1,104 matches
-
HISTR[IO] Sunt prea bătrân, sânt prea tâmpit pentru ca să mâi învăț ceva. Odată... am învățat și eu mult, prea mult încă. DOMN[UL] Nu se-ntreabă ce-ai avut, ci ce ai. Pentru ce-ai avut ovreiul nu dă para chioară. OFIȚER[UL] Ca o carte! Fameuse, fameuse! DOMN[UL] Cum pustia dete asta din mine, știi, pe negândite, hai? Vezi cum le potrivii eu? "Pentru ce-ai avut ovreiul nu dă... " OFIȚER[UL] para chioară". Fameuse! Trebuie s-o spui
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
avut ovreiul nu dă para chioară. OFIȚER[UL] Ca o carte! Fameuse, fameuse! DOMN[UL] Cum pustia dete asta din mine, știi, pe negândite, hai? Vezi cum le potrivii eu? "Pentru ce-ai avut ovreiul nu dă... " OFIȚER[UL] para chioară". Fameuse! Trebuie s-o spui și Laurei mele. (rîzînd iese amîndoi) SCENA XI HIRTRIO (singur) Râdeți, râdeți până vă vor ieși ochii. Strîmbați-vă cât v-o plăcea, căci vă șade bine, prea bine, încă... Pentru aceea ce ți-am fost
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
acesta a condus-o în spatele casei și i-a arătat fundul grădinii, iete, domniță, cât vezi cu ochii numai veceauă. Asta e povestea. Și din nou ideea de țesătură cosmică, de legătura românului cu natura care nu e deloc fabulație chioară. Acest text e doar un punct de plecare în dorința de a declanșa o dezbatere absolut necesară despre un moment intim al vieții noastre care nu poate fi neglijat. Howgh, cum ar zice Winnetou. Profesiunea mea, plasamentul Tanti Magdalena e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
noi pepeni. De parcă acum, dacă acela avea chelie, nu mai aveai încredere să-i mănânci pepenii. Oamenii cu chelie fabrică niște pepeni destul de dubioși. Și toți văzuseră afară de domnu’ Alecu. El nu văzuse. Și-a zis, unde ați văzut, măi chiorilor, că acela are chelie? Și-au tot discutat așa până spre prânz. Când a venit un alt nene cu cartofi de Covasna. Și toți ziceau, hă, hă, știți cu ce rimează Covasna? Și nea Alecu bineînțeles că nu știa. Că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
care strălucesc într-un fel aparte, ca o minune, ca o sfântă minune, cutremurător de veselă, sfâșietor de tristă. În timpul ăsta, la televizor, niște imbecili vorbesc lumii despre prostia politicienilor și a lumii întregi, cu excepția lor, evident. Mici, grași, slabi, chiori, glumeți, înăcriți, de tot felul, vorbesc despre disperarea lor că lumea este rea și proastă. Neisprăviții ăștia le vorbesc așa oamenilor care tocmai s-au întors de la Masca, unde au privit cum împodobesc copiii lor brazii, au cântat cu lacrimi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
alta. Nu există individ care să nu poată fi modelat, totul e să-i lași puțină libertate, și să-l întrebi din cînd în cînd ce îl doare. Cuvintele astea ar gîdila urechile oricui, spune Sena, am avut un noroc chior că ne-am întîlnit, simte nevoia să mărturisească, vă rog să mai încercați totuși încă o dată la automat să vedem ce se întîmplă, adaugă. E tot ce mi-a mai rămas, se gîndește domnul Președinte, lăsîndu-se cu șezutul pe colacul
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
se ridică doar pentru cîteva secunde de la locul ei, ca să tragă perdelele de la fereastră, în cotlonul ăsta e mai mare întunericul cu geamurile descoperite, se gîndește aruncîndu-și privirea spre lampa prăpădită agățată în tavan care împrăștie în jur o lumină chioară. Cu ce să-ncep? își ia în sfîrșit Delfina inima în dinți, dînd la iveală un sendviș împăturit cu grijă în șervețele de hîrtie colorate, e o întreagă istorie, adaugă, începînd să taie aerul cu palmele în toate direcțiile ca să
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
Ai scrîntit-o Potaie, începe Roja să vorbească singur pe stradă în văzul oamenilor care-l privesc compătimitor, încă unul care e numai bun de internat la Spitalul 9, își spun, dar el nu-i aude, se ține scai de cîinele chior, noi doi avem o răfuială mai veche încearcă să le explice, credeai că n-o să-ți mai dau de urmă? Mare greșeală, să știi că murdăria tot iese la iveală pînă la urmă, chiar dacă-i ascunsă bine sub preș, militărelule
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
Maiorul îl privi suspicios, îi ceru să-i dea ceva de scris, se aplecă peste colțul mesei și mîzgăli în registru. Încercă să-l întrebe ceva, dar în aceeași clipă aruncîndu-și din întîmplare privirea afară prin geamul soios, la lumina chioară pe care o împrăștia becul instalat în colțul coșmeliei, îi văzu oprindu se pe cei doi soldățoi care duceau fiecare deasupra capului cîte un sicriu cu tot cu capac, atît de relaxați, de parcă ar fi fost vorba de niște obiecte ușoare ca
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
Te dezmeticești greu. Cine să fie amiralul? Dar Alioșa? Despre Dostoievski au scris mai mulți, Îi treci rapid În revistă, dar fiecare are altă poroclă, cum spune În glumă, ca la Țăndărei, Paul Georgescu. Și Nelson? Nu cunoști nici un confrate chior. Sau să fie o aluzie la bătălia de la Trafalgar? Ba nu, Anglia! Afost cineva trimis În delegație la Londra... Dar Între timp poroclele s-au Înmulțit, iar sensul istoriei pe care ți-o spune Îți scapă. Cine știe ce poroclă porți și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
recunoaște niciodată că a semnat hârtia aia. Își va menține această afirmație tot restul vieții. Cei care se îndoiesc de cuvintele ei, sunt aruncați la închisoare. 5 Yunhe le spune tovarășilor că eliberarea ei din închisoare a fost un noroc chior. Pretinde că s-a datorat faptului că nu a lăsat nimic care să fie folosit drept probă, că a fost considerată doar suspectă în cauză, de la început până la sfârșit. A avut de-a face cu voința mea puternică - aș fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
trib local, și scoase un plic. Le-am ales pe cele care ar trebui să însemne mult pentru el. Weber luă fotografiile și începu să se uite peste ele. — Aici e tata, spuse Karin. Ce pot să spun? A rămas chior în urma unei neînțelegeri cu vitele. Era gata oricând să recite „The Face on the Barroom Floor“, după al treilea păhărel, cel puțin când eram noi mici; în ultimii ani, nu prea i-a mai ars de poezie. A început ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
durează mult. Două, trei scatoalce și ai scăpat. Alergi deja pe stradă și te așezi la coada de la găzărie. Acolo toată lumea cumpără gaz plângând. Mai plângi și tu o dată, dar fără să-ți tragă după ceafă. Plângi ca prostul. Un chior se laudă că a Început să vadă datorită tovarășului Stalin. Cu celălalt ochi Își cască spre lume meningele sticlos al albeții. Cine știe, dacă nu murea tovarășul Stalin, plângea acum și cu celălalt ochi. O turmă gri pășește plângând În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
și pace. După ce că te-ai ars cu fierul de călcat, În tunelul de la Predeal sau de la Sinaia, un firicel de zgură fierbinte ți-a intrat În ochi și nu-i deajuns că ești ars pe spate, acuma mai ești și chior pe deasupra. Chior ca Nelson. Rănit ca Împărații lumii de sabie și de foc În cruntele războaie. Vei fi stăpân și Învingător cu prețul oricăror dureri. Vei săpa În jurnalul tău un tunel care va lega lumea În care trăiești de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
După ce că te-ai ars cu fierul de călcat, În tunelul de la Predeal sau de la Sinaia, un firicel de zgură fierbinte ți-a intrat În ochi și nu-i deajuns că ești ars pe spate, acuma mai ești și chior pe deasupra. Chior ca Nelson. Rănit ca Împărații lumii de sabie și de foc În cruntele războaie. Vei fi stăpân și Învingător cu prețul oricăror dureri. Vei săpa În jurnalul tău un tunel care va lega lumea În care trăiești de lumea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
oameni, doar, doar, o să-l vezi pe tatăl tău la televizor, Însă degeaba. Nu-l vezi. Doamne, ce foame ți-a fost ieri. La cinematograful Înfrățirea Între popoare, Într-un film sovietic, un fecior de crai tăia capul unui zmeu chior și bâlbâit. De șapte ori pe zi. Începând de la matineu până seara târziu. Oh, departe sunt anii În care, mereu, ieșind de la școală flămând, te biruia mirosul de tocană și de prăjitură cu marmeladă venind din subsolul liceului Mihai Viteazul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
aproape nu se mai termină, ce-ar fi dacă s-ar prăbuși dealul, dacă acum ar fi sfârșitul lumii și ai rămâne strivit ca o fosilă și nimeni nu te-ar mai scoate de aici, și stai acolo În lumina chioară și albastră a compartimentului și, aproape sufocat, Îți fulgeră prin minte anul care a trecut, dar și cei ce vor veni, certurile cu cei de la O.C.L. Confecția, transferul pe care l-ai făcut la I.D.M.S., tot la inspecția comercială
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
și Harry. Ceea ce m-a făcut să mă simt jenată, dându-mi seama că asta urma să fie încă o relație care va deveni problematică după divorț. Ce atmosferă boemă la voi, dragă, remarcă Harry, după ce se acomodă cu lumina chioară a lumânărilor. Mătușa Lynn se arătă ceva mai puțin impresionată. — Pericol de incendiu, zise ea. Și unde sunt mobilele alea drăguțe de la Ikea ale lui Mark? În calitate de rudă de sânge își permite să treacă peste politețuri. Tocmai se pregătea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
trecută de la petrecere. Am luat-o pe niște coridoare galbene ca și linoleumul, care păreau fără sfârșit, mult prea nervoasă ca să mă opresc și să întreb pe cineva unde este ieșirea, ca într-un final să ies printr-un noroc chior direct în parcare. Dubița mea roșie rablagită, un Ford Escort care sper că a prins și vremuri mai bune, pentru binele ei, era pe jumătate ascunsă după mașinile poliției. Părea cam stânjenită; nu era obișnuită cu asemenea companie. Nu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
o armată de gherilă care străbate ținuturile zonei sale de acțiune - nu există debara sau sertar de-al meu al căror conținut să nu i se fi imprimat pe retină. Mama lui Smolka, însă, șade toată ziua la o luminiță chioară, pe un scăunel, într-un ungher al prăvăliei lui taică-său, împunge cu acul o dată pe față, o dată pe dos și seara, când ajunge acasă, nu mai are putere să-și scoată contorul Geiger și să înceapă vânarea înspăimântătoarei colecții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
al pariorilor), și care are o aruncare „ezitantă“ din șold, nu numai foarte nostimă, ci și foarte eficientă. — Abracadabra, zice el și aruncă mingea în direcția jucătorului aflat la bătaie. Și de fiecare dată îi strigă doctorului Wolfenberg: — Un arbitru chior, mai treacă-meargă, dar ce te faci cu un dentist chior? Simpla idee îl face să-și tragă una cu mănușa în frunte. — Joacă softball, băi, măscăriciule, ripostează doctorul Wolfenberg, foarte à la Connie Mack în pantofii lui în două culori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
nu numai foarte nostimă, ci și foarte eficientă. — Abracadabra, zice el și aruncă mingea în direcția jucătorului aflat la bătaie. Și de fiecare dată îi strigă doctorului Wolfenberg: — Un arbitru chior, mai treacă-meargă, dar ce te faci cu un dentist chior? Simpla idee îl face să-și tragă una cu mănușa în frunte. — Joacă softball, băi, măscăriciule, ripostează doctorul Wolfenberg, foarte à la Connie Mack în pantofii lui în două culori, cu găurele, și cu pălăria de Panama pe cap, dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
acasă nu mai putea să ducă nici un colț de pâine. La o adică, nu i-ar fi păsat prea tare; ce să te faci însă, Mirelo, că o lună și jumătate cât a stat acolo, n-a văzut un leuț chior, și patronul o ținea una și bună că merge-n pierdere și nu-și permite, are puțini clienți și n-are de unde să plătească bucătăresele... Ce jigodie! Pentru cine găteau ele atunci zi-lumină? Clienții, deh, și el că să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
orb, doi îndrăgostiți se sărută pe îndelete. Tânăra, îmbrăcată cu o rochie scurtă și vaporoasă, își freacă piciorul de gamba partenerului, în timp ce acesta își face de lucru sub fusta ei, cu mâinile nerușinat urcate sus, pe pulpele fetei. În lumina chioară se poate întrezări un afiș mare, unde un soldat cu cască duce degetul la buze într-o atenționare scurtă, scrisă cu roșu: "Atenție, dușmanul ascultă!". Preocupat mai mult de ceea ce poate fi în spatele lui, aproape se ciocnește cu o pereche
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
pași grăbiți si tonurile ridicate ale unor femei bete. La mijlocul coridorului, o scară din lemn, în spirală, urcă spre etaj. Sub pașii lor, treptele scârțâie agasant la fiecare atingere. Sus, se opresc să scruteze cu ochi vigilenți palierul. Un bec chior, aflat undeva la mijlocul tavanului jos, încearcă fără succes să lumineze pereții crăpați. Duhoarea de urină și tescovină fermentată te poate lăsa fără aer în plămâni. Cu o dezinvoltură ce trădează obișnuința, Manfred se oprește în fața unei uși cu vopsea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]