3,167 matches
-
vitreg. Cuplul a avut trei fii: Mariajul s-a dovedit dezastruos: Hortense este îndrăgostită nebunește de generalul Duroc, aghiotant al împăratului (unii chiar susțin că au fost amanți), în timp ce Louis suferă de o obsesia persecuției. Și-a chinuit soția cu gelozia sa morbidă. În 1806, Napoleon l-a numit rege al Olandei pe fratele său Louis iar Hortense a devenit regină a Olandei sub numele "regina Hortense". Hortensei nu i-a plăcut că a trebuit să părăsească Franța; a sperat că
Hortense de Beauharnais () [Corola-website/Science/321284_a_322613]
-
iar sferele celor trei activități umane sunt departe de a fi atât de simplu de separat. Toate întreprinderile umane pot degenera și își pot rata rațiunea de a fi și toate pot deveni astfel maladii: dragostea se poate topi în gelozie, imaginația ne poate face să pierdem sensul realității iar abuzul de rațiune ne poate face insensibili. Nici religia nu scapă acestui destin, căci și ea poate degenera. Adevărurile religiei nu pot fi înțelese dintr-o dată și o dată pentru totdeauna: ele
Religie () [Corola-website/Science/296516_a_297845]
-
Teatro Carcano” din Milano, în ziua de 6 martie 1831. Durata operei: cca 2 ore și 30 minute. Locul acțiunii: sat de munte din Elveția. "Scena 1: Un sat, cu o moară în fundal" Lisa, stăpâna hanului, se consumă de gelozie că procesiunea de logodnă dintre Amina și Elvino, care fusese odată logodit cu ea, se apropie. Ea refuză disprețuitor avansurile nefericitului Alessio. Amina mulțumește prietenilor ei pentru urăriile lor amabile și în special mamei adoptive Teresa, proprietara morii, care a
Somnambula () [Corola-website/Science/321351_a_322680]
-
dintre ei nu sunt absoluți (neîntrecuți). Cel mai important dintre zei, ca om, suferă, de asemenea, în Samsara, ciclul în curs de desfășurare al morții și al renașterii ulterioare. Zeii nu au atins Nirvana, si sunt inca supuse emoții, inclusiv gelozia, furia, iluzii, durere, etc... Astfel, din moment ce un Buddha arată calea spre Nirvana, un Buddha este numit "profesorul a zeilor și oamenilor" (Skt : Sasta Deva-manușyăṇaṃ). Potrivit Canon Pali zeii au puteri de a afecta numai în măsura în sfera lor de
Dumnezeu în Budism () [Corola-website/Science/318752_a_320081]
-
Încetul cu încetul, Ista pune cap la cap toate ițele problemei: Lord Illvin fusese pe punctul de a se căsători cu o prințesă jokoniană - aparent pentru a pune punct conflictelor dintre regate - dar aceasta pusese ochi pe Arhys; orbită de gelozie, Cattilara vrea să o ucidă, dar, din greșeală, îl ucide și pe soțul ei în învălmășeală. Prințesa jokoniană era însă posedată de un demon - care dorea să slăbească castelul Porifors, făcându-l vulnerabil în fața atacului Jokonei - și acesta sare în
Paladinul sufletelor () [Corola-website/Science/325300_a_326629]
-
cuplului princiar unde, deși au întâlnit toată elita politică, culturală și militară a României, regele Carol veghea ca aceștia să nu-și facă prieteni în societatea românească deoarece "„prietenii nu erau întotdeauna cei mai buni sfătuitori, plus că favoritismul creează gelozii, așa că e mai sigur să nu ai prieteni.”" Primii ani ai căsniciei nu au fost dintre cei mai fericiți, fiind marcați de faptul că, așa cum arăta Maria, "„soțul meu era subjugat de cultul pentru bătrânul de fier, tremurând mereu la
Ferdinand I al României () [Corola-website/Science/296763_a_298092]
-
biologic exercită autoritatea părintească asupra copiilor. Ori acest tip de familie nu este universal, în foarte multe forme culturale nu tatăl este acela care întruchipează autoritatea asupra familiei. Dacă între tatăl biologic (complice cu mama până la provocarea unui sentiment de gelozie din partea fiului) și figura paternă autoritară, care se interpune între fiu și mamă, nu există o identitate, rolurile fiind disociate, nu sunt realizate condițiile pentru declanșarea unui complex Oedip. În cartea "„Folies à Plusieurs”", apărută în anul 2002, istoricul psihanalizei
Complexul Oedip () [Corola-website/Science/297675_a_299004]
-
folosite de melodia vocii. În strofe sunt folosite rime împerecheate, iar la refren apar rime încrucișate și interioare. Versurile folosesc un ton umoristic, punând laolaltă elemente puerile sau prozaice (ursulețul de jucărie, teama elevului de a fi ascultat la lecție, gelozia din dragoste) și importante concepte spirituale (Prometeu, tragedia). În cântec există patru secțiuni, după cum urmează: introducerea (A), strofa (B), refrenul (C) și coda (D). Ele se succedă după următoarea schemă: A-A-B-B-C-C-A-B-C-C-C-C-D-A-A. Introducerea este un moment instrumental în care se aude
Ani de liceu () [Corola-website/Science/318068_a_319397]
-
Dan Chivu pentru ea. Tot în primul sezon are o relație cu Vali, pe care o reia în sezonul al III-lea. Prietenele cele mai bune ale Irinei sunt: Simona(fiica ei), Dana, Eva și directoarea școlii, Cruela. Însă din cauza geloziei care a înnebunit-o total pe directoarea școlii, ea nu o mai consideră prietena sa. Ea este cea care îi ia cel mai mult apărarea lui Vali când apar certuri între acesta și tatăl său. De asemenea ei îi pare
Nimeni nu-i perfect () [Corola-website/Science/313674_a_315003]
-
politice intenționate, expresia a unei opoziții politice precaute dar tot mai manifestă. După mortea redactorului-șef Romulus Guga, intră într-o zonă de turbulențe în relațiile cu colegii, dintre care se vor alege și cîțiva informatori amatori, pe fondul unor gelozii de carieră. Această perioadă se reflectă în dosarul de urmărire informativa (D. U. I. ) deschis pe numele ”Dinu”, din arhivele Centrului național pentru studierea arhivelor Securității CNSAS. Este ”criticat” și pus la punct în urma unei ședințe de partid în redacție
Dan Culcer () [Corola-website/Science/300140_a_301469]
-
în aur atunci când regina se plictisea de ei. Cu toate acestea, Morhange deja în doliu pentru marea dragoste a sa pierdută și având jurământ de celibat, este indiferent avansurilor reginei Antinéa și o respinge. Înfuriată și umilită, ea își manifestă gelozia asupra prietenului căpitanului, Saint-Avit, pe care-l provoacă să-l ucidă pe Morhange. Îngrozit de ceea ce a făcut, Saint-Avit este ajutat să scape de secretarul reginei Antinéa, Tanit-Zerga (Marie-Louise Iribe), și după ce este la un pas de moarte în deșert
Atlantida (film din 1921) () [Corola-website/Science/325437_a_326766]
-
febrilă, numeroși "arbitrista" oferind sfaturi de a rezolva problemele Spaniei; aceste sfaturi puteau fi date cu condiția ca scopul să fie consolidarea coroanei. În urma căderii de la putere a lui Olivares în mijlocul crizei din 1640-1643, victimă a politicilor eșuate și a geloziei nobililor excluși de la putere, Filip a anunțat inițial că va conduce singur, devenind, de fapt, propriul său prim-ministru. Sistemul de guvernare "junta" a început să fie dezmembrat în favoarea vechiului sistem. Cu toatea acestea, domnia personală s-a pronunțat printr-
Filip al IV-lea al Spaniei () [Corola-website/Science/310286_a_311615]
-
-i vâjâie, iar chipul îi este ""mai galben decât firul uscat de iarbă"." Concluzia vine firesc: ""Parcă ași fi moartă"." În acest poem nu este vorba despre o contemplare a ființei iubite și pierdute, nici despre un sentiment de meschină gelozie, ci de o stare psihologică complexă, determinată de izolarea celor doi față de tumultul pasional al poetei, ignorat cu desăvârșire de tânăra pereche. Sentimentul de iubire față de frumusețea gingașă a uneia sau a alteia dintre elevele sale revine în poezia safică
Sappho () [Corola-website/Science/308762_a_310091]
-
frământări continue. Acum Eminescu scrie foarte multe poezii care dovedesc zbuciumul din sufletul său: "Iubind în taină", "Eu număr, ah!, plângând", "În liră-mi geme și suspin-un cânt", " Ce șoptești atât de tainic", "Zadarnic șterge vremea", "Venin și farmec", "Gelozie" și multe altele. Până la urmă Eminescu reușește să se desprindă din vraja ei și scrie în poezia "M-ai chinuit atâta cu vorbe de iubire": „Cum mulțămesc eu soartei că am scăpat de tine, Făr-a comite, Doamnă, păcatul moștenit. Azi
Veronica Micle () [Corola-website/Science/303693_a_305022]
-
plânge că este deznădăjduită pentru că Maiorescu l-a convins pe Eminescu să renunțe la căsătoria proiectată. La finele lunii decembrie 1881 ea se duce la București unde se întâlnește cu Eminescu și reușește să-i redeștepte iubirea. Ea îi stârnește gelozia față de Caragiale cu care avusese între timp o legătură intimă. Îl implică pe Eminescu în recuperarea scrisorilor trimise lui Caragiale, îi cere sfatul și îi povestește amănunte de fiecare dată când are de-a face cu Caragiale. Eminescu reacționează cu
Veronica Micle () [Corola-website/Science/303693_a_305022]
-
detaliu picant din viața soției sale, pe care Fanny Tarrant îl va folosi mai târziu cu abilitate împotriva sa. În momentul în care Ladlow îi atingea delicat jurnalistei tatuajul de pe braț intra în scenă soția. Fanny Tarrant observa cu agilitate gelozia din privirea lui Elenor și scapă, că din întâmplare, informația pe care tocmai o primise de la Adrian Ladlow. Așa cum era de așteptat, soția, inca puternic influențată de scenă intimă pe care o întrerupsese și indignata de dezvăluirile soțului, îi furnizează
Crudul adevăr () [Corola-website/Science/306736_a_308065]
-
de aceea atât de bună în ceea ce face pentru că își urmărește țelul fără nici un fel de scrupule. Pentru a realiza interviuri incitante, jurnalista decurge la tot felul de tertipuri: întrebări-capcană, lingușirea subiectului, dezvăluri picante din viața personală, ba chiar folosirea geloziei că unealtă pentru a sapă în cotloanele întunecate ale trecutului subiecților. Atitudinea jurnalistei față de Șam Sharp este una de dispreț profund și ironic: Sharp este pentru ea un scriitor mediocru și banal care acceptase interviul doar din vanitate. Ca atare
Crudul adevăr () [Corola-website/Science/306736_a_308065]
-
și mai apoi îi cercetează foarte de aproape tatuajul de pe braț, creând un moment de tensiune sexuală de care ambii sunt conștienți. Cu toate acestea, Fanny Tarrant rămâne în primul rând o jurnalistă de scandal: ea nu scapă momentul de gelozie al soției și îl exploatează exemplar, smulgându-i acesteia mărturisirea pentru care de fapt venise și de la care Ladlow reușise să se eschiveze. Dacă nu intervenea moartea Dianei și nefericită coincidență a apariției glossei scrise de Tarrant pe marginea vieții
Crudul adevăr () [Corola-website/Science/306736_a_308065]
-
domniei implicându-se în multe atacuri asupra boierilor. A fost și cu Iancu Jianu peste Dunăre. S-a făcut cârciumar la Drăgășani, apoi în București, s-a căsătorit cu o femeie bogată, tot cârciumareasă. A murit otrăvit de aceasta, din gelozie, când l-a prins că în drumurile spre fosta cârciumă din Drăgășani, unde se ducea des să se aprovizioneze cu vin, avea o ibovnică foarte tânără. Viața sa a stat la baza filmului românesc "Haiducii lui Șaptecai" (1970), regizat de
Anghel Panait () [Corola-website/Science/300005_a_301334]
-
într-o versiune de lung-metraj și lansate sub numele de „Un scurt film despre omor”, respectiv „Un scurt film despre iubire”. Kieślowski avea de gând să filmeze și o versiune lungă a episodului 9 sub titlul „Un scurt film despre gelozie”, dar oboseala l-a împiedicat în cele din urmă să realizeze ceea ce ar fi reprezentat al treisprezecelea său film în mai puțin de un an. Ultimele patru filme ale lui Kieślowski au fost coproducții străine, ralizate în mare parte cu
Krzysztof Kieślowski () [Corola-website/Science/303772_a_305101]
-
credința lui. În grădina palatului său, Don Giovanni e mai vesel ca oricând. Serbarea pe care o dă în cinstea Zerlinei e grandioasă. Cei doi logodnici, Masetto și Zerlina s-au împăcat, dar apariția lui Don Giovanni stârnește din nou gelozia lui Masetto. În grădină au apărut trei oaspeți mascați: Donna Elvira, Donna Anna și Don Ottavio. Invitați de Leporello, ei pătrund în palat. Nepasător, surâzator și ceremonios, Don Giovanni nu dă multă atenție oaspeților, preocupat de izbânda să care, de
Don Giovanni () [Corola-website/Science/307540_a_308869]
-
Prin urmare în 25 ianuarie 1516 a devenit, teoretic, prima regină a coroanelor care au modelat Spania contemporană, dar din 1506 puterea sa a fost doar nominală. A fost numită "Ioana cea Nebună", datorită unei presupuse boli mintale cauzate de gelozie și apoi de durerea pentru moartea soțului său, argument care a fost folosit de tatăl ei și mai târziu de fiul ei Carol pentru a o închide pe viață la Tordesillas. Figura ei a fost popularizată în perioada Romantismului în
Ioana de Castilia () [Corola-website/Science/313714_a_315043]
-
Ioana ca un cuplu perfect. Cei doi s-au stabilit la Bruxelles unde s-a născut prima lor fiică, Eleanor. Dar curând, cum era normal în acea epocă, Filip a avut aventuri cu alte femei, ceea ce a provocat accese de gelozie furibunde din partea Ioanei, îndrăgostită nebunește de soțul ei. Comportamentul Ioanei nu era socotit normal deoarece misiunea legitimă a căsătoriei era aceea de a procrea și relațiile extraconjugale erau socotite normale. Ioana obișnuia să-l respingă pe Filip când acesta acorda
Ioana de Castilia () [Corola-website/Science/313714_a_315043]
-
relațiile extraconjugale erau socotite normale. Ioana obișnuia să-l respingă pe Filip când acesta acorda prea multă atenție altor doamne de la curte, ținându-l la distanță, ceea ce-l făcea pe Filip să cadă în depresie și să facă scene de gelozie. Moartea singurului ei frate, Ioan, Prinț de Asturia, fiul cel mare al regilor Isabela a Castiliei și Ferdinand al II-lea de Aragon, a surorii sale mai mari Isabella de Asturia, regină a Portugaliei și a singurului ei fiu Miguel
Ioana de Castilia () [Corola-website/Science/313714_a_315043]
-
nebună ci victimă a circumstanțelor politice din acea vreme". Amintirea Ioanei s-a estompat curând, dar figura ei a inspirat mulți artiști, mai ales în perioada romanticismului, deoarece reunea un număr de caracteristici foarte apreciat: pasiunea, dragostea neîmpărtășită, suferința și gelozia. În 1836, pictorul francez Charles de Steuben, a pictat un tablou care rafigura legenda romantică a reginei bolnave de dragoste. Manuel Tamayo y Baus a scris "Madness of Love" (1805), Emilio Serrano a compus opera "Juana la Loca". Există zeci
Ioana de Castilia () [Corola-website/Science/313714_a_315043]