voia să-i ajute pe cei doi bătrâni din Țara Lalelelor. Și în jurul Său străluceau luminile curcubeului. Îngerul barză, cu o privire
PARTEA I de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1125 din 29 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Debut_mihaela_mosneanu_lica_barbu_1391008547.html [Corola-blog/BlogPost/347459_a_348788]
-
titlul:,,Cuore''. Copilăria rămâne totuși în ficțiunea literară o oază a fericirii care nu se mai repetă, unde Măria-sa: Copilul se joacă și visează într-un univers al său, inconfundabil. Așa îi vom aminti pe Alain Fournier cu romanul:,,Cărarea pierdută''având caracter autobiografic și Mark Twain cu poemul copilăriei: ,,Aventurile lui Tom Sawyer'' . Tom este un copil nonconformist, deoarece nu se împacă nici cu disciplina școlară și nici cu atmosfera placidă și lipsită de perspectivă din orășelul St. Petersburg
ASPECTE ALE COPILĂRIEI ÎN LITERATURA ROMÂNĂ ŞI LITERATURA UNIVERSALĂ de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 912 din 30 iunie 2013 by http://confluente.ro/Aspecte_ale_copilariei_in_li_al_florin_tene_1372604263.html [Corola-blog/BlogPost/363937_a_365266]
-
pe nume Și-atâtea păsări zbor au irosit În căutări arzânde. Peste brume Am alergat desculță. Am fugit Și-nspre lumină și-nspre întuneric, Și-nspre apus și înspre răsărit. Prin vălul ceții diafan, eteric Sau prin cuprinsul gândului trudit Mi-am desenat cărări de întâmplare. Și-n cuib de disperare-am ațipit! Munți am mutat. Și-am răsturnat și-o mare Da’-n nicio zare nu te-am mai găsit! În tălpi am iarăși spini de resemnare Îmi e atât de frig și-
CĂUTĂRI ARZÂNDE de AURA POPA în ediţia nr. 1238 din 22 mai 2014 by http://confluente.ro/Aura_popa_1400729613.html [Corola-blog/BlogPost/383740_a_385069]