2,697 matches
-
mă paște Căderea în neant, a câta oară? Sub pleoape ai egretele și marea, Pe buze-ți izvorăște-o simfonie, Natura dezmorțită nu mai știe Ce sori împreunatu-ne-au cărarea. În mine, universul țese-o vrajă, Mi-e gustul contopit cu-a ta ființă, Sucombă inabila mea voință, Când numai curcubeul stă de strajă. Mă simt a ta mai mult decât, chiar mie Îmi aparțin. Doar zorile mă lasă, De mă strecor din mult râvnita plasă, Ce m-ar dori
ÎN SUFLET, AZI, MI-AU ÎNFLORIT CASTANII de CAMELIA ARDELEAN în ediţia nr. 2332 din 20 mai 2017 by http://confluente.ro/camelia_ardelean_1495273351.html [Corola-blog/BlogPost/381200_a_382529]
-
va stăpâni acest pământ! Pe ușă deschisă,ruginita de vremuri războiul din noi se-ntinde în genuni nevăzute lătra un câine ,mlăștinoase terenuri se-ntorc din iluzii să acopere mari și oceane suflete albe ,curate, caută în zările pierdute ne contopim cu știința ,suflete sârmane! Am închis ochii pentru amintirea ultimului vis am vrut să te văd zâmbind ,înainte să plec războiul din noi se-ntinde ,nu va fi interzis privim spre cer cu rugăciune,ultim ajutor armă secretă răscolește imaginații
RĂZBOIUL DIN NOI de LUCIAN TATAR în ediţia nr. 2331 din 19 mai 2017 by http://confluente.ro/lucian_tatar_1495213713.html [Corola-blog/BlogPost/371367_a_372696]
-
fiind locuite de același popor cu aceeași viață economică și spirituală” . Omul de știință sublinia în lucrările sale că „indiferent cine le-ar fi stăpânit cu silnicie în decursul istoriei, destinul acestor părți ale aceluiași întreg este de a se contopi”, dată fiind identitatea lor de civilizație, limbă și etnografie, dezvoltarea culturală și ideologia națională, comunitatea tradițiilor, stărilor de spirit, idealurilor și aspirațiilor politice ale tuturor românilor. De altfel, N. Iorga inițiază la Universitatea din București un curs intitulat în mod
ROLUL „LIGII CULTURALE ROMÂNE” SUB CONDUCEREA ACAD. NICOLAE IORGA, ÎN PROMOVAREA TRADIȚIILOR ISTORICE ȘI DEZVOLTAREA CULTURII NAȚIONALE de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 1698 din 25 august 2015 by http://confluente.ro/pompiliu_comsa_1440497677.html [Corola-blog/BlogPost/376223_a_377552]
-
XI) Autor: Olguța Trifan Publicat în: Ediția nr. 1580 din 29 aprilie 2015 Toate Articolele Autorului Chipurile celor două ființe radiau o infinită bucurie. Păreau a fi singure în Univers, iar timpul își oprise curgerea. Lacrimile de fericire ale Emanuelei contopite cu chiotele și ploițele de la gurița Danielei se uneau într-o pomadă ce-i vindeca toate rănile și suferințele sufletești, prin care trecuse Emanuela din momentul în care fetița dispăruse. Dar, oare, mai conta? Nu mai conta, atât de mult
ÎN MÂNA DESTINULUI...(XI) de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1580 din 29 aprilie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1430331149.html [Corola-blog/BlogPost/348739_a_350068]
-
și misterului feminin, al nesecatului sentiment matern, închinat bunicilor sau surorilor care ne-au înflorit viață și care trezesc în noi gânduri și sentimente ce ne înaltă într-o altă ordine, cea a curățeniei și frumuseții sufletești. Imaginea femeii se contopește adesea cu cea a iubirii. Fiecare din noi avem nevoie de atingerea blândă și buna, plină de căldură a femeii înzestrata de Dumnezeu cu căldură iubirii. Ea este împlinirea în viață prin iubire și dăruire. Fiecare femeie poartă în ea
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/miron_ioan/canal [Corola-blog/BlogPost/381222_a_382551]
-
și misterului feminin, al nesecatului sentiment matern, închinat bunicilor sau surorilor care ne-au înflorit viață și care trezesc în noi gânduri și sentimente ce ne înaltă într-o altă ordine, cea a curățeniei și frumuseții sufletești.Imaginea femeii se contopește adesea cu cea a iubirii. Fiecare din noi avem nevoie de atingerea blândă și buna, plină de căldură a femeii înzestrata de Dumnezeu cu căldură iubirii. Ea este împlinirea în viață prin iubire și dăruire. Fiecare femeie poartă în ea
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/miron_ioan/canal [Corola-blog/BlogPost/381222_a_382551]
-
dat și versul să mângâi izoarele Și câmpia și omenirea Și asta ca, Tu, Doamne îndurat, Să lași râurile harului să curgă peste toate În România mea, țara mea de naștere Să fiu un mănunchi de lacrimi Ce să se contopească cu ploaia renașterii. Să mă cufund în apa iubirii și a trezirii Și să ud cuvintele ce cad din stropii luminii. Să răsar pentru veșnicie aici, la noi, Bucuria trăirii curate și sfinte, Cunoașterea Dumnezeului omenirii. DĂ-MI MÂNA TA
NETĂCERE (POEME) de MARINA GLODICI în ediţia nr. 824 din 03 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Marina_angela_glodici_netac_marina_glodici_1364980713.html [Corola-blog/BlogPost/346038_a_347367]
-
să te zăresc cum vii, neavând nici un motiv pentru a mă iubi, dar vii să mă cucerești, cănd distanță a evadat, dintre noi... A disparut ceea ce ne-a unit, ceea ce ne-a înstrăinat, iar acum când privirile noastre s-au contopit, privim în aceeași direcție. Te-ai instaurat cu ochii tăi... Lilia Manole Referință Bibliografica: Te-ai instaurat cu ochii tăi / Lilia Manole : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1998, Anul VI, 20 iunie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Lilia
TE-AI INSTAURAT CU OCHII TĂI de LILIA MANOLE în ediţia nr. 1998 din 20 iunie 2016 by http://confluente.ro/lilia_manole_1466456478.html [Corola-blog/BlogPost/381367_a_382696]
-
cuvânt. „Mă pierd de doruri și-armonii / De curcubeie strălucind în soare / Se-aștern atâtea nopți târzii / Peste ninsori ... și ce mă doare !”(Mă pierd). Autoarea încearcă să definească ... dorul, ceea ce este aproape imposibil: „În care sensuri din astral se contopesc / Și orizonturi se deschid și-nchid / Suport insuportabil și firesc / Când intim depărtări mi se deschid ... E dorul lacrimă de ploi ... și doare / Și totuși nu-mi doresc să am alt / chin / Decât dorul de tine și de mare / În
ANTOLOGIA 55 DE POEŢI CONTEMPORANI-VALENTINA BECART de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 251 din 08 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Antologia_55_de_poeti_contemporani_valentina_becart.html [Corola-blog/BlogPost/367354_a_368683]
-
Acasa > Strofe > Delicatete > CÂND TE IUBESC Autor: Maria Teodorescu Băhnăreanu Publicat în: Ediția nr. 1268 din 21 iunie 2014 Toate Articolele Autorului Când te iubesc Când te iubesc Mă contopesc în brațele tale Sfinte Și de acolo nu aș mai ieși decât să iți văd chipul Chiar de lacrimi mi se scurg Pe obrazul viu al vieții Tot in brațele tale mă regăsesc Și știu ca ești muntele meu Statornicul
CÂND TE IUBESC de MARIA TEODORESCU BĂHNĂREANU în ediţia nr. 1268 din 21 iunie 2014 by http://confluente.ro/Maria_teodorescu_bahnareanu_1403368115.html [Corola-blog/BlogPost/357258_a_358587]
-
Acasa > Poezie > Credinta > ARCA VIEȚII Autor: Lucica Boltasu Publicat în: Ediția nr. 2104 din 04 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului Mi-am coborât privirea...Căzut în contemplare, Înfiorat de gânduri, de farmec și splendoare, M-am contopit cu huma și zecile de gâze, Ce mișunau haotic într-un morman de frunze Și copleșit de toate, simțeam a Ta grandoare. Mirosul reavăn, umed, de glie-abia săpată, Îmi amintește iarăși de plugul de-altă dată, De lucrul lui temeinic
ARCA VIEȚII de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 2104 din 04 octombrie 2016 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1475608204.html [Corola-blog/BlogPost/368658_a_369987]
-
culorile cenușii... ale unei melancolii nelumești ( uneori). “eu rămân aici cu rana sângerând // nesfârșitele ploi îți vor aminti // strigătul meu // tu mă vei privi dintr-un fir de iarbă // legănat de zbaterea vântului // ca o mângăiere”... ( azi, aici...) Anotimpurile se contopesc cu trăirile poetului sub pleoapele căruia mai pâlpâie amintirile și “nopți cu vise alungate”. Iarna accentuiază starea de angoasă și singurătate. Cele mai multe dintre poezii sunt înveșmântate în voalul alb al iernilor fără sfârșit... “ninge iară-și primăvara-n pomi // în
CRONICĂ REALIZATĂ ( DE VALENTINA BECART) VOLUMULUI “RĂNITĂ, UMBRA MEA”, AUTOR, GEORGE IONIŢĂ de VALENTINA BECART în ediţia nr. 410 din 14 februarie 2012 by http://confluente.ro/Cronica_realizata_de_valentina_becar_valentina_becart_1329253541.html [Corola-blog/BlogPost/356300_a_357629]
-
picturile lui Grigorescu, țăranul și mediul în care acesta locuiește, în gravurile și picturile sale. Aman, pentru care peisajul era, ca pentru orice clasic, un element de decor, pur accesoriu începe să facă tablouri în care figurile și peisajul se contopesc, peisajul luând locul principal, cum sunt atâtea din ultima perioadă a vieții sale, unele neterminate. În septembrie 1885, fratele său Alexandru Aman moare la Paris, iar artistul s-a aratat profund îndurerat deoarece între ei se legase o afecțiune adâncă
THEODOR AMAN de GEORGE BACIU în ediţia nr. 138 din 18 mai 2011 by http://confluente.ro/Theodor_aman.html [Corola-blog/BlogPost/343174_a_344503]
-
morții, corpul uman pierde instantaneu douăzeci și unu de grame din propria-i greutate. Unii susțin sus și tare că această cantitate, aproape neglijabilă, reprezintă greutatea sufletului care, în momentele trecerii trupului de carne în neființă, se desparte de acesta și se contopește cu Lumina Ființei Unice din Astralul atemporal. Hmmm ! Poate părea incredibil. Oare toate bucuriile, toate necazurile, toate sentimentele omenești înmagazinate de-a lungul vieții în „hard-discul” numit SUFLET, toate iubirile și urile din noi, toate amintirile, toate experiențele noastre, se
GREUTATEA SUFLETULUI DIN TRUP de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1940 din 23 aprilie 2016 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1461359215.html [Corola-blog/BlogPost/381398_a_382727]
-
Turzii. Apoi pașii ne poartă pe meleagurile de la Tarnița. Șoseaua șerpuiește pe conturul lacului, pe lângă versanți către vestita Țara Moților. La fiecare curbă, pe fiecare vale sau după fiecare stâncă descoperi ceva deosebit. Coada lacului se prelungește mult până se contopește cu râul, iar pe versantul de vizavi apare câte o casă răzleață. După ce traversezi râul, drumul se desfășoară în serpentine către înălțimi. Toamna foioasele și coniferele îți oferă o multitudine de culori, iar albastrul cerului este intens. Cu cât urci
ŢINUTUL ÎNĂLŢIMILOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 906 din 24 iunie 2013 by http://confluente.ro/Tara_motilor_tinutul_in_ion_nalbitoru_1372073092.html [Corola-blog/BlogPost/364020_a_365349]
-
scrupulele se doresc inexistente, apărând noua dorință de percepere a adevăratei vreri umane. Fiindul omului succede fidelității, onestității, iubirii și prețuirii ființei, pe care o simte pozitiv asociată marii încrederi a egoului său. În romanul superrealist fractalul fiindului amical se contopește cu dorința acceptării momentului de împlinire și de situare a toleranței egourilor. Descoperim, în literatura superrealistă, o fraudă a sentimentelor, care nu sunt atât de pure reprezentate de fiinzii ce se vor mai mult singulari iar în doi, sau chiar
FRACTALUL FIINDULUI AMICAL ÎN ROMANUL SUPERREALIST de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 265 din 22 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Fractalul_fiindului_amical_in_romanul_superrealist.html [Corola-blog/BlogPost/348066_a_349395]
-
topirea zăpezilor căzute cu dărnicie în această parte a țării. Lucrarea era numită și „barajul de la Paltinul”, după lacul pe care îl zăgăzuia. Acest baraj schimbase fața muntelui. Nu-i mai găseai singurătatea ce-ți dădea liniștea sufletească atunci când te contopeai cu natura sălbatică. Circulația a crescut, ca și locurile de muncă și numărul oamenilor care câștigau un ban pentru familie, prin aceste meleaguri cam lipsite de alte posibilități de a-ți găsi de lucru în afara zonei forestiere și a carierelor
ANA, FIICA MUNŢILOR -ROMAN CAP. I de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1107 din 11 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor_roman_ca_stan_virgil_1389433261.html [Corola-blog/BlogPost/363801_a_365130]
-
sunt pământ / Ochii-s retine / făr de veșmânt / Trupul e trup / pe jumătate , / vulpea e lup / sora mi-e frate . Până la tine / nu-I nici un pod / cum pleacă cum vine / viața mi-e nod . * Autorul, își deschide sufletul, până la dorința contopită cu imaginea ființei iubite, ca și cum el o așteaptă cu sufletul curat și ea se tot pierde-n taina inerenței . Această stare, îl duce uneori pe autor , la acea amărăciune împietrită, la baza ei stând numai licoarea lacrimei profunde, ca într-
DE NICOLAE BACIUT de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 340 din 06 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Poemul_phoenix_de_nicolae_baciut.html [Corola-blog/BlogPost/364488_a_365817]
-
o oră să colind ... Cu tine cerul înstelat Să-ți văd privirea iar zâmbind Și luna ce ne-a fermecat. Mai vreau o oră să te sorb Din roua dimineților senine Să te mângâi precum un orb Și să te contopesc cu mine. Mai vreau o oră să asculți ... Citește mai mult Mai vreau o oră să îmi fiiCuvânt și-alean, si căpătâiSă-ți dau din nesecat izvorLacrima plină de-al meu dor.Mai vreau o oră să colind ...Cu tine
MIHAELA MIHĂILĂ by http://confluente.ro/articole/mihaela_mih%C4%83il%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/351129_a_352458]
-
al meu dor.Mai vreau o oră să colind ...Cu tine cerul înstelatSă-ți văd privirea iar zâmbindși luna ce ne-a fermecat.Mai vreau o oră să te sorbDin roua dimineților senineSă te mângâi precum un orbși să te contopesc cu mine.Mai vreau o oră să asculți... ÎI. SĂ-MI CÂNȚI COBZARE!, de Mihaela Mihăilă, publicat în Ediția nr. 469 din 13 aprilie 2012. Să-mi cânți din cobza ta, cobzare Sa imi alini cu farmecul sau gândul, Să
MIHAELA MIHĂILĂ by http://confluente.ro/articole/mihaela_mih%C4%83il%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/351129_a_352458]
-
lăsa îmbătat de mirosurile aromatice ale plantelor. Era o simfonie a simțurilor, o plăcere ce nu trebuia explicată, trebuia doar primită, așa cum ajungea la tine. Ea fusese distilată în așa fel încât să vorbească simțurilor, minții și sufletului. Acolo te contopeai cu divinitatea, simțeai că ești un întreg, că trecerea ta prin viață nu mai era grăbită, că te găseai exact acolo unde ți-a fost sortit să ajungi. Erai pătruns de liniștea adâncă. Lumea din jur amuțise. Mai mult, făcuseși
SECTIUNEA PROZA SCURTA de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 2104 din 04 octombrie 2016 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1475562443.html [Corola-blog/BlogPost/368678_a_370007]
-
ramuri, spre piscuri atingând nori și pierzându-se în brațele invizibile, desprinse din cer... Lumea se vede atât de diferit, privind-o de jos, simțindu-i netezimea pământului, iar mai apoi, tot mai de sus, de pe culmi ale propriei mărginiri, contopindu-se în umbra ei selenară, reflectarea-i în oglinda realității ei astfel devine tot mai clară, iar lucrurile cu adevărat importante încep a prinde contur prin măreția lor, care, privită simplu, nu ar fi decât inversată eronat, în înțelegerea valorii
PLUTIND PRINTRE SIMŢIRI de CRISTINA P. KORYS în ediţia nr. 2323 din 11 mai 2017 by http://confluente.ro/cristina_p_korys_1494462011.html [Corola-blog/BlogPost/380067_a_381396]
-
brațe sărutând-o nebunește, chiar sub felinarul din colțul străzii. - Hooo! Nebunule, ne văd vecinii. - Păi să aibă ce vedea. S-au privit o clipă mai lungă ochi în ochi apoi, de bună voie și nesiliți de nimeni s-au contopit într-un sărut. - Craiule! Și zici că pe velier nu este „spațiu public”. - In dormitorul tău este oare „spațiu public”? - Ce legătură are una cu alta? Ce este în fond velierul? - O barcă mai mare care are un catarg de
DOUĂ GRADE DE LIBERTATE ŞI UN PRIETEN. VOL.1 de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1642 din 30 iunie 2015 by http://confluente.ro/emil_wagner_1435685304.html [Corola-blog/BlogPost/352827_a_354156]
-
Dumnezeu s-a oprit pe Mănăstirea Sfânta Ana și vede cum sveterul iernii a îmbrăcat-o, și viscolul îi încheie nasturii și-i aranjează gulerul sub soarele ascuns de spargerea norilor. Îi ascultă fluieratul poveștilor, cum fumul din burlane se contopește cu el, despre oamenii și alte ființe ce stau și privesc în aer liber neaua, și ca și cum n-ar fi de-ajuns, se dovedește a fi o enciclopedie de bune și rele, în timp ce Fiul Său (re)născut în suflete a
MĂNĂSTIREA SFÂNTA ANA de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 2201 din 09 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1483970883.html [Corola-blog/BlogPost/373206_a_374535]
-
madonă, Pe mine m-au cuprins fiori Privindu-te cu dragoste enormă. M-ai amețit cu-al tău sărut Dăruit cu aleasă gingășie, Nu pot astea să le uit Și mă pierd în reverie. Apoi, la prima-mbrățișare M-am contopit cu al tău trup, Eram treaz, dar o visare M-a cuprins, cum s-o întrerup? De atunci în fiecare zi Te caut în jurul meu, Poate te voi regăsi? Da, te voi căuta mereu! Câmpia Turzii Ianuarie 1965 Referință Bibliografică: Nu
NU POT UITA de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 376 din 11 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Nu_pot_uita_mihai_leonte_1326349992.html [Corola-blog/BlogPost/361815_a_363144]