1,594 matches
-
dialogul cu opera unora precum Andreescu, Luchian, Iser, Palady, Gheață, Țuculescu. Mai apoi, când împrejurările i-au fost prielnice, s-a încumetat să-și încropească o colecție cuprinzând câteva din aceste celebre semnături... Predoiași trăiește mai puțin sub imperiul dramei picturale ca act, cât sub nevoia dozajului temperat al suprafețelor în care subiectul își reclamă partea lui. Tablourile sale, de economie expresivă, uneori sumară, descoperă mereu lumea unei experiențe directe, cu chipuri de oameni simpli, cu ploi și colțuri de natură
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
România, Ed. Meridiane, București, 1980, pag. 67, 69, 126; Die Naïve Kunst Rumäniens - Herbert Wiesner, Ed. Ansid, Târgu-Mureș, 2002, pag. 154, 155, 221. „Eugenia Stănescu a reușit totuși să adauge spațiului edulcorat al subiectelor despre copilărie și adolescență o materialitate picturală mai susținută, un plus de plasticitate ce articulează mai robust o viziune personală. Lirismul, gingășia, sunt dublate de ea de profunzime ale emoției pe care le obține printr-o insistentă revenire asupra aspectului de suprafață al motivului. Ea știe să
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
Chateaubriand la Proust, ne-a dat multe descrieri care cel puțin sugerează efectele picturii și ne stimulează să vedem unele scene într-un mod care adesea amintește picturile contemporane. Deși ne îndoim că poetul ar putea sugera într-adevăr imagini picturale unor cititori ipotetici oare ar ignora total pictura, este clar că, în cadrul tradiției noastre culturale generale,, unii scriitori au izbutit să sugereze imagini emblematice, pictura peisagistică a secolului al XVIII-lea, efectele impresioniste ale unui Whistler și așa mai departe
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
a putut influența evoluția muzicii în felul în care literatura a fost influențată de preceptele și practica antichității. De asemenea, în ciuda frecventelor referiri la teoriile clasice și la unii pictori greci cum ar fi Apelles și în ciuda unor vechi tradiții picturale care probabil că s-au transmis din antichitate trecând prin evul mediu, nu se poate spune că, înainte de descoperirea frescelor de la Pompei și Herculanum, pictura ar fi fost înrâurită de pictura clasică, în schimb, sculptura și arhitectura au fost determinate
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
elemente pur structurale, deosebirile dintre arta Renașterii și cea barocă. El a elaborat o schema de contrarii aplicabile oricărei picturi, sculpturi și oricărui specimen de arhitectură din perioada respectivă. Arta Renașterii, susținea el, este "liniară", în timp ce arta" bai oca este "picturală". "Liniar" înseamnă că și contururile figurilor și cele ale obiectelor sunt desenate olar, în vreme ce "pictural" înseamnă că lumina și culoarea, care estompează contururile obiectelor, sunt ele însele principiile compoziției. Pictura și sculptura Renașterii folosesc o formă "închisă", o grupare simetrică
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
de contrarii aplicabile oricărei picturi, sculpturi și oricărui specimen de arhitectură din perioada respectivă. Arta Renașterii, susținea el, este "liniară", în timp ce arta" bai oca este "picturală". "Liniar" înseamnă că și contururile figurilor și cele ale obiectelor sunt desenate olar, în vreme ce "pictural" înseamnă că lumina și culoarea, care estompează contururile obiectelor, sunt ele însele principiile compoziției. Pictura și sculptura Renașterii folosesc o formă "închisă", o grupare simetrică, echilibrată a figurilor sau suprafețelor, în timp ce barocul preferă o formă "deschisă", o compoziție asimetrică în
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
în termeni strict literari, nu ne ajută decât să clasăm operele de artă în două categorii care, analizate în detaliu, se reduc la vechea distincție dintre clasic și romantic, dintre structura rigidă și cea liberă, dintre arta plastică și cea picturală : la un dualism cunoscut fraților Schlegel, lui Schelling și lui Coleridge, care au ajuns la el prin argumente ideologice și literare. Unica pereche de contrarii a lui Wölfflin izbutește să grupeze la un loc întreaga artă clasică și pseudoclasică, pe
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
care este centrul grupului, sau conceptual, în funcție de trăsăturile substantivului comun care denumește categoria sau specia în care se încadrează referentul (poezie, roman, piesă, film etc.): (65) a. Dacă "Craii de Curtea Veche" sunt o minune ratată, e chiar din pricină că intensității picturale a acestei opere îi corespunde o motivare epică penibil de stângace. (http://www.romanialibera.ro) b. "Craii de Curtea Veche" mi-a plăcut foarte mult în liceu. ("romanul") (66) a. "Pădurea spânzuraților" este construită în întregime pe schema unei obsesii
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
nimic din exterior, teologice și politice" și oferă paradoxul unui "determinism eliberator"67. Deși în O teorie a parodiei Linda Hutcheon nu se oprește exclusiv asupra fenomenului literar, discutând importante opere parodice din alte domenii artistice (pictură, cinematografie, chiar reluarea picturală a unui episod biblic Cina cea de taină în lucrarea lui Shusaku Arakawa, Next to the last, unde personajele sunt reduse la contururi și scheme, ridiculizându-se convențiile reprezentării din pictura religioasă clasică), clarifică totuși multe dintre obiecțiile aduse definirii
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
252. 42 J.-L. Baudry, "Scriitură, ficțiune, ideologie", în Pentru o teorie a textului. Antologie "Tel Quel" 1960-1971, p. 232. 43 Idem, pp. 232-233. 44 Mihai Pop (ed.), Ce este literatura?, Editura Univers, 1983, pp. 591-601. 45 În cazul parodiilor picturale, de pildă, miza este mai mult satirică, ea nu pune în discuție estetica operei, caracterul ei propriu-zis de artefact: dacă Mona Lisa lui Marcel Duchamp (împodobită cu mustăți) poate fi decriptată ca o aluzie la incertitudinile sexuale sub care se
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
Marian, op. cit., p. 147. 127 Cf. Margaret A. Rose, op. cit., p. 11. 128 Cf. Mihail Bahtin, "Din preistoria discursului romanesc", în Probleme de literatură și estetică, Editura Univers, București, 1982, p. 509. 129 Am întâlnit o singură referință la parodia picturală a Antichității în studiul lui M. Bahtin, care citează, la rându-i, din lucrarea lui A. Dieterich (Pulcinella. Pompeyanische Wandbilder und römische Satyrspiele, Leipzig, 1897, S. 131): Tendința de a însoți orice prelucrare tragică (în general serioasă) a materialului cu
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
Originalitate manifestate prin conturarea simbolurilor, expresiilor ... părți care stârnesc întrebări și suscită la reacții pluraliste. Fiecare Idee prinde contur și este interpretată de către elev prin concepte supuse viziunii atât realiste cât și simbolice iar sensibilitatea și spiritualitatea reprezentată în spațiul pictural, grafic sau fotografic capătă valențe descriptive, de interrelaționare. Așadar, ca și metodă, Jocul (și psihologic) ca primat relațional, înțelegerea intelectual/afectivă, jocul creativ prin folosirea materialelor și tehnicilor de lucru în Artă Plastică, vizite în Spații/Galerii care prezintă diverse
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” ediţia a II-a by Mihaela Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Science/569_a_915]
-
cu sintagma în încordare, mișcarea lentă, insinuantă și vicleană deacum reliefează o nouă vârstă a iubirii. Ultima ipostază a superbei sălbăticiuni sugerează temperarea și adâncirea emoției provocate de marea aventură a cunoașterii și autocunoașterii prin iubire. Epitetul cromatic (arămie) invocă, pictural, bogăția de culori a sfârșitului amiezei cosmice - vara. Poate figura însă și culorile focului, definind iubirea ca incandescență. Versul final - înco vreme șiînco vreme... - construit prin repetiție lăsată deschisă (prin apelul la punctele de suspensie) poate fi interpretat diferit, ca
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
liric este desemnat prin mărci ale persoanei I plural: Noi stam, (versurile) noastre. 9. Primul catren al sonetului Moartea visurilor - XIV asociază tema iubirii și tema creației, întro viziune tipic simbolistă. Imaginarul poetic reunește sugestii muzicale (mo tivul cântecului) și picturale (motive cromatice: fruntea sură din negrile ruine), în sinestezii specifice simbolismului. Discursul poetic ia forma unui monolog evocator al cuplului de îndrăgostiți (imperfectul evocativ: stam, voiau, plângeau). Prin epitetul dublu (ciudate și streine) și prin antiteză - voiau să râdă, plângeau
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
hotare. 6. Poezia Autoportret ia forma unui discurs descriptiv la persoana a IIIa. Rolul acestei persoane gramaticale este de a disimula prezența eului liric, sub aparența lirismului obiectiv. Estomparea principalei instanțe a comunicării lirice este motivată artistic prin aplicarea tehnicii picturale a autoportretului. Efectul „dedublării în oglindă“ este focalizarea viziunii artistice nu asupra eului liric - construct textual convențional -, ci asupra autorului concret, desemnat prin numele real, asupra căutărilor și opțiunilor estetice ale poetului. 7. Prin comparația din versul incipit (mut ca
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
limbă vorbită). În sens larg, textul este un cuvînt, o propoziție, o poezie, un roman, o piesă de teatru, un anunț, un articol științific etc. Mai mult, se apreciază că și limbajele non-verbale sînt concretizabile în texte filmice, muzicale sau picturale, domeniul de funcționare depășind cadrul lingvistic, astfel încît, dacă "inscripția", în general, înseamnă text, existența însăși poate fi considerată o sumă de inscripții, un text. Textul-obiect, în calitate de rezultat și sursă a cunoașterii, conservînd tot ceea ce s-a scris într-o
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
observații, pe fondul triadei semioitice: sintactic, semantic, pragmatic. Sintaxa textului/discursului ritualic angajează semne nonverbale care se corelează specific, în funcție de fiecare semnificant în parte. Astfel, vom putea deosebi o sintaxă a semnelor gestuale (mimetice, coregrafice etc.), una a semnelor plastice (picturale, sculpturale), sau a semnelor sonore (muzicale). Semantic interpretată, corespondenta textului/discursului ritualic cu referențialul cosmic „fiind mijlocită de zei” este implicită și presupune o înțelegere vagă a semnificațiilor aferente. Aceste semnificații sunt receptate, trăite exclusiv pe cale psihoafectivă. Fără a dispare
Comunicarea eficientă a omului cu Dumnezeu şi cu semenii săi by Ștefan Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/694_a_1168]
-
care împodobesc primul capitol al Facerii în unele manuscrise care conțin Optateuhul, ceea ce dovedește marea răspândire și marele succes de care s-a bucurat, în ciuda scăderilor ei, opera acestui scriitor. În orice caz, aceste desene - ca și cum ar fi niște cicluri picturale - sunt extraordinar de interesante pentru că au un corespondent în mozaicurile din acea epocă. Bibliografie. Ediții: PG 88, 51-470; SChr 141, 1968 (livres I-IV: W. Wolska-Conus); 159, 1970 (livre V: idem; 197, 1973 (livres VI-XII: idem); Cosma Indicopleusta, Topografia
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Michelangelo Buonarroti 13 și Rafael 14. Contemporaneitatea lor a marcat în domeniul istoriei artelor un moment de apogeu. Toate realizările lui Leonardo invită la meditație. Tablourile sale neterminate, ca "Sfântul Ieronim" și "Adorația magilor", sunt surse de inspirație pentru tehnica picturală. Capodoperele "Fecioara printre stânci", "Sfântul Ioan Botezătorul", "Sfânta Ana", "Maria și Isus", "Cina cea de Taină" și "Gioconda", împreună cu "Autoportretul", sunt catalogate de specialiști ca monumente ale picturii Renașterii. "Autoportretul", aflat în Biblioteca Națională din Torino, exprimă adâncimea gândirii unuia
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
La nivelul focalizatorilor interni, viziunea lor ideologică intră în dialog sau polemică cu alte ideologii întrupate în alți focalizatori, antrenînd o citire polifonică a textului (Rimmon-Kenan 2002:78-86). Deosebit de valoroasă ni se pare secțiunea dedicată de Mieke Bal povestirilor vizuale, picturale și mai ales cinematografice. Ea atrage aici atenția asupra importanței studiului vizualității în povestirile filmate, unde camera de luat vederi este echivalentul focalizatorului, iar "transmedierea" unui roman nu reprezintă translarea sau transpunerea individuală prin corespondență a elementelor povestirii în imagini
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
Acest fenomen (textul în ramă care prezintă o povestire asemănătoare cu aceea din fabula primară) este comparabil cu regresul la infinit. În franceză, termenul este de mise en abyme. Acest termen derivă din heraldică, unde fenomenul se întîlnește în reprezentarea picturală. În literatură, totuși, avem de-a face cu regresul la infinit în mediul limbajului. Ar fi greșit, astfel, să exagerăm analogia cu reprezentarea grafică, întrucît în limbaj punerea-în-abis se află într-o formă mai puțin "ideală". Ceea ce stă pus în
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
continuități. Deși tabloul lui Boucher nu este de obicei văzut ca o narațiune, aș vrea să precizez că, prin intervenția lui Aptekar, cîștigă un statut narativ. Această analiză nu reprezintă o expropriere literară a artelor vizuale ci o adevărată naratologie picturală, care întregește aspectul vizual al lucrării. Începînd din fundal se poate observa că naratorul-pictor a subliniat, ca și Borges, că și cele mai fidele còpii trebuie să difere de original. Structura picturii (pe mai multe nivele) începe cu nuanțele. Panourile
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
coloristica sa devine „element constitutiv al atmosferei afective”, poartă un „timbru liric”. S. definește clar-obscurul rembrandtian ca lumină fluidă, permeabilă, aptă să cunoască creșteri și descreșteri care potențează o atmosferă poetică, prilej de a trece în revistă contribuțiile la reprezentarea picturală a spațiului-lumină. O definiție pascaliană a omului ca „mănunchi de contradicții”, ființă care transformă și se transformă, este asociată portretului rembrandtian, ce reflectă esența unui mesaj spiritual. Este descrisă „vitalitatea nevulgară” a pictorului îndrăgostit, care pictează în Saskia lumina spiritului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289554_a_290883]
-
o extraordinară capacitate de cuprindere a fenomenului artistic, a făcut ca o serie de proiecte să rămână neîncheiate sau să se risipească. Așa se explică fragmentarea textului din monografia Impresionismul (1970), unde curentul e prezentat în dubla sa definire: restrâns, pictural, dar și spiritual, pe urmele lui Marcel Proust, care îl transferă pe Claude Monet într-un personaj din romanul À la recherche du temps perdu. Limpezimea stilistică a expunerii tehnicilor picturale - circumscrise esteticii fenomenului - face din interpret, în pofida caracterului fulgurant
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289554_a_290883]
-
unde curentul e prezentat în dubla sa definire: restrâns, pictural, dar și spiritual, pe urmele lui Marcel Proust, care îl transferă pe Claude Monet într-un personaj din romanul À la recherche du temps perdu. Limpezimea stilistică a expunerii tehnicilor picturale - circumscrise esteticii fenomenului - face din interpret, în pofida caracterului fulgurant și nefinit al textului, un scriitor al forței subtile: asociații surprinzătoare, finețe a nuanțelor, originalitate a expresiei. Volumul, de asemenea postum, Scrisoarea de dragoste (1971) reunește într-o primă secțiune șase
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289554_a_290883]