3,363 matches
-
din urmă, la 13 octombrie, la Brindisi, Badoglio a anunțat declarația de război a Italiei față de Germania Nazistă. Badoglio nu a rămas însă multă vreme prim ministru, întrucât noii aliați ai Italiei doreau în fruntea guvernului o persoană fără trecut fascist. În iunie 1944, Badoglio a fost înlocuit de Ivanoe Bonomi de la Partidul Democrat al Muncii.
Pietro Badoglio () [Corola-website/Science/323043_a_324372]
-
că vestul a complotat cu Hitler să cedeze o țară central europeană naziștilor, pentru a induce temerea că, în viitor, se va întâmpla același lucru cu Uniunea Sovietică, prin permisiunea ca USSR să fie împărțită între puterile vestice și Axa fascistă. Această convingere a dus la reorientarea politicii externe a Uniunii Sovietice către Germania, care în cele din urmă a avut drept consecință semnarea Pactului Ribbentrop-Molotov în 1939. Cehoslovacii au fost foarte dezamăgiți de Acordul de la München. Regiunea Sudetă ocupată de
Acordul de la München () [Corola-website/Science/321070_a_322399]
-
devenit președinte a partidului. În 1968, când trupele Pactului de la Varșovia au invadat Cehoslovacia pentru a suprima Primăvara de la Praga, Carrillo a început să se distanțeze de Moscova. Carrillo s-a întors clandestin în Spania în 1976 după moartea dictatorului fascist Francisco Franco. Arestat de poliție, a fost lăsat liber după câteva zile. Împreună cu tovarășii săi Georges Marchais, liderul Partidului Comunist din Franța și Enrico Berlinguer, liderul Partidului Comunist din Italia, Carillo a lansat ideea așa-numitului eurocomunism într-o ședință
Santiago Carillo () [Corola-website/Science/327349_a_328678]
-
(în limbile germană: "Stahlpakt"; italiană: "Patto d'Acciaio"), conform denumirii sale oficiale: Pactul de prietenie și alianță dintre Germania și Italia, a fost o înțelegere între Italia Fascistă și Germania nazistă semnată la 22 mai 1939, la Berlin, de către miniștrii de externe ai respectivelor țări, contele Galeazzo Ciano și Joachim von Ribbentrop. Pactul a fost format din două părți: prima a fost o declarație de cooperare dintre Germania
Pactul de Oțel () [Corola-website/Science/316812_a_318141]
-
de către Ribbentrop și Ciano. Prima secțiune obliga cele două țări să grăbească cooperarea lor militară și economică, în vreme ce a doua secțiune obliga cele două țări să coopereze în problemele presei, serviciilor de știri și de propagandă, să promoveze imaginea Axei fasciste. Cele două state urmau să numească o serie de specialiști care să-și desfășoare activitatea în capitala celeilalte țări și care urmau să lucreze în strânsă colaborare cu ministerele de externe respective. În conformitate cu prevederile Articolului VII, pactul avea o valabilitate
Pactul de Oțel () [Corola-website/Science/316812_a_318141]
-
folosite orice mijloace pentru îndeplinirea obiectivelor propuse. În schimb, tinerii erau mai impulsivi, violenți și lipsiți de milă. Liderii mai în vârstă din exil admirau fascismului lui Benito Mussolini, dar condamnau nazismul, în vreme ce tânăra generație radicală din Ucraina admirau ideile fasciste și metodele practicate de naziști. În ciuda acestor diferențe, liderul OUN, Evghen Konovalț, a știu ca, datorită priceperii politice și reputației personale, să păstreze unitatea OUN, în ciuda existenței a două facțiuni. Unitatea organizației a fost zdruncinată după ce Konovaleț a fost asasinat
Organizația Naționaliștilor Ucraineni () [Corola-website/Science/320343_a_321672]
-
de vedere militar ierarhiei „Provid”-ului. Această abordare era mai degrabă autocratică decât totalitaristă. Facțiunea banderovistă punea accent însă pe supunerea completă în fața voinței liderului suprem. În cadrul congresului din august 1943, OUN-B a respins cea mai mare parte a ideologiei fasciste care o călăuzise până atunci, în favoarea modelului social-democratic, menținând însă structura ierarhică rigidă. Această schimbare poate fi atribuită influenței lui Roman Șuhevici, noul lider al Armatei Insurecționale Ucrainene (UPA), care era mai concentrat pe problemele militare decât pe cele ideologice
Organizația Naționaliștilor Ucraineni () [Corola-website/Science/320343_a_321672]
-
aceste bunuri. Aceasta permitea prețului să joace un rol esențial în ceea ce privește informația în legătură cu lipsa de bunuri sau necesarul de capital în tehnologie sau munca pentru a produce bunuri. De asemenea, în companii era prezentă o structură sindicalistă superficială - atât partidul fascist german cât și cel italian au început lupta politică fiind mișcări sindicale ale muncitorilor, dar devenind dictaturi (în cazul german, regim totalitar). Ideea s-a păstrat în timp, anume se dorește uneori un control al statului pentru eliminarea conflictelor potențiale
Nazism () [Corola-website/Science/296739_a_298068]
-
potențiale din relațiile dintre patronat și muncitori. Toate aceste teorii au fost folosite pentru a justifica rezultatele totalitare, de ură rasială și opresiune, folosind toate mijloacele statului. Acestea sunt pe scurt: „Principiul conducătorului” ("Führerprinzip") era un element cheie în ideologia fascistă, în care conducătorul simbolizează întruparea mișcării politice și a națiunii. Cel mai proeminent nazist a fost Hitler, care a condus Germania drept cancelar (= prim-ministru) între 30 ianuarie 1933 și până ce s-a sinucis la 30 aprilie 1945. El a
Nazism () [Corola-website/Science/296739_a_298068]
-
preluat unele elemente din fascism: dictatura, iredentismul teritorial și bazele teoriei economice. Benito Mussolini, fondatorul fascismului, nu era antisemit până la realizarea unei alianțe cu Hitler, cel de la care provine rasismul prezent în nazism. Dictatorul spaniol Francisco Franco folosea des cuvântul „fascist” pentru a desemna pe cei care se opuneau comunismului. Din punct de vedere economic, nazismul și fascismul au multe elemente comune. Nazismul poate fi considerat ca subdiviziune a fascismului (toți naziștii sunt fasciști, dar nu toți fasciștii sunt naziști). O
Nazism () [Corola-website/Science/296739_a_298068]
-
Dictatorul spaniol Francisco Franco folosea des cuvântul „fascist” pentru a desemna pe cei care se opuneau comunismului. Din punct de vedere economic, nazismul și fascismul au multe elemente comune. Nazismul poate fi considerat ca subdiviziune a fascismului (toți naziștii sunt fasciști, dar nu toți fasciștii sunt naziști). O caracteristică a economiei din cele două sisteme naționaliste este controlul exercitat de stat asupra finanțelor, investițiilor (alocarea de credite), industriei și agriculturii. Totuși, în ambele sisteme au continuat să existe sectorul privat (inclusiv
Nazism () [Corola-website/Science/296739_a_298068]
-
la vest de Milano. Bătălia în care și-au pierdut viața 9.000 de oameni a fost atât de sângeroasă, încât cuvântul ""magenta"" a început să desemneze o nuanță de roșu aprins. În 1914, a luat naștere la Milano mișcarea fascistă. Aici a anunțat Mussolini formarea "axei Roma-Berlin", prin semnarea tratatului de prietenie dintre fasciștii italieni și hitleriștii germani. În pitoreștile văi alpine de la poalele munților s-au format lacuri mari, celebre în toată lumea prin frumusețea lor și prin stațiunile elegante
Lombardia () [Corola-website/Science/296709_a_298038]
-
s-a putut dovedi, cu toate strădaniile depuse, inclusiv recent. S-a mai descoperit că Adamski încercase să întemeieze și înainte de război o sectă, numită "ordinul regal al Tibetului", fiind totodată în relații strânse cu William Dudley Pelley, șeful mișcării fasciste din SUA. Toate acestea au contribuit la discreditarea sa. Cazul Adamski a declanșat o adevărată epidemie de "contactați", persoane care au convingerea că sunt aleși de civilizații extraterestre pentru o misiune: în primul rând, să transmită omenirii anumite mesaje, de
Obiect zburător neidentificat () [Corola-website/Science/302230_a_303559]
-
sau Ardealul de Nord denumește acel teritoriu în suprafață de 43.492 km din Transilvania care în anul 1940 a fost cedat de Regatul României Ungariei fasciste ca urmare a Dictatului de la Viena. În primăvara anului 1944 a fost ocupată militar de Germania nazistă, iar în toamna aceluiași an de Uniunea Sovietică. În 1947, prin Tratatul de Pace de la Paris, Transilvania de Nord a fost restituită României
Transilvania de Nord () [Corola-website/Science/304572_a_305901]
-
în 1921. Ei au fost apropiați pe tot parcursul vieții lor. În 1925, Levi urmează studiile școlii primare "Felice Rignon" din Torino. În toamna lui 1943, Levi s-a alăturat Rezistenței italiene. În decembrie 1943, a fost capturat de milițiile fasciste și, dat fiind că era evreu, a fost internat în lagărul de la Fossoli, de lânga Modena. Ulterior, în februarie 1944, alături de ceilalți deținuți din lagăr, a fost deportat la Auschwitz. A supraviețuit până la eliberarea de către Armata Roșie, iar în 1945
Primo Levi () [Corola-website/Science/322295_a_323624]
-
"de Szentistván" (n. 26 noiembrie 1883, Szekszárd - d. 4 august 1941, Budapesta) a fost un scriitor maghiar, din prima generație de la revista Nyugat. A debutat ca poet decadent. În anii Primului Război Mondial și ai intrării țării sub regimul fascist, a protestat, în poezii de mare răsunet, împotriva ororilor războiului și a ocupației străine. Ulterior a desconsiderat funcția socială a artei, s-a izolat de viața publică, devenind adeptul concepțiilor estetizante ale literaturii. În romanele sale a zugrăvit destrămarea micii
Mihály Babits () [Corola-website/Science/300027_a_301356]
-
Semnele de circulație sunt deasemenea multilingve, excepție făcând Valle d'Aosta unde-cu excepția chiar a Aostei care și-a menținut forma latină în italiană ca și în engleză-toponimele franceze sunt utilizate în general,tinzând să le italienizeze în timpul perioadei fasciste când ar fi fost abandonate. Educația este posibilă în limbile minoritare,acolo unde astfel de școli operează. Romano-Catolicismul este de departe cea mai răspândită religie din țară, deși Biserica Catolică nu mai este oficial religie de stat. 79.8% de
Demografia Italiei () [Corola-website/Science/319548_a_320877]
-
negocieri cu guvernul, în urma cărora însă, nu s-a ajuns la niciun acord, iar președintele Voronin a continuat să acuze organizatorii de tentativă de lovitură de stat, susținând că are dovezi ferme că în mulțime s-ar afla și grupări fasciste de origine română. În timpul zilei, toate unitățile administrative au fost deconectate de la internet, astfel încât lucrătorii din ministere să fie „protejați de știrile despre proteste”. Autoritățile se temeau că oamenii din ministere ar fi putut ieși masiv în stradă sau ar
Protestele de la Chișinău din 2009 () [Corola-website/Science/315420_a_316749]
-
ar fi fost creat ca o armă de combatere și distrugere a creștinilor. În 1968 Nicolae Manolescu îl include într-o antologie de poezie, care avea să fie interzisă, atât din cauza prezenței poeților condamnați în cadrul așa-zisului proces al ziariștilor fasciști din 1945 și a celor din exil (Nichifor Crainic, Radu Gyr, Aron Cotruș, Ștefan Baciu), cât și din cauza absenței unor scriitori proletcultiști ca Mihai Beniuc și Eugen Jebeleanu. Acest episod este semnalat de Monica Lovinescu în revista "Destin" apărută în
Nichifor Crainic () [Corola-website/Science/298724_a_300053]
-
politic s-a plasat la extrema dreaptă a spectrului politic și a fost adeptul tendințelor tradiționaliste religioase, susținând că România trebuie să rămână credincioasă moștenirii spirituale creștin-ortodoxe.. A fost carlist, anti-carlist, colaborator cu Ion Antonescu și unul dintre principalii ideologi fasciști și antisemiți din România. A fost secretar general la Ministerul Cultelor în timpul guvernării legionare și ministru al propagandei în perioada dictaturii lui Ion Antonescu. A fost directorul ziarului naționalist „Calendarul” apărut la București în 25 ianuarie 1932 și suspendat la
Nichifor Crainic () [Corola-website/Science/298724_a_300053]
-
s-a decis sesizarea Tribunalului Poporului pentru judecarea în conformitate cu dispozițiunile Decretului Lege Nr. 312 din 1945 a următorilor: Dobre Ion zis Nichifor Crainic și Stelian Popescu, ambii ziariști" ("Scânteia", nr. 235, 27 mai 1945, p. 6). În cadrul procesului „lotului ziariștilor fasciști” (alături de Radu Gyr, Pamfil Șeicaru și alții), Tribunalul Poporului l-a condamnat în contumacie, prin Sentința nr. 2/4 iunie 1945, la "detenție grea pe viață și degradare civică pe timp de 10 ani, pentru crima de dezastrul țării, prin
Nichifor Crainic () [Corola-website/Science/298724_a_300053]
-
fost o formă de mercenariat, în speranța reintrării în circuitul literar. În timpul detenției a devenit informator și colaborator al Securității „pentru gamela cu zeamă” (vezi: Oancea Zosim: "Închisorile unui preot comunist”, sau Mihadaș Teohar: "Pe muntele Ebal"). Procesul „lotului ziariștilor fasciști” care s-a judecat în anul 1945 de către Tribunalul Poporului, a fost redeschis la propunerea Procuraturii Generale, după mai bine de 50 de ani. În cadrul procesului au fost implicați 14 scriitori și ziariști. Curtea Supremă după mai multe dezbateri procedurale
Nichifor Crainic () [Corola-website/Science/298724_a_300053]
-
abateri, în postul său de comandă, Mino Somezi și Mario Carli, alți doi futuriști de seamă, i-au luat locul în Fiume. D’Annunzio era unul din puținii scriitori agreați de către Mussolini. Deși a avut o influență notabilă asupra ideologiei fasciste, "Gabriele D'Annunzio" nu s-a implicat niciodată în mod direct în guvernul fascist la putere, în Italia, din anul 1923. A fost creat "prinț de Monte Nevoso" în 1924, iar Mussolini l-a numit "președinte al Academiei Regale Italiene
Gabriele d’Annunzio () [Corola-website/Science/298284_a_299613]
-
de seamă, i-au luat locul în Fiume. D’Annunzio era unul din puținii scriitori agreați de către Mussolini. Deși a avut o influență notabilă asupra ideologiei fasciste, "Gabriele D'Annunzio" nu s-a implicat niciodată în mod direct în guvernul fascist la putere, în Italia, din anul 1923. A fost creat "prinț de Monte Nevoso" în 1924, iar Mussolini l-a numit "președinte al Academiei Regale Italiene", în 1937, însă D'Annunzio a murit înainte de a-și ocupa această înaltă funcție
Gabriele d’Annunzio () [Corola-website/Science/298284_a_299613]
-
viața publică și politică în timpul dictaturii franchiste, în 1954 a fost ales in consiliul orășenesc al Barcelonei, ca și în Comitetul Olimpic spaniol; din acest moment începe să ocupe diferite funcții în Comitetul Olimpic Internațional (C.O.I.). Sub regimul (încă) fascist, a fost numit în 1977 ambasador în la Moscova. a fost membru in Falangă (partidul fascist) înființat de fiul dictatorului Miguel Primo de Rivera, partid mai târziu cooptat de dictatorul Francisco Franco pentru a deveni, prin fuziune cu alte mișcări
Juan Antonio Samaranch () [Corola-website/Science/319142_a_320471]