1,059 matches
-
parte a unui plan mai amplu de emancipare prin simplificare. Dintr-o dată, egalitatea tuturor francezilor În fața legii era garantată de stat și ei nu mai erau subordonați seniorilor și suveranului lor, ci, În calitatea de cetățeni, beneficiari ai unor drepturi inalienabile. Toate distincțiile „naturale” de până atunci erau acum „denaturalizate” și anulate, cel puțin din punct de vedere juridic. În acest context revoluționar fără precedent, În care se crea de la temelii un Întreg nou sistem politic, unitățile de măsură uniforme nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
cetățenilor așa cum sunt ele stabilite prin decretele revoluționare și drepturile individuale sau naturale este aceea că primele depind, În principiu, de stat și de legile acestuia și, prin urmare sunt revocabile prin lege, În schimb cele din urmă sunt, teoretic, inalienabile. Vezi Judt, Past Imperfect: French Intellectuals, 1944-1956, University of California Press, Berkeley, 1992. În Franța, conceptul revoluționar de cetățenie a Înlăturat impedimentele legale de care se ciocnise până atunci comunitatea evreiască. Oriunde au pătruns armatele franceze după Revoluție și În timpul
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
română și poporul ei tragic, dar rezistent întocmai prin limba, cultura și civilizația sa, extrasă din obiceiuri și datini, din felul românesc de a fi: credința în naționalismul organic, al oricărui popor, în fondul etnic inextricabil, și până la proba contrară, inalienabil. Cum e mai rău, deci, pentru susținătorii așa ziși postmoderniști, atașați contra-cost, strategiilor new age, adepți, în consecință, ai unei inverse teze, ca să nu-i spunem, cu un cuvânt și mai rău, pidosnice, conform căreia toată istoria românilor nu a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
proprietate sui generis, Întrucât sunt destinate În mod direct uzului public (de ex. străzile, plajele, fluviile etc.). Aceste bunuri - observă gânditorul nostru - alcătuiesc domeniul public al Statului și, prin natura lor specială, adică prin destinația lor proprie, sunt În afara comerțului (inalienabile). Deosebirea dintre domeniul public și bunurile patrimoniale ale Statului are o mare importanță. 3. Legătura juridică și suveranitatea Acesta este elementul care, cu adevărat, dă forma și caracterul propriu al Statului. „Toți indivizii unui Stat sunt uniți, legați de o
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
-uri americane). Probabil că după ce trec cele două săptămîni de gardă o să-mi pară rău. Probabil că În baterie mă așteaptă un pluton de execuție, probabil că veteranii abia așteaptă să le vină o jucărie nouă, să-și exercite dreptul inalienabil de a-și bate joc. Dragă prietene (care din ei?)... Mai am fix un an de armată. Un an? Octombrie, noiembrie decembrie, ianuarie - au trecut patru luni; deci, da, mai am un an. UN AN?! O, băga-mi-aș... Un
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
la îndemănă să vorbim despre demnitatea peștilor, a muștelor ori a rămelor; poate, și acestea, desigur, au vreo valoare în sănul biosferei, însă, dacă-i exceptăm pe ecologiștii mai excentrici, nimeni nu se încumetă să vorbească, spre exemplu, despre demnitatea inalienabilă a căpușelor sau a șopărlelor. Nici măcar un tablou de-al lui Picasso, care valorează căteva zeci de milioane de euro, nu are demnitate. În acest sens, faimoasa distincție kantiană dintre „preț” și „demnitate” este mai mult decăt grăitoare. Inelul bunicii
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Elena Bărbulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2306]
-
mai mult decăt grăitoare. Inelul bunicii, deși are un preț inestimabil, la ananghie poate fi văndut și cu banii strănși se poate plăti datoria la gaz, însă o ființă rațională, adică o persoană, nu are un preț, ci o demnitate inalienabilă (neînstrăinabilă). Căt privește drepturile omului, acestea, au devenit în zilele noastre un subiect foarte important pentru discuțiile care se poartă la nivel național sau internațional în cadrul instituțiilor politice. Drepturile omului reprezintă principalele condiții care permit fiecărei persoane să-și dezvolte
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Elena Bărbulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2306]
-
sau de interes public local, declarate ca atare prin hotărâre a consiliului local, dacă nu sunt declarate prin lege bunuri de uz sau de interes public național ori județean. Bunurile din domeniul public al localităților, județelor și al statului sunt inalienabile, insesizabile și imprescriptibile: a) nu pot fi înstrăinate; ele pot fi date numai în administrare, concesionare sau închiriere, în condițiile legii; b) nu pot fi supuse executării silite și asupra lor nu se pot constitui garanții reale; c) nu pot
Audit şi contabilitate : baze ale performanţei în administraţia publică by Adelina Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Science/188_a_474]
-
naturii îi dau dreptul, respectul datorat opiniei umanității îl obligă să declare cauzele care îl determină să se apere. Considerăm ca evidente prin ele însele adevărurile următoare: toți oamenii sunt creați egali; ei sunt înzestrați de Creator cu anumite drepturi inalienabile; printre aceste drepturi se află viața, libertatea și căutarea fericirii. Guvernele sunt stabilite printre oameni pentru a garanta aceste drepturi, iar justa lor putere emană din consimțământul guvernaților. De fiecare dată când o formă de guvernământ devine distrugătoare pentru acest
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
educația lor comunistă ar fi trebuit să înceapă în prima etapă de viață, indiferent de voința părinților. Din punctul de vedere al socialismului - afirma Preobrajenski (1918) -, nu este rațional ca un membru al societății să-și considere corpul proprietate personală, inalienabilă, dat fiind că individul nu reprezintă decât o verigă în evoluția speciilor. Cu atât mai irațional ar fi ca părinții să considere că progeniturile sunt „ale lor”. În consecință, s-au elaborat programe ambițioase prin care copiii urmau să fie
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
individualizării oferă elemente pentru o situare mai adecvată a discursului pedagogic, atât ca teorie, cât și ca practică, sub raport lingvistic și social-istoric. b) Abandonarea dihotomiei cunoaștere cantitativă (științifică) versus cunoaștere calitativă (nonștiințifică). Calculul și determinarea cantitativă erau socotite atributele inalienabile ale științei, atât timp cât s-a considerat că proiectul care animă cunoașterea este predicția prin intermediul unor legi matematice despre cum și cât anume va evolua un fenomen. Știința calitativă face trecerea de la „gândirea slabă” (G. Vattimo) la „teoretizarea moale” (R. Thom
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
în fața lui Dumnezeu. Inegalitățile dintre oameni nu mai pot fi acceptate ca fiind rezultatul voinței lui Dumnezeu atât timp cât, afirma Montesquieu în celebra lucrare Despre spiritul legilor, toți oamenii au fost creați egali și toți au primit de la Creator anumite drepturi inalienabile. La rândul său, Rousseau era de părere că oamenii sunt nu numai egali între ei, ci și înzestrați de la natură cu toate virtuțile. În cea mai importantă lucrarea a sa, Contractul social, Rousseau și-a imaginat o societate bazată pe
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
fi înțeles lecturând preambulul Tatatului de la Lisabona (ce menține formulările din tratatele precedente), care precizează printre altele că "inspirându-se din moștenirea culturală, religioasă și umanistă a Europei, din care s-au dezvoltat valorile universale care constituie drepturile inviolabile și inalienabile ale persoanei, precum și libertatea, democrația, egalitatea și statul de drept....; confirmând atașamentul lor față de principiile libertății, democrației și respectării drepturilor omului și libertăților fundamentale, precum și ale statului de drept..." reprezentanții statelor membre au decis să creeze Uniunea Europeană (Tratatul de la Lisabona
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
57. Rezultă că, după modul în care suveranul se raportează principiului propriei sale puteri, monarhia poate fi "regală sau legitimă, seniorială și tiranică". Germanul Althusius (Politica methodice digesta), adept la teoriei dreptului natural 58, afirma că suveranitatea aparține poporului, este inalienabilă și nimeni nu va îndrăzni să spună că poporul poate transfera cuiva suveranitatea sa (acesta fiind un drept indivizibil, inalienabil și imprescriptibil). Althusius face remarcabila observație că poporul nu încetează să fie suveran, deși deleagă monarhului sau principelui anumite atribute
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
seniorială și tiranică". Germanul Althusius (Politica methodice digesta), adept la teoriei dreptului natural 58, afirma că suveranitatea aparține poporului, este inalienabilă și nimeni nu va îndrăzni să spună că poporul poate transfera cuiva suveranitatea sa (acesta fiind un drept indivizibil, inalienabil și imprescriptibil). Althusius face remarcabila observație că poporul nu încetează să fie suveran, deși deleagă monarhului sau principelui anumite atribute ale suveranității sale. Așadar poporul însărcinează prin voința și puterea sa anumiți magistrați sau funcționari, să exercite în numele său anumite
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
un corp În altul 66. Iar celălalt motiv este că## ei nu mănîncă și nici nu ating carne, nici brînză sau ouă, nici vreo ființă născută prin zămislire sau Împreunare #per viam generationis seu cohitus##67. Cele trei principii negative inalienabile ale perfectului cathar se vădesc a fi, În formularea inchizitorului Bernard Gui: in nullo casu jurant, nullo modo occiderint, non tangunt aliquam mulierem (nu depun jurămînt, nu ucid, nu se ating de femei)68. Arnaut Teisseyre de Lordat, soțul fiicei
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
Eliade, Eugen Ionescu sunt autorii în jurul cărora se încearcă demonstrația) și în ce măsură și cum o anumită scriitură este capabilă să conserve simptomele apartenenței unui scriitor la un anume grup etnic. F. pare să adopte teza lui G. Ibrăileanu privind componenta inalienabilă a specificului național. El împărtășește ideea că ceea ce este valabil pentru începuturile literaturii noastre trebuie acceptat și pentru vârsta ei de azi. Dacă se admite că există o literatură română în limba slavonă, greacă ori latină, ar trebui admisă existența
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287101_a_288430]
-
cauza inițială a reunirii oamenilor în societăți politice" (id., p. [15] 11). Însă, dacă supunerea prin contractul social către guvernare presupune lipsirea de libertatea perfectă asociate stării naturale, tot așa de adevărat, spune Locke, Puterea trebuie să asigure respectarea drepturilor inalienabile: dreptul la viață, la securitate, la libertate și la proprietate: Starea naturală este guvernată de o lege a naturii [naturală] căreia trebuie să i se supună oricine; iar rațiunea, care este acea lege, învață întreaga omenire care o va consulta
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
logică a oricărui contract social, dar și a oricărei teorii a contractului social. Fără conflict nu s-ar ridica problema contractului. Indiferent dacă vom considera că natura umană este socială sau nu în ceea ce privește drepturile și libertățile naturale (individuale, înnăscute, negative, inalienabile), aceasta este sigur conflictuală. Majoritatea teoriilor conflictului au fost elaborate ulterior celor ale contractului, care presupuneau uneori existența apriorică, sub o formă sau alta, a conflictului. Potrivit unei definiții de dicționar (Boudon et al., 1993/1996), conflictele reprezintă "manifestări ale
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
Jefferson. Prima parte este un rezumat al doctrinei filosofilor, "piatra filosofală", chintesență a tuturor utopiștilor"120. Aceasta începe cu: "Considerăm ca evidente prin ele însele adevărurile următoare: toți oamenii sunt creați egali; ei sunt înzestrați de Creator cu anumite drepturi inalienabile; printre aceste drepturi se află viața, libertatea și căutarea fericirii. Guvernele sunt stabilite printre oameni pentru a garanta aceste drepturi, iar justa lor putere emană din consimțământul guvernaților. De fiecare dată când o formă de guvernământ devine distrugătoare pentru acest
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
păcate, miza unor asemenea lucrări este aproape nulă, pentru că urmăresc expunerea, oricât de sumară, a stadiilor descoperirii unei religii și a disputelor cu privire la conținutul ei teologic, pentru a demonstra în cele din urmă ceea ce era conținut deja în premise: superioritatea inalienabilă, non-argumentabilă, a creștinismului asupra oricărei alte religii: „Dacă ne întoarcem acum privirile în scurt asupra sistemei de morală a lui Zoroastru și o comparăm cu cea creștină, vom vedea că aceasta din urmă ne dă cea mai curată învățătură despre
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
a dizolvat în colectiv, ucigându-le feminitatea. Pe de altă parte, liderul bolșevic Evgheni Preobrajenski atrăgea atenția că, "din punct de vedere al socialismului, nu este rațional ca un membru al societății noastre să-și considere corpul proprietatea lui personală, inalienabilă, dat fiind că individul nu reprezintă decât o verigă înevoluția speciilor"73, concepție pe care o regăsim în politica pronatalistă a regimului Ceaușescu. Aceasta ar putea fi numai una din fațetele nefericite ale mariajului dintre marxism și feminism, teoretizat de
[Corola-publishinghouse/Science/84992_a_85777]
-
Papu mai târziu -, chiar dacă toate aceste aspecte invocate ar fi într-adevăr niște anticipații indiscutabile, ele nu au avut efectul scontat în peisajul culturii europene în momentul producerii lor. O restabilire post-factum se izbește pe de altă parte de specificul inalienabil al artei, întrucât, dacă în știință sau în filosofie prioritatea unei descoperiri sau a unei idei este categorică și constrângătoare, în creația estetică ceea ce complică situația unei eventuale anticipații este, fără îndoială, originalitatea de ansamblu a unei opere, componentă ireductibilă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289046_a_290375]
-
81.) Într-un alt pasaj, Mill vorbește despre vremurile fericite în care „prin perfecționarea educației vom ajunge ca sentimentul unității cu semenii noștri să fie atât de înrădăcinat în caractere (așa cum neîndoielnic a dorit-o Hristos) și o parte tot atât de inalienabilă a firii noastre precum oroarea față de crimă la un tânăr bine crescut”. (Ibidem, p. 46.) 37. „Held oder Verbrecher?”, în Der Spiegel, 24 febr., 2003. 38. O. Höffe, (Op. cit., p. 126) sugerează că o asemenea maximă superioară ar putea înlătura conflictul
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
ei, rotunjit de ea într-o sferă neutră, căci autosuficientă! S-o fi putut ține cumva la ușă cu o ridicare scurtă a bărbiei, cum că nu e gata încă să-i acorde atenție și că, pentru moment, își aparține inalienabil, chiar dacă înțelege foarte bine nevoia de a negocia, în final, în pierdere intruziunea lumii în sfera lui privată. Îl scotea din minți ușurința cu care cheful lui era ignorat sau încălcat, și asta de cam tot ce ținea de exterior
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]