1,860 matches
-
dar piramida geometrica, care este spiritul omului, rămâne veșnic identică cu ea însăși. Lumea platonica nu este însă adevărată patrie a omului, spune Sábato, ci doar o nostalgie a divinității; adevărată lui patrie, la care se întoarce după căutările sale ideatice, este regiunea sufletului, regiune în care iubește și suferă, fiindcă sufletul este prizonier al trupului, iar trupul este ceea ce ne face ființe ce se îndreaptă spre moarte. Aici, în suflet, apar fantasmele visului și ale ficțiunii. Oamenii construiesc din suferință
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
sesizate conformațiile cromatice, acustice, gestuale etalate de operă de artă” (C. Cucoș, 2000, p. 147Ă; -stimularea emoțiilor estetice, a acelor răspunsuri afective care favorizează receptivitatea prin trăirea stărilor de contemplare; -dezvoltarea capacității de gandire estetică prin surprinderea și înțelegerea mesajului ideatic, a stilurilor artistice și estetice; -formarea gustului estetic, a capacității de a surprinde spontan frumosul, de a argumenta preferințele estetice și de a depista kitsch ul; -formarea judecății estetice sau a capacității de a delibera și ierarhiza într-un câmp
CREATIVITATEA ÎN CONTEXTUL EDUCAŢIEI ESTETICE / Metode și tehnici de dezvoltare by Marieana Lucianu/Adriana Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/756_a_1051]
-
de a delibera și ierarhiza într-un câmp valoric, pe baza unor criterii, obiectele estetice; -formarea atitudinilor și convingerilor estetice prin receptivitatea față de nou, inedit ce caracterizează o persoană iubitoare de artă autentică și care și-a făcut un crez ideatic din această. Obiective privind dezvoltarea capacității de a crea valori estetice Această grupa de obiective vizează dezvoltarea creativității estetice, care poate avea un caracter general și unul particular. Unii autori încearcă să ridice sintagma de „creativitate estetică” la nivelul unei
CREATIVITATEA ÎN CONTEXTUL EDUCAŢIEI ESTETICE / Metode și tehnici de dezvoltare by Marieana Lucianu/Adriana Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/756_a_1051]
-
de externe Evgheni Primakov, devenit în urma alegerilor din 2000 consilier al lui Puțin. În pofida importanței ideilor eurasianiste în modul de acțiune efectiv al lui Vladimir Puțin, fostul președinte și actual prim ministru a preferat să se mențină în afara oricărui curent ideatic clar. Mai mult, în ceea ce privește aderenta să la un curent de gandire se poate spune că Puțin este mai degrabă un pragmatic, el adoptând o viziune realistă asupra politicii interne și externe rusești. În analiza acestui "nou realism" putinian, Stanislav Secrieru
by Paula Daniela Gânga [Corola-publishinghouse/Science/1034_a_2542]
-
logică din spatele acțiunilor protagoniștilor implicați în procesul Uniunii Europene. Structurile politice ale acesteia au fost create și susținute de factorii politici, care au acționat în scopul atingerii unor obiective precise. Printre motivele prezente în cadrul european se află: interesele specifice, cadrul ideatic predominant și problemele contingențe. Factorii instituționali alcătuiesc cea de-a patra grupa. Astfel, din punctul de vedere al autorilor, mare parte din ceea ce face Uniunea Europeană să fie atât de interesantă că arena transnaționala se datoreaza densității instituțiilor și semnelor de
by Paula Daniela Gânga [Corola-publishinghouse/Science/1034_a_2542]
-
un moment dat într-o relație directă. Este greu de crezut că acest lucru nu a creat și consecințe (cum ar fi înrudirea mitologiilor greco-romane sau filosofia cetății). Pe de o parte, imaginarul creștin moștenește de la cel "păgân" numeroase "formațiuni ideatice" legate de politic (pe unele le discut aici); pe de alta, el preia din realitatea contemporană a imperiului reprezentarea unei "economii [organizări, n.n.] a constelației discursive" (Foucault, Arheologia cunoașterii 81), respectiv a noului sistem de putere creat de basilëì
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
și ambițioase. Putem spune ce s-a păstrat și ce s-a pierdut în această istorie în tandem, la nivelul "mentalului colectiv"? Mai prudent este să încercăm să răspundem punctual, printr-o analiză atentă la anumiți termeni-cheie, la anumite structuri ideatice, care au trecut din textele grecești, prin filieră romană, către lumea creștină. Cum au influențat însă ele, la origine, formarea imaginarului antic al politicului, precum și, mai târziu, a imaginarului medieval? În ciuda problematicii atât de complexe a fenomenului, ne pot ajuta
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
pare și impare, figurilor geometrice, celor trei tipuri de unghiuri și oricărei entități analoge cu acestea; al patrulea, ideilor. Anima intră în relație cu aceste realități, se modifică și generează patru tipuri de relații cu ele: nóēsis (cunoașterea ideatică, intuiția intelectuală) pentru idee, diánoia (cunoașterea discursivă) pentru obiectele matematice, pístis (credința) pentru orice obiect sensibil, eikăsia (capacitatea de vizualizare) pentru imaginile naturale ale acestora. La cunoscuta metaforă a Liniei, sunt adăugate cea a Peșterii și
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
simboluri, mituri și arhetipuri, nu e vacuat de concept sau idee, ci primește "imaginea" acestora, absorbindu-le reprezentarea prin intermediul schemelor, al formelor și al structurilor, diferite față de ceea ce ele sunt în filosofia lui Platon. Or, imaginea nu pierde complet esența ideatică, ci aș spune că o conține într-un plan secund, definitoriu. Devine operatorie pentru substanța imaginarului și pentru modul său de funcționare, tocmai pentru că ea e imaginea ideii. Raportul cu Forma inteligibilă, așa cum este ea descrisă de Platon, nu încetează
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
care se declară că imaginea nu poate traduce esența divină, ea e criticată, și înainte de Platon 42, și de către el, pentru că redă eronat ideea absolută. Într-o primă interpretare, se poate spune că antichitatea pregătea în acest fel atât mutația ideatică realizată de iudeo-creștinism, cât și pe cea morală: Conceptul teologic a "ceea ce este adecvat naturii divine" [la Xenofan, Euripide, Platon, Cicero, n.n.] a trecut mai apoi la Părinții Bisericii, care l-au transformat într-un stâlp al teologiei creștine. Iconoclasmul
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
instituționale și spirituale) și credințele comunităților care se confruntau cu o nouă religie, generalizată prin voința împăratului lor roman. Vechea filosofie greacă a fost umbrită de noua teologie și absorbită parțial de ea, dar într-un vocabular cu o amplitudine ideatică și semantică diferită; mitologiile și ritualurile păgâne, dislocate în timp din matricea lor, au generat în culturile populare noi figuri și practici, ce s-au regăsit în imaginarul creștin − spre exemplu, în reprezentarea infernului. Pe de altă parte, din funcția
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
Am urmărit de aceea grefa de la imaginarul filosofic antic al politicului la formele creștine ulterioare, pe care le-a inspirat și care au sprijinit puterea instituțională în administrarea teritoriului propriu, fie al imperiului roman păgân, fie al celui "constantinopolitan". Proiectul ideatic creștin, configurat pe baza tradiției neoplatoniciene, a preluat din antichitate: teoria asupra divinului, funcțiile imaginației, tripleta bine−existent−gândire, precum și noțiunea de justiție în numele binelui și al adevărului absolut (înțeles ca principiu divin). Conjugarea acestora, prin filosofia iudeo-creștină și prin
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
fapt atât direcțiile fundamentale ale gândirii religioase post-bizantine, cât și pe cele ale teoriei puterii laice. Cum în toată istoria imperiului bizantin summum-ul întâlnirii dintre teologie și teocrație l-a constituit persoana împăratului-sacerdot, este aproape imposibil de discutat conținutul ideatic al iconoclasmului sau cel al isihasmului în absența precizărilor legate de implicarea politică a instituțiilor puterii. Oamenii de cultură bizantini, deopotrivă teologii și scriitorii laici, pentru a întări teoria puterii Imperiului și a Ecclesiei, s-au referit cu consecvență la
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
atrium de la domus familiale, avec les tituli qui rappellent les étapes principales de carrières politiques bien remplies et d'exploits en faveur de l'Vrbs. (343) 6 Politicul se poate defini, precum o face și Pierre Rosanvallon, drept o proiecție ideatică în legătură cu principiile în baza cărora este guvernată societatea: Se référer au politique et non à la politique, c'est parler du pouvoir et de la loi, de l'État et de la nation, de l'égalité et de la justice, de la citoyenneté et
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
timpului, tema condiției umane, a cunoașterii, a creației, a destinului, a războiului, tema lui Faust, a lui Don Juan etc.). La nivel textual (perspectivă intratextuală), tema este un principiu de organizare ce conferă un sens global textului, este un centru ideatic de control spre care converg mo tivele literare și simbolurile imaginarului artistic. Indici textuali tematici: - termeni cu grad mare de conceptualizare, enunțați în titlu/în incipit (Iubire de L. Blaga; tema timpului în incipitul din Moromeții de M. Preda, de
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
Eliade) și, mai ales, finalul deschis, care poate suspenda rezolvarea conflictelor, poate ambiguiza situația finală sau o poate proiecta ipotetic, într un viitor incert (Sărmanul Dionis, Ultima noapte de dragoste, întâia noapte de război). În textul liric, finalul deschis proiectează ideatica poeziei dincolo de încheierea textului: Mai lasămă un minut. / mai lasămă o secundă. [...] mai lasămă un ano timp, un an, un timp (N. Stănescu, Viața mea se luminează). 2.9. Repere stilistice ale textului: f iguri de stil Figurile de stil
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
are rolul de a edifica logica internă a structurii poematice, substituind termenii binomului cauză-efect: La noi sunt... lacrimi multe, multe. (O. Goga) Funcționând ca un principiu de coerență textual, metonimia concretizează în imagini artistice noțiuni abstracte, concentrează expresia, maximalizând planul ideatic. Sinecdoca (gr. synekdoché - cuprindere la un loc) își actualizează valoarea expresivă în câmpul logic al incluziunii, operând substituiri de ordin cantitativ: singularul în locul pluralului și invers, partea în locul întregului sau mutația inversă, genul substituind specia etc.: [...] tot ce mișcăn țara
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
Discursul poetic modern se alcătuiește, frecvent, din strofe inegale, care marchează astfel secvențele. Modernitatea se manifestă și prin discursul continuu, astrofic. În cazul acesta, diferențierea secvențelor se operează la nivelul sintaxei poetice: fiecare enunț (propoziție sau frază) alcătuiește o unitate ideatică și stilistică, așadar, o secvență poetică. 3. ELEMENTE DE STRUCTURARE A OPEREI LITERARE 3.1. Curente literare Curentul literar este definit ca o manifestare literară de o anumită amploare, care impune un canon estetic întro perioadă istorică a evoluției literaturii
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
eul biografic, moral, ontologic, auctorial, lectorial etc.) creează o rețea complexă de relații pe axa eu - tu - altul - ceilalți, precum în Lucrări în verde sau Pledoaria mea pentru poezie de Simona Popescu. 3.4.4. Particularități ale limbajului poetic Lumea ideatică, sonoră și ritmică a poeziei se alcătuiește întrun limbaj care are atributul poeticității. Trăsăturile intrinseci prin care se definește poeticitatea sunt: caracterul subiectiv al enunțării, organizarea formală specifică (principiul versificației), caracterul autotelic 3 și caracterul ficțional al referentului. Poeticitatea se
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
timpul, iubirea, unicitatea artistului, metamorfozele literaturii; motive lite rare: basmul, zâna, inelul, râul, copacul, schimbarea, fugit irreparabile tempus etc. 5. dimensiunea spațială: am trecut un râu; am trecut o vale 6. Titlul este o metaforăsimbol care aduce în primplan tensiunea ideatică a textului. Este sugerată trecerea timpului, parcursul existențial de la tinerețe la senectute, dar și metamorfozele basmului, adică drumul spre noi tărâmuri ale narațiunii, spre noi reliefuri ale poeziei. Incipitul asociază eului liric ipostaza poetului confruntat cu trecerea. Simbolistica drumului duce
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
această aproape primă decadă ne lasă impresia unor evoluții atipice în raport cu ultima parte a secolului trecut. Tot mai adesea avem parte de proiecții discursive ce se vor a fi considerații de factură geopolitică ori geostrategică fără a avea un fundament ideatic ori documentar în adevăratul sens al cuvântului. Unele dintre aserțiuni proiectează teza „noului” Război Rece, coroborând-o cu evoluțiile specifice etapei considerate a fi post-istorice. În ce ne privește, în volumul de față elaborat de tânărul lector universitar Marius-George Cojocaru
Considerații privind interesele marilor puteri în bazinul Mării Negre la începutul Războiului Rece by Marius-George Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/698_a_2877]
-
adevăratul sens al cuvântului. Unele dintre aserțiuni proiectează teza „noului” Război Rece, coroborând-o cu evoluțiile specifice etapei considerate a fi post-istorice. În ce ne privește, în volumul de față elaborat de tânărul lector universitar Marius-George Cojocaru regăsim așezarea cuminte ideatică și științifică instanță a resorturilor cercetătorului unei teme egale cu o istoriografie. În fapt, până în momentul de față, s-au scris zeci de volume, studii, articole dedicate Războiului Rece. Ceea ce realizează domnul Marius-George Cojocaru reprezintă indiscutabil o abordare corectă, didactică
Considerații privind interesele marilor puteri în bazinul Mării Negre la începutul Războiului Rece by Marius-George Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/698_a_2877]
-
și Vest. El a reflectat o lume dominantă de șocul a două ideologii antinomice, o lume marcată de prezența unei ostilități controlate și în care s-au înregistrat semnificative crize sau conflicte, mocnite sau declarate, intrasistem. Așadar, în această ordine ideatică, ne-am permite a sublinia faptul că problema stopării ascensiunii sovietice pe continentul european, ca de altfel în întreaga lume, devenise un obiective de maximă importanță, încă din primăvara anului 1945, când specialiștii OSS avertizau conducerea americană asupra primejdiei pe
Considerații privind interesele marilor puteri în bazinul Mării Negre la începutul Războiului Rece by Marius-George Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/698_a_2877]
-
și în profunzimea interpretărilor realizate. Opera, ca totalitate a creațiilor spirituale reprezentative, pe care fiecare creator le oferă omenirii, dezvăluie preocupările generate de puterea timpului pe care-l trăiește fiecare și sugerează cum nu se poate mai bine creșterea valorii ideaticii menite să surprindă cât mai precis configurația și funcționalitatea organismului social. Învățăturile ce cu dărnicie au fost lăsate urmașilor sunt moșteniri în măsură să dea seama despre procesul de sporire și reconfigurare continue al ideaticii care a făcut posibilă emergența
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]
-
poate mai bine creșterea valorii ideaticii menite să surprindă cât mai precis configurația și funcționalitatea organismului social. Învățăturile ce cu dărnicie au fost lăsate urmașilor sunt moșteniri în măsură să dea seama despre procesul de sporire și reconfigurare continue al ideaticii care a făcut posibilă emergența unui tip novator de interpretare a vieții sociale. Fiecare creator a contribuit, în mod specific, la îmbogățirea zestrei de idei necesare, clădind baza pentru interpretări viitoare. Conexiunea și filiația ideilor devin atât de evidente, încât
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]