1,640 matches
-
Sfânta Fecioară Ce oameni buni și primitori, m-a uimit bunătatea lor. Care de care mai primitor, mai ospitalier, te invită În magazinele de pe marginea trotuarului. Îți oferă marfa mai ieftină, ți-o aleg după gustul cumpărătorului. Și atât de politicoși sunt cu fiecare, m-a uimit. Dacă Îi cumperi ceva ți-o lasă cu mult mai ieftină decât arată reclama, ți-o Împachetează frumos, țio oferă cu un zâmbet, mulțumindu-ți că ai cumpărat de la el, și te invită să
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
reunite ale acestor state, Su a devenit o figură foarte cunoscută. Odată, ajungând la Luoyang, demnitarii locali au venit să-l întâmpine. Și părinții lui au ieșit în stradă să-l aștepte, iar nevasta fratelui său era peste măsură de politicoasă. Su Qin a râs: "Cumnată, cât de mult ți-ai schimbat atitudinea. Înainte mă priveai cu dispreț, iar acum cu atâta respect!" Tremurând, cumnata i-a răspuns: "Sunteți acum un înalt demnitar și foarte bogat. Cum să mai am curajul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
numai holul de la intrare e mai mare și mai mobilat decît toată locuința ta... Da?! m-am mirat eu, și-atunci, de ce-ai venit aici?!... Am descuiat ușa, am deschis-o și, fără alte vorbe, doar printr-un gest politicos, am invitat-o să iasă. Am mai făcut o dată o imprudență: l-am invitat la mine pe inginerul Prunaru, un fel de hahaleră cu studii superioare. Am stat de vorbă ca doi colegi și l-am servit cu o vodcă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
rîndul trecut, cînd am fost aici, Brîndușa, abia venită de la sfatul tehnic, trebuie să fi fost înfuriată de ce s-a discutat acolo și s-a purtat cu mine urît sub influența stării de nervozitate. Adevărata Brîndușa este cea de acum : politicoasă și plină de zîmbet. Poftiți, vă rog! îmi spune Brîndușa, întinzîndu-mi dosarul cu un gest delicat, de parcă mi-ar fi oferit o floare. Mergeți la etajul întîi, să vă semneze președinta comitetului sindicatului, apoi unul din directori. Mă ridic, iau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
auzi niște bârfe, dar în rest... Mulți văd, puțini pricep, comentase ea. Mai bine du-te tu, Clara, cu bărbatu-meu când ai chef, că tu ești mai stilată! Eu una am fost o dată și mi-a ajuns! Clara zâmbise politicos și îi propusese soțului ei să-l însoțeas că într-o seară amândoi pe domnul Neacșu la Operă. Dar Ion, deși era în general receptiv la sugestiile ei, mai ales după câteva pahare de vin roșu, nu se entuziasmase de
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
singura care-l interesa cu adevărat pe Patta. — Ce american, domnule? Întrebă el, cu vocea plină de-o falsă curiozitate. — Americanul pe care l-ai scos din apă În dimineața asta. — O, făcu Brunetti, de data aceasta cu o surprindere politicoasă. A venit raportul atât de repede? A fost american, deci? — Nu fă pe simpaticul cu mine, Brunetti, zise Patta furios. N-a venit Încă raportul, dar avea monede americane În buzunar, așa că trebuie să fie american. — Sau un numismat, sugeră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
soi de vehicul, autobuzele pe motorină, făcătoarele de fum ce se-ngrămădeau acolo peste noapte venind dintr-o Europă de Est proaspăt eliberată și din care ieșeau, amețiți de drum și de lipsa somnului, zeci de mii de turiști foarte politicoși, foarte săraci, foarte bondoci, care petreceau o singură zi În Veneția și-o părăseau uluiți de frumusețea pe care o văzuseră În acea unică zi. Acolo gustau pentru prima dată din triumful capitalismului și erau prea impresionați de el să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
râse, dar apoi Își Întoarse atenția spre mama ei, care-i pipăia materialul rochiei, semn că trebuia să fie una nouă, și spre signora Pastore, care Încă o mai ținea pe Paola de mână. Brunetti Îi aruncă doctorului o privire politicoasă, iscoditoare. — Vorbeam despre americanul ăla. Tu ești la conducerea anchetei, nu? — Da, dottore, sunt. — De ce-ar vrea cineva să omoare un american? Era soldat, nu? Jaf? Răzbunare? Gelozie? Datorită faptului că doctorul era italian, nu-i trecu nimic altceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
și continuă să mănânce. Când văzu Paola că trecuse dincolo de punctul foamei și mânca doar de plăcerea mâncării, spuse: Nu mi-ai spus cum a fost excursia În America. El vorbi cu gura plină de risotto. — Zăpăcitoare. Americanii sunt foarte politicoși și spun că vor să ajute, dar nimeni nu pare să știe ceva care să-mi fi de ajutor. Și doctorul? — Frumușica? Întrebă el, rânjind. — Da, Guido, frumușica. Văzând că dăduse cu bățul În baltă, răspunse simplu: — Încă mai cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
de-ncet ar fi spus-o, ea auzi, își plecă ochii cuvioși și surâse. {EminescuOpVII 244} Servitorii intrară spre a servi la masă - o muzică fermecătoare le mângâia auzul. El era mut de mirare și răspundea prin înclinări * și mine politicoase. După ce se ridicară toți de la masă, toate fetele se-mprăștiară, afară de Angela, care-l duse iar la sofa, i se puse în brațe, i-nconjură gâtul cu brațul ei gol, fin, marmoreu, își apropie buzele de gura lui și-cepu să
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
Andrei Ionescu chiar este mulțumit. Îi place fața lui netedă, își iubește părul negru, răsucit după urechi în șuvițe lucioase, chiar și dinții rari i se par interesanți și, în general, este încântat de atitudinea lui de tânăr subțirel și politicos. Dar Andrei Ionescu se iubește mai ales pentru că este autorul romanului Vâna. Lumea îl salută, colegii de redacție îl admiră, iar Giulia... ei, sigur, este peste măsură de flatat că ea îl așteaptă cu sufletul la gură și îi spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
arătă înspre prostituată cu o aplecare a capului - pretinde că era un oarecare Constantin Chrilovici. Porfiri își întoarse atenția către fată. ă Deci prin urmare acest om îți era cunoscut? ă L-am mai întâlnit o dată, înălțimea voastră. Avea vocea politicoasă a unui copil bine crescut. ă În ce circumstanțe? Fata se înroși și fixă picioarele lui Porfiri. Apoi izbugni într-o altă criză de tremurat. ă Era un client de al tău? Covulsiile s-au calmat. Ea îi întâlni privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
mă afecta În nici un fel. Soarele Încă nu răsărise și era doar atâta lumină cât să poți deosebi fluidul de solid; marea - un soi de plată apatie, și o corespunzătoare pustietate lăuntrică. Numai Rosamund, care În mod normal era flexibilă, politicoasă, deferentă și prietenoasă, dădea acum la iveală (indiscutabil) o tenacitate subterană și o voință care dovedeau cât de bine pregătită era să țină piept caracterului urâcios al proprietăresei și nesimțirii birocratice a personalului telefonic de la aeroport. Și când a urcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
pe unde se nimerea. Au mers glonț la laboratorul de analize. Au intrat și fără să dea măcar bună ziua, întreabă pe asistenta ce le ieșise în întâmpinare: „Ascultă fă, aicea șade doctorul care gâcește în pișat?”. Asistenta le-a răspuns politicoasă: „Aici este laboratorul de analiză a urinei, dar domnul doctor, momentan lipsește”. La care balaoacheșele îi pun în vedere: „Noi o să plecăm fă, pentru că avem nește alte afaceri, dar când vine doctoru’ spunei că l-au căutat două DOAMNE”. Poate
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
se înmuiară genunchii. Luana țâșni în picioare și strigă: Nu-l mai bateți! Realizând că sărise calul se înmuie: Vă rog, nu-l mai bateți... Niciodată învățătoarea nu fusese mai mirată. Nu se așteptase ca această copilă firavă, cuminte și politicoasă, să-i facă asemenea probleme. Mai întâi, să lovească un coleg, apoi să o înfrunte astfel. Ce se întâmpla, îmbătrânea? Nu se mai pricepea să-i cunoască pe copiii din clasă? Deși se aștepta să se repeadă la ea, Luana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
ca bunica s-o taie bucăți cu sfoara. Oliviu și Renar au privit cu ochi mari bologhețul galben ce arunca aburi peste fața de masă. Ce-i asta? Mămăligă. Noi nu mâncăm așa ceva! Bineînțeles, voi sunteți de la Timișoara. Luana, fii politicoasă! o potoli Bica. Vouă o să vă aduc pâine. În timp ce bănățenii mâncau brânza frământată cu pâine, cei "ai casei" își făceau "ursuleți" tăvălind bucata de mămăligă în brânză, modelând-o, apoi, în mână, până când aceasta se transforma într-un rulou galben
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
părea uriașă. Pe stânga, o arhitectură ciudată, spațioasă, întruchipa bucătăria. Ștefan era încântat peste măsură de achiziția lui. L-a ajutat să-și aranjeze casa. Deși el și-ar fi dorit o implicare mai profundă, Luana a păstrat o rezervă politicoasă, oferindu-i doar sfaturi de ordin estetic. Tânărul se aștepta ca ea să vină zilnic, să meargă împreună la cumpărături, să-și dea cu părerea și să aleagă ce-i place ei. I se părea firesc ca Luana să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
în urmă, înalt cât ușa, strigându-i Bicii din prag: Doamnă Roman, am venit să-ți cer fata de nevastă. Mi-o dai, ori nu, eu tot o iau. Cam același lucru făcea acum viitorul ginere. În cuvinte simple și politicoase, Ștefan lăsă de înțeles că Sanda nu trebuia să facă imprudența să-l refuze. Altfel, el avea s-o ia pe Luana la subraț și să iasă cu ea din casă în următoarele cinci minute. Deși prima impresie fu hotărâtoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
bune sentimente. Luana își aranjă biroul după bunul plac și domnul Zereghia îi oferi, zilnic, o companie din cea mai plăcută. Ea fierbea cafeaua și-o savurau împreună, în timp ce bărbatul o punea în temă cu mersul lucrurilor din fabrică. Amabilă, politicoasă și reținută, Luana făcu impresie bună printre colege. Într-o dimineață, se întâlni în stația de tramvai cu două dintre ele și până la fabrică sporovăiră întruna. În fața lor, doi bărbați încadrau o femeie atât de gălăgioasă, că le acoperi discuția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
cu o mică cocoașă la mijloc, ovalul prelung al feței, arcuirea sprâncenelor se transmiseseră și ele nepotului. Totuși, era parcă oleacă mai mărunt. Înainte de a-ți vorbi, se uita la tine lung, fără să trădeze vreo emoție. Vorba lui era politicoasă, dar rece. După felul sigur și firesc de a se ridica din jilț, mi-am dat seama că avea mușchii încă tari. M-a țintit cu toiagul, poruncindu-mi: - Mergi de te spală și te primenește. Masa e la apusul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
vară. Deși nu plăteau bine, casa lor, situată la cinci kilometri de plajă, era extraordinară și îi puseseră la dispoziție lui Nieve un jeep micuț pentru deplasări în zonă. Darcey se trezi având grijă de patru copii germani, incredibil de politicoși, ai căror părinți voiau ca aceștia să își petreacă mare parte din zi învățând, ceea ce îi lăsa mult timp la dispoziție să se plimbe pe plajă în picioarele goale și să își exerseze spaniola. Nieve avea mai puțin timp liber
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
mult prea prețios ca să și-l piardă căutând pe eBay. —Mai doriți șampanie? Însoțitorul de zbor îi zâmbi și îi întinse o tavă. Nu mulțumesc, clătină ea din cap. Suc de portocale, dacă se poate. —Desigur, doamnă. Erau și mai politicoși la clasa întâi. Lucru de înțeles, din moment ce erau mai puțini pasageri, iar majoritatea, de cum se dădea semnalul de desfacere a centurii de siguranță, își deschideau laptopurile și se apucau de lucru. Nieve luă paharul cu suc de portocale din mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
ireparabilului, dar nu mă pot opri și cred că am pierdut-o definitiv pe bunica Anei, așa fac întotdeauna, pierd ultima bătălie și cea mai ușoară, când capitularea celuilalt e doar o chestiune de timp, ne-am despărțit în termeni politicoși, dar îmi ratasem examenul, am lăsat-o pe Ana neputincioasă în poartă și-n toamna de miere mi-am scos haina și mi-am desfăcut nodul de la cravată, simțeam nevoia să fiu cât mai obraznic cu putință, 11 noiembrie, invitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
ireparabilului, dar nu mă pot opri și cred că am pierdut-o definitiv pe bunica Anei, așa fac întotdeauna, pierd ultima bătălie și cea mai ușoară, când capitularea celuilalt e doar o chestiune de timp, ne-am despărțit în termeni politicoși, dar îmi ratasem examenul, am lăsat-o pe Ana neputincioasă în poartă și-n toamna de miere mi-am scos haina și mi-am desfăcut nodul de la cravată, simțeam nevoia să fiu cât mai obraznic cu putință, 11 noiembrie, invitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
împreună uneori la concerte, nu m-ar fi interesat deloc această poveste dacă n-ar fi fost vorba despre mine, fără ca doamna care o spune să știe, dialogul se poartă în franceză, pentru că domnul, monsieur Philip, Marius ascultă cu interes politicos și curiozitatea mea crește pe măsură ce, Anne, o cheamă Anne, elle s’appelle Anne, et il y a une semaine, acum o săptămână Anne trecea prin Jardin du Luxembourg, ploua, a impresionat-o cu adevărat o scenă care s-a petrecut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]