740 matches
-
ce-s, ori care-s vis. Visu-ajuns după zăbrele Cu dorul de-a străluci Plânge-adânc în clipe grele Soarta de-a vălătuci. 21 iunie 2004 REFLECȚII (CLVII) Și în lumea interlopă În care colcăim E bună, fără popă, Ca să ne pocăim. Pe unii, timpu-i ține-aproape, Deși trec tot prin mari hârtoape; Pe alții, crunt îi mai desparte, Deși nu-s gropi ori oale sparte. „Pentru unii, timpu-i mumă” Cu belșug și desfătare; „Pentru alții, doar o ciumă”, „Chiu și vai prin
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
lui. Îi făcu semn preotului să se așeze și el pe scaunul din față. - Ascultă părinte, să luăm altfel treaba. Să-ți explic eu cum e și cu creștineștele ăsta de la matale, cu care mă prelucrezi, de parcă eu aș fi pocăit sau de-ai lu’ Mahomet. Sunt și eu creștin, m-am cununat legal, la mănăstire, la Mândraia, în pădure la Obancea. A venit personal Prea Sfântul ălalalt și mi-a pus chirostriile, partidul a știut, s-a dat aprobare, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
a dat, de altfel, banii pentru bairamul de astăzi... Chiosea închisese ochii. Aproape că nici nu-l mai urmărea pe Verginel. Se întâlnise la București de trei ori cu Tomnea, de când profesorul se întorsese. Îl lămurise cum stăteau afacerile. Se pocăise, trecuse la credințe de-ale ale ălora din Sudica, dar nu mai vroia afacerea. Mai mult, începuse să împartă și aiurea banii. Fundații, burse, studenți, cercetare. Dacă mai și predase documente pe undeva, era de mare jale... Profesorul îi spusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
credea că au prin excelență o obârșie supranaturală. Holera este și ea "de la Dumnezeu", "cu știrea lui Dumnezeu", "din porunca lui Dumnezeu", constituind o pedeapsă dumnezeiască asupra răilor și necredincioșilor. Holera îi bate pe păcătoși, ca să-i facă să se pocăiască. Un tulcean este convins că molima îi lovește pe oameni "fiindcă nu țin duminicile și sărbătorile lăsate de la sfinții părinți, că lucrează [atunci] mai rău decât păgînii". Ca și ciuma, arată alții, holera este "biciul lui Dumnezeu", bici care nu
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
Athenei. Mitologia dezvăluie și ea zone mai puțin olimpiene ale sufletului grec. Adonis s-a născut dintr-un incest. Ajax a necinstit-o pe Cassandra chiar în templul zeiței înțelepciunii. Agamemnon e ucis de o soție adulterină, Helena se întoarce pocăită în brațele lui Menelau după ce a provocat dezastrul Troiei, Artemis, insensibilă și frigida, îi pedepsește pe cei care încearcă să se apropie de ea. Dragostea unică, romantică și neconsolată, care îi va provoca râsul lui Don Juan, n-a găsit
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
o problemă, o afecțiune, orice. Să-i spunem că am înțeles că am greșit și că o să încercăm să nu mai repetăm, păcatele, greșelile trecutului care ne-au adus această condiție (boală, problemă). Că ne pare sincer rău, că ne pocăim (a te pocăi înseamnă nu numai că-ți pare rău dar și că, pe cât posibil, nu vei mai repeta păcatul, greșeala respectivă). Și Îl rugăm să ne ajute să ne vindecăm cât mai repede, cu cât mai puține suferințe și
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
afecțiune, orice. Să-i spunem că am înțeles că am greșit și că o să încercăm să nu mai repetăm, păcatele, greșelile trecutului care ne-au adus această condiție (boală, problemă). Că ne pare sincer rău, că ne pocăim (a te pocăi înseamnă nu numai că-ți pare rău dar și că, pe cât posibil, nu vei mai repeta păcatul, greșeala respectivă). Și Îl rugăm să ne ajute să ne vindecăm cât mai repede, cu cât mai puține suferințe și fără să rămână
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
Fii blând și nu zelos și rău... Veselește-te cu cei ce se veselesc și plângi cu cei ce plâng. Căci acesta este semnul curăniei. Fii bolnav cu cei bolnavi. Plângi cu cei păcătoși. Bucură-te cu cei ce se pocăiesc. Fii prieten cu toți oamenii, dar fii singur în cugetul tău. Fii părtaș la pătimirea tuturor, dar cu trupul tău fii departe de toate: Nu mustra pe cineva și nu osândi nici chiar pe cei foarte răi în viețuirea lor
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
scapi pe tine de frică. Sunt și ei oameni, nu? Îl va certa un pic, vor fuma Împreună un BT, Îl va Învăța cum să se ferească de indivizi ca el, tovarășul Rogoz, În fond cadrele preferă să Îi vadă pocăindu-se pe neaveniții ăștia, preferă să Îi câștige de partea lor, pentru cauza partidului și Înflorirea României. A ridicat mirat din sprâncene și a constatat că una dintre brichete avea un punct de rugină, o brichetă nemțească, pe care i-
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
artă” (ca și aceea a „artei pentru mase”) are loc de pe aceleași poziții spiritualiste: „Arta pentru artă, arta pentru mulțime sînt tot așa de absurde. Propun arta pentru Dumnezeu”. Este invocat John Ruskin și elogiat exemplul lui Jean Cocteau, modernul pocăit cu „momentul său de luciditate” din scrisoarea către Jacques Maritain... Textul va provoca reacția promptă a celor de la unu, care sancționează „maniera Contimporanului (...) oscilînd în jos și confuz de la Sept Manifestes Dada, modernismul arhitectonic și pictural al lui Marcel Iancu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
carte, numiți acum parcă în derâdere profesori, nu pot să spun decât, doar că așa le trebuie și dacă se poate, un pic și mai rău, ca să le ajungă până la os „democrația” portocalie. Dar chiar dacă dromaderii aceștia, s-ar mai pocăi acum în al doisprezecelea ceas și ar vedea, fie chiar și ca prin ceață interesul lor, răul a fost făcut deja, prin sădirea în mințile și așa destul de goale a noii generații, de idei reacționare și antipatriotice. La o adică
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
ani, era blondă, frumoasă, cu un aer angelic, și era singura care Îl putea Îmbuna pe bătrîn, desigur din pricină că semăna mult cu răposata lui soție, Gaïdick. - Eram cu Aude și cu Nicolas, minți ea fără rușine, expediindu-i un zîmbet pocăit bunicului ei. Îmi pare rău că am Întîrziat, bunicule. Arthus Îi zîmbi scurt În chip de răspuns și reîncepu să mănînce. Nepoata lui Îi strecură o privire piezișă și se amuză În sinea ei de ușurința cu care Îl Îmbrobodea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
cu glas tare abia aseară. E un citat din Marii Dascăli? Întrebă Flavius-Tiberius cu o curiozitate falsă, răutăcioasă. Citat pe dracu! veni prompt răspunsul bătrânului. Era dezamăgit de ușurătatea fiului său, dar și de propria sa limbuție. Hotărâse să se pocăiască, să vorbească cât mai rar cu putință și numai cu tâlc, În cuvinte și expresii alese, căci era prea bătrân pentru gargarisme și lozinci de care cam abuzase până atunci, dar, după cum se vedea, truda sa nu era răsplătită cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Îs și nume de pictori, nu numai de străzi. Kutya fasza, cu anunțul tău. Io ziceam, de fapt numa' am vrut, să vă propun să mergem la Revelionul ăsta. Ai făcut un ocol cam mare, observă Horacsek, Îngăduitor. Recunosc, se pocăi Gheretă care Încă nu Înțelegea mânia lui Horacsek Atunci, zise slovacul pe un ton firesc, Îți spun egyböl că nu mă duc. Nici eu, interveni Zegrea. Aștept telefon de la fiică-mea. Mă sună să Îmi spună la mulți ani. Poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
de sentimentele pe care le observam la alții. Imaginându-mi că trânteam ușile cuștilor, nu făceam decât să mă zăvoresc în ele. Până ce am rămas singur. Acum n-am nici timp, nici nu vreau să joc rolul eroului care se pocăiește. Dacă sunt sincer, e tot dintr-un motiv profund egoist. Îmi caut în vinovăție unica libertate care mi-a mai rămas. Cu Dumnezeu, în felul meu, m-am împăcat. Nu intentezi proces mării că e nesfârșită, nu intentezi proces vântului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
le pricep." 4. "Ascultă-Mă, și voi vorbi; te voi întreba, și Mă vei învăța." 5. "Urechea mea auzise vorbindu-se de Tine; dar acum, ochiul meu Te-a văzut. 6. De aceea mi-e scîrbă de mine și mă pocăiesc în țărînă și cenușă." 7. După ce a vorbit Domnul aceste cuvinte lui Iov, a zis lui Elifaz din Teman: "Mînia Mea S-a aprins împotriva ta și împotriva celor doi prieteni ai tăi, pentru că n-ați vorbit așa de drept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
la preotul paroh Alistar. Părinte, rogu-te, dă-mi un sfat. A venit deputatul și uite așa și așa vrea să facă. Părintele se scarpină în cap, gîndește profund și concluzionează: Poate i-a venit gîndul cel bun și se pocăiește. A tot furat și jecmănit și, cine știe, poate vrea să-și spele păcatele. O Sfîntă Biserică dacă se face, este voia și lucrarea lui Dumnezeu. Moș Damian a plecat mai mult încurcat decît lămurit. O lună s-a tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Are dreptate băiatul. Vasile n-ar lăsa pe os nici o bucățică mică pentru vreo furnică. Băieții nu erau chiar inofensivi cu glumele lor. Erau la început doar ușor intrigați, apoi s-au ațîțat și chiar tentați să facă scandal. Ești pocăit, mă, anafura mă-ti, Doamne iartă-mă, că vorbesc prostii în postul mare. Uită-te de cînd stă Satana printre noi. Arată, mă, ce naiba mănînci! Este treaba mea. Muncitorii constată că chiar așa și este, adică e treaba lui. Totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Fîntîna cu ghinion 184 Șmecherul 187 Între confrați 189 Un inginer nefericit 192 Adevărații creștini 195 Datini de Crăciun și de Anul Nou 198 Destinul lui Laurențiu Spînu 201 Un vameș distrus 204 Cleptomanul păcătos 207 Șmanglitorul 209 Un ziarist pocăit 212 Cu ce ți-am greșit, Doamne? 215 Ce, mă crezi proastă? 217 Ce oameni! 220 Bogații maneliști 223 Ploșnițele 226 CAPITOLUL IV Taina eternității 229 S-a însurat Costică 231 Norocosul 234 Mare meșteșug 237 Tinerii căsătoriți 239 Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
nedesăvîrșită. Din buzunarul lui Leopold Bloom se Înalță o mamă emanciată În cenușiu lepros Înveșmîntată cu o jerbă de flori portocalii ofilite și un voal sfîșiat de mireasă. Ține În mîna descarnată manualul Ursulinelor cu rugăciunea pentru sufletele În suferință. Pocăiește-te. Și-n seara aceea de primăvară cînd aerul are irizări violete și parfumul nerușinat al iasomiei Îți cotropește sîngele și copil fiind descoperi În organele tale o prezență suspectă de o fermecătoare dulceață, tocmai ieșeam de la Maiandacht și ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
poți depune la fabrica de multiplicat bancnote a genialului țigan din Cluj care a repus Româna pe harta lumii. Nașpa! Mai bine ne ținem gura. Singura care are curajul să țipe e o femeie în negru, cu broboadă pe cap: pocăiți-vă! Și-a întors Dumnezeu fața de la noi! Vai și amar de capul nostru! E cocoțată pe un garaj și de acolo aruncă asupra mulțimii de viitori miliardari fluturași cu îndemnuri la pocăință. Într-un fel are dreptate și ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
și amar de capul nostru! E cocoțată pe un garaj și de acolo aruncă asupra mulțimii de viitori miliardari fluturași cu îndemnuri la pocăință. Într-un fel are dreptate și ea. Să luăm de patru ori la Caritas și ne pocăim. Mulți dintre noi vor să ridice biserici care să-l aibă pe Stoica pictat în pronaos. Unii îl văd pictat în locul lui Iisus: Stoica pantocrator, Stoica înmulțind pâinea și peștii, Stoica la nunta din Cana Galileii, transformând apa în Feteasca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
mă strâmbă. Nu pot să merg, nu pot să umblu, nici pe drum, nici pe cărare. Am, părinte, am în mine un pârjol mare, care arde, arde tot mai tare. Acum ce să fac, părinte? Ce mă sfătuiești? Să te pocăiești, fiule, să te pocăiești ... Da, nu mă ierți părinte? Nu mă ierți? Ba te iert, fiule, dar păcatele să ți le tragi, că multe ai mai făcut, fiule. Dar m-am spovedit, părinte, m-am spovedit! Și ce dacă te-
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
să merg, nu pot să umblu, nici pe drum, nici pe cărare. Am, părinte, am în mine un pârjol mare, care arde, arde tot mai tare. Acum ce să fac, părinte? Ce mă sfătuiești? Să te pocăiești, fiule, să te pocăiești ... Da, nu mă ierți părinte? Nu mă ierți? Ba te iert, fiule, dar păcatele să ți le tragi, că multe ai mai făcut, fiule. Dar m-am spovedit, părinte, m-am spovedit! Și ce dacă te-ai spovedit. Numai Dumnezeu
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
Mesia va veni în cutare sau cutare an, tocmai pentru ca să nu demobilizeze poporul așteptându-l și nevenind; Mesia, credeau ei, „va veni când poporul va fi sau foarte corupt sau foarte curat”. Nu este deci trebuință ca poporul să se pocăiască înainte de venirea l ui. La Vaslui, sosind în ajunul serbării Ispășirii, oaspeții avură ocazia să vadă cuvioasa ceremonie, care toc mai avea loc. Pentru fiecare bărbat se tăia un cocoș și pentru fiecare femeie, a unei găini, după ispășire. În timp ce
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]