1,424 matches
-
și retrocedarea integrală a proprietăților colectivizate. 2.4. Partidul Socialist al Muncii - eșecul stângii radicale În România Partidul Socialist al Muncii a fost singura formațiune politică din România care a revendicat În mod direct moștenirea PCR. Detașându-se de caracterul dictatorial al fostului regim, PSM sublinia totuși la primul său congres faptul că dorea să urmeze direcțiile corecte pe care PCR-ul le adoptase În diverse domenii de activitate. Printre acestea: crearea unei infrastructuri bune, industrializarea, dezvoltarea marilor exploatări agricole, implementarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
sistematic diferența Între „moștenirea negativă a regimului comunist și lucrurile durabile care au fost construite În cei 45 de ani de după război, de trei generații de români”. „Două Comunisme” și „două Securități” au reprezentat conceptele-cheie ale atitudinii partidului față de trecutul dictatorial. Pe de o parte, PRM s-a distanțat de modelul stalinist din anii ’50 și de dominația sovietică asupra sistemului politic românesc. Asimilând instaurarea comunismului cu „pierderea independenței naționale”, liderii partidului denunțau atât expansionismul rus, cât și „trădarea occidentală”. Pentru
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
statului pentru un sfert de secol, perioadă În care România a Înregistrat atâtea progrese. De ce Franco are dreptul În Spania la un mausoleu și de ce poporul spaniol și chiar regele Juan Carlos recunosc că, lăsând de o parte stilul lui dictatorial, Franco nu și-a trădat niciodată țara, așa cum Ceaușescu nu și-a trădat-o pe a lui.” În paginile hebdomadarului Politica, numeroase articole făceau referire la realizările fostului regim. „Elanul economic fără precedent”, „dezvoltarea industrială”, „nivelul extraordinar de cultură”, „plata
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
numeroase realizări atât În plan economic cât și În plan social. Continuarea unei politici „naționale”, similare celei a statului comunist din ultimele sale decade, a reprezentat o constantă În discursurile liderilor partidului, alături de refuzul de a pune În chestiune natura dictatorială a regimului. Denunțul stalinismului „internaționalist” al anilor ’50, Înțeles ca un totalitarism exogen, impus În mod brutal de minoritățile naționale, a servit celor trei partide drept sursă de valorizare a comunismului „național” - perceput ca sursă de progres și de consolidare
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
valorizare a comunismului „național” - perceput ca sursă de progres și de consolidare a națiunii. Reabilitarea victimelor, deschiderea arhivelor sau procesul intelectual al comunismului au fost respinse, nostalgia În raport cu trecutul conducând la un refuz de a diferenția statul democratic de cel dictatorial. Înțelegerea național-comunismului ca o etapă benefică În istoria politică și economică a României s-a repercutat și asupra doctrinelor economice ale acestor partide. Refuzând ideea falimentului economic al comunismului și al sistemului său etatist, ele au criticat cu vehemență economia
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
a fost cel dintre postcomuniști și anticomuniști. În primii ani de după destrămarea regimului comunist, partidele care s-au poziționat pe versantul anticomunist Își reclamau propria legitimitate invocând, la nivel discursiv, tradiția de dinainte de instaurarea comunismului și lupta lor Împotriva regimului dictatorial. Astfel, nucleul dur al discursului acestor partide a determinat structurarea acestora În opoziția anticomunistă. Identificând Frontul Salvării Naționale drept element dihotomic și exponențial al comunismului deja dispărut În forma sa anterioară, aceste partide și-au construit strategia politică a primilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
prezent. NICOLETA IONESCU GURĂ Nomenclatura Comitetului Central al Partidului Muncitoresc Român Editura Humanitas, București, 2006 Un studiu despre rolul și funcționarea nomenclaturii În timpul regimului comunist era așteptat În România din 1990. În primul rând pentru că trecerea de la un sistem politic dictatorial la unul democratic implică și o rescriere a istoriei care să explice relațiile de putere ce au structurat elita conducătoare a fostului regim și raporturile acesteia cu societatea. Înțelegerea formelor de dominație care au caracterizat sistemul dictatorial anterior și a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
un sistem politic dictatorial la unul democratic implică și o rescriere a istoriei care să explice relațiile de putere ce au structurat elita conducătoare a fostului regim și raporturile acesteia cu societatea. Înțelegerea formelor de dominație care au caracterizat sistemul dictatorial anterior și a complicităților sociale care au făcut posibilă această dominație sunt parte din procesul de clarificare a trecutului recent. În al doilea rând, pentru că după 1990, În condițiile continuității politice a unor categorii de foste elite comuniste și În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
Gheorghiu urmărește să pună În evidență funcționarea școlilor de partid În cadrul societăților de tip sovietic și rolul lor În menținerea regimurilor comuniste În Europa de Est. Instituția școlii de partid constituia unul dintre acele „mecanisme esențiale de reproducere a unor regimuri politice dictatoriale, un dispozitiv de Înregimentare a intelectualilor și un instrument de cenzură” (p. 237). școlile de partid Îndeplineau două funcții majore, care, echilibrându-se reciproc, asigurau menținerea regimurilor de tip sovietic. Una din funcții era cea de promovare socială, „de reparare
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
școli era prevenită de către cea de-a doua funcție pe care o Îndeplineau aceste școli, anume cea de „control și consolidare a puterii politice pentru partidul unic al clasei muncitoare”, iar Îndoctrinarea ideologică efectuată În aceste școli asigura perpetuarea regimurilor dictatoriale (pp. 232 - 251). școlile de partid au asigurat „trecerea de la etapa revoluționară ș...ț la violența simbolică, «blândă»În gestionarea și reproducerea elitelor comuniste” (p. 16). Mihai Dinu Gheorghiu merge Însă mai departe În analiza acestei instituții. El demonstrează existența
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
tranziții lente la economia de piață și promotorii unei tranziții economice rapide. În studiul nostru, utilizarea celor doi termeni nu Încearcă să ilustreze clivajul identificat de Seiler, ci să definească categorii În cadrul nomenclaturii convertite, atât din perspectiva raportării la trecutul dictatorial, cât și din cea a chestiunii economice și a valorizării relațiilor cu partide și structuri europene. Astfel, termenii reformiști minimaliști și reformiști maximaliști propuși de noi nu trebuie confundanți cu definițiile seileriene. Monitorul Oficial al României, 22 decembrie 1989, an
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
stat condusă de generalul Abdel Karim Kassem, monarhia este abolită și se declară republica. În perioada 1963-1968, au loc alte lovituri de stat. La 17 iulie 1968, conducerea țării este preluată de Partidul Baas Arab Socialist, care impune o stăpânire dictatorială, mai ales după ascensiunea la putere a lui Saddam Hussein (1979). În intervalul 17 iulie 1968-16 iulie 1979, președinte al Irakului a fost numit Ahmed Hassan al-Bakr. El a ieșit în evidență la Revoluția din 14 iulie, fiind în armată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
anul 1902, a cărei primă Constituție datează din anul 1901(12 februarie). Protectoratul american a fost consfințit de Amendamentul Platt (în vigoare între anii 1901-1934), prin care se stipula dreptul S.U.A. de a interveni în politica internă a Cubei. Regimul dictatorial al lui Fulgencino Batista y Zaldivar (instaurat în anul 1952) a fost înlăturat la 1 ianuarie 1959, în urma luptei armate declanșate în iulie 1956 de Frontul Democratic Eterogen condus de Fidel Castro. Mișcarea de la 26 iulie a inaugurat o nouă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
Franța (1966 1969), de această dată relațiile româno-franceze cunoșteau o accentuată deteriorare și tensiune. Marile puteri occidentale, alte țări vestice de al căror sprijin și simpatie România se bucurase odinioară au trecut la criticarea vehementă programată și concertată a regimului dictatorial al lui Nicolae Ceaușescu, la restrângerea relațiilor generale cu România, a celor politice, mai ales. Franța s-a vroit vârf de lance în această direcție, cu toate că în unele cazuri conducerea franceză a vremii a procedat pripit și chiar provocator. D.
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
și participat la programul vizitei în S.U.A. a ministrului de externe Ștefan Andrei. La începutul anilor '80, se putea distinge tendința de diminuare continuă a relațiilor bilaterale româno americane, îndeosebi în domeniul politic, datorată întăririi cultului personalității și a regimului dictatorial din România, dar și în alte domenii printre care cel economico-financiar (trecerea la încetarea împrumuturilor și reeșalonarea datoriilor externe). Perioada activității în Venezuela a fost marcată, printre altele, de desfășurarea vizitei de stat a președintelui Ion Iliescu, apreciată de președintele
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
1992 și cele din perioada actuală. Este adevărat că procesul de renaștere națională, de afirmare a identității naționale, a valorilor și tradițiilor belaruse, început imediat după proclamarea independenței de stat a Belarus (1991) a fost brutal întrerupt de instaurarea sistemului dictatorial impus de președintele A. Lukașenko. Dar năzuințele unei părți însemnate a oamenilor de cultură belaruși, ca și a populației acestei republici, nu pot fi sprijinite prin izolarea țării lor, prin etichetarea mecanică (izvorâtă din necunoaștere) ca fiind "la fel de ruși ca
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
stabilea drept țel al guvernului federal redobândirea unității statale a Germaniei; șocul produs de demersurile cancelarului asupra unor diplomați vestici acreditați la Bonn. A acționat cu calm și răbdare, în contextul zilelor de protest la Ambasadă prilejuite ce căderea regimului dictatorial în decembrie 1989; a avut un dialog rațional cu protestatarii, evitându-se acutizarea stării de nervozitate și degradarea acesteia în acte de violență. A ținut legătura cu autoritățile germane transmițându-le mesajele noilor autorități din țară. În perioada 1990 1993
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
trecutului apropiat în recalibrarea relațiilor bilaterale; a contribuit astfel la revalorizarea actului de stabilire a relațiilor diplomatice între România și R.F.G., la 31 ianuarie 1967 eveniment care rezona, peste ani, cu logica evoluțiilor care aveau să conducă la căderea regimurilor dictatoriale, inclusiv în România, la reunificarea Germaniei și deschiderea perspectivei de refacere a unității Europei pe baze noi democratice. Importanța valorificării în interes propriu a experienței de reconstrucție democratică și de edificare a economiei sociale de piață în Germania postbelică și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
când, ce, cum. Nu că s-a întâlnit ăla în parc cu ăla și au discutat nu știu ce. Astea toate-s după istorici, să scrie ei istorie sau ceva. Deci, după mine, sunt fabulații. Pentru că, dacă era ceva, sistemul, cum era dictatorial la noi, ar fi știut: contrainformațiile, securitatea, miliția. Tot ce mișcai, te lua, te termina. S. B.: Pe ăia i-a cam împrăștiat. Dar, ceea ce mă miră pe mine, dacă acceptăm premiza că a fost ceva cu Militaru (că de
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
huiduieli. Așa ceva nu se mai auzise În România comunistă. „Vreți șomaj?“, le-a strigat el. Era ultimul argument. Peste noapte, a curs sânge și la București. A doua zi, Înconjurat de un milion de oameni, nu-i mai rămânea cuplului dictatorial decât fuga. Un elicopter i-a ridicat de pe terasa Comitetului Central. Au fost prinși, Închiși Într-o cazarmă din Târgoviște, judecați de un tribunal improvizat, condamnați la moarte și Împușcați În ziua de Crăciun. Procesul a fost grotesc, sfidând legalitatea
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
Berlinul și Viena (Școala română de la Roma a fost, Între cele două războaie, alături de instituția similară de la Fontenay-aux-Roses, lângă Paris, un important centru de formare În domeniul științelor umane). Și regimul fascist (perceput inițial mai curând ca autoritar decât ca dictatorial) are destul de mulți admiratori În România, printre oameni politici și intelectuali. Cât despre extrema dreaptă românească — și forma ei cea mai avansată și mai agresivă, mișcarea legionară —, modelele străine sunt mai multe, dozate În fel și chip și combinate cu
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
că acestea trebuie să conțină informații privind vârsta, originea socială, profesiunea, apartenența politică (în trecut și astăzi) "și eventualele studii". Clar: originea esențială; studiile eventuale. Lucian Dumbravă împarte istoria acestui deceniu scriitoricesc ieșean în două perioade distincte. Prima: perioada directivelor dictatoriale exclusiviste, ideologice, politice, administrative. Despotismul "domniei" lui Mihai Novicov et co. "Reacțiunea" cvasi-permanentă a grupării scriitoricești de la Iași, fățișă ori numai sugestivă. A doua: perioada emancipării, nu ocazionale, ci neîntrerupte, curajoase, subtile, de sub tutela uniformizatoare, abuzivă. Concepțiile novicoviene, strâmte, bolșevice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
mană cerească, dar mulți abordează problema după ureche sau preiau, pur și simplu, ce-au spus alții; puțini cunosc, cu adevărat, situația din Belarus și, în general, din zona slavă de est. Despre Belarus se știe că are un regim dictatorial și că dictatorul se numește Lukașenko; de asemenea, puțini cunosc evoluția foarte complicată a relațiilor Rusia-Belarus de când fosta republică sovietică și-a declarat independența (1991). Este firesc, de aceea, ca aproape toate comentariile și analizele din mass-media românești și străine
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
sale actuale, a fost o monarhie ereditară, monarhul său purtând titlul de Șahinșah, o reluare a vechiului titlu al împăraților persi de "rege al regilor". Iranul mergea pe calea modernizării, dar cu metode autoritare, regimul șahului fiind, în esență, unul dictatorial. Sprijinul cel mai puternic șahul îl primea de la SUA, care aveau și cele mai mari interese economice în zonă, în special în domeniul petrolier. Armamentul american venea din abundență, iar Iranul țintea să devină forța dominantă în zona Golfului, dar
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
soarta în propriile mâini. În viziunea lor, acest lucru nu se putea face decât prin revoluție socialistă. Contenciosul româno-rus interbelic era, practic, insolubil, din cauza deosebirii radicale dintre regimurile politice din cele două țări: în Uniunea Sovietică era un regim comunist dictatorial de esență asiatică, iar în România, unul democratic, care, cu toate limitele lui, apropia România în mod ferm și firesc de marile democrații europene. Încălzirea ușoară a raporturilor româno-ruse din 1935 prin restabilirea relațiilor diplomatice și returnarea, ca efect al
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]