1,035 matches
-
Adevărul literar și artistic”, „Arhivele Olteniei”, „Capitala”, „Convorbiri literare”, „Cronicarul”, „Datina”, „Flacăra”, „Gândirea”, „Ideea europeană”, „Luceafărul”, „Mișcarea literară”, „Ramuri”, „România de mâine”, „Sburătorul” ș.a. La Craiova redactează, alături de câțiva colegi de liceu, „Viața literară” (1914-1916) și lucrează în redacția revistei „Flamura” (1926-1929). Editează, de asemenea, la Roma, revista „România”. Semnează și cu pseudonimele Barbu Brădescu, Ștefan Fălcoianu, V. Neagu, Dinu Oncică, Pușcașu. Primul volum, Izvoare limpezi (1923), este întâmpinat elogios de critici și distins cu Premiul Academiei Române. Depășind tentația parnasiană, cultul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289309_a_290638]
-
din cadrul emisiunii „Reflector”. În 1990 devine redactor-șef al Oficiului de presă și tipărituri al Radioteleviziunii Române și director al Departamentului de logistică și memorie. Conduce și editura particulară „Românul” (1990-1994). A debutat ca poet, în 1957, în paginile ziarului „Flamura Prahovei”, iar în 1962, Mihu Dragomir l-a lansat cu două poezii în „Luceafărul”, la rubrica „Steaua fără nume”. A semnat și cu pseudonimele Ștefan Ibănescu, Nicolae Boroda, Radu Iarnea. Este căsătorit cu scriitoarea Victoria Dragu. D. debutează în 1971
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286779_a_288108]
-
și literaturii până la pensionare, în 1973. Debutează în 1938, cu un articol, la cotidianul „Vestul”, iar prima carte, Comuna Alioș din punct de vedere istoric, biologic și cultural, îi apare în 1940. Împreună cu Mihu Dragomir, conduce din noiembrie 1940 revista „Flamura”, dar după trei numere, din cauza protestelor împotriva Dictatului de la Viena, periodicul va fi suspendat. Între 1941 și 1943 editează, în calitate de codirector, seria a doua a revistei „Tinerețea”, în care va tipări un vehement articol de condamnare a asasinării lui N.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290008_a_291337]
-
doar că standardele de cost al vieții s-au mai schimbat. Și pe acest fond de inechitate socială mi-a fost dat să mă întâlnesc cu feminismul. Prima feministă declarată pe care am întâlnit-o a fost (și este) o flamură a feminismului în România, care folosea și încerca să răspândească corectitudinea politică într-o societate care nici nu auzise de așa ceva și pe care o privea cu mefiență maximă. Vocile critice la adresa corectitudinii politice erau în vremea respectivă extrem de multe
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
câteva secvențe autobiografice și prin inserțiile cu privire la Sorin Titel și la sfârșitul tragic al acestuia. SCRIERI: Noaptea roșie, București, 1983; Casa de lângă lună, București, 1988; Mestecenii din vis, București, 1990. Repere bibliografice: C. Manolache, Un remarcabil debut prahovean în proză, „Flamura Prahovei”, 1983, 7402; Sorin Titel, Mihai Nicolae, RL, 1978, 15; Titel, Cehov, 206-208; Dan C. Mihăilescu, Complicații afective, CNT, 1984, 11; Valentin Dumitrescu, Romanul unei familii, O, 1984, 16; Viața lui Sorin Titel povestită de Iosif Titel, tatăl scriitorului, CC
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288435_a_289764]
-
actori anonimi (concerne, proprietate, piață, globalizare etc), respectiv exclusiv maximizarea profitului cu orice preț, și nu maximizarea capacității creatoare a omului concret ca premisă a libertății sale, capitalismul destructurează și distruge forțele de coeziune ale națiunii și nu poate fi flamura nici a unității europene; democrația "sfintei" (mari) proprietăți scoate omul (din ce în ce mai mulți oameni) din rosturile sale existențiale, îl aneantizează; cu un astfel de om, nu poate exista nici o națiune adevărată și nici o Europă de viitor; • drepturile omului în formularea clasică
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
dreptul de înscriere în cultura universală. Programul ei, sintetizat în acea vestită „Introducție”,redactată de Kogălniceanu dă expresie, prin caracterul lui reprezentativ, unei concepții înaintate despre viață și artă.Țelul suprem al eforturilor lor creatoare este unul singur, înscrie pe flamura, sus înălțată, a întregului curent „o limbă și o literatură comună pentru toți românii”. De la 1840 înainte, s-a scris , nu încape nicio îndoială, altfel la noi. Altfel , pentru că, dezvoltarea unei literaturi este o problemă de talent și de tehnică
REVISTE LITERARE DIN PRIMA JUMĂTATE A SECOLULUI AL XIX-LEA by Brinduşa – Georgiana Popa [Corola-publishinghouse/Science/91761_a_92854]
-
o iminentă invazie sovietică, tinerii scriitori, organizați în gărzi patriotice, au fost devotați întru totul politicii partidului 34. În ciuda intervențiilor lui Geo Bogza și Nicolae Breban, Nicolae Ceaușescu a fost neînduplecat, reamintindu-le scriitorilor bătălia grea purtată de către partid, sub flamurile ideologiei marxist-leniniste, contra ortodoxiei: "Noi știm că am dus o luptă în condiții grele împotriva concepțiilor mistice, religioase și de tot felul, în condițiile în care acestea te duceau la închisoare"35. Intrat astfel în colimatorul criticii exercitate de partid
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
al meu. De aceea e stângaci. (De departe se aude un svon care crește). Pepper: Ăsta este cântecul tău de lebădă, Tom Hull. Hull: Dimpotrivă. De leagăn. Dar care, în loc să adoarmă, trezește. (...) (se repede și deschide fereastra. În stradă trec flamurile albastre ale tinereții). Nu, cântecul nu va fi uitat. Îl cântă toți oamenii. Mâine va trece în Europa. Va fi pe buzele tinerilor la Festival. La București, cântat în toate limbile pământului. Nu va fi uitat (de afară se aude
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
politic sub trei dictaturi: Radu Gyr", în România Literară, nr. 50/2006, http://www.romlit.ro/deinut politic sub trei dictaturi radu gyr (accesat la 23 ianuarie 2015). 20 Membrii lotului au fost Constantin Atanasiu, Grigore Zamfiroiu, Nicolae Grozea, Alexandru Ionescu, Cristofor Dancu, Vasile Blănaru (Cezar Flamură), Gheorghe Ungureanu, Roman Uriciuc, Radu Demetrescu-Gyr. Cererile de grațiere în ANIC, Fond CC al PCR, Secția Administrativ-Politică, dosar 17/1959, ff. 1-42. 21 Scrisoare publicată în Guvernați și guvernanți..., pp. 217-218. 22 Ibidem, p. 219. 23 Apud M. Nițescu, Sub
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
lucrări de grafică și 2 planșe de artă decorativă. A fost debutul meu oficial în artă. Se împlinea unul din visele copilăriei mele, de a deveni pictor. Aspect de la vernisajul Expoziției de Artă Plastică din 12 ianuarie 1971 Ziarul local Flamura a dat știrea despre eveniment în data de 13 ianuarie și în 17 ianuarie 1971 „Flamura” din data de 22 ianuarie conține cronica plastică scrisă de ziaristul Gheorghe Jurma , care a scris și despre lucrările mele : În luna martie a
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
Se împlinea unul din visele copilăriei mele, de a deveni pictor. Aspect de la vernisajul Expoziției de Artă Plastică din 12 ianuarie 1971 Ziarul local Flamura a dat știrea despre eveniment în data de 13 ianuarie și în 17 ianuarie 1971 „Flamura” din data de 22 ianuarie conține cronica plastică scrisă de ziaristul Gheorghe Jurma , care a scris și despre lucrările mele : În luna martie a acelui-aș an, Directorul Casei de Cultură domnul Iordache a făcut o vizită școlii de artă
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
elevii ce trebuiau să pregătească lucrări pentru Expoziția Județeană de Artă Plastică, care va avea vernisajul în aprilie. Printre cei nominalizați am fost și eu. Astfel mi- am făcut și debutul printre artiștii vremii în Expoziția Județeană. Desigur că ziarul Flamura în articolul scris despre expoziție a pomenit și numele meu alături de artiști consacrați ca: Gheorghe Roua sau Iosif Vasile Gaidoș . Succesul a fost cu atât mai valoros pentru mine când am aflat că s-a selectat o lucrare de-a
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
Buletin Cultural Argeșean, nr.3, septembrie 2006 - Buletin Informativ (București). - 1998, 2006 - 24 de ore (Reșița), 2005, 2006 - Der Eckart (Wiena), februarie 2006 - Echo der Vortragsreihe(Reșița) 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007 - Europa Stimmer (Austria), 1993, 1995 - Flamura (Reșița), 1971- 1973, 1976-1977, 1981, 1983, 1988, 1989 - Hepper Ting Info (Germania), 1992, 1994 - Informația Harghitei (Harghita), 1988 - Împreună (Reșița), nr. 12, 2001 - Karl Brunner Europa Haus (Austria), 2001 - Munca (București), 1988 - Neue Banater Zeitung (Timișoara), 1985 - Neuer Weg (București
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
pretutindeni, Vâjâind ca vijelia și ca plesnetul de ploaie... Urlă câmpul și de tropot și de strigăt de bătaie. În zadar striga-mpăratul ca și leul în turbare, Umbra morții se întinde tot mai mare și mai mare; În zadar flamura verde o ridică înspre oaste, Căci cuprinsă-i de pieire și în față și în coaste, Căci se clatină rărite șiruri lungi de bătălie; Cad asabii ca și pâlcuri risipite pe câmpie, În genunchi cădeau pedeștri, colo caii se răstoarnă
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
unui secol și mai bine, să descâlcească o poveste doldora de dedesubturi și adânc implicată în luptele electorale: liberalii "îl aveau" pe Grigore Ioan, conservatorii îl aflaseră pe Grigore Ioan a Lucăi. N-o fi, la urma urmei, episodul luării flamurii cu semilună momentul cheie al războiului pentru independență, după cum n-ar avea atâta importanță apartenența eroului la o zonă sau alta a țării: steagul a fost luat de un român, un cvasi-necunoscut, fie el Ioan, fie a Lucăi. "Afacerea" ca să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
luat de un român, un cvasi-necunoscut, fie el Ioan, fie a Lucăi. "Afacerea" ca să folosim limbajul documentelor epocii a avut, însă, un ecou formidabil, grupând partizanii unei ipoteze ori ai celeilalte în tabere agresive și hotărâte. De fapt, conflictul luării flamurii verzi îi folosea pe cei doi Grigore drept simpli pioni într-o partidă al cărei "rege" asediat nu era altul decât maiorul (apoi, colonel și general) Candiano Popescu, personaj desprins parcă din galeria eroilor lui Shakespeare. Cumplit ridiculizat de Caragiale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
e asociat luminii, divinității, purității și morții Istoricul David Young a emis ipoteza conform căreia cercurile ar reprezenta cele cinci olimpiade care au avut loc înainte de Prima Conflagrație Mondială din 1914. 3. FLACĂRA ȘI TORȚA OLIMPICĂ Flacără (facla, făclia sau flamura) este simbolul științei luminând lumea, un simbol al purificării prin foc și al iluminării spirituale, transferate sub forma lumânării. Flacăra și torța olimpică sunt recunoscute ca simboluri internaționale ale Jocurilor Olimpice și fac parte din ceremonialul de deschidere a Jocurilor Olimpice precum și
Fenomenul olimpic de la antic la modern by Liliana RADU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101004_a_102296]
-
sus, sus de tot, În niște balcoane Întunecoase. O ar)boaic) foarte b)trân) se odihnește pe o sofa, cu unul dintre picioarele-i scurte Întins. Face un gest de politețe oriental). În aceast) Inc)pere, cu prosoapele ca niște flamuri, oamenii se odihnesc dup) baie. Trecem prin mai multe camere cu aburi, acum goale. Prietenul nostru arab spune: Dac) stai o noapte Întreag) aici, vei fi cu totul alt om. Îl cred. Un om de serviciu freac) podeaua cu o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
intelectuali necunoscuți lor până atunci. În ei trebuiau să-și pună speranțele de acum Înainte, iar această legătură urma să fie legitimată de noua solidaritate de tip național, care Îi reunea pe țărani și pe liderii lor intelectuali sub aceeași flamură politică. Activitatea tinerilor „agitatori” era Însă pusă sub semnul Întrebării de alte instanțe, de pildă de comunicatele autorităților sau de circularele preoțești care Îi condamnau pe „tulburătorii” liniștii publice. În plus, În scurt timp, toate tendințele și „partidele” care se
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
nu conta nici faptul că În armata generalului Bem XE "Bem" , care Îi va Înfrânge, În cele din urmă, pe năsăudeni, erau Înrolați și câteva mii de români bihoreni, ai căror lideri simpatizau cu revoluția maghiară, tot așa după cum sub flamurile colonelului Urban se Înrolaseră și iobagii maghiari din Cluj-Napoca sau Dăbâca. Ce să mai spunem atunci despre cei doi comandanți care Își conduceau oamenii pe câmpul de luptă, polonezul Józef Bem, adept al revoluției maghiare, și polonezul Karl Urban, ofițer
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
un spațiu comun de ostilitate se poate explica, desigur, și prin perceperea lor similară, ca izvoare de pericol concret, În calitate de subiecți ai unor confruntări militare cu efecte devastatoare pentru comunitatea tradițională, indiferent de caracterul mai familiar sau mai Îndepărtat al flamurii sub care se desfășoară. Totuși, raritatea contactului direct cu frâncii, mai ales În epoca genezei acestor motive, pledează Îndeosebi pentru conștientizarea alterității religioase și de civilizație pe care ei o reprezintă, ca principal factor generator al unei imagini și atitudini
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
călător englez” la Veneția, care „s-a prins Împărțind În mai multe rânduri bani la soldați câte un sfanțig”. Astfel de tentative, care speculau greutățile serviciului militar, erau suficient de insistente pentru ca rezultatele lor să se vadă, de asemenea, sub flamurile lui Garibaldi XE "Garibaldi" , de unde nu vor lipsi nici foștii soldați-țărani din Transilvania. Motivația gestului lor trebuie Însă explicată În mod nuanțat. În primul rând, ea nu poate fi pusă pe seama asumării unor convingeri și atitudini politice explicite, chiar dacă nu
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
prețul rușinos al trădării: ne-am legat să nu renunțăm nicicând la căutarea obstinată a unor răspunsuri oneste - oricare ar fi acelea - la toate Întrebările care ni se pun. Fiat scientia, pereat mundus - mi se pare singura deviză demnă de flamura unui cercetător, fie că ea Îl va conduce sub scut sau pe scut. Este treaba altora - politicieni, moraliști, sacerdoți - să ne tragă de mânecă, intrigați de hăurile și de tăcerile infinite pe care le cartografiază, uneori, aventura necontenită a spiritului
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
lui Z., cele inițiale de rezonanță minulesciană, lamentațiile venite din nevroze și gânduri funebre, reflectând o structură mereu frământată, vulnerabilă, coabitează cu atitudini umanitariste, ce dobândesc nu o dată accente protestatare. Asemenea atitudini caracterizează și nuvelele adunate în volumul de debut Flamura albă... (1924), aducând, prin tușe crud naturaliste, dar și cu dese inflexiuni de meditație lirică, scene de război, „suflete și chipuri prinse în vârtejul morții”. Următoarea culegere de proze scurte, Gazda cu ochii umezi (1926), cultivă efuziunile lirice, atrăgând însă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290697_a_292026]