1,765 matches
-
termenului, găsim În mod explicit pe lângă această discriminare și discriminările pe criterii de religie, cetățenie sau etnie), iar pe de altă parte, stabilirea unei interdicții. Interpretând literal textul articolului, am putea conchide că naționalismul este la fel de strict interzis ca și rasismul și că, prin urmare, constituie un delict. S-ar putea spune același lucru despre discriminarea etnică și despre orice formă de integrism sau de fundamentalism religios, inclusiv despre anticlericalism sau despre ateismul militant, Întrucât sunt forme de lipsă de respect
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
putea spune același lucru despre discriminarea etnică și despre orice formă de integrism sau de fundamentalism religios, inclusiv despre anticlericalism sau despre ateismul militant, Întrucât sunt forme de lipsă de respect față de anumite practici sau credințe religioase. Este ca și cum criminalizarea rasismului (confundat mereu În mai mică sau mai mare măsură cu xenofobia) s-ar fi extins pe nevăzute asupra etnicismului, naționalismului, integrismului religios, ateismului militant, pe scurt, asupra tuturor formelor de Înregimentare considerate sectare și intolerante. Rasismul a devenit numele implicit
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
religioase. Este ca și cum criminalizarea rasismului (confundat mereu În mai mică sau mai mare măsură cu xenofobia) s-ar fi extins pe nevăzute asupra etnicismului, naționalismului, integrismului religios, ateismului militant, pe scurt, asupra tuturor formelor de Înregimentare considerate sectare și intolerante. Rasismul a devenit numele implicit al tuturor „ismelor”, percepute ca având un același „aer de familie”. Toate par să țină, Într-un anumit mod, de rasism și să Împărtășească esența malefică a acestuia. Oricum, rasismul a devenit un delict, care trebuie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
integrismului religios, ateismului militant, pe scurt, asupra tuturor formelor de Înregimentare considerate sectare și intolerante. Rasismul a devenit numele implicit al tuturor „ismelor”, percepute ca având un același „aer de familie”. Toate par să țină, Într-un anumit mod, de rasism și să Împărtășească esența malefică a acestuia. Oricum, rasismul a devenit un delict, care trebuie pedepsit conform legii. Această reducție judiciară, această viziune strict represivă asupra a ceea ce numim „rasism” constituie o relativă noutate. Rasismul a devenit, În țările cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
de Înregimentare considerate sectare și intolerante. Rasismul a devenit numele implicit al tuturor „ismelor”, percepute ca având un același „aer de familie”. Toate par să țină, Într-un anumit mod, de rasism și să Împărtășească esența malefică a acestuia. Oricum, rasismul a devenit un delict, care trebuie pedepsit conform legii. Această reducție judiciară, această viziune strict represivă asupra a ceea ce numim „rasism” constituie o relativă noutate. Rasismul a devenit, În țările cu democrație liberală, În principal o problemă a avocaților și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
familie”. Toate par să țină, Într-un anumit mod, de rasism și să Împărtășească esența malefică a acestuia. Oricum, rasismul a devenit un delict, care trebuie pedepsit conform legii. Această reducție judiciară, această viziune strict represivă asupra a ceea ce numim „rasism” constituie o relativă noutate. Rasismul a devenit, În țările cu democrație liberală, În principal o problemă a avocaților și magistraților, cărora li se alătură jurnaliștii și oamenii politici care Îl dezaprobă. Intenția represivă pare să o fi Înlocuit cu totul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Într-un anumit mod, de rasism și să Împărtășească esența malefică a acestuia. Oricum, rasismul a devenit un delict, care trebuie pedepsit conform legii. Această reducție judiciară, această viziune strict represivă asupra a ceea ce numim „rasism” constituie o relativă noutate. Rasismul a devenit, În țările cu democrație liberală, În principal o problemă a avocaților și magistraților, cărora li se alătură jurnaliștii și oamenii politici care Îl dezaprobă. Intenția represivă pare să o fi Înlocuit cu totul pe cea preventivă, așa cum pare
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
dezaprobă. Intenția represivă pare să o fi Înlocuit cu totul pe cea preventivă, așa cum pare să fi Înlocuit și dorința de a cunoaște și de a explica. După această rapidă trecere În revistă a procesului recent de culpabilizare juridică a rasismului ă proces În curs de accelerare ă, suntem mai În măsură să apreciem amploarea schimbării de problematică a programului antirasist instituțional, Începând cu primele Declarații ale UNESCO (din 18 iulie 1950, iunie 1951 etc.), focalizate pe lupta intelectuală și pe
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
măsură să apreciem amploarea schimbării de problematică a programului antirasist instituțional, Începând cu primele Declarații ale UNESCO (din 18 iulie 1950, iunie 1951 etc.), focalizate pe lupta intelectuală și pe educația științifică. Într-o jumătate de secol, tratamentul antirasist aplicat „rasismului” s-a transformat În profunzime, trecând de la un program universalist de educație științifică la practica sistematică a sancțiunii judiciare. Într-adevăr, la sfârșitul anilor ’40, UNESCO adopta „un program de difuzare de date științifice menite a face să dispară ceea ce
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
de difuzare de date științifice menite a face să dispară ceea ce numim prin convenție prejudecăți rasiale” (UNESCO, 1960, p. 534; text din 1948). Savanții, biologi și antropologi, la solicitarea UNESCO, căutau argumente pentru a denunța „un mit absurd ș...ț, rasismul” (UNESCO, 1950; Taguieff, 1995, p. 340). Nucleul acestui „mit” era reprezentat, după cum considerau În unanimitate oamenii de știință, de „dogma inegalității raselor” (UNESCO, 1960, p. 533). Cu toții presupuneau că „ura și conflictele rasiale sunt alimentate de noțiuni false din punctde
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
ca un program pedagogic, educațional, de transmitere și difuzare de „date științifice” asupra diferitelor caracteristici ale speciei umane, ca metodă de luptă Împotriva exploatării „prejudecăților rasiale”, considerate a fi un efect al ignoranței și iraționalității. Căci, se considera pe-atunci, „rasismul este expresia unui sistem de gândire antirațional prin Însăși esența lui” (UNESCO, 1960, p. 533). Lupta Împotriva rasismului se confunda deci cu un apel la Luminile științei și la luciditatea spiritului rațional. Idealul antirasist trebuia să se realizeze prin instrucție
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
ca metodă de luptă Împotriva exploatării „prejudecăților rasiale”, considerate a fi un efect al ignoranței și iraționalității. Căci, se considera pe-atunci, „rasismul este expresia unui sistem de gândire antirațional prin Însăși esența lui” (UNESCO, 1960, p. 533). Lupta Împotriva rasismului se confunda deci cu un apel la Luminile științei și la luciditatea spiritului rațional. Idealul antirasist trebuia să se realizeze prin instrucție și educație, nu prin interdicție și sancțiune. Relativul optimism al antirasismului cognitiv promovat de UNESCO s-a izbit
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
care se află. Tratamentul psihanalitic se prezintă drept singura cale de scăpare. O constatare ironică făcută În 1968 de militantul revoluționar american de culoare Eldridge Cleaver este suficientă pentru a ne arăta Îngustimea interpretativă a abordării psihanalitice (sau psihologizante) a rasismului: „Când Îi vorbesc despre problemele pe care le am cu albii, psihiatrul meu nu vrea să audă decât despre familia mea și Îmi spune că-mi urăsc mama” (Cleaver, 1968, p. 11). Modelul psihopatologic al prejudecății are totuși meritul de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
cu albii, psihiatrul meu nu vrea să audă decât despre familia mea și Îmi spune că-mi urăsc mama” (Cleaver, 1968, p. 11). Modelul psihopatologic al prejudecății are totuși meritul de a arăta limitele luptei pe teren strict cognitiv Împotriva rasismului. Ceea ce nu Înseamnă că nu are și limite, cum o demonstrează o scurtă examinare a teoriei „personalității autoritare”. Conform susținătorilor ei (Adorno, Frenkel-Brunswik etc.), subiecții rasiști „posedă trăsături psihologice «stabilizate», reperate prin chestionare, interviuri și teste de personalitate” (Lemaine și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
unei socializări compuse din reprimare și frustrare. Este de-ajuns apoi să presupunem inevitabilele reapariții ale tendințelor refulate și să descriem deplasările și proiecțiile pulsiunilor sau afectelor refulate asupra unor țapi ispășitori. Regăsim astfel modelul „frustrare ă agresivitate”. Pe scurt, rasismul este o problemă de patologie individuală pe fondul unei socializări autoritare și represive. Rasistul este un individ bolnav. Rasiștii sunt astfel priviți ca niște subiecți atinși de o patologie, tratați ca și cum ar fi victimele unui „virus” ideologic. Ideea că prejudecățile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
puternice ar fi suferit mai multe frustrări decât ceilalți” (Banton, 1971, p. 320). Imposibil de verificat, la fel de imposibil de respins, Însă Întotdeauna mai mult sau mai puțin verosimilă, această idee pare totuși destul de fragilă. Desigur, este o viziune naivă asupra rasismului, care nu poate decât să procure o intensă satisfacție psihologică antirasiștilor, clasându-i automat În categoria celor cu o judecată sănătoasă, ba chiar a medicilor. Însă patologizarea inamicului este un procedeu polemic folosit adesea de rasiștii Înșiși. Iar categorisirea rasismului
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
rasismului, care nu poate decât să procure o intensă satisfacție psihologică antirasiștilor, clasându-i automat În categoria celor cu o judecată sănătoasă, ba chiar a medicilor. Însă patologizarea inamicului este un procedeu polemic folosit adesea de rasiștii Înșiși. Iar categorisirea rasismului drept boală mintală, pe lângă faptul că neglijează dimensiunea socială a problemei, este Însoțită și de o esențializare: un subiect declarat rasist tinde să fie definit prin esență ca rasist, rasismul Îi este atribuit ca o natură ce-i e proprie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
un procedeu polemic folosit adesea de rasiștii Înșiși. Iar categorisirea rasismului drept boală mintală, pe lângă faptul că neglijează dimensiunea socială a problemei, este Însoțită și de o esențializare: un subiect declarat rasist tinde să fie definit prin esență ca rasist, rasismul Îi este atribuit ca o natură ce-i e proprie și ca o murdărie. Fapt ilustrat de proiectarea frecventă asupra presupușilor rasiști a unor categorii de acuzații lansate de subiecții rasiști Înșiși („Negrotei spurcat!”, „Jidan mizerabil!” etc.), Întoarse Împotriva lor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
efectele dialogului și când ajungem la disperare tot Încercând să creăm „Omul nou” (postrasist) printr-o Revoluție regeneratoare, ajungem să facem elogiul interdicției, deplângând „sfârșitul tabuurilor” și propunând reinstaurarea lor. Reprimarea pe cale juridică tinde să devină unica metodă deluptă Împotriva rasismului. Nu se mai vorbește despre eradicarea, ba nici măcar despre reducerea rasismului, ci despre Îngrădirea, limitarea a ceea ce a ajuns să fie considerat deopotrivă redutabil și consubstanțial naturii omului sau a societății. O strategie de containment 1, adaptată credinței pesimiste Într-
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Omul nou” (postrasist) printr-o Revoluție regeneratoare, ajungem să facem elogiul interdicției, deplângând „sfârșitul tabuurilor” și propunând reinstaurarea lor. Reprimarea pe cale juridică tinde să devină unica metodă deluptă Împotriva rasismului. Nu se mai vorbește despre eradicarea, ba nici măcar despre reducerea rasismului, ci despre Îngrădirea, limitarea a ceea ce a ajuns să fie considerat deopotrivă redutabil și consubstanțial naturii omului sau a societății. O strategie de containment 1, adaptată credinței pesimiste Într-o eternă și fatală reîntoarcere a rasismului la oameni (Taguieff, 1997
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
ba nici măcar despre reducerea rasismului, ci despre Îngrădirea, limitarea a ceea ce a ajuns să fie considerat deopotrivă redutabil și consubstanțial naturii omului sau a societății. O strategie de containment 1, adaptată credinței pesimiste Într-o eternă și fatală reîntoarcere a rasismului la oameni (Taguieff, 1997, pp. 83-85). Limitele antirasismului Dar ce se Înțelege de obicei prin cuvântul „rasism”? Mai Întâi, o ideologie, teoria pseudoștiințifică a inegalității raselor umane, fondată pe un determinism biologic grosolan, de tipul „Așa rasă ă așa cultură
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
redutabil și consubstanțial naturii omului sau a societății. O strategie de containment 1, adaptată credinței pesimiste Într-o eternă și fatală reîntoarcere a rasismului la oameni (Taguieff, 1997, pp. 83-85). Limitele antirasismului Dar ce se Înțelege de obicei prin cuvântul „rasism”? Mai Întâi, o ideologie, teoria pseudoștiințifică a inegalității raselor umane, fondată pe un determinism biologic grosolan, de tipul „Așa rasă ă așa cultură” sau „Așa rasă ă așa ansamblu de aptitudini”. Pe urmă, o serie de comportamente și practici discriminatorii
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
de tipul „Așa rasă ă așa cultură” sau „Așa rasă ă așa ansamblu de aptitudini”. Pe urmă, o serie de comportamente și practici discriminatorii, Însoțite de atitudini intolerante sau chiar de pasiuni negative, ca ura sau resentimentul. A Încerca eliminarea rasismului astfel definit ar Însemna deci să respingem mai Întâi, pe baza cunoștințelor științifice actuale, toate teoriile false cu privire la diferențele dintre rase, reducându-le la principiile lor de bază, adică la prejudecăți și stereotipuri sau chiar la mituri (cum este cel
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
de egalitate În cadrul unui stat-națiune anume, iar apoi pentru universalizarea acesteia, pentru ca egalitatea să treacă dincolo de suveranitățile naționale. Examenul critic pe care l-am schițat până acum lasă deci loc pentru o luptă chibzuită și măsurată Împotriva diverselor aspecte ale rasismului și, mai ales, Împotriva factorilor sau condițiilor care Îi favorizează apariția. Această reorientare a antirasismului presupune că vom atribui rasismul mai puțin Înclinațiilor proprii unui individ (sau unui grup) și mai mult factorilor de situație. Există destul de mulți indivizi care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
pe care l-am schițat până acum lasă deci loc pentru o luptă chibzuită și măsurată Împotriva diverselor aspecte ale rasismului și, mai ales, Împotriva factorilor sau condițiilor care Îi favorizează apariția. Această reorientare a antirasismului presupune că vom atribui rasismul mai puțin Înclinațiilor proprii unui individ (sau unui grup) și mai mult factorilor de situație. Există destul de mulți indivizi care, În anumite contexte, par „rasiști”, conform criteriilor acceptate ca definitorii pentru ceea ce Înseamnă a fi „rasist”: acesta nu este Însă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]