1,163 matches
-
dispoziție cercuri distractive ale peisajului cultural. Banul se află în apropierea artei prin natura sa, pentru că fiecare vrea să fie o cheltuială. Și azi e vorba de josul șteirmarchezului, de ce se toarnă la tejegheaua din natură, la tejgheaua propriu-zisă, haha. IMPRESARUL: Eu sunt sufletul muzicii care se concertează, și percuția stăpânește prietenia mea. MECENA: Desigur... totuși desigur. Geniul celor doi conducători ai noștri ne conduce în sus și în jos, și al nostru conduce totul sus și jos pe suprafața pământului
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
conducători ai noștri ne conduce în sus și în jos, și al nostru conduce totul sus și jos pe suprafața pământului și se bucură de realitatea zburătăcită. CÂNTĂREAȚA: Ăsta-i un porc adevărat, omul cu banii muzicali, nu-i așa? IMPRESARUL: Da, firește sigur desigur, că te ia pe burta lui rotundă plină de bani ca pe o gogoașă dulce, dar eu te văd la mine ca pe o prăjitură din făină, că ești prea idioată în mijlocul mijloacelor de iubire. COMPOZITORUL
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
dacă el nu vrea să aibă de-a face cu oala ta de presiune supraexcitată? COMPOZITORUL: Și dacă el nu vrea să aibă nimic de-a face cu gaura ta în clocot, în care se coc la moale urmașii, ei? IMPRESARUL: Voi trebuie să fiți oamenii întunecați și negri ai capitalismului. Că prea multe puteți să apucați. Și când lumea se oferă colo, atunci voi nu vreți să o vreți. Dar voi vă veți pierde pe voi, și eu vă voi
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
nimeni celibatar dacă este căsătorit de la naștere. Există o ticăloșie în spirit, care nu vrea înlăuntrul său să se ocupe cu sine, care să oblige întreaga lume exterioară.. prin natura sa, printr-o cultură a naturii care e de prevăzut. IMPRESARUL: Ăsta are dreptate. Nu știu ce vrea să spună cu toate astea, dar de avut dreptate, are dreptate în sine. CÂNTĂREAȚA: Dacă el vrea (arată spre compozitor) atunci avem noi toți dreptate. PIANISTA: Nici un om mai de sus nu are dreptate. Dreptate
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
desigur. PIANISTA: Da, psihanaliza cea cu sângele negru. Să câștigi încrederea, și apoi pe cel care a trezit încrederea să-l spânzurăm de un ac al ceasului. Iritarea completă salvează viața de pluș a slabului cordar atât de bine căptușit. IMPRESARUL: O nebunie, stați cu toții în nebunie ca într-un automobil frumos și mare. Sunteți... da, sunteți... nu mai știu nici eu ce sunteți... COMPOZITORUL: Durerea iernii pe o singură bandă... (râde) MECENA: Muzica fatală scoate la lumină omul singuratic. Muzica
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
pe o singură bandă... (râde) MECENA: Muzica fatală scoate la lumină omul singuratic. Muzica totală are nevoie de marginali ca de o iscusință, exact ca și totala capacitate de a organiza tot și marele ban instalat acolo cu mare acribie. IMPRESARUL: Sunt un artist percuționist și nici un fel de membru intermediar al muzicii total totale. Sunt râul și nu podul ca un membru intermediar gata ștanțat. PIANISTA: Un membru, da, o mișcătoare și micșorătoare puțică. COMPOZITORUL: Da, un membru, un membru
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
râul și nu podul ca un membru intermediar gata ștanțat. PIANISTA: Un membru, da, o mișcătoare și micșorătoare puțică. COMPOZITORUL: Da, un membru, un membru ca o afundare în formă de gaură, exact atât de mare pentru ca să închidă un prepuț. (Impresarul se ridică și cu pumnul ridicat se duce către compozitor și pianistă. Mecena îl oprește) PIANISTA: Pe găinațul nostru îl chinuie sentimentul de zgârie-nor. MECENA: Partea de sub brâu ar trebui în viața noastră de zi cu zi să ne-o
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
personal este corpul meu total. Corpul meu răscântat o să-i spargă ochii. Ultimii pe lumea asta o să trebuiască să uite oamenii mei. (strigă) Finalul... finalul în film pe patul de moarte arată curul meu personal, curul meu mare și singur. IMPRESARUL (îngenunchează în fața cântăreței): Dă-mi-l mie.. mie. Iubind... vreau să-l organizez. PIANISTA: Domnișoară, prin curul d-voastră a trecut tramvaiul de a lăsat o cută atât de adâncă în grăsime. Curul dumitale a sosit. (Cântăreața o lovește pe
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
la tejgheaua din natură, prieteni. Nimeni nu se pierde așa ușor cu firea. Realității îi ies cu încetul bube pe față, dar nu ia așa de ușor lepra în cercurile noastre centraleuropene. Toate cercurile se trag singure unele pe altele. IMPRESARUL: Mie îmi este la mine totul egal și la fel. Eu nu sunt o borâtură, și trebuie să vreau să știu, și voi nu sunteți laxativul meu în existența interioară din lăuntrul meu. Cu mine se merge înainte pe întreaga
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
a umerilor. Poate o drumeție... dacă se poate spre vârful Schwab... cu pâine cu slană și gențiana morții. Oare când o să moară și el propriu-zis în același mediu înconjurător prietenos ca și diletantul și slăbănogul de frate al lui, Franz? IMPRESARUL (țipă): Nu... nu spune așa... nu vorbi așa... limba măcelarilor... vă rog... nu vă prefaceți așa de impresionați... CÂNTĂREAȚA (merge la impresar): Nu, asta e rău... o dorință așa de slabă. Limba-i nimic... nu e o cămară cu mâncăruri
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
și el propriu-zis în același mediu înconjurător prietenos ca și diletantul și slăbănogul de frate al lui, Franz? IMPRESARUL (țipă): Nu... nu spune așa... nu vorbi așa... limba măcelarilor... vă rog... nu vă prefaceți așa de impresionați... CÂNTĂREAȚA (merge la impresar): Nu, asta e rău... o dorință așa de slabă. Limba-i nimic... nu e o cămară cu mâncăruri pentru putrezit. PIANISTA: Daaa, și mă rog ce vrea să însemne un nu rostit atât de tare? Ce caută un asemenea nu
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
suportării. Sunt tot felul de servicii în serviciul diverselor feluri; ființe înalte și unități ale membrilor joase, totul e o urmare a necestității. Totul se sprijină reciproc, că trebuie să fie așa de solidare. Se pot confunda fără jenă toate. IMPRESARUL: Dar eu sunt un om în viață cu sânge iute, și ea (arată spre cântăreață) este sângele cel roșu deschis. COMPOZITORUL: Da, și suntem de mult, fără să ne fi mișcat din loc în drum spre tejgheaua din natura subșteiermarkului
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
sânge un cârnat însângerat, o pastă hulpavă din sânge, făină, ouă și rahat. Restul de sânge este ceea ce face renumele cârnatului însângerat. CÂNTĂREAȚA: Sângeretele e un deliciu. MECENA: Sângeretele trebuie să fie o hrană bună, că e aliment pregătit demult. IMPRESARUL: O hrană simplă este o hrană delicioasă pe teritoriul ei de soliditate. În fața hranei de sânge stă aroganța nebuniei lui De-Nici-Un-Fel-Rău. Lingerea sângelui este un fel de bilet de intrare în natură. PIANISTA: În natura a ce? COMPOZITORUL: Un cur
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
sânge porcesc? CÂNTĂREAȚA: Dar fireștă că totuși nu... nici o viață roșie în fața ta. Știu totuși că sângele are un gust îngrozitor... răsună îngrozitor. Tot sângele roșu este o scârboșenie. Cel mai bine... sângele ar fi verde... sau negru... pentru tine. IMPRESARUL: Curvo... tu, curvo. PIANISTA: Diferența în sine sacrifică fără să aleagă unități de viață întregi pentru o simplă excitare exterioară. Câți ani mai vrei tu să sacrifici, tu, copilaș cu sânge gras în poponeață, pentru o izvorâre compozitorială? CÂNTĂREAȚA (smiorcăindu
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
ars la origine, înarmat cu o sticlă de gențiană și cu pâine cu untură, spre a muri. Totul, aproape totul trebuie să urce, să urce în prea șvăbuitul lagăr de concentrare spre a putrezi mai departe fără să fie deranjat. IMPRESARUL: Asta... nazismul în el însuși, ești tu... compozitorul din tine îți dă dreptul la totala stăpânire... MECENA: Nici așa, nu, chiar, într-adevăr, chiar așa... că atunci nu va mai urma nici o tejghea în natură și nici o muzică totală. PIANISTA
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
oameni. COMPOZITORUL: Totul se satisface pe sine prin povești de cât de grozav e și în condițiile îngrozitoare. Ori cât de neatrăgătoare ar fi să devină cântăreața noastră fără sunet, ar putea să-și primească înlăuntrul burții sale netoate compozitorul. IMPRESARUL (cu pumnul ridicat): Am s-o apăr, pe curva aia proastă de sub tine. O să lăsăm să crape totul la voi, dar vom învia din nou și o să găsim cine cui aparține. Vom fi în sfârșit de acord cu noi înșine
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
însuși. PIANISTA: Ce-i asta, un armistițiu filozofic azi? COMPOZITORUL: Da, da, gustarea mă zăpăcește. Nu ne vom mai aminti, nimic nu ne va face să ne amintim. CÂNTĂREAȚA: Astăzi e totul foarte trist. Toată lumea e tristă azi la mine. IMPRESARUL: E vremea mișcării, e vremea căutării mișcării în căutarea tejeghelei din natură. Tejgheaua din mijlocul naturii ne va dărui și ne va echilibra. N-am spus totul cu răutate, așa cum pare să fie descris de descrierea universului. La urma urmelor
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
îi dă curios idiotului o scatoalcă): Na, hai, zii ceva. Zii odată, hai. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... PIANISTA: Tot ce poate funcționa e respingător: știuleții, aerul ca miros. COMPOZITORUL: Lapte din pământ, balegă de vaci zburătoare, vin răsuflat. IMPRESARUL (nu se mai poate abține): Sunteți morți. Moartea e născută-n voi. Între două îngâmfări de mărime mijlocie o să frecați, scărpinați... PIANISTA: Da, din fericire noi suntem moartea, piscul Schwab, unde ai să stropești creierul mort al lui frate-tău
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
născută-n voi. Între două îngâmfări de mărime mijlocie o să frecați, scărpinați... PIANISTA: Da, din fericire noi suntem moartea, piscul Schwab, unde ai să stropești creierul mort al lui frate-tău, ca mort al unui mort, într-o clipă împodobită. IMPRESARUL: Pizdă împuțită, tu, tu, tu pizdă... tu... tu pizdă tu... COMPOZITORUL (se preface că e o maimuță și își bate joc de el): Uhu, uhu... ȚĂRANUL: Trebuie să fie înviorător la piciorul viu al munților supraviețuitori. Țara noastră nu are
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
îți întorci privirea poți privi ceva nostim care se sărbătorește pe sine. COMPOZITORUL (după ce IDIOTUL s-a uitat fix la el): Da, știu, scuipă. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... nostimadă, nostimadă, nostimadă... (compozitorul îl lovește în spate. Idiotul amuțește.) IMPRESARUL: Ce răi puteți să fiți.. cu universul. PIANISTA: Universul pute și impresarul și muncitorul nostru la percuție sparge oricui prin hegemonia lui puturoasă micile lui impresii de supraviețuire. Există nepersonalități care își usucă în chip ofensiv scârboasele tumori maligne extrase
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
COMPOZITORUL (după ce IDIOTUL s-a uitat fix la el): Da, știu, scuipă. IDIOTUL: Nostim, deznostim, nostimadă, nostimadă, nostimadă... nostimadă, nostimadă, nostimadă... (compozitorul îl lovește în spate. Idiotul amuțește.) IMPRESARUL: Ce răi puteți să fiți.. cu universul. PIANISTA: Universul pute și impresarul și muncitorul nostru la percuție sparge oricui prin hegemonia lui puturoasă micile lui impresii de supraviețuire. Există nepersonalități care își usucă în chip ofensiv scârboasele tumori maligne extrase ca si cum ar fi excremente. (Impresarul sare în sus cu gura plină) COMPOZITORUL
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
fiți.. cu universul. PIANISTA: Universul pute și impresarul și muncitorul nostru la percuție sparge oricui prin hegemonia lui puturoasă micile lui impresii de supraviețuire. Există nepersonalități care își usucă în chip ofensiv scârboasele tumori maligne extrase ca si cum ar fi excremente. (Impresarul sare în sus cu gura plină) COMPOZITORUL (îl imită preventiv): Uhu, uhu, tu pizdă, tu... ȚĂRANCA: Ciudați mai sunteți voi cu voi între voi... (impresarul cade înapoi la locul lui resemnat) PIANISTA: Nici măcar muzica, dacă ar exista o posibilitate să
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
nepersonalități care își usucă în chip ofensiv scârboasele tumori maligne extrase ca si cum ar fi excremente. (Impresarul sare în sus cu gura plină) COMPOZITORUL (îl imită preventiv): Uhu, uhu, tu pizdă, tu... ȚĂRANCA: Ciudați mai sunteți voi cu voi între voi... (impresarul cade înapoi la locul lui resemnat) PIANISTA: Nici măcar muzica, dacă ar exista o posibilitate să se afirme aici, chiar ea dacă ar fi să existe, sau totuși? COMPOZITORUL: Păi, mda, ar trebui să discutăm cu dovezile pe masă, să răsdiscutăm
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
îmbăiem în valurile undelor degetul cât mai adânc ... picioarele arcuiesc sfidător gestul ... terenurile pline de sens nici un fel de mlaștină iute pentru picioare solul de sub noi devine prost suntem cântați și cântăm cu picioarele noastre pământul PIANISTA (se oprește la impresar și îi urlă în ureche): Fluturii deci din curul peisajului deci muzica artistică deci muzica ca și arșița maselor dominația artei e un unguent comunicativ o masă, o parte indiferentă care vorbește cu sine care își gătește singură în propria
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
lucruri și nu mai înseamnă nimic, nu mai înseamnă chiar nimic și sunt o distracție. ȚĂRANCA: Da, există cu adevărat o limbă deșărtată, care are un loc pentru cei zece mii porci sănătoși și grași, pe care nu-i putem vedea. IMPRESARUL (gelos către țăran și țărancă): Nu trebuie să luați chiar așa de în serios chestia asta înlăuntru vostru. Este deci pur și simplu o nedreptate, sunt elementele urmării de adâncă semnificație, care mai întâi trebuie să existe, dar pe care
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]