847 matches
-
nici nu trebuie să fie atât de murdare. Gândește-te de câte ori ai deschis tabloidele de duminică și ai văzut foste sau foști de-ai cuiva celebru făcând dezvăluiri despre înflăcărata lor viață sexuală. Urăsc chestia asta. Tot felul de indivizi josnici ies la lumină. ― Nu m-am gândit la asta, spune Ben. Dar nu cred că vreuna dintre fostele mele mi-ar face una ca asta. ― Este uluitor ce pot face oamenii când e vorba de bani. ― Doamne, dacă ar vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
pare condamnabil, nu? — Prostii, i-am răspuns prompt. Nu-l poți considera condamnabil pe șarpele boa; dimpotrivă, mă interesează procesele lui mintale. — Deci mă privești cu interes pur profesional? — Absolut. — Atunci e corect să nu mă dezaprobi. Ai un caracter josnic. Poate că de aceea te simți bine în prezența mea, i-am replicat. Mi-a zâmbit sec, dar n-a zis nimic. Nici nu prea știu cum să-i descriu zâmbetul. Nu știu dacă era atrăgător, dar îi lumina fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
mi zvârlea săgeți de ură. (Tocmai ea care spusese: n-o mai cunosc, nu e sora mea.) ― Dragă cumnată, nu m-am gândit nici o clipă să lipsesc pe Mihaela de sprijinul meu. Ar fi fost din parte-mi o răzbunare josnică de care nu sânt capabil. Dimpotrivă, am căutat să-i asigur o stare materială destul de bună, s-o pun la adăpost de orice nevoi. Și ca să te convingi că nu pălăvrăgesc verzi și uscate, află că am trecut casa pe
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
comunicat că „Alajos, dumneata ești un cofetar cu mațe dulci, de aceea nu-ți fac acum nimic, dar data viitoare ai să le și mănânci. Pe toate. Ai înțeles?“. Pentru că nu știa de glumă. De șagă. Care era cea mai josnică năzăreală a minții umane. Și mai cu seamă a minții lui Alajos. Dar ce vorbesc eu? Doar aveam încă febră. Încă nu cunoșteam împrejurimile. Și nici nu m-am prezentat celor care mă îngrijeau. Într-o bună zi m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
acesta face parte din ființa lor... Prea arareori, inima unui bărbat și a unei femei ajung cu adevărat apropiate una de cealaltă, căci adesea numai interesele meschine sunt îndeajunse, pentru a fi făcute compromisuri dintre cele mai rușinoase și mai josnice; iar, pentru un bărbat care arde de ambiție, dragostea de suprafață a femeii înseamnă doar a-ți lega o piatră uriașă de gât, care te țintuiește locului! Aceste simțăminte, ce m-au păstrat pe mine îndelungă vreme într-o stare
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
care dorea cel mai mult să se avânte către viață. Iar el voia să înfrunte greul și sudoarea multă, pe care orice ocupație de felul acesta le presupune, cu brațele deschise larg, căci să o iei pe căile lăturalnice și josnice, pe care o iau mereu fie cei prea becisnici, fie cei prea șireți, pentru Osvald nu era deloc o soluție acceptabilă. Pe el nici lumea în care trăia nu mai simțea că îl mai poate ademeni cu vreo ceva deosebit
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
ei se înfățișau tot felul de ticăloși (care nu aveau răbdare și zornăiau din cheile de la buzunar, bâțâindu-se continuu nervoși de pe un picior pe celălalt), de bețivi (indivizi puși întotdeauna fie pe poante, fie pe scandal), sau de cerșetori josnici și, unii dintre ei, vicleni chiar (care stăteau pe la ușa instituției mai mult ca să înșele, decât ca să și ceară de mâncare). În astfel de situații delicate și care nu te lasă să te miști în voie, ei bine, ce putea
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
îngrozitoare ale sufletului omenesc și toți fiorii, ce îl scutură? Această întrebare este sortită să rămână fără răspuns. Tocmai de aceea, ei bine, niciodată soluția sinuciderii nu trebuie privită nici ca pe o faptă eroică, nici ca pe o decizie josnică și demnă de disprețul lumii; ea nici nu trebuie încurajată, nici nu trebuie judecată - aceste atitudini oricum nu adaugă nimic gestului în sine. Nu există pe lume om cu inima, într-adevăr, curată, care să-și ia singur libertatea să
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
mă surprinde și mai mult. Templul rotund al altarelor Athenei Pronaia* Doar trei coloane au rămas în picioare din rotonda ta, Athena Pronaia, și nimeni nu plânge; și Phoebus însuși în carul său solar strălucește legat încă de o curiozitate josnică a inimii. O, deci, nici unul dintre oamenii de lângă noi nu simte durerea? Sunteți voi, așadar, toți, dușmanii acestei Zeițe? astfel încît nu plângeți și nu strigați către ea în orele voastre cele mai grele, și nu vă ajută pentru a
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
privea, pe el, precum și ciudata și teribila sa metodă de imortalitate. Oricare ar fi jocul care se desfășura în jurul lui, părea să fie una dintre piesele importante și puternice. A trebuit să rămână sub efectul îndelungatei tensiuni și al confruntării josnice cu garda blindată a lui Thorson, altfel și-ar fi dat seama mai devreme că. cu voie sau fără voie, de bine, de rău, el se afla deasupra legilor. Nicicând nu și-ar mai fi pierdut timpul cu Institutul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
dubii, de penelul lui Hideyoshi. Era cât se poate de sinceră. Ai străbătut de multe ori drumul dintre Omi și Echizen, deci presupun că îl cunoști. Totuși, îl trimit pe fiul meu adoptiv, Hidekatsu, să te călăuzească. Circulă un zvon josnic, nedemn de atenția ta, cum că Nagahama ar fi un loc avantajos de unde să-și stânjenesc întoarcerea acasă. În scopul de a contrazice asemenea bârfe mișelești, l-am trimis pe fiul meu adoptiv să te întâmpine și îl poți lua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
sta locului. — Dar... atunci... cum rămâne cu ceilalți? — Am venit singur încoace. De ceilalți nu știu nimic. — Au semnat și ei declarația? — Au semnat-o. — Și-acum continuă să bea cu vasalii lui Hideyoshi? I-am judecat greșit. Sunt mai josnici decât animalele! Continuând cu ocările, se ridică și smulse sabia lungă din mâinile pajului aflat în spatele lui. În timp ce ieșea din cameră saurobei, fâstâcit, o luă la fugă după el, rugându-l să-i spună unde se ducea. Nobuo se răsuci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
De data asta a reușit să mă enerveze, recunosc. Simt că mi se aprind circuitele de curbe aud sunetul sec de la capătul liniei, chiar înainte de a-și începe discursul. Vocea lui e abjectă, amară, săracă - vocea lui e atât de josnică. Poți auzi în ea ura de sine, rușinea și suferința. Îndrugă vrute și nevrute. Plânge. Amenințările lui atât de vii și detaliate sunt o adevărată ușurare pentru mine. Știu ce să fac atunci când sunt amenințat. — Cum te cheamă? l-am întrebat eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
de rășină sau de vreun săpun fin, care o făcea atât de amenințătoare, amintindu-mi de ce mă ținusem departe de Scheldt și de negresele dulci și de muianele lor tarifate. E vorba de ceva grav și violent și criminal și josnic. Nu poți să bați mahalaua, nu aici, pentru că mahalaua mușcă și ea. În timp ce Agnes se strecura pe cealaltă portieră, marele pește și-a ridicat bâta. Am închis ochii, strângându-mi pleoapele cu tărie. Fără milă. Am auzit un mormăit, foșnetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
era Pentonville, Închisoarea Majestății Sale, și Pentonville era un loc diferit de toate celelalte asemănătoare - nu era ca Brixton, unde se purtau prevenitor și-ți treceau unele chestii cu vederea și unde te mai descurcai. Nu, Pentonville e un loc josnic, întunecat, igrasios, cu aerul împuțit și apăsător. Până și gardienii păreau retardați în uniformele lor muiate de sudoare. Am așteptat două ore nenorocite într-o sală de clasă, împreună cu neveste care se fâțâiau de colo-colo - altfel de neveste, nu din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
mulți de neam ales. 27. Dar Dumnezeu a ales lucrurile nebune ale lumii, ca să facă de rușine pe cele înțelepte. Dumnezeu a ales lucrurile slabe ale lumii ca să facă de rușine pe cele tari. 28. Și Dumnezeu a ales lucrurile josnice ale lumii, și lucrurile disprețuite, ba încă lucrurile care nu sunt, ca să nimicească pe cele ce sunt, 29. pentru ca nimeni să nu se laude înaintea lui Dumnezeu. 30. Și voi, prin El, sunteți în Hristos Isus. El a fost făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85036_a_85823]
-
nu ne mai iubim. Cuvinte dragi de-amor Le-am tot rostit la timpul lor. Atât le-am repetat... Ne-am înșelat... Cei din public, îmbogățiții și colaboraționiștii orașului, putred de corupți, păreau să fi uitat până și ei Sodoma josnică și mono tonă a vieții lor. Unii tăceau, privind sticlos în fața ochilor. Alții duceau paharul alungit de șampanie la gură și beau din el mult mai mult decât de obicei. Femeile, multe dintre ele târfe trecute prin ciur și dârmon
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
oraș nu-i aștepta vreun oficial. Autoritățile locale dispăruseră. — E o poruncă rușinoasă a lui Tiberius, declarară indignați tribunii și centurionii. Agrippina spuse, cu un glas lipsit de emoție: — Uzurpatorul speră că oamenii vor uita crima. În schimb, tactica lui josnică a declanșat o mișcare populară cu neputință de controlat. În timp ce convoiul, începându-și călătoria pe uscat spre Roma, înainta pe Via Appia escortat de două cohortes, zvonul despre sosirea lui îl preceda și, la fiecare popas, era întâmpinat de mulțimi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
va pune mâna - pe la spatele lui - pe puterea reală, credea că aveau să-l domine, el cu pretorienii, iar soția lui cu hârjonelile acelea de bordel. În schimb, încheie în gând, cuprins de o ură violentă, amândoi erau instrumentele lui josnice, oarbe, demne de dispreț, dar indispensabile. Îi zâmbi. Misenum Iarna era pe sfârșite. — Oamenii mei stau de veghe, spuse Sertorius Macro, care venea de la Roma și pleca înapoi la orele cele mai neașteptate. Peste o zi și o noapte, toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
gândi că, în urmă cu multe decenii, din iubirea lui Julius Caesar și a Cleopatrei se născuse băiatul pe care părinții săi îl numiseră Ptolemaeus Caesar, băiatul pe care, într-o zi de toamnă, Augustus îl ucisese printr-o trădare josnică la Alexandria, iar după moartea lui îl mânjise cu noroi, numindu-l bastard lipsit de drepturi și spunându-i, disprețuitor, Cezarion. A declarat că se recunoștea legitimitatea numelui său și că i se respecta memoria. Când ajunse la acest punct
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
putea să atragă voturile tuturor senatorilor. Asiaticus, care privise furios acea ultimă mișcare ireparabilă, declamă: — Să-i liniștim pe populares cu un descendent istoric și să-i mulțumim pe optimates cu un imbecil. O spuse în sens ciceronian: un personaj josnic și lipsit de energie, exact omul de care era nevoie. Pe când vorbea astfel, nu știa că, după câțiva ani, un alt complot, la fel de ticălos, avea să-l condamne la moarte pe el. I s-a oferit posibilitatea de a se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
o dorim”. Este citat, între alții, Péladan cu teoria lui plastică, în care „a arătat primejdia atîtor veacuri de literatură și galanterie care au sexualizat sufletul occidental, răsturnînd neprihănita statură a inițiaților pentru a cocoța pe piedestalul ei barbarul și josnicul simbol al instinctului”. Robi ai acestei mentalități vulgar hedoniste, denunțată ca fiind proprie modernității a-spirituale, „toți se vor lăsa să fie păcăliți cu plăcere”, arta ajungînd astfel „o uriașe potriveală, cuvinte potrivite, culori potrivite, sunete potrivite. De aci pînă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
care sunt în stare să audă glasul îndrumător al naturii chiar în spatele foii de hârtie pe care o mânjesc cu atâta îndârjire în scopul îndeplinirii unei neînțelese, exilate vieți de poet - pulbere de stele în suflet de înger închis în josnica piele de om. Sacrificat pentru a fi neînțeles, el este armonia din natură, căci există armonie în natură, precum sufletul poetului se leagănă după vântul molcom care apleacă umilul fir de iarbă, în timp ce toți ceilalți ar vrea să-l izbească
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
E o calomnie, zise ea cu vocea ei cea mai convingătoare, o manevră pentru a arunca dezonoarea asupra familiei noastre și a ne stăvili proiectele de mărire a fabricii de faianță. Nimic mai mult. Și știu foarte bine cine e josnicul corb care se ascunde Îndărătul acestei orori! Ronan, tulburat, o văzu că-și Înhață cheile mașinii de pe birou și o ajunse din urmă cînd cobora scara. - Doar nu crezi că familia Kersaint s-ar coborî pînă la... - Șacalii ăștia sînt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
o secundă, Marie avu impresia că vede profilîndu-se peste landă umbra unui mers săltăreț și șchiopătînd. Și un pachet de cîrpe vechi. Lucas Îi urmări gîndurile și dădu din cap. - Pierric a putut foarte bine servi drept executant al acțiunilor josnice. 20 Nu degeaba era fiica mamei ei, Își spuse Lucas după ce o interogase pe Gwenaëlle Le Bihan timp de o oră și suportase răutatea replicilor ei acide. Negase neobosită absolut totul, În bloc: naufragiul, prada și, evident, crimele. În nopțile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]