1,164 matches
-
se audă până pe Klemplant? Alaana îngheță. Degetul întins al Oksanei o indica fără Putință de tăgadă. Își plecă privirile în pământ, încercînd din răsputeri să își închidă gândurile în ea însăși. Preț de câteva momente, prin cap îi trecură planuri nebunești de evadare. Inima îi bătea să-i spargă pieptul. - A avea e deseori sinonim cu a putea avea, rosti calm Tader. Am petrecut clipe deosebite cu Alaana. Suntem colegi încă de pe vremea Imperiului. Bănuiesc că vârsta ei v-a făcut
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
într-un impas care constituise de fapt sâmburele evenimentelor care sfârșiseră, patru ani mai târziu, cu abdicarea bătrânului împărat. Fargo fusese apoi un apropiat al lui Bella și multă lume credea că voioșia cu care împăratul se avânta în acțiuni nebunești și fără precedent era și rezultatul discuțiilor cu el. Când clonele atacaseră Tengysul, profesorul era plecat însă într-o călătorie de studii, undeva spre marginea galaxiei și nu reușise să-l urmeze pe Bella în exilul lui de pe Z. Împăratul
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
nava amiral a flotei imperiale, acolo unde Bella știa că se găseau Zuul și cele două mătci. Ca și cum ar fi așteptat această manevră, câteva navete imperiale se năpustiră în breșa creată de plecarea atacatorilor și se lansară într-un slalom nebunesc printre navele clonelor, lăsând în urmă încărcături explozive. Încercând să evite atacul acela neașteptat, liniile adverse se dezorganizară și navigația intră pe pilot automat pentru a se evita coliziunile. Mai rapizi și mult mai pregătiți pentru o asemenea învălmășeală, piloții
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
sale pământești în mâinile dușmane. Balamber tocmai discuta cu Odolgan despre asta, când sosi la el un trimis al lui Atila cu ordinul de a se înfățișa imediat înaintea regelui. în sfârșit! Inima porni să-i bată într-un ritm nebunesc. Cu o iuțeală incredibilă îmbrăcă platoșa, sări în șaua pagului său, îl biciui cu furie și își făcu loc fără prea multe scuze printre demnitari până ajunse în fața regelui său, mai aproape decât reușise vreodată. Atila descălecase și, ajutat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
după 22. Ba, mai mult, pe măsură ce trece timpul, totul se amestecă astfel încât e la fel de greu de aflat și cine a tras înainte de 22. Pentru că, dacă nu ar exista acel cimitir în care au fost îngropați cei ce au avut curajul nebunesc de a sta în fața armelor îndreptate spre ei și a spune: „Vom muri, dar vom fi liberi”, am putea să credem că nu s-a întâmplat nimic. Faptul că, după trei mandate prezidențiale, Ion Iliescu poate primi (în sfârșit) și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
oraș. Ascultam muzică și aranjam cărțile în rafturi. Nu era nici un nor pe cer, era o dimineață liniștită. Îmi amintesc bine. În jurul orei 10.00 am primit un telefon de la o cunoștință de-a mea care lucrează în media. „Ceva nebunesc s-a întâmplat la metrou. Mulți oameni au fost răniți. Gaz otrăvitor. Aici e implicată Aum, cu siguranță. Mai bine ai sta în afara orașului pentru moment. Sunt periculoși!“ Vocea îi era foarte tensionată. Ce voia să spună? Gaz otrăvitor la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
cele mai multe cazuri asta însemna harakiri. Dosarele erau clasificare ca fiind „secrete ale armatei“ și interzise publicului. Mulți soldați care au luptat cu mult curaj (m-a uimit spiritul lor de sacrificiu) în prima linie au fost jertfiți pentru o cauză nebunească. Au trecut mai bine de cincizeci de ani, dar am fost șocat să aflu că noi, japonezii, am fost amestecați într-o luptă atât de stupidă. Acum Japonia repetă aceeași greșeală. Coșmarul nu se oprește aici. În cele din urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
-El ce a ales? -Asta nu te privește. -Păstrezi secrete prenumele care ți se dau? -Atunci când legătura cu persoana în cauză este intimă, da. Olaf este soțul meu. -Și în legăturile lipsite de intimitate, care e prenumele cel mai nebunesc pe care l-ai primit? -De ce te pasionează într-atât această problemă? -Nu știu, răspunsei, știind cu toate acestea că se datora propriului meu prenume. Reflectă puțin și sfârși prin a spune: -Sigrid. -Găsești că legătura noastră nu este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
drăguț. Întâlnirea cu o Elzbieta Deskowiak îți pregătește mintea pentru uimire. Nu se întâmplă la fel cu Desmarais Paul, pe rândul următor. Sau era un prefix telefonic care pornea mașina de visat: 00 822, ce țară era? Ori și mai nebunesc: 00 12 (479) - trebuia să fie o insuliță din Pacific. Așadar exista acolo telefon? Mi-l imaginam pe tipul din vârful cocotierului coborând în viteza a cincea la auzul soneriei. Asemenea puștilor obraznici, eram uneori tentat să-i sun. Doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
mizezi ultimele tale puteri pe un testament atât de fragil! Cel mai frumos lucru este că această credință a fost justificată dincolo de toate speranțele sale, căci cu siguranță că femeia nu și-a închipuit nici măcar în visele ei cele mai nebunești că filmul va fi proiectat fără întrerupere într-o sală a Palatului Tokyo din Paris. -Ei da, pentru o expoziție temporară, scrâșnii eu. -Povestea asta mă reconciliază cu umanitatea, conchise Sigrid, cu lacrimi în ochi. Îi înțelegeam emoția, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
mea o femeie a intrat atuncea când credeam că nu mai pot iubi... o femeie... o sântă... // știu eu?... poate o vrajă! O femeie mi-a întors cugetele și m-a făcut să uit că-s Domn! Gândiri molatece și nebunești, o nepăsare desperată pentru toată lumea... iată sufletul meu înnoptat! Solomoane! Pe tine nu te-a-nnebunit o sută ale tale, pe mine mă tâmpește închipuirea uneia numai... care nu-i a mea. Cine-i ea? Cine poate fi? Știu eu
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
ești drag VULTUREA[ NU] Știu eu? Cred. {EminescuOpVIII 360} INTENT [ATIONEM] Da' cu dragostea d[umi]tale cum stă?... Câte are [să] ție? Pîn' de joi mai apoi, ha? VULTUR[EANU] O, nu! Da' mi-i dragă de mor... de nebunesc. INTENT[ATIONEM] De, de! N-ai nevoie... După câte văd n-ai să mai nebunești... VULTUR[EANU] Obraznicule! INTENT [ATIONEM ] Mă rog... aliați suntem? Știi că unde-i alianță nu-i mânie, nu se supără omu așa pentru te miri
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
asupra bărcei ce se făcea nevăzută, învăluită în manta cea fumegoasă a nopții. III Când Henrietta intră în ospelul tatălui său era șapte ceasuri de dimineață...... în vremea trecerii de la Sorrenta la Neapol ea se căi de multe ori de nebuneasca mișcare ce a făcut, căci, deși fără cercare de lucrurile lumii, simțea însă că purtarea sa a fost mai mult decât ușoară și că oricine altul fără de Pergoleze ar fi întrebuințat rău poziția în care se aruncase ea... Vai! dar
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
nevoie de negocieri îndelungate ca să se ajungă la un compromis.. — Numai că eu nu sînt actor, i-o întoarce Comandantul, mă confunzi, se indignează, eu am altceva mai bun de făcut, nu-mi risc pîinea și cariera pentru o ambiție nebunească. — Asta vreau să te fac să înțelegi, se însuflețește Regizorașul, citind parcă dintr-un scenariu siropos, viața e scurtă, filozofează, să știi că pasivitatea asta e mult mai riscantă decît acțiunea în sine pe care ți-o propun. Contemplarea nu
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
o să-ți punem numele pe unele străzi, instituții, mai vedem noi pe unde, ideea e ca amintirea ta și a faptei tale mărețe să nu se șteargă niciodată din memoria colectivă a cetățenilor, și asta doar în schimbul unui mic gest nebunesc, tovarășe General, te a ispitit cu darul lui de orator ratat. Cred că e destul de echitabil, în ideea că vremurile se vor schimba, că valorile vor fi răsturnate, că albul va fi considerat negru, că binele se va transforma în
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
când o rafală de mitralieră a secerat din zbor un ostaș în plin salt... În lumina slabă a zorilor, prin fumul și colbul care învăluia totul nu puteam distinge mare lucru... În clipa următoare, o nălucă a făcut un salt nebunesc până la rădăcina nucului din poarta lui Costăchel... A dus automatul la ochi. Apoi, ca în poligonul de tragere, a ochit gospodărește și... două rafale scurte... Atât am auzit... Un nou salt nebunesc al umbrei m-a convins că mitraliorii din
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
clipa următoare, o nălucă a făcut un salt nebunesc până la rădăcina nucului din poarta lui Costăchel... A dus automatul la ochi. Apoi, ca în poligonul de tragere, a ochit gospodărește și... două rafale scurte... Atât am auzit... Un nou salt nebunesc al umbrei m-a convins că mitraliorii din cerdac nu au avut nici o scăpare... Măi, să fie! Nu care cumva am atacat amândoi în același timp inamicul din casa noastră! Dacă tu ești nebunul care a făcut acel salt până la
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
tubul de traheotomie, un limbaj secret, fără vocale. Fiecare horcăit o sfâșia pe Karin. Îi bătu la cap pe doctori să facă ceva. Ei îi măsurară țesutul cicatrizat și lichidul cranian și ascultară tot ce se putea, în afară de bolboroseala lui nebunească. Îi shimbară tubul din trahee cu unul fenestrat, cu perforații minuscule, o fereastră în gâtul lui Mark suficient de largă pentru a permite trecerea sunetului. Și fiecare strigăt al fratelui ei cerea ceva ce pentru Karin rămânea de nedeslușit. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
cumva despre vreo problemă personală recentă, despre vreo schimbare de la serviciu sau vreo problemă care să-l fi stresat? Era nefericit sau deprimat? Întrebările alunecau înăuntrul ei. Fratele ei să încerce să-și facă felul - era o idee atât de nebunească încât o lăsase fără replică. Trăise la doi pași distanță de Mark mai bine de jumătate din viață. Știa ce note avusese în liceu la științe sociale, ce marcă de lenjerie purta, ce culoare prefera la dropsurile de tuse, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
între a rămâne pe linia de plutire și a se scufunda. După o nouă zi în haosul noului regat al lui Mark, se pomenea că inventează pretexte ca să ia legătura cu Daniel. Față de el putea exprima orice, de la cea mai nebunească speranță legată de ultimul triumf minuscul al lui Mark, până la teama ei că regresează. Daniel primea fiecare cuvânt al ei cu o rezervă tăcută și o menținea pe o cale de mijloc, stabilă. Nu puteau avea un viitor împreună, după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
îl sprijină. Ia uite cine a venit! zice Barbara. Uite cine murea de nerăbdare să te vadă. Se apleacă și-și freacă nasul de câine. Da, da, uită-te la voi - din nou împreună! Câinele scheaună la Barbara - afecțiunea aia nebunească a oricărui border-collie, apoi sare din nou pe Mark. Las-o mai moale cu limba. Dă-te jos de pe mine, da? Poate cineva să-i pună lesa ăstuia, vă rog? Așa-zisa soră se agață de ușa șoferului, cu fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
o noutate. În acest punct al carierei lui Gerald Weber, călătoria de două ore cu trenul era mai degrabă datorie decât bucurie. Dar Bob Cavanaugh era nerăbdător să-l vadă. Entuziasmat, spusese tânărul editor. Publishers Weekly numise cartea „o călătorie nebunească prin creierul uman a unui filosof aflat la apogeul talentelor sale“. Călătorie nebunească nu va pica deloc bine în cercurile neurologilor, cercuri care nu iertaseră succesul primelor cărți ale lui Weber. Și apogeul talentelor sale avea ceva care-l deprima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ore cu trenul era mai degrabă datorie decât bucurie. Dar Bob Cavanaugh era nerăbdător să-l vadă. Entuziasmat, spusese tânărul editor. Publishers Weekly numise cartea „o călătorie nebunească prin creierul uman a unui filosof aflat la apogeul talentelor sale“. Călătorie nebunească nu va pica deloc bine în cercurile neurologilor, cercuri care nu iertaseră succesul primelor cărți ale lui Weber. Și apogeul talentelor sale avea ceva care-l deprima. De-aici drumul nu mai ducea decât în jos. Weber se târî până în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
corespondentele neurologice ale conștiinței? Întrebări jenant de speculative încă de când fuseseră formulate erau acum pe punctul de a primi un răspuns empiric. Bănuiala uluită, crescândă a lui Weber că s-ar putea să apuce să vadă lămurite aceste fantasme filosofice nebunești, că ar putea chiar să contribuie la explicarea lor, alungase tot ceea ce, în limbaj popular, a ajuns să se numească viață reală. Uneori parcă toate problemele cu care se confrunta specia așteptau analizele fine de care ar putea fi capabilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
scăzută, cortexul prefrontal amețit de somn, cicluri psihologice străvechi, legate de rotația Pământului - același flux chimic de dincolo de orice noapte întunecoasă a sufletului. Weber închise din nou ochii și încercă să-și liniștească pulsul, să-și limpezească mintea de închipuirile nebunești ale nopții. Se strădui să se localizeze și să se așeze în fluxul propriei respirații, dar se tot întorcea la o listă de acuzații nedeslușite. Abia la ora 4.30 a.m. reuși să dea un nume senzației sale: rușine. Întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]