1,126 matches
-
aparatul de bilete. Observatorul a venit și l-a întrebat: «Ce s-a întâmplat? Ce s-a întâmplat?» Nu înțelegeam. Mi s-a părut ciudat. Nu prea văd oameni băuți așa de dimineață. Bărbatul purta o haină subțire de culoare maro. Paznicul a venit și l-a luat. Nici acum nu știu ce era cu bărbatul acela. Apoi m-am gândit dacă nu cumva avea vreo legătură cu secta Aum. Dintr-odată, s-a făcut întuneric în jur. L-am întrebat pe observatorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
benzină, un bărbat a cărui forță întrecea media obișnuită, scosese avionul american din Greifensee, acolo unde aterizase de urgență și apoi se scufundase și îl adusese din nefericire aici, unde stătea printre case ca o apariție stranie și amenințătoare. Table maro nituite acopereau aripile și corpul avionului, elicea era îndoită, botul ridicat spre cer, iar Felix și cu mine ne strecuram în arealul ăla neîngrădit de nimic, pătrundeam înăuntrul aparatului B27, ședeam în fotoliile rotative ale cabinei de tragere, ne cățăram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
purta un costum din gabardină de culoare deschisă, la cămașa albă o cravată de mătase de nuanță închisă, prinsă cu un ac de aur. Picioarele, pe care le ținea întinse și depărtate mult unul de celălalt, erau vârâte în pantofi maro din piele de căprioară, un model italian, iar faptul că șosetele în carouri ieșeau la iveală de sub tivul pantalonilor era un detaliu care nu-i putea scăpa lui Madame H. Aceasta stătea ca o sculptură pe marginea scaunului și inerția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
era Împuternicit să bată pe la ușile oamenilor și să impună să fie respectată datoria civică obligatorie de a asculta transmisiunea Partidului. Mergând cu mașina spre vest pe Leipzigerstrasse, m-am Întâlnit cu o paradă de torțe aprinse a legiunilor cămășilor maro, care se Îndrepta spre sud pe Wilhelmstrasse, și am fost nevoit să cobor din mașină și să le salut drapelul. Dacă nu aș fi făcut asta, aș fi riscat să fiu bătut măr. Bănuiesc că mai erau și alții ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
mine, urăsc gândul că te-am Înșelat. Nu mă-ntreba de ce, dar am de gând să-ți fac un favor. Poate pentru că-mi place tupeul tău. Nu te Întoarce, dar vezi că la bar stă un tip mătăhălos, În costum maro, tuns ca un arici de mare. Uită-te bine la el când te duci Înapoi la masa ta. Este un asasin profesionist. S-a ținut după tine și după fată aici Înăuntru. Mai mult ca sigur că ai călcat pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
o vreme, nimic nu e mai enervant decât Înțepătura aia. Dieter Roșcovanul se Încruntă: — Cară-te de aici, Gunther, Înainte să mă răzgândesc În privința ta. Când m-am Înapoiat la Inge am aruncat o privire spre bar. Bărbatul În costum maro era ușor de remarcat și l-am recunoscut ca fiind omul care se uitase mai devreme la Inge. La masa noastră, lui Inge i se părea ușor, chiar dacă nu plăcut În mod deosebit, să reziste farmecului neglijabil al arătosului, deși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
făcut, ai sărit până jos? — Cam așa ceva, i-am răspuns. Am pipăit pe sub scaunul șoferului după perechea de cătușe pe care o țineam lângă armă. Apoi am mers cu mașina vreo șaptezeci de metri În spate, pe aleea aia. Costumul maro zăcea fără cunoștință acolo unde Îl lăsasem. M-am dat jos din mașină și l-am târât până la un zid un pic mai sus pe alee, unde l-am prins cu cătușele de niște drugi de fier care protejau o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
au invitat În modesta cameră de zi și, cu excepția fratelui, care rămase În picioare, sprijinit de tocul ușii și părând În general bănuitor În privința lui Inge și a mea, ne-am așezat cu toții pe garnitura ieftină de mobilă din piele maro. În spatele ușilor de sticlă ale unui dulăpior Înalt din lemn de nuc erau destule trofee cât să ajungă pentru două prezentări de premii școlare. Aveți o colecție foarte impresionantă, am zis eu reținut, fără să mă adresez cuiva anume. Câteodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
de ploaie de culoarea lutului ars pe care o descheiase la gât, purta o rochie din bumbac albastru-Închis, cu un decolteu care-mi oferea privirii câțiva centimetri de piele arsă de soare. Începu să răscolească În poșeta Încăpătoare din piele maro. — Așadar, zise ea cu nervozitate, despre Paul... știți, după moartea lui a trebuit să răspund la o grămadă de Întrebări. În legătură cu ce? Era o Întrebare stupidă, dar ea nu zise asta. — Despre tot. Cred că la un moment dat au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
ca În inimă să-mi strălucească din nou o rază de speranță. Am tras pătura de pe trupul lui Mutschmann. Își ținea mâinile strânse. Le-am desfăcut una după alta. În mâna stângă a lui Mutschmann era o bucată de hârtie maro, din aceea cu care prizonierii de la atelierul de cizmărie foloseau ca să Împacheteze pantofii reparați pentru paznicii SS. Mi-era mult prea teamă că nu e nimic pe hărtie, ca să o desfac imediat. Când am făcut-o, scrisul era aproape ilizibil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
aproape ilizibil, și mi-a luat aproape o oră să descifrez conținutul biletului. Pe el scria: „Biroul de obiecte pierdute, Departamentul de trafic Berlin, Saarlandstrasse. Ți-ai pierdut servieta cândva În iulie pe Leipzigerstrasse. Confecționată din piele simplă de culoare maro, cu Închizătoare de alamă, cu pete de cerneală pe mâner. Inițiale aurite K.M. Conține o carte poștală ilustrată din America, romanul western Old Surehand de Karl May și documente de afaceri. Mersi. K.M.“ Era, probabil, cel mai ciudat bilet spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
cei care, din motive de interes pragmatic (bani, carieră, poziție socială), manifestau o exagerată adeziune la politica de partid, indiferent de convingerile lor lăuntrice. . Stumabeteilung, prescurtat SA (În lb. germană În original) - organizație paramilitară a Partidului Nazist, denumită și „cămășile maro“. Este miliția nazistă creată de Hitler În 1921 și care l-a ajutat să ajungă la putere, dar care după anul 1943 a fost eclipsată de către SS. . Hanomag (Hannoversche Maschinenbau AG) - producător german de tractoare, camioane și vehicule militare, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
bun prieten al amândurora spre casa Îndoliată. Bucureștiul părea ruinat În frig și Întuneric, la mulți metri sub pământ. Sorin, Întins pe pat, mai era cu noi. Costum gri, cravata de catifea lată, violet, cum Îi plăcea. În picioare, pantofi maro, cu botul bont, copilăresc, strânși În șireturi albe. Palid. Supt. Parcă ațipise, parcă ne auzea. Vorbim despre el. Din bucătărie se aud vocile femeilor care se sfătuiesc asupra rețetei de colivă. Ca În cărțile lui... În volumul ultim de eseuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
cuprinde în vise. Ea știe momentul - când anume, cu precizie, are nevoie de ea. De obicei, totul începe cu un prosop. Căci el e acoperit de praf și sudoare. Ea îl șterge cu cârpa. Câteva atingeri, și prosopul se face maro. Ea se mișcă, înmoaie prosopul în apă caldă. Uneori, el se răsucește, pe jumătate adormit, ca pentru a o ajuta. Un căutător de plăcere înnăscut, se descria el însuși. Asta are de-a face cu trecutul lui, într-o familie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
asta pe dinăuntru pe Doamna Mao - acum este disperată să o vadă distrusă pe Wang Guang-mei. În dosul scenei, Wang Guang-mei se luptă cu Gărzile Roșii. A fost târâtă acolo. Ea arată înspre hainele pe care le poartă, un compleu maro, și zice: Acesta este deja un costum. L-am purtat ca să mă întâlnesc cu oaspeții străini. Nu ne pasă. Azi e ziua în care porți ce punem noi pe tine. Nu pot. Rochia nu este potrivită. În plus, îmi e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
lovește obrajii pe când își rujează buzele pentru ultima oară. După aceea, ia o pătură albă și acoperă oglinda cu ea. Se oprește în fața șifonierului. Trage un sertar și scoate un vas de ceramică albastru-indigo, care e acoperit cu hârtie cerată maro. În jurul marginii e legată o ață galbenă. Desface ața și ridică hârtia. Înăuntru, o cutie de somnifere. Cu grijă, Shang-guang apasă marginea gârtiei. O împăturește în forma unui diamant. Apoi o presează înainte de a o arunca în coșul de gunoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
arabi te-au parașutat aici, cu forțele speciale. Furtuna trecu la fel de repede cum apăruse. Indignarea îndreptățită se topi în suspine. Își deschise palmele, rânjind la Weber. Ești de la FBI sau de-astea? Un deget se întinse și lovi ușor cravata maro a lui Weber. Am discutat deja cu băieții voștri. Karin înlemnise. —E doar un costum, Mark. Te porți de parcă n-ai mai văzut niciodată un costum. — Îmi pare rău. Zici că e „copoi“. Degetele lui atârnară ghilimele în aer. —E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
privesc pe Antonia drept în față. Era veselă și avea în ochi un fel de scântei. Mi-am dat seama că băiatul fusese Alfonso, pentru că schimbau între ei priviri de îndrăgostiți. Tata îmi lustruia în fiecare seară pantofii cu cremă maro. Talpa de la pantoful drept era groasă cât Călătorie spre centrul pământului, ediția cartonată. Mirosul cremei de ghete zăbovea în cameră toată noaptea. Tata avea regulat dureri de cap din pricina asta. Dimineața, prima mea îndatorire, stabilită de tata, era să aerisesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
sfoară, și le-am aruncat pe umărul stâng. Pe umărul drept mi-am agățat traista cu merinde și am urcat în vagon. În tren te înăbușeai de căldură, ca totdeauna la noi în august, iar banchetele erau acoperite cu pielea maro plină de crăpături care se vede și astăzi. În jurul meu oamenii strigau și se îmbrânceau, bagajele treceau din mână în mână, țărăncile țineau strâns canistrele cu vin între pulpe. Pe ferestre se întindea un strat cenușiu de murdărie. Pe acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
În chelie și-l luminezi: „Cu diamantul bă, cu diamantul de la geamgiu!” În cealaltă cameră mama și tata nu se pot hotărî dacă să dea cu rulou sau nu. Decid Într-un târziu. Cu praf de mătase și toată lemnăria maro. Adorm În patul lor. Patul se află exact În locul În care avea biroul secretarul de partid al secției opt miliție. Miliția s-a mutat În alt local. Secretarul de partid e taică-tu, mai precis locțiitorul lui. Merge la liceul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
care-mi scotea în evidență sânii pe care știam că-i posed, dar mă străduisem întreaga mea viață să-i ascund. Arătam altfel. Nu am găsit decât o pereche dintre pantofii Mariei în care puteam să stau în picioare. Erau maro cu auriu și cu tocuri de 18 cm. Bun, asta nu e adevărat. Dar erau sigur mai înalte de 3 cm, ceea ce mă făcea să mă simt nesigură și să mă ia cu amețeli. Poate amețeala era un simptom de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
inspectă colecția mea impresionantă (după părerea mea) de încălțăminte practică de foarte bună calitate, oftă și-și introduse cu grijă picioarele (încălțate cu cea mai bună pereche a mea de șosete Stăpânul Inelelor - singurele curate) într-o pereche de mocasini maro închis cu niște ciucurași drăguți. Arăți grozav! am spus eu admirând rezultatul. Hei, îți dai seama că asta e prima dată când a trebuit să te îmbraci ca mine, pe când eu a trebuit să mă îmbrac cu tot soiul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
e cel mai bun. Pe aici, Jenny. Toffee. Am avut un ursuleț panda pe care-l chema Toffee. Un semn bun. Am traversat curtea în spatele ei și l-am privit cu groază pe un băiat aducând spre noi un animal maro și masiv. —Samson! Înainte s-apuc să fug urlând, Ed își salută calul foarte entuziasmat. Precum John Wayne, se ridică în șa. Eu am închis ochii recunoscătoare lăsându-mi inima să înceapă să pompeze sânge din nou. Când am deschis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
m-am așteptat pe bune să văd copacii smulși din rădăcini. E... e o greșeală la mijloc, m-am bâlbâit eu. Nu poate fi Toffee. Cu un nume ca Toffee, te aștepți să fie mic și drăgălaș și măcar să fie maro. —Toffee e prescurtarea de la Treacle Toffee 1, îmi explică Brenda. Ei bine, asta mi se părea înșelăciune pe față și mă gândeam că aș putea s-o dau în judecată pe Brenda în baza Trade Description Act2. Un asemenea cal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
cu perlele lor mici și albe, atunci ea însăși unde era până la urmă? Pe tâmpla ei se vedea o vânătaie imensă, întunecată și adâncă, din care cursese puțin sânge. Hainele ei, odată impecabile, erau pătate cu iarbă verde, cu noroi maro, iar părul ei era îmbibat de rouă. Arăta ca propria ei stafie. 4tc "4" Nu era nevoie să mă uit peste meniu. Știam deja ce voiam. Aș dori o porție de ciuperci pane cu garnitură de orez și sos tartar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]