837 matches
-
dar care nu-mi mai aparțin, pentru că nu fac parte din societate și tare aș vrea să evadez din cadrul speciei... Data 8, ...astăzi mi s-a pus o întrebare existențială, cu acel soi de cinism care vrea sa desfiinteze un ghimpe în coasta cuiva... nu contează de către cine... individul nu interesează prin nimic...... ceea ce contează este întrebarea, și mai mult decât atât, contează răspunsul... „cine ești tu, în definitiv?”...sunt o idee... sau doar un colaj de idei... sau doar o
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Georgiana Artenie, Antonela Vieriu, Madalina Tîmpău () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_945]
-
vie. Până când o să-mi cerșești îndurarea în genunchi. Dacă vei mai putea sta în genunchi. Dar n-o să poți. Vreau să trăiești cu gândul ăsta. Măcar în subconștientul tău de păduche jegos. Măcar acolo vreau să-ți fiu povară și ghimpe. Iar acum o să te las să exiști. O să te las s-o ucizi încetul cu încetul pe femeia aia care doarme dincolo și care habar n-are cu cine a împărțit așternutul în noaptea asta. Femeia aia pe care n-
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
Feți-Frumoși autentici, cu sute de miresme și zîmbete: roșii ca focul dragostei ce abia le mijea în suflete; albastre ca seninul cerului și culoarea liceului nostru; galbene ca aurul și violete ca amurgurile târzii de toamnă! Băieții stăteau ca pe ghimpi și, când nu îndrăzneau să dea piept cu inamicii didactici din diferite motive: sau că nu știau lecția, sau că aveau vreo teză serioasă pentru a cărei înfăptuire ulterioară era nevoie de o deosebită strategie și tehnică, trăgeau la fit
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
nevoia să-și Îndrepte mai bine aripile de pe umeri, care Încă mai erau acoperite de o puzderie de frunze. Făcându-și o introspecție și meditând Îndelung la șirul Întâmplărilor ce au avut loc În ultimele zile, Oliver simți cum un ghimpe nemilos Îi scormonește În inimă. Stând acolo neclintit În mijlocul camerei, el Își aminti cum, tot alergând pe dealuri și căutând să ajungă la crinii sălbatici ce umpleau altădată câmpul biblic, din neatenție, În vreme ce se tot hârjonea cu niște sălcii aflate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
trandafirul În inimă și care zăcea Între păstorul Ioan și prietenul său, Malhus, se va deștepta primul, dintr‑odată, ca pălit de adierea timpului și a cugetului. Mai Întâi va auzi susurul apei din bolta grotei, mai Întâi va simți ghimpele din inima sa. Scăldat În tihnă, cugetul său de adormit trudnic, cugetul său cufundat În bezna jilavă a grotei nu se putea dezmetici numaidecât, căci trupul i se vlăguise de atâta tihneală, iar sufletul Îi era bântuit de vedenii. Chemă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
gloată din pricina încordării prea mari. Mie personal îmi pare rău de cele întîmplate. ― Mulțumesc. Asta înseamnă categoric că nu va fi nici un fel de conspirație. ― Ai cuvîntul nostru de onoare. Se întrerupse și apoi reluă: Ascultă, Hedrock, stăteam toți pe ghimpi așteptînd apelul tău. După cum știi, Împărăteasa a cedat fără condiții sistemul de propulsie în dimineața de după atac. Hedrock aflase această veste pe nava cu care se întorsese pe Pămînt, dar nu spuse decît atît: ― Continuă. Cadron era emoționat la culme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
a dus Ceasul rău, Ceasul tău, Domnița Hus! Svelt acum, Taie-ți drum... Undă, undelemn călâi Vântul lunecă, înmoaie. - Haide, saltă-ți din călcâi Pintenii, toți câinii droaie, Și la drum, pe uliți mici, Lângă gropi, printre căsoaie, Când prin ghimpi, când prin urzici, Iederă de zdrențe, soaie, Mână tot către Apus! El te schimbă-n humă verde, El milos de lin și-a pus Mîna-i verde Să-ți dezmierde Și grumajii tăi umflați (Ca șerpi tari, cocliți de bale, Mai
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Lună este graba de o clipă în care ea străbate întinderea de la Marea Stăpână a nopții până la Pământul cel binecuvântat. Îmbătat de înțelesul concentrat, de revelația surprinzătoare, de savoarea misterioasă a concisei balade, Profesorul se precipită spre o tufă de ghimpe din marginea luminișului cu arborele-candelabru de argint. Smulse dintr-un ram țepos un spin ascuțit și lung și împinse cu hotărâre vârful atroce în carne, dungându-și câteva linii sângerii în formă de radical în podul propriei palme. Văzându-l, Vânătorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
primejdiei cu simțurile neațipite. Asta s-a întîmplat demult, în copilărie. Mă pierdusem într-o pădure din care nu mai găseam nici o ieșire. Alergam în toate direcțiile, orbecăind, lovindu-mă de mărăcini, dând la o parte cu mâinile însîngerate de ghimpi crengile de trandafiri sălbateci și, când credeam că voi ajunge în sfârșit la un luminiș, totul se încurca din nou. Mă întorceam și porneam în direcția opusă. În zadar. Pădurea se strângea în jurul meu, înlănțuindu-mă cu toate tentaculele și
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
Mai târziu am dat de mărăcinișuri. Ne feream cât puteam picioarele și mâinile, dar tot ne-am umplut de zgârieturi. Trebuia să fim atenți și la mărăcinișurile târâte pe jos în iarbă și la crengile mai agresive, adevărate bice cu ghimpi, pe care le îndepărtam cu mâna ca să ne facem loc. Am coborât după aceea într-o vale. Mărăcinii se împuținau. Erau și mai rari și mai scunzi, iar printre tufe se lățeau mari pete negre. Treptat, mărăcinii au dispărut aproape de
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
Ce vreți, de tot îmi țineți urma? De azi, gata, trag obloanele: am agonisit atâta cât să trăiesc onorabil până la sfârșitul zilelor! O-no-ra-bil! Am dreptul - dacă vreau - să ajung în Consiliul Stațiunii! Împotriva voinței voastre, a Magistratului, mai ales! Sunt ghimpele lui, osul în gât! Mă voi și mărita, poate, dacă se va găsi cineva care să mă merite. Am posibilitatea, de-acum, să fac o alegere pasională, mă pricep, cred... Ce știe, de pildă, Filozoful despre dragoste? § Ai scris ultimul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
prize de energie. Se afla prins complet precum cel mai obișnuit dintre oameni. Barele grilajului, subțiri, erau separate de zece centimetri. Puteau fi îndoite de un tip voinic. Dar un tip voinic inteligent nu ar încerca. Metalul era încrustat cu ghimpi. Mii de ghimpi. Se dădu înapoi învins, apoi se aplecă și examină racordul grilajului la sol. În partea de jos a barei transversale, nu erau ghimpi, dar cele de sus o protejau. Gosseyn se ridică și se întoarse spre singura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
Se afla prins complet precum cel mai obișnuit dintre oameni. Barele grilajului, subțiri, erau separate de zece centimetri. Puteau fi îndoite de un tip voinic. Dar un tip voinic inteligent nu ar încerca. Metalul era încrustat cu ghimpi. Mii de ghimpi. Se dădu înapoi învins, apoi se aplecă și examină racordul grilajului la sol. În partea de jos a barei transversale, nu erau ghimpi, dar cele de sus o protejau. Gosseyn se ridică și se întoarse spre singura lui nădejde care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
tip voinic. Dar un tip voinic inteligent nu ar încerca. Metalul era încrustat cu ghimpi. Mii de ghimpi. Se dădu înapoi învins, apoi se aplecă și examină racordul grilajului la sol. În partea de jos a barei transversale, nu erau ghimpi, dar cele de sus o protejau. Gosseyn se ridică și se întoarse spre singura lui nădejde care-i mai rămăsese - patul. Dacă ar putea să-l rezeme de zid, ar reuși să ajungă la fereastră. Era un sistem metalic cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
simți ridicat. Efortul de a se menține necesita toată forța brațelor și degetelor sale. Suprafața de care trebuia să se agațe nu era mai mare de trei centimetri grosime și se îndoia incomod peste el. Dar se prinsese bine sub ghimpi, sub această fantastică încâlceală de ghimpi, și n-avea decât să țină bine. Se ținu bine. Când ajunse în dreptul ferestrei, văzu exteriorul. O curte în prim plan, un grilaj înalt destul de apropiat, făcut din sulițe ascuțite de oțel, și dincolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
menține necesita toată forța brațelor și degetelor sale. Suprafața de care trebuia să se agațe nu era mai mare de trei centimetri grosime și se îndoia incomod peste el. Dar se prinsese bine sub ghimpi, sub această fantastică încâlceală de ghimpi, și n-avea decât să țină bine. Se ținu bine. Când ajunse în dreptul ferestrei, văzu exteriorul. O curte în prim plan, un grilaj înalt destul de apropiat, făcut din sulițe ascuțite de oțel, și dincolo, pomi. Gosseyn abia văzu peisajul. După
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
fluxul dinamului și nici a pilei atomice. Automat, o similariză pe Leej pe zona memorizată înapoia lui, dar nici nu se uită să vadă dacă-l urma. Ajunse la grilajul înalt și văzu că sulițele impresionante, erau încrustate cu aceiași ghimpi ca și grilajul din celula pe care o părăsise. Trei metri de metal imposibil de trecut - dar putea să vadă printre bare. Urmă lungul moment obișnuit - prea lung - pentru memorizarea unei zone, dincolo de grilaj. De fapt, nu era vorba aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
A fost prima mea ieșire și a fost foarte apăsătoare. Îi lăsasem lapte acasă, dar știam că Eva nu lua biberonul, mi se părea că se prăbușește lumea în cele trei ore cât aș fi lipsit. Am stat ca pe ghimpi, am ieșit din sală de cum a început să curgă genericul. Nu s-a întâmplat nimic, dar acest sentiment de panică, libertate, dependență, goliciune și dor - greu de scris, de descris și greu de definit - a rămas cu mine și apare
Poveşti cu scriitoare şi copii by Elena Vlădăreanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1784]
-
doi draci și jumătate. Și alții, mai mari și mai mici decât mine, stau pe fundul bălții cu ochii holbați și așteaptă să pleci de-aici. Mai ieri noapte ne-am bucurat c-ai venit. Acuma ne stai ca un ghimpe-n talpă. Că ne-am aciuat la o margine de lume de răul altor draci, mai vechi și mai pricepuți, care ne ardeau și ne frigeau de n-aveam nici un spor în ochii Tartorului cel bătrân. Așa că, năpăstuiți și fugari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
de cărărui ezitante. Spre plan 3, separat de restul decorului, dar vizibil cu destulă claritate un pom bătrân, amărât, cu câteva frunze vestejite și cu 2-3 mere pipernicite și verzi pe o creangă. Împrejurul lui, un gard de sârmă cu ghimpi exagerat de mari. Încolăcit pe trunchi un șarpe lung și slab, cu un cap expresiv-nedumerit, pe care-l clatină, bleg, din când în când, cu limba bifurcată atârnând, uitată, într-o parte. Se aud, difuz, suprapuse, fragmente de melodii bisericești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
fulgeră niciodată. Pajiștile mereu verzi și cărările presărate cu nisip de aur n-au hopuri sau mușuroaie de care să te împiedici la umblat, nici gropi neastupate în care să dai. Aici șarpele nu are venin, ardeiul nu ustură și ghimpii trandafirilor sunt rotunzi ca mazărea. Tot ce se află aici e dulce la gust și neted la pipăit. SISOE: Lăudat fie numele Celui Preaînalt! MAVRICHIE: Amin! (oftează amândoi din rărunchi) SISOE: Și ce se spune în cartea pe care ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
doar ca s-o aibă sub priviri și să o consume În teorie, că practica ne omoară cu zile, l-aș omorî pe deșteptul care a decis că antibioticele nu merg cu șprițul. Ce oameni, domnule, ăla sigur avea un ghimpe Împotriva bețivilor! Gicu a zis că nu va merge la vot, mă jur pe clanța ușii, vorba bagabonților, la europarlamentare, pentru că la noi ar trebui să se numească europalavrageală. Și ce credeți, că odată ajunși acolo, la cucurigu, sus, la
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
lacătul de la cotroceni cu cheia moni. Hai, să nu ziceți voi că nu e o cheie cu calități fizice deosebite... Gore și Sandu dau din cap a aprobare. Totuși, Gicu are dreptate, Monica nu este de lepădat. Zăvoranca are un ghimpe Împotriva ei, ai văzut că s-a băgat și pepe... Sandu Își mai toarnă un pahar. Da’ eu vă spui sincer că pe meir nu-l votez. Și cu asta basta. Cu sau fără moni, nu sunt antisemit, dar nici
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
scutul umbreluței, ia protejează-te, e stratul de ozon ca șvaițerul, vrei să te duci acasă cu un cancer de piele? Se răsucește pe jumătate, privindu-l pe Gore În ochi: Băi, Gore, imperiul sovietic ne-a stat ca un ghimpe În coastă de-a lungul istoriei milenare, s-a ținut ca scaiul de noi, de Încep să mă Întreb dacă nu cumva tot rușii au fost implicați și când a băut Decebal din cupa cu otravă, cu tot cu caghebeul lor sau
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
fapt, se raporta la "alei". Se gândise și la posibilitatea de a scrie: "Aleile pădurii pline de flori". Dar așezarea cuvântului "pădurii între un substantiv și un calificativ, pe care le despărțea în mod arbitrar, era pentru el ca un ghimpe în talpă, în unele seri, într-adevăr, părea mai obosit chiar decât Rieux. Da, era obosit de această căutare care îl absorbea în întregime, dar, cu toate acestea, nu se străduia mai puțin ca înainte să continue să facă adunările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]