1,812 matches
-
O analiză mai atentă, care să meargă mai departe de interogația persoanei În legătură cu propriul său destin, ne conduce la ideea că această contradicție pe care individul o vede concentrată În destinul său este de fapt contradicția persoanei umane ca un dat structural, pe care aceasta o poartă În interiorul său, dar pe care fie că nu o vede, fie că nu o poate Înțelege; o simte și o trăiește, proiectând-o asupra propriului său destin. Și În cazul acesta, este firesc să
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
oamenilor. Cu timpul, se elaborează modelul charismatic al conducerii, bazat pe ideea că însușirile de conducător sunt fie un dar al zeilor, fie un dar al naturii. Termenul charismă a fost preluat din limba greacă (khárisma), el semnificând harul sau datul excepțional cu care este înzestrată o persoană. Primul care introduce în abordarea științifică termenul charismatic, echivalent cu cel de har, a fost Max Weber (1920). Prin charismă, nota el, trebuie să înțelegem „o calitate extraordinară a unui om, fie reală
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
repartiție și consum al bogățiilor), cît și concepția abstractă, care privilegiază un comportament sau principiu al non-risipei. 1.4.4.5. Principiul general al acțiunii raționale În privința acestui principiu există două abordări. 1) Prima consideră principiul raționalității ca pe un dat invariabil al naturii umane, ca o realitate cotidiană și banală, constatată prin experiență. Aceasta trimite la o presupoziție, la un apriorism nonistoric sau trans-istoric. Economiștii clasici, utilizînd această abordare, au produs remarcabila doctrină liberală. Începînd cu F. Quesnay și A
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
face grandoarea unui stat", Machiavelli privilegiază un tip de organizare politică ce permite însușirea virtuților prin participarea cetățenilor la viața cetății. Tradusă în domeniul politic, virtutea capătă sens ca forță civică și nu mai apare, ca la clasici, ca un dat al destinului. Binele nu e prin urmare rezultatul unui hazard, ci este definit de către cetățenii înșiși, de unde trecerea la gestionarea tehnică și politică a socialului. Bulversarea și sfidarea majoră adusă de modernitate și de umanism constă în contestarea "ordinii naturale
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
nu mai poate fi o simplă putere politică printre altele, concurată de către puterile locale, ci trebuie să se afirme ca putere unică, în primul rînd ca singura beneficiară a diverselor impozite și taxe. În concluzie, liantul social nu este un dat natural, ci trebuie produs chiar de către Stat, singura referință la care individul trebuie să se raporteze. Mijlocul cel mai sigur pentru atingerea acestui obiectiv este uniformizarea administrativă, în particular unificarea sistemelor de măsuri și greutăți, unificarea monetară, crearea unei armate
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
ca bunuri economice decît pe cele care sunt rare. În societățile tradiționale, raritatea este girată social. Ea nu este deci o proprietate inerentă a lucrurilor în sensul în care să poată fi depășită prin solidaritatea dintre indivizi. Raritatea este un dat social, ea nu există deci de la natură, în stadiul brut al bunurilor economice. Ea devine ce este abia după ce respectivele bunuri au fost transformate de către oameni. Noțiune fundamentală, raritatea ne duce către noțiunea de producție și către cea de investiție
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
vede Eul ca purtător al unei identități sociale. Nu intern ceea ce dorim sau alegem, ci ceea ce tradiția și natura determină. "Din trecutul familiei, cetății și al națiunii mele, eu moștenesc o varietate de datorii, bunuri, anticipații și obligații. Acestea constituie datul vieții mele, punctul moral de la care pornesc"40. Pentru Mac Intyre, Statul modern reprezintă forma instituționalizată a cultului individului. Concepte precum utilitatea sau dreptul sunt pure "ficțiuni morale" ale unor Euri cosmopolite și dezrădăcinate, a căror li-bertate de alegere e
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
prin cunoaștere științifică și experiență și manifestare pămîntească ceea ce spiritele au știut din-totdeauna prin Dumnezeu și ceea ce inimile noastre au știut prin dorul lor" (Khalil Gibran). Trecerea de la știința "scorțoasă" la gnoză nu are nimic arbitrar, ci face parte din datul lumii, este o acțiune înzestrată cu sens, o desfășurare ce implică inclusiv haosul și hazardul, întru Ființă. Limbajul noii gnoze este limbajul dinainte de Babel, Cuvîntul, pe care nu noi îl rostim, ci el ne rostește și ne rostuiește pe noi
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
sociale s-a născut o teologie a secularizării. D. Bonhoeffer ([1927] 2009) a fost primul care a propus o lectură pozitivă a procesului de secularizare, care nu comportă marginalizarea lui Dumnezeu în lume, ci mai curând o purificare providențială a datului revelat de suprastructurile sale. Secularizarea purifică creștinismul de o iresponsabilă fugă de lume, ca și de o întrupare nediferențiată în ea; în consecință, ea se deschide spre recuperarea rolului creștinismului ca propulsor al mișcării inițiate prin ivirea eliberatoare a Dumnezeului
by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/1120_a_2628]
-
Nu s-a întrebat nimeni, de altfel, dacă nu cumva s-a căsătorit din interes, dintr-un calcul mizerabil (să-și asigure zilele lăsându-se întreținut, amărâtul de el): nu. Singurul lucru care i-a interesat pe judecători este simplul dat al lipsei sale de demnitate socială: blestemul ce îl vrea în afara realității în care slăbiciunile omenești, păcatele și fascismul găsesc o posibilitate obiectivă de a exista. Dar ceea ce frapează (și scandalizează) cel mai mult citind aceste sentințe sacre este degenerarea
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
în cea mai mică măsură în discuție. El trebuie să fie „masculul”. (De aici lipsa de ostilitate față de heterosexualul care acceptă relația sexuală dintr-o simplă descărcare sau din interes: lucru care garantează, într-adevăr, heterosexualitatea sa). Ca un unic dat politic ce contează, Daniel și Baudry pomenesc faptul că nu doar bogații și burghezii sunt homosexuali, ci și muncitorii, și săracii. Homosexualitatea ar asigura așadar un fel de ecumenism între clasele sociale. Lucru nu lipsit de importanță, deoarece face din
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
că nu sunt"."35 Ca indivizi, suntem condamnați la singurătate. După Nietzsche, "singurătatea are șapte piei, nimic nu poate trece dincolo de ele"36. Cioran reia tema în Précis: Când singurătatea se accentuează până la punctul de a constitui nu doar un dat al nostru, ci și singura noastră credință, încetam de mai fi solidari cu ceva: eretici ai existenței, suntem excluși din comunitatea viilor, a căror singură virtute este așteptarea febrila a ceva ce nu este moartea"37. Sábato face din tema
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
diferă practica creației a celor mai străluciți exponenți ai acestor curente. Scriitorii cei mai înclinați să vorbească despre arta lor preferă, firește, să discute metodele conștiente și tehnicile, pentru care ar putea revendica un merit, decât să se ocupe de "datul" lor, experiența fortuită oare constituie substanța, sau oglinda, sau prisma lor. Este ușor de înțeles de ce artiști conștienți vorbesc ca și cum arta lor ar fi impersonală, ca și cum ei nu și-ar alege temele decât fie sub presiunea editorului, fie ca o
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
și vorbesc despre o categorie numinoasă [s.n.] ca despre o categorie specială a interpretării și evaluării și, la fel, despre o s tare suf le tească numinoasă [s.n.] [...]. întrucât această cate gorie este cu desăvârșire sui generis, ea, asemenea oricărui dat originar și fundamental, nu poate fi definită în sensul riguros al cuvântului , ci poate fi doar analizată [s.n.].“ „Cititorul nu va întârzia să-și dea seama că sacrul și profanul sunt două modalități de a fi în Lume [s.n.], două
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
se caracterizează prin trăsături cum sunt: -fluenta care exprimă rapiditatea și ușurință de a produce asociații între imagini, idei, propoziții sau expresii, caracterul lor cugetător; pentru evaluarea acestui factor se solicită să găsească cât mai multe sinonime pentru un cuvant dat, să schematizeze grafic un personaj fantastic în cât mai multe feluri; indicele de fluiditate este dat de numărul de răspunsuri; -flexibilitatea exprimă capacitatea subiectului de a modifica, restructura rapid și eficient mersul gândirii în diverse situații care solicită acest lucru
CREATIVITATEA ÎN CONTEXTUL EDUCAŢIEI ESTETICE / Metode și tehnici de dezvoltare by Marieana Lucianu/Adriana Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/756_a_1051]
-
nu spre cel al guvernanților, prin urmare aceștia nu trebuie să caute să obțină avantaje personale în afara celor ce le revin în mod legal, din funcțiile deținute în interiorul corpului politic. În afară de asta, individul lui Locke deține proprietatea ca pe un dat natural, astfel încât nimeni nu poate accepta experți guvernamentali care să judece în legătură cu proprietatea și cu celelalte lucruri naturale (cum ar fi familia sau religia). În aceste privințe, individul are suficientă rațiune pentru a se guverna singur. 4.1.1. Poporul
[Corola-publishinghouse/Science/84950_a_85735]
-
deciziile pentru activitatea de guvernare, în baza unei anumite ideologii, iar al doilea denumește o linie de acțiune. Noțiunile complexe propuse de Badiou, amintite mai sus, răspund peste timp, într-o anumită măsură, liniei filosofice grecești de interpretare a politicului (dat fiind înțelesul specific și depreciativ pe care, spre exemplu, Platon îl atribuie noțiunii de opinie, precum și sensul fundamental pentru existență, în general, atribuit noțiunii de adevăr); de asemenea, și celei latine (Cicero ne oferă, prin opera sa, un exemplu grăitor
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
fel, contrar atitudinii binecunoscute a lui Platon (la care vom reveni ulterior); căci fie și false, prin ele însele sau ca urmare a erorilor de judecată sau de identificare (iluzii mimetice etc.), imaginile au un substrat natural; țin, așadar, de datul existenței. Din acest punct de vedere, stoicii nu se despart de atomiști și chiar împărtășesc cu ei credința că imaginile senzoriale au și o componentă intelectuală. Nicio imagine a lumii exterioare nu ne este dată într-un mod nealterat, pentru că
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
asociază realități sensibile cu idei constitutive. Imaginația este stimulată să refacă amintirea unui destin glorios, așadar se situează dincolo de opinie și de eroare și depășește chiar pragul spre care gândirea aristotelică o adusese (Despre suflet 418a 18). Ea este: ... un dat al conștiinței intermediare între putere și acțiune. Adevărat este însă că existența unei anumite lacune se face simțită în ceea ce privește statutul imaginarului care pare să treacă dincolo de cadrul dualismului semnalat [între senzație și imagine, ca și între cele două sensuri ale
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
dintre imaginea−copie sau imaginea−amintire (ambele redate cu eikōn) și phantasmáta, reprezentarea pe care se sprijină intelectul în redarea conceptului, o diferențiază pe prima (o abatere față de un referent real) - dependentă mai mult de senzație și de datul sensibil - de gândirea abstractă, care încorporează într-o mare măsură imaginea. Phantasía are însă și o latură negativă: poate să provoace căderea într-un joc mult prea liber al imaginilor: imaginația este o afecțiune (páthos) a simțului comun sau poate
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
Aceste datorii ar deriva chiar din obligațiile pe care oamenii le au unii față de alții. Se poate ajunge, în cele din urmă, la un argument bazat pe dreptul omului la natură. În mod tradițional, acest drept era luat ca un dat și presupus implicit. Potrivit noilor abordări, inspirate de dezvoltarea interesului pentru natură și de apariția unor teme specifice, așa cum ar fi dreptatea intergenerațională, se consideră că acest drept trebuie făcut explicit și apărat. Omul are dreptul de a trăi în
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
asemenea lui Darwin, și să înțelegem că anumite fenomene în ecosistem se produc la un nivel ce ține de specie, iar nu de indivizii care o compun. În raport cu indivizii, acest tip de proces devine un factor extern constrângător, asemenea unui dat natural. • Trebuie să deosebim între protejarea speciilor și protejarea indivizilor. Speciile trebuie protejate în ecosistemul lor propriu, in situ. Grădinile zoologice și cele botanice conservă doar indivizi extrași din ecosistem. De aceea, se impune crearea unor condiții cât mai apropiate
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
din acest punct de vedere, un autentic melting-pot combinând referințele constituționale algeriano-sovietice, teoria celor „trei revoluții” a lui Kim Ir Sen* și unele împrumuturi din doctrina chineză privitoare la dezvoltarea agriculturii. Până și utilizarea politică a foametei ține de un dat experimentat deja. Dacă regimurile marxism-leniniste n-au fost singurele prezente în cronica malnutriției africane, toate au avut de suferit de pe urma acestui flagel. O atestă și lista celor șase țări a căror situație era considerată de către FAO (organism al ONU) drept
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
viziunea și modalitățile sale de studiu, care, de altminteri, nu sunt exonerate de riscuri în termenii cunoașterii problemelor economice și mai cu seamă în cei ai soluțiilor oferite. Adesea i s-au reproșat holismului predilecția pentru gîndirea socială ca un dat omogen și absolut și soluții colectiviste generatoare de intervenționism statal și intruziuni politice în viața privată. Însă, fapt meritoriu, cercetările colegului nostru evită capcana colectivismului. Perspectiva sa nu exclude metoda analitică, ci dimpotrivă, aduce în dezbatere metodele analitice ale mai
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
în sine nu a fost niciodată o utopie, un vis al umanității sau un program de acțiune" (în Capitalismul. Un bilanț social, Du Style, București, 1998, p. 11). Deci asimilarea capitalismului de către o ideologie poate fi periculoasă. Dacă este un dat natural, trăirea capitalismului este firească, cvasi-inconștientă, trimite la normalitate și nu trebuie exploatată ideologic. Lumea capitalistă nu știe că este "capitalistă". În același spirit prezintă capitalismul și Ludwig von Mises. Pentru el, capitalismul este "rezultatul la care au condus eforturile
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]