990 matches
-
căci atâta știa din cântec. Mă cam agasa, căci de fiecare dată când bea, și bea cam des, nu zbiera decât acest început de cântec. Am plecat de acasă cu gustul amărui al cafelei băute și cu un fel de lehamite, ca de un om care știe că mai are de trăit doar câteva zile. Presimțeam că ziua va fi nefastă, așa că am început-o ca atare. Tramvaiul așteptat a venit peste o jumătate de oră, se întâmplase o deraiere pe
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
cică se termină gaza și cărbunii în glob și atuncea ne mutăm pe stele, intervine, neîncrezătoare, fina. - N-om ajunge noi zilele cele ! Ce să ne mai mute Parcă pot ei așa ceva ! Vai de capul lor ! dă din mână, cu lehamite, Belioaie. - Vai, mare păcat fac ! se cutremură Soltana. Pe noi ne-a chemat la școală, la ședință, și ne-a spus așa și așa, cum de-au făcut c-au zvârlit sufulicu- n cer. Dar mie parcă îmi stătea pe
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
Unde nu s-a găsi parale vă ia vita și țoalele cu doba. Mergeți sănătoși și nu uitați ce zic ! Nehotărâtă, lumea rămase pe loc. Descumpănit și el, Zalomir se înscorțoșă și, prin ochelari, privi opac la oameni. Dând a lehamite din mână, ciungul porni cel dintâi. Ceilalți se mișcară, părăsind ograda câte unul. Expresia țiganului era jalnică iar toflogosul ridică respectuos căciula. Lăsându-și bărbia în piept, primarul intră în casă. Seara, bâțâind dintr-un genunchi cu mâinile sub cap
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
bulele de săpun. Acum gata, s-a terminat. Nu mai scriu poezie. Vreau să trăiesc pe piele. — Pare ceva serios, spuse Catinca uitându-se lung la mine. Și totuși, ce naiba te-a apucat ? — Nimic special. A început să-mi fie lehamite de scris. Într-un fel, e ca și cum ai râgâi. Aici, în București, toată lumea se exprimă. Uită-te la oameni când mergi pe stradă : oricine, de la puștiul de paișpe ani până la femeile cu fițe îți aruncă mesajul lor, ca pe o
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
pentru bani. La ora aceea nu era nici țipenie de om pe străzi, doar un câine vagabond care dormea pe un capac de canalizare a ridicat o sprânceană obosită spre noi, lăsând-o imediat la loc în jos, plin de lehamite, socotind că nu meritam efortul de a ne lătra. Contrastul dintre pedanteria afișului și forța graffitiului era atât de mare încât nu mi-am putut reține un strigăt de satisfacție. După ce am comis toate faptele huliganice care ni s-au
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
mamă dăduse de vreun judecător care se milostivise să accepte banii sau jumătatea de apartament care-mi fuseseră propuse și mie. Transparența acelui proces la care nu fusesem vreodată chemată spuneau totul despre locul acela cotropit de nedreptate și de lehamite care devenise Bucureștiul. Mă încerca o amară satisfacție că urma să plec peste câteva zile de acolo, dar în acealași timp mă simțeam vinovată să-l las pe nebun să cutreiere străzile în voie. Dacă aș fi continuat să mă
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
furtuna aceea a fost determinată de starea în care se găsea igalaq, care a influențat cumva sarcina sa electrostatică sau câmpul său electromagnetic în așa fel încât au dat naștere la... — Prostii, i-o tăie bătrâna, făcând cu mâna a lehamite. Ani în șir am încercat să înțeleg ce s-a întâmplat atunci și n-am reușit. Și, mai mult decât orice, n-am vrut să mai folosesc niciodată puterea pe care mi-a dăruit-o Sila, pentru că noi oamenii suntem
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
fete care Îmbătrâniseră Înainte de vreme și lucrau ca secretare la firme de asigurări. Era Sophie Georgopoulos, care rămăsese cu un mers ciudat de când pășise pe cărbuni Încinși Într-o excursie cu cortul, și mai era Mathilda Livanos, cuprinsă de o lehamite supremă, așa cum le stă bine fetelor frumoase, care nu arătase nici un interes pentru Milton și nici măcar nu se spălase pe cap. Săptămână de săptămână, ajutate sau constrânse de părinți, fetele veneau, și săptămână de săptămână Milton Stephanides se scuza ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
atât literatura rusă, cât și cea germană acordă destul de mult spațiu funcționarului, acestui erou al lumii moderne. Aceasta poate și din cauză că modelul statului rus și al birocrației ruse este o preluare grosolană a modelului german, dar îmbunătățit cu votcă și lehamite rusească. Ei bine, există un roman, Vițelul de aur, în care cei doi autori își pun eroul la grele încercări în lupta cu morile de vânt ale birocrației. Ilf și Petrov sunt necruțători cu eroul lor, Ostap Bender. Nu, domnule
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
alt Mircea se topea, când mama era prinsă ca într-o menghină între ei doi, fiu și tată, primul cerșindu-i laptele din sâni (cu insistența abia sositului pe lume), al doilea umplându-i obrajii de lacrimi (cu abandonul și lehamitea bolnavului incurabil), dualitatea prenumelui aceluia a făcut ca patima alpină a unuia să se prelingă în celălalt, ca dragostea lor comună să supraviețuiască. O realitate mai veche, un fel de adevăr istoric blajin, e însă de neocolit. Înainte ca fregata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
și morocănos, soarele lenevea probabil deasupra Marelui Canion, se încăpățâna să rămână ascuns, nu catadicsea în nici un fel să lumineze grădina, era un fel de dimineață-noapte, genul acela de vreme în care ți se pare că timpului i se face lehamite să mai treacă, pentru ca, în doar câteva secunde, atâtea cât să fii atras de-o lumină ciudată, să descoperi că niciodată nu te-ai putut înșela mai tare, că de schimbat s-a schimbat totul, iar o simplă grădină a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
dispărute din fondul pieții În timp ce Șeful Șantierului se umfla În pene reamintindu-i de câte ori avea ocazia. “Totul e să ști-i cum să formulezi reclamația și unde s’o adresezi. Am aflat din surse sigure: Lct.Col.Tudose Ion făcândui-se lehamite de tine, a predat dosarul tău unui anchetator de duzină...! Deci...am câștigat bătălia...! Și cu toate astea...făcu el cu ochiul lui Gică Popescu, În cinstea victoriei, nu am reușit să bem un șpriț ca lumea, sărbătorind victoria...! Ce
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
unde deținuții serveau masa se prezentau deplorabil. Vântul, zăpada, pătrundea cu așa o forță În interiorul lor Încât arestații erau nevoiți să mănânce În picioare dârdâind de frig pe niște mese improvizate, murdare ce numai la vederea lor ți se făcea lehamite...! În ce privește mâncarea - dacă putea fi numită astfel - era adusă dela penetenciar În niște canistre de aluminiu Înghețate, la fel de grețoase ca și gardienii ce formau escorta Înjurând tot timpul, forțându-i să mănânce repede pentru a relua lucrul...! Tony Pavone era
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
ciocul mic, la treabă. Cu timpul, am cam rămas numai eu și echipa mea, pe altii nu mai băgau și nici ei nu veneau, că eram sever și ori munceau, ori, daca nu, plecau. EA: Hi, hi, face gesturi a lehamite, de îndoială. EL: Nu pot să iți explic, daca nu citești. Acolo sunt acte originale, tratate, traduceri, nu sunt comentate, e asemeni contractului la celular, la bancă, judeci singură. EA: Hai, c-ai dres-o. Nu înțelegi că eu mă
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
Scrieți, scrieți, scrieți”), cuvintele par să aibă efecte cât se poate de concrete: îl ajută să nu-și piardă busola, să muncească, să-și crească copiii..., iar pe mine, faptul de a ști toate astea mă ajută, atunci când mă podidește lehamitea, să reîncep să scriu. Și totuși cum rămâne cu vorbele-n vânt?” De ce nu răzbesc, dincolo de o retorică a îmbărbătării, ade varurile bine rostite? Cum de i s-a răpit la noi adevărului forță devastatoare a rostirii lui răspicate? De ce
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
trei sferturi de gram. Nelly spuse cu răutate, ținându-și ochii plecați: - Nu, eu vreau un gram; pentru banii ăștia am muncit o zi întreagă. Își mușcă iar buza, dar nu-și ridică ochii. - Bine, bine, dădu din mână a lehamite și plin de răutate Mik, atunci hai să facem altfel. Și propuse să împărțim cele două grame ale mele, dându-i lui și lui Zander câte trei sferturi de gram, iar mie, ca începător, să-mi rămână o jumătate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
dată un oraș din România a devenit posesor al unui astfel de titlu a stârnit reacții puternice, adesea la extreme, încă dinainte de 1 ianuarie 2007. „Asta cu Capitala Culturală e doar o poveste!“, au spus unii dând din mână a lehamite, în timp ce alții se extaziau - „Minunat!“ - sau țineau discursuri pompoase. Oriunde a fost acțiune, a apărut neîntârziat reacțiunea. Dincolo de tot vârtejul comentariilor, Sibiul șița văzut de program: 600 de evenimente au avut deja loc, iar ultimele luni din an vor aduce
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2177_a_3502]
-
prozator veritabil, deținător de tehnică și de limbaj personal. Poate prea personal ca să devină atât de ușor limbaj cinematografic. În romanul foarte bine scris al lui Teodorovici (aici, unanimitatea exegeților a avut dreptate), limbajul este vehiculul nebuniei, al absurdului și lehamitei. Personajele nu dialoghează niciodată adecvat cu situația dată, reușind să compromită momente critice cum este sinuciderea și afectând gravitatea atunci când sunt surprinse dezbrăcate în sufragerie. Se înțelege de aici că fundamentala lor nepotrivire în lume ține de un program existențial
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
încet. Se duse la geam, își sprijini o mână de pervaz și se uită afară. — Iartă-mă, îi șoptise fetei trăgându-se în marginea studioului, până când lemnul rece, muchia ascuțită îi intrase în carne. Iartă-mă, bolborosise cuprins de-o lehamite și de-o disperare atât de mare, încât nici la ceas nu se mai uită și nu mai încercă nici măcar să se acopere. De-acum putea să se întâmple orice. Recunoștea în el toată spaima acestor ore, ca și când dinainte ar
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
rău... N-am nicio îndoială că i-au adus aici ca să ne supravegheze. Cum de au apărut exact atunci când a fost arestată biata Margot ? — Eeee, asta a fost demult, la început ! Dar ce să mai supravegheze acum ? dădea Niki a lehamite din mână. Ce rău pot să ne mai facă ? — Trăim asemenea vremuri, spunea Muti, încât, oricât te-ai simți de nevinovat, nu se poate să nu-ți fie frică... Așa că n-aveam decât să răbdăm și să așteptăm... Muti a
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
lui ! Ai vrut să ții chiar și un toast, limba însă ți-o mișcai foarte greu, de aceea vorbeai rar, cu pauze mari, ca să nu se vadă cât de greu articulezi cuvintele. La sfârșit, două-trei aplauze ironice, ai dat a lehamite din mână, ai trecut în salonul mic și de acolo ai ieșit în balconaș ; fulguia, se auzea clinchetul săniilor și noaptea avea ceva atât de straniu și de apăsător ! Ai stat până ai înghețat, dar ea nu a venit după
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
pozitiv în această privință. Firesc ar fi să renunț atunci, mai ales că îmi văd gestul cât e de inutil și de ridicol, pentru că fâșâitul roților trăsurii se aude tot mai estompat, de parcă s-ar depărta. Mă încearcă deodată o lehamite și senzația de sfârșeală crește. La ce bun să continui lupta cu ușa înțepenită ? în timp ce o continui, însă, îmi amintesc o veche scenă : maman, între două servitoare, trecând în revistă sâmbătă seara lenjeria proaspăt spălată a casei și alegând ceea ce
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
și, înainte de-a se așeza ca lumea în banchetă, arată înainte: Urmărește mașina aceea! Vreau s-o opresc. Care din ele? întreabă șoferul, arătînd cu privirea spre mulțimea de mașini ieșite din parcarea teatrului. Mihai face un gest de lehamite și coboară, sub droaia de apostrofări venite din partea celor aflați la coadă, în așteptarea unui taxi. Nu cred că era Teona, își zice cînd, frînt de oboseală și de foame, dar și de durerea din ceafă, ajunge aproape de hotel. Probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
cuiva de pe-aici că-i sînt consătean și puțin rudă... surîde Ion. Auzi, tu de ce nu treci pe la el la minister cînd ai drum prin București? Am fost o dată cînd îmi crăpa măseaua și... face Mihai un gest de lehamite. Apoi arată spre telefonul interurban, iar Ion, ca de obicei, întinde mîna în direcția biroului alăturat, dincolo de peretele de sticlă, unde este derivația. Mihai intră în birou, mută contactul să preia legătura și formează un număr. Sărut mîinile! Servus! Așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
să-și schimbe hainele. Surprins neplăcut de explozia ei, Mihai merge după ea în bucătărie, să întrebe ce s-a întîmplat. Ieși afară!! țipă Ana, trîntind de pardoseală farfuria pe care o ține în mînă. Mihai face un gest de lehamite și se duce s-o ajute pe Cristina să-și schimbe hăinuțele. Ce s-a întîmplat? îl întreabă pe băiat. Nimic. Aveau musafiri veniți din Ardeal și n-am stat decît foarte puțin. Mămica a făcut cunoștință cu musafirii și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]