2,080 matches
-
Coquillardilor, relații care au fost reluate după fuga poetului din Paris. Din aceste tulburări studențești Villon a scăpat fără pedeapsă datorită protecției părintelui de Villon (, „Testamentul”, versul 853). În amintirea încăierărilor cu poliția la bariera Pet-au-diable, Villon îi va lăsa protectorului său o virtuală moștenire, presupusul „Roman du Pet-au-diable” (Testamentul, v. 857). Villon și-a reamintit ulerior, cu melancolie, în „Testament”, de această perioadă agitată de studenție<poem> "Bien sçay, se j'eusse estudié" "Ou temps de ma jeunesse folle" "Et
François Villon () [Corola-website/Science/298721_a_300050]
-
enffant" "En escripvant cette parolle" "A peu que le cueur ne me fent !" </poem> Aderarea la numele de François Villon apare în „Micul Testament” (1456) în care, printre altele, după o crimă și un jaf, poetul încearcă să-și îmbuneze protectorul, s-ar părea, fără reușită, deorece numele părintelui Guillaume de Villon nu a mai fost menționat ulterior. Deși Villon și-a considerat binefăcătorul ca "„mai mult decât un tată”" (""plus que père"" - p. 9 și 53) M.e. Guillaume Villon
François Villon () [Corola-website/Science/298721_a_300050]
-
ianuarie 1456 regele Carol al VII-lea și-a petrecut un concediu la curtea sa din localitate, ocazie folosită de poet pentru a cere și a obține - pe baza a două mesaje care susțineau legitima apărare a poetului, unul, din partea protectorului său, G. de Villon și un al doilea, de la avocatul întocmit de acesta, Pierre Fournier („Semincerul” - 165, „Testamentul” - 1030) - o scrisoare de grațiere cu care s-a putut reîntoarce în Paris (Pinkernell lansează și supoziția unei posibile inervenții a "Coquillarzilor
François Villon () [Corola-website/Science/298721_a_300050]
-
tău, cel care" "Din șase scuzi primiți cu împrumut," "Mai toți i-a cheltuit pentru mâncare."(trad. Dan Dănilă) </poem> Sărăcia - mai mult simulată, deoarece avea locuința asigurată și șanse sigure de încadrare într-un post clerical cu ajutorul potentului său protector - sau dorința de a o epata pe inabordabila sa iubită l-au făcut pe Villon să participe, conform documentelor păstrate, în ajunul Anului Nou 1456, împreună cu patru complici, doi absolvenți de universitate - unul dintre ei era un chierico, Guy Tabarie
François Villon () [Corola-website/Science/298721_a_300050]
-
de recunoștință (sau de lingușire, pentru a-și redobândi simpatia și protecția dezamâgitului său tutore și binefăcător după o omucidere și un jaf) poetul a renunțat în 1456 la numele său de familie pentru a-l împrumuta pe cel al protectorului său, devenind "François Villon". Schimbarea de nume apare în poemul "Semincerul" ("Le Lais"), împreună cu alte flatări <poem> "(...)Je laisse, de par Dieu, mon bruit" "À maistre Guillaume Villon," "Qui en l’honneur de son nom bruit," "Mes tentes et mon
François Villon () [Corola-website/Science/298721_a_300050]
-
ținta deoarece părintele Guillaume de Villon nu a mai apărut în documentele referitoare la biografia poetului. Prin decembrie 1457 - ianuarie 1458 Villon ajunge în peregrinările sale la Blois, la curtea ducelui Charles d’Orléans, el însuși poet și cunoscut ca protector și susținător al poeților francezi din epocă. Ducele i-a acordat acordat găzduirea, clemența și protecția sa, publicându-i totodată și trei dintre balade, într-o colecție de versuri, într-unul dintre manuscrisele sale, este vorba de "Balada contradicțiilor", "Balada
François Villon () [Corola-website/Science/298721_a_300050]
-
Colegiului de Navarra, folosește ocazia pentru a repune afacerea pe tapet. Negociatorul numit de facultate, canonicul Laurens Poutrel, capelan la Saint-Benoît (care-i cunoștea indubitabil pe atât pe François Villon, care locuia într-o chilie a bisericii, cât și pe protectorul său, G. de Villon) a condiționat eliberarea poetului de promisiunea acestuia de a returna în decurs de trei ani partea sa din uzufructul jafului, respectiv 120 de franci de aur, după cum reiese din documentele descoperite de Marcel Schwob și publicate
François Villon () [Corola-website/Science/298721_a_300050]
-
a fost o situație imprevizibilă, ci un pas foarte bine calculat și echilibrat. „De șase ani Rusia se pregătea de luptă, trei sute de mii de oameni cu arma la umăr așteptau cu nerăbdare ordinul de a trece Prutul.” Îmbrăcînd masca protectorului creștinilor din componența Imperiului Otoman, Rusia întreprindea către anul 1827 măsuri energice pentru a declanșa războiul și a-și asigura victoria în acest diferend. În acest scop, la începutul aceluiași an generalul Kiselev îl trimite în Principatele Române pe colonelul
Cauzele și desfășurarea Războiului ruso-turc din 1828- 1829 () [Corola-website/Science/337295_a_338624]
-
din notița autobiografică tipărită la finalul lucrării "Funie întreită", se vede că a învățat mai întâi la "Academia Vasiliană" din Iași, și apoi la Mănăstirea Neamț, că s-a călugărit la 15 ani, la dorința tatălui său care era bolnav. Protectorul său a fost Iacob Stamate, episcopul Hușilor, care-l recomandă Mitropolitului Leon (1786-1788), și astfel ajunge la vârsta de 21 de ani egumen la Mănăstirea Sfântul Spiridon din Iași. Cum protectorul său Iacob ajunge in funcția de mitropolit, Veniamin este
Veniamin Costache () [Corola-website/Science/299718_a_301047]
-
15 ani, la dorința tatălui său care era bolnav. Protectorul său a fost Iacob Stamate, episcopul Hușilor, care-l recomandă Mitropolitului Leon (1786-1788), și astfel ajunge la vârsta de 21 de ani egumen la Mănăstirea Sfântul Spiridon din Iași. Cum protectorul său Iacob ajunge in funcția de mitropolit, Veniamin este ales episcop de Huși la vârsta de 24 de ani. În această funcție se ocupă de îmbunătățirea școlilor și bisericilor(de ex.actuala biserică din satul Ulmi comuna Belcești jud.Iași
Veniamin Costache () [Corola-website/Science/299718_a_301047]
-
au fost legate de intrigi politice ce s-au iscat în timpul celor doisprezece ani de armistițiu în Războiul Țărilor de Jos cu Spania. Decizia Sinodului a reprezentat osânda foarte respectatului și influentului om de stat Johan van Oldenbarnevelt, care fusese protectorul remonstranților arminieni. Pentru crima de "tulburare generală în starea națiunii, atât în Biserică, cât și în Stat" (trădare), el a fost decapitat pe 13 mai 1619, la numai patru zile după întrunirea finală a Sinodului. El e considerat, și de
Sinodul din Dort () [Corola-website/Science/303746_a_305075]
-
vorba de acțiunea partizanilor iugoslavi din pădurea Brezovica, în apropierea localității Sisak, (Croația). Partizanii au lansat o operațiune încununată de succes, marcând declanșarea războiului de eliberare a Iugoslaviei. Operațiunea Anthropoid a fost o mișcare de rezistență a cehilor în timpul căreia „Protectorul Boemiei și Moraviei” Reinhard Heydrich, unul dintre artizanii „soluției finale a probelmei evreiești” a fost asasinat. Drept represalii, pește 15.000 de cehi au fost uciși iar localitățile Lidice și Ležáky au fost rase de pe suprafața pământului. Partizanii greci și
Mișcările de rezistență în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/310340_a_311669]
-
al germanilor. Drepturile sale în Germania erau disputate de fratele lui, Filip al Șvabiei, și de Otto de Braunschweig. La moartea tatălui său în 1197, Frederic, în vârstă de doi ani, se afla în Italia, îndreptându-se spre Germania, cu protectorul său Conrad de Spoleto. Frederic i-a fost atunci înapoiat repede Constanței, în Palermo, Sicilia. Mama lui fusese regină a Siciliei; a dispus ca Frederic să fie încoronat rege al Siciliei, ea urmând să fie regentă. În numele lui Frederic, a
Frederic al II-lea al Sfântului Imperiu Roman () [Corola-website/Science/308370_a_309699]
-
trimițându-i acasă pe consilierii lui germani (printre care Markward de Anweiler și Gualtiero da Pagliara), și renunțând la pretențiile asupra statutului de rege german și asupra imperiului. La moartea Constanței în 1198, Papa Inocențiu al III-lea a devenit protectorul lui Frederic până când acesta a devenit major. Frederic a fost încoronat rege al Siciliei pe 17 mai 1198. Otto al IV-lea a fost încoronat ca împărat romano-german de către Papa Inocențiu al III-lea în 1209. În septembrie 1211, în cadrul
Frederic al II-lea al Sfântului Imperiu Roman () [Corola-website/Science/308370_a_309699]
-
Poemul 29 a celei de a trei cărti a Odelor, în care laudă virtuțile unei vieți simple, rustice, în comparație cu aceea a unei poziții de putere care este însoțită de mii de amenințări și griji. În această chemare adresată prietenului și protectorului său, Gaius Mecenas, Horațiu descrie "Siculae dapes" sau "Sărbătorile siciliene" ca nemaiaducând nici o plăcere unui om "deasupra capului căruia atârnă o sabie ("destrictus ensis")”. Fraza deasemenea a ajuns sa fie folosită pentru descrierea oricarei situații cu un posibil sfârșit tragic
Damocles () [Corola-website/Science/327538_a_328867]
-
animalelor în artă, dar din această cauză artă și cultură indoneziana au avut de câștigat devenind mai rafinate. În prezent, influențele religioase sau magia și superstițiile asociate cu multe dintre obiectele de artă au început să dispară. De exemplu, "Sahan", protectorul medicinei din Batak sau obiectele de la malul lacului Danau sunt doar copii ale originalului. Totuși, este mult spus că se distruge cultură, dimpotrivă, copia lui Sahan este mai mare și mai frumoasă decât originalul, chiar dacă nu are o valoare spirituală
Arta și cultura Indoneziei () [Corola-website/Science/299538_a_300867]
-
mare număr de discuții, în special în secolul al XX-lea. Tratatul de la Pereiaslav a dat Țaratului Rusiei un impuls puternic în direcția ocupării Ruteniei, oferindu-i posibilitatea să se declare unicul succesor al Rusiei Kievene. Țarul s-a proclamat protectorul tuturor rușilor, iar atitudinea aceasta a culminat cu mișcarea panslavistă din secolul al XIX-lea. În zilele noaste, cei mai numeroși descendenți ai cazacilor zaporojeni, cazacii din Kuban, sunt loiali Rusiei, mulți dintre ei luptând în conflictele locale care au
Cazaci zaporojeni () [Corola-website/Science/317515_a_318844]
-
hatman în favoarea lui [[Ivan Samoilovici]] și s-a refugiat în Rusia. În 1678, turcii l-au numit hatman pe Iuri Hmelnițki, care fusese ținut până atunci în prizonierat. El a participat alături de turci la a doua campanie de la [[Cihirin]], dar protectorii lui îndepărtat de la putere în 1681. În timpul a mai multor ani de lupte, [[Ucraina de pe malul drept|Ucraina apuseană]] a fost puternic depopulată, mulți dintre cei care nu fuseseră uciși sau luați în sclavie de tătari, au fugit pe [[Ucraina
Ruina (istorie) () [Corola-website/Science/319491_a_320820]
-
Caduceului (cei doi șerpi încolăciți de sub simbolul vulturului aflat în stânga stemei orașului). În Antichitate a fost un simbol astrologic al comerțului, si este asociat cu zeul grec Hermes, mesagerul zeilor, cel care îi conducea pe morți spre Hades și era protectorul comercianților și hoților. Propunerea de schimbare a stemei orașului a făcut obiectul unui demers realizat de Universitatea Națională de Arte cu intenția de a determina autoritățile centrale să nlocuiasca stemele localităților pentru că ele să reprezinte mai bine realitățile și istoricul
Simfonia Lalelelor () [Corola-website/Science/319157_a_320486]
-
numeroase reforme democratice, care au transformat orașul într-un centru politic, cultural și artistic al lumii grecești. Atena a atins o mare dezvoltare, devenind centrul comercial, politic și cultural al întregii Greciei antice , iar Pericle, șef al partidului democrat, mare protector al științelor și artelor. Pentru strălucirea intelectuală pe care a dat-o Greciei, secolul în care a trăit (secolul V î.en.) a fost supranumit "Secolul lui Pericle". Dar pacea nu a durat mult timp. În 431 î.en, cele
Istoria lumii () [Corola-website/Science/314038_a_315367]
-
cerut ca pradă de război cartierul templului și a oferit aici protecție celor câțiva musulmani de aici, dar nu a putut împiedica uciderea lor de camarazii săi de arme.După masacru, Godfrey de Bouillon a fost numit Advocatus Sancti Sepulchri (Protector al Sfântului Mormânt) pe 22 iulie, el refuzând să fie încoronat rege în orașul în care Cristos a purtat cununa de spini. Raymond a refuzat să primească vreun titlu. Dar victoria bătăliei de la Ascalon le-a permis creștinilor să fondeze
Istoria lumii () [Corola-website/Science/314038_a_315367]
-
numai la Roma. Carol era recunoscut însă că cel mai mare rege creștin al Apusului. Carol întreținea relați cu regele Offa al Merciei, cu care a încheiat un acord comercial cu conducătorul de Wales, Asturia și patriarhul Ierusalimului, Carol devenind protectorul locurilor sfinte, iar el i-a trimis cheile Sfântului Mormânt. Regele franc a reluat relațiile cu arabii. În 797, a trimis o ambadada formată din evreul Issac și missi Lanfrid și Sigismond la Bagdad, la califul Harun al-Rashid, restabilind raporturile
Imperiul Carolingian () [Corola-website/Science/297921_a_299250]
-
de pământ a distrus orașul Gallipoli. Locuitorii și garnizoana au fugit, iar casele lor, rămase pustii, au fost ocupate de turci, pe care i-a trecut în grabă peste strâmtoare fiul lui Orkhan, emirul Suleyman. Îngrozit de modul în care protectorii lui de mai ieri se stabilesc, ca niște stăpâni, în Europa, împăratul s-a dus la Nicomedia, la Orkhan, ca să răscumpere orașul Gallipoli. Emirul n-a consimțit să plece înapoi nici pentru zece, nici pentru 40 de mii de hyperperi
Ioan al VI-lea Cantacuzino () [Corola-website/Science/317503_a_318832]
-
câini să beneficieze de instruire și socializare extinsă, lucruri esențiale pentru toți Rottweilerii. Potrivit AKC, Rottweilerii iubesc persoanele din anturajul lor și pot să se comporte într-un mod comic spre deliciul familiei și prietenilor, dar sunt, de asemenea, foarte protectori cu teritoriul lor și nu agreează străinii. Rottweilerii au nevoie de atenție în formare și de multă, multă socializare. Rottweilerilor nu le face bine să stea legați timp îndelungat. Ei sunt câini de lucru și necesită o ocupație, de aceea
Rottweiler () [Corola-website/Science/303638_a_304967]
-
dar acestea nu sunt încurajate. Este un câine impunător, vigilent și foarte curajos. Este inteligent, loial si dă dovadă de echilibru în relația cu omul. Se va dovedi dominant în prezența altor câini. Nu este gălăgios, latră rar. Este un protector înnăscut și se dovedește un bun câine de pază. Se înțelege bine cu copiii, dovedindu-se permisiv și calm. Are nevoie de un minim de îngrijire și întreținere, nefiind un câine pretențios vizavi de condițiile de trai. Blana se întreține
Dog de Bordeaux () [Corola-website/Science/323199_a_324528]