1,788 matches
-
va fi acolo!!! Am pus totul pe bancă: și ambalajul și conținutul. În fața mea se afla o bucată de mălai, având vreo șapte-opt centimetri lungime, cinci centimetri lățime și având o grosime de trei centimetri. Suprafața mălaiului era glazurată cu gălbenuș de ou, peste care se presărase zahăr vanilat. După o rapidă examinare a "tortului", am trecut la acțiune și, din câteva mușcături am introdus în stomacul meu amețit de foame această bunătate "regească". Am luat ambalajul și l-am pus
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
m-a surprins fenomenul, nici nu am exersat beatitudinea; consideram că mi se întâmpla ceva normal, ceva la care aveam acces în modul cel mai firesc. M-am trezit ca de obicei, întinzându-mi oasele până la... trosnirea lor completă, cu gălbenușul ce nu se grăbea a fi înghițit, în obișnuita stare de platitudine matinală, mirându-mă chiar că nu trăiesc extazul... Relatând visul, încep să-mi pun întrebări asupra semnificațiilor, mai ales că eu cred în trăirile avute atât în stare
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
totul! * Observându-mi motanii, descopăr că simțul lor cel mai dezvoltat, pe care se bazează, în primul rând, este de departe cel olfactiv, și nu auzul, cum credeam. Sunt adevărați detectivi ai mirosului. * Unul din motani a fost numit, prompt, Gălbenuș (variantă: Gălbenel). Celălalt, inexplicabil, a rămas „nebotezat”. Totuși, când admirația noastră față de el debordează năvalnic îi spuneam, oarecum voievodal, Pițu cel Mare și Bun. Dacă la oameni a mânca decent, cuviincios înseamnă a mânca la masă și din farfurie, la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
debordează năvalnic îi spuneam, oarecum voievodal, Pițu cel Mare și Bun. Dacă la oameni a mânca decent, cuviincios înseamnă a mânca la masă și din farfurie, la pisici e invers. Când, ridicat pe picioarele din spate, pe taburetul din bucătărie, Gălbenuș se află în poziția de „școler”, cu lăbuțele din față așezate frumos pe masă, și când, drept răsplată, primește o felie de parizer (să zicem), nu se apucă s-o mănânce decât după ce mai întâi o dă, grijuliu, cu una
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
cu una din lăbuțe, jos, pe podea. Nici din farfurioara lor, așezată lângă fereastră, nu le place să servească, bucățile de carne și oscioarele de pui fiind mestecate sau roase sârguincios abia după ce au fost scoase pe linoleum. Mai nou, Gălbenuș își cară prada din bucătărie în hol și acolo, pe covor (fața lui de masă) și-o devoră pe îndelete. Așa îi place lui! * „Fotoliile” și „sofalele” preferate sunt chiar trupurile noastre cufundate în fotolii, așezate pe scaune sau trântite
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
corpului meu, studiată în prealabil cu atenție, i se pare (motanului cel mare, el îmi face această onoare) convenabilă. Când Doina se uită la televizor, cu genunchii pe scaun și coatele rezemate de masă, în sezonul puloverelor groase mai ales, Gălbenuș i se cațără pe spatele ce formează o pantă lină, pe care se întinde apoi cu fața spre ceafa ei. Niciodată ca în aceste momente nu are o mutrișoară mai arogant-satisfăcută. Dacă mă culc pe o parte, cel mic mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
cel mare, întins pe coapsa piciorului strâns îmbrățișat de labele din față, folosind la nevoie, pentru a-și păstra echilibrul, chiar ghearele, cu botul întors decent spre genunchi (și deci arătându-ne fundul). Mai naiv, mai încrezător și mai repezit, Gălbenuș ni se urcă și ni se așază decis pe piept, cu botul aproape de gură. Ca să-și exprime afecțiunea ce ne-o poartă! Mă emoționează dorința lor vădită de a se lipi de noi cu orice prilej și de a extinde
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
el înăuntru. * A devenit, s-ar zice, conștient de poziția lui în casă: e autoritar, poruncitor, ne domină. * De-a dreptul maiestuos este când stă cu labele lui motănești, cele din față, mult întinse înainte, leonin, cu o regească solemnitate. * Gălbenuș (mai puțin carnivor) ar mânca tot timpul. De câte ori o aude pe Doina (sau, mai rar, pe altcineva) trebăluind în bucătărie, înalță capul (trezindu-se dacă dormea) și ascultă cu atenție. Trage concluzia că se dă ceva și acționează în consecință
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
lor sunt intense, dar de scurtă durată: aici e poate secretul vitalității lor pisicești proverbiale... * Neavând, din păcate, șoareci, pisicile noastre „vânează” păsări. Adică le pândesc, de la ferestre sau de pe balustrada balconului, de unde cel mare doar o singură dată, dar Gălbenuș de 4-5 ori au căzut în gol, din fericire doar de la înălțimea etajului doi la care locuim. Cum însă nu-și pot permite să cadă prea des și cum ferestrele sunt prevăzute cu plase împotriva țânțarilor, de obicei se rezumă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
de enormii guguștiuci, a căror apropiere le face să se tupileze și să bată în retragere. * Pot afirma cu certitudine că pisicul cel mic învață de la pisicul cel mare‚ îl imită. Astfel, într-o zi, am constatat cu uimire că Gălbenuș s-a așezat pe mine (așezat într-un fotoliu) nu în poziția sa obișnuită, de Gălbenuș, ci în poziția de „broască țestoasă”, a celuilalt. Pentru ca într-o altă zi să observ că a început și el să se tăvălească pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
Pot afirma cu certitudine că pisicul cel mic învață de la pisicul cel mare‚ îl imită. Astfel, într-o zi, am constatat cu uimire că Gălbenuș s-a așezat pe mine (așezat într-un fotoliu) nu în poziția sa obișnuită, de Gălbenuș, ci în poziția de „broască țestoasă”, a celuilalt. Pentru ca într-o altă zi să observ că a început și el să se tăvălească pe spate, cu burta în sus, răsfățându-se și delectându-ne cu culoarea roșcat-aurie a blănii sale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
se poate întâmpla, la fel de bine, să protesteze prompt, sărind demonstrativ jos, în ciuda bunelor tale intenții de care n-ar trebui să se îndoiască. * Singurul lor mare defect e suspiciunea. Cu o unică excepție, l-am găsit întotdeauna foarte greu pe Gălbenuș, după căderile sale de la etaj: refuza, pur și simplu, să colaboreze cu noi, căutătorii lui disperați. Degeaba Dani și cu mine, bătând în lung și în lat „curtea”, strigându-l cu insistență pe nume și stârnind astfel bănuieli și ironii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
mi-l da ea și căutam să mai "fur" o parte din covată. Împleteam, desfăceam și iar împleteam, până ce-mi ieșeau așa cum îmi convenea mie. Mama îmi dădea tava mea, în care așezam vreo 4-6 ștriteli, îi ungeam pe deasupra cu gălbenuș de ou (cu pămătuful) și așteptam să-i dau la cuptor, o dată cu tăvile mari. Cât creștea aluatul în tăvi, treceam la frământatul cozonacilor și pregătitul prăjiturelelor. Oltea, sora mea era meșteră la frământat. Ea se ocupa de cozonaci (babe). Eu
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
în lapte și un căpăcel cu apă. Puiul se simțea cît se poate de bine în noua lui casă și, după ce i-a trecut spaima și s-a mai obișnuit, a început chiar să mănînce. Cel mai mult îi plăcea gălbenușul de ou fiert, și Dănuț făcea bobițe din gălbenuș, le înfigea în vîrful unui creion ascuțit și i le întindea. Puiul cerceta puțin gămălia galbenă, apoi o ciugulea repede. Mînca, astfel, destul de mult. Ce noroc căzuse pe capul lui ! Frații
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
simțea cît se poate de bine în noua lui casă și, după ce i-a trecut spaima și s-a mai obișnuit, a început chiar să mănînce. Cel mai mult îi plăcea gălbenușul de ou fiert, și Dănuț făcea bobițe din gălbenuș, le înfigea în vîrful unui creion ascuțit și i le întindea. Puiul cerceta puțin gămălia galbenă, apoi o ciugulea repede. Mînca, astfel, destul de mult. Ce noroc căzuse pe capul lui ! Frații săi din cuib poate mai fac din cînd în
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
e el, dădu un ocol băii. Lui Dănuț nu-i venea să-și creadă ochilor. Cum o fi putut oare să facă asemenea progrese în numai trei zile ? Că doar de trei zile îl avea. Poate că l-a fortificat gălbenușul de ou, da-da, gălbenușul de ou l-a fortificat !... Care pui mai are ocazia să mănînce gălbenuș de ou așa cum a mîncat el ? Dimineața, Dănuț s-a sculat cu noaptea în cap și s-a dus repede să vadă
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
băii. Lui Dănuț nu-i venea să-și creadă ochilor. Cum o fi putut oare să facă asemenea progrese în numai trei zile ? Că doar de trei zile îl avea. Poate că l-a fortificat gălbenușul de ou, da-da, gălbenușul de ou l-a fortificat !... Care pui mai are ocazia să mănînce gălbenuș de ou așa cum a mîncat el ? Dimineața, Dănuț s-a sculat cu noaptea în cap și s-a dus repede să vadă puiul. „Ehei, numai în vis
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
putut oare să facă asemenea progrese în numai trei zile ? Că doar de trei zile îl avea. Poate că l-a fortificat gălbenușul de ou, da-da, gălbenușul de ou l-a fortificat !... Care pui mai are ocazia să mănînce gălbenuș de ou așa cum a mîncat el ? Dimineața, Dănuț s-a sculat cu noaptea în cap și s-a dus repede să vadă puiul. „Ehei, numai în vis se- ntîmplă ca un pui să învețe să zboare în trei zile“ - își
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
și ieșim. în En-Karem sunt munți îmbrăcați în vegetație. Sunt frumoși și multă verdeața este. O priveliște minunată între doi munți. Și între ei curge un râuleț. În acest sat găinile fac ouă mari și toate ouăle au câte două gălbenușuri. Se spune că dacă găină este vândută în alt sat nu mai face două gălbenușuri. Numai acolo, în acel ținut, face două. întorcându-ne pe cărare de la mormântul Elisabetei, ne mai oprim puțin la peșteră. Ne miruiește părintele cu ulei
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
O priveliște minunată între doi munți. Și între ei curge un râuleț. În acest sat găinile fac ouă mari și toate ouăle au câte două gălbenușuri. Se spune că dacă găină este vândută în alt sat nu mai face două gălbenușuri. Numai acolo, în acel ținut, face două. întorcându-ne pe cărare de la mormântul Elisabetei, ne mai oprim puțin la peșteră. Ne miruiește părintele cu ulei de la candela care arde tot timpul, măi privim icoana cu Sf. Ioan Botezătorul, îngerul Domnului
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
două linguri de sare și una de miere și se lasă să se prăjească la foc până se învârtoșează. Această compoziție se introduce caldă în șezutul bolnavului. Un alt leac poate fi untdelemnul amestecat cu unt de vacă și cu gălbenuș de ou, băut cald. Se mai bea untdelemn cu apă caldă și zahăr sau oloiu cu făină de cari. Junghiuri. Pentru junghiuri, vătămături, fracturi etc., se folosește atât pentru oameni cât și la animale leacul de nouă feliuri. Se compune
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
această băutură se bea câteva zile de-a rândul. Sau bolnavul se afumă cu păr de câine turbat. Tuse. Ceapă coaptă în vatra focului la olaltă cu seu sau cu untură râncedă se leagă peste mijlocul bolnavului. Ceai făcut cu gălbenuș de ou, smochine, zahăr galben și zahăr negru. Se bea feierbinte. Uimă. Se fierbe ștevie în lapte și se pune pe bubă. Pentru a o face să spargă, se pune făină de vin. Această buruiană, înainte de întrebuințare, se freacă între
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
de 6 decembrie m-am internat, pe 9 decembrie m-a operat și pe 17 decembrie am fost externat. M-a operat un specialist urolog, operația a fost ușoară și mi-a scos din vezică o piatră de mărimea unui gălbenuș de ou de găină și o bucățică de prostată, care era infectată. În tot timpul operației am vorbit cu specialistul și cu asistentele lui. Pe 17 decembrie a venit băiatul meu cu mașina și m-a adus acasă. La 9
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
de literatură din țară, naționale și internaționale, dintre care amintesc cu plăcere "Moștenirea Văcăreștilor" de la Târgoviște, "Nicolae Labiș" de la Suceava și "Lucian Blaga" din Lugoj, județul Timiș). Am publicat, așadar, acest fragment de proză cu numele meu de naștere, Cristina Gălbenuș. Iar în 1996, la editura DU Style, la 23 de ani, am publicat prima carte, un volum de poezie intitulat "Ochiul străinului", cu pseudonimul Rhea Cristina. Cartea a primit în același an, 1996, Premiul Uniunii Scriitorilor din România (Filiala Dobrogea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
și ieșim. În En-Karem sunt munți Îmbrăcați În vegetație. Sunt frumoși și multă verdeață este. O priveliște minunată Între doi munți. Și Între ei curge un râuleț. În acest sat găinile fac ouă mari și toate ouăle au câte două gălbenușuri. Se spune că dacă găina este vândută În alt sat nu mai face două gălbenușuri. Numai acolo, În acel ținut, face două. Întorcându-ne pe cărare de la mormântul Elisabetei, ne mai oprim puțin la peșteră. Ne miruiește părintele cu ulei
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]