4,072 matches
-
(n. 26 septembrie, Rouen - 1791 - d. 26 ianuarie 1824, Paris) a fost un important pictor și litograf francez, exponent al romantismului în pictură. Géricault s-a născut în anul 1791, la doi ani după izbucnirea Revoluției Franceze. Anii de tinerețe corespund perioadei războaielor napoleoniene. Este martor al unor vremuri de răscruce, când o lume învechită se prăbușește și cedează locul unei
Théodore Géricault () [Corola-website/Science/306753_a_308082]
-
bibliotecar, dar care rezistă la orice implicare sentimentală față de Carsen. Ei călătoresc prin jungla amazoniană, unde întâlnesc cascade, vânători de capete, poduri care se prăbușesc și capcane mortale Maya, toate acestea fiind tratate cu umor și cu o doză de romantism. Apoi călătoresc în Munții Himalaya, ajungând până în Shangri-La, toate aceste aventuri dovedind că anii de citire a cărților de către Carsen au fost folositori. "" se inspiră din mai multe filme de acțiune și westernuri clasice, cum ar fi seria "Indiana Jones
Bibliotecarul: Comoara din spatele cărților () [Corola-website/Science/325398_a_326727]
-
și decât lipsitul de scrupule autocrat care ajunsese după 1848. Se uită altfel la Brătianu, îi mângâie fără jenă fruntea aceea lățită între niște tâmple mari, depărtate, pe care numai restul pletelor tunse revoluționar le acopereau într-o sugestie de romantism și rosti în șoaptă cu regret, ca și cum șiar fi spus sieși: Ce păcat; ce păcat că mintea asta de mare politică, servește doar o țară mică! Am greșit cu ceva? întrebă el mai degrabă glumeț, ca să-și ascundă flatarea. Dar
Editura Destine Literare by Corneliu Leu () [Corola-journal/Journalistic/82_a_233]
-
Rebel Heart" a fost ca o continuare a "MDNA" în compozița sa, dar, în cele din urmă, a fost tulburată de vocile mecanizate și reci și compoziția clișeică, descriind abilitățile vocale ale Madonnei ca cineva „care cugetă la păcat împreună cu romantism și faimă”. Jay Lustig de la "The Record" a considerat că Madonna a avut întotdeauna o lipsă de coerență tematică în lucrările ei anterioare. Cu toate acestea, cu piesele de pe "Rebel Heart", cântăreața a fost capabilă să creeze discuri single cu
Rebel Heart () [Corola-website/Science/333846_a_335175]
-
iar copiile filmului trebuiau distruse. Din fericire, câteva copii au rămas. Bram Stoker a scris 13 romane, o serie de nuvele incluse în trei colecții și de asemenea, mai multe povestiri. Genul acestora include gotic horror, fantezie, aventură, comedie și romantism. Stoker a mai scris articole și două volume de memorii.
Bram Stoker () [Corola-website/Science/304524_a_305853]
-
Urmărind influența pe care a exercitat-o asupra limbii române vechea slavă, Gr. Nandriș devine critic la adresa celor care, venind cu idei preconcepute, durate pe baze etnocentriste, prejudiciază onestitatea științifică. Analizând la rece influența slavă, el îndeamnă la eliberare de romantism sentimental, pentru a nu leza adevărul științific. Grigore Nandriș, ca specialist în slavistică, s-a aplecat și asupra relațiilor lingvistice româno-polone. Începând cu evidențierea elementelor românești din lexicul muntenesc (góralski) al Poloniei sudice, cercetătorul bucovinean a urmărit să demonstreze întâietatea
Grigore Nandriș () [Corola-website/Science/318633_a_319962]
-
Adam cunoscut ca Антони Пьотровски sau Antoni Pyotrovski (n. 7 septembrie 1853, Kunów - d. 12 decembrie 1924, Varșovia) a fost un pictor și desenator polonez care se numără printre artiștii adepți ai romantismului și realismului. Datorită faptului că o lungă perioadă de timp a fost corespondent și ilustrator de carte în Bulgaria la sfârșitul secolului al XIX-lea, Piotrowski este asimilat ca fiind un cronicar al acestei țări. a fost membru marcant și
Antoni Piotrowski () [Corola-website/Science/329383_a_330712]
-
Saxo Grammaticus, considerat primul scriitor danez, a lucrat pentru episcopul Absalon la o cronică a istoriei Danemarcei (Gesta Danorum). Se știe foarte puțin despre restul literaturii medievale daneze. Odată cu iluminismul, a venit Ludvig Holberg ale cărui comedii se joacă încă. Romantismul l-a influențat pe scriitorul de talie mondială Hans Christian Andersen, celebru pentru poveștile și povestirile sale, cum ar fi "Rățușca cea urâtă", iar filosoful contemporan Søren Kierkegaard a influențat existențialismul. La sfârșitul secolului al XIX-lea, literatura era văzută
Danemarca () [Corola-website/Science/297801_a_299130]
-
sublimă, adevăratul contur pe care l-au trasat Shakespeare și Schiller », dar în același timp un geniu gata « să se prăbușească în abisul nebuniei personajelor lui Byron ». Perioada adolescenței scriitorului coincide, în planul literaturii ruse, cu fenomenul de tranziție de la romantismul de tip german la realismul de insprație franceză. Ultimul curent îl va influența pe Dostoievski mai ales prin intermediul lui Balzac. Despre romancierul francez, Dostoievski scrie cu entuziasm: « Balzac este uriaș! Personajele lui sunt creația minții universale! Nu spiritul unei vremi
Feodor Dostoievski () [Corola-website/Science/299191_a_300520]
-
Grandet". Urmează alte traduceri, niciuna din ele însă nu se bucură de succes. Situația financiară precară îl determină să scrie un roman. Spre mijlocul anilor 1840, Dostoievski se simte mai mult atras de realismul și comicul lui Gogol decât de romantismul unor poeți ca Schiller sau Pușkin. De altfel, Gogol va confisca pentru aproape doi ani (1843-1845) întreaga presă literară prin magistralul său roman "Suflete moarte", publicat în 1842. Vissarion Belinski, unul din cei mai apreciați critici ruși ai vremii și
Feodor Dostoievski () [Corola-website/Science/299191_a_300520]
-
măsură a coincidențelor sunt elemente care par insuflate de autori gotici ca Ann Radcliffe, Charles Maturin, Frédéric Soulié și Edgar Allan Poe pe care Dostoievski i-a studiat cu atenție. Ceea ce diferențiază însă arta lui Dostoievski de literatura fantastică, de romantism și de romanul gotic este capacitatea lui de a situa personaje și evenimente excepționale într-un context contemporan și de a le da credibilitate și o dimensiune spirituală și psihologică. Romanele dostoievskiene nu lasă niciodată impresia că ar păși în afara
Feodor Dostoievski () [Corola-website/Science/299191_a_300520]
-
patruzeci și șapte de ani, și Varvara Dobroselova, o tânără croitoreasă. Cei doi sunt rude îndepărtate și încep să corespondeze sau să își trimită cărți. Devușkin nutrește pentru Dobroselova o iubire paternă, care se transformă încet în simțăminte de un romantism curtenitor, aflat în disonanță cu sărăcia pe care este nevoit să o înfrunte: funcționarul este adesea ridiculizat de colegii săi pentru îmbrăcămintea mizeră și locuiește într-o bucătărie împreună cu alți chiriași. Dobroselova, orfană de tată, nu beneficiază de condiții mai
Feodor Dostoievski () [Corola-website/Science/299191_a_300520]
-
compozitorului). Genurile preferate de compozitori în perioada clasicismului muzical au fost simfonia, sonata și concertul solistic (se trage din concerto grosso, gen specific barocului muzical). La sfârșitul secolului al XVIII-lea, în Europa de Vest, apare o nouă mișcare în literatură, numită Romantism. La început de secol XIX această mișcare apare treptat și în muzică, însuși Beethoven fiind considerat de unii ca fiind primul compozitor romantic, având în vedere că multe dintre compozițiile sale marchează trecerea spre acest curent, existând și în zilele
Muzică clasică () [Corola-website/Science/306748_a_308077]
-
zilele noastre controverse privind perioada din istoria muzicii europene în cadrul căreia muzicianul se încadrează. Însă, ca punct de reper, de multe ori se ia anul 1827 (care este și anul morții lui Beethoven) pentru o delimitare aproximativă între clasicismul și romantismul în muzică. Acest curent muzical se întinde pe o perioadă de aproximativ un secol și reprezintă perioada de apogeu a muzicii culte din spațiul european. Romantismul muzical este opus clasicismului încorsetat de reguli, în care compozitorii trebuiau sa urmeze un
Muzică clasică () [Corola-website/Science/306748_a_308077]
-
care este și anul morții lui Beethoven) pentru o delimitare aproximativă între clasicismul și romantismul în muzică. Acest curent muzical se întinde pe o perioadă de aproximativ un secol și reprezintă perioada de apogeu a muzicii culte din spațiul european. Romantismul muzical este opus clasicismului încorsetat de reguli, în care compozitorii trebuiau sa urmeze un tipar foarte strict și să compună piese cu formă fixă. În perioada romantismului muzical, accentul nu se mai pune pe reguli stricte de compoziție, ci pe
Muzică clasică () [Corola-website/Science/306748_a_308077]
-
un secol și reprezintă perioada de apogeu a muzicii culte din spațiul european. Romantismul muzical este opus clasicismului încorsetat de reguli, în care compozitorii trebuiau sa urmeze un tipar foarte strict și să compună piese cu formă fixă. În perioada romantismului muzical, accentul nu se mai pune pe reguli stricte de compoziție, ci pe transmiterea sentimentelor și trăirilor prin intermediul muzicii, existând o mai mare libertate de expresie a muzicienilor prin intermediul acestei arte. Câțiva reprezentanți ai romantismului timpuriu sunt Carl Maria von
Muzică clasică () [Corola-website/Science/306748_a_308077]
-
cu formă fixă. În perioada romantismului muzical, accentul nu se mai pune pe reguli stricte de compoziție, ci pe transmiterea sentimentelor și trăirilor prin intermediul muzicii, existând o mai mare libertate de expresie a muzicienilor prin intermediul acestei arte. Câțiva reprezentanți ai romantismului timpuriu sunt Carl Maria von Weber, Franz Schubert, Niccolò Paganini, Gioacchino Rossini, Robert Schumann și Frederic Chopin . Dacă în clasicism muzica se rezuma la câteva forme și genuri muzicale, și anume opera, concertul, sonata, simfonia și liedul, în secolul al
Muzică clasică () [Corola-website/Science/306748_a_308077]
-
Niccolò Paganini, Gioacchino Rossini, Robert Schumann și Frederic Chopin . Dacă în clasicism muzica se rezuma la câteva forme și genuri muzicale, și anume opera, concertul, sonata, simfonia și liedul, în secolul al XIX-lea, datorită noilor mișcări culturale generate de romantism, repertoriul muzical se îmbogățește cu noi genuri și apar noi tendințe, cum ar fi poemul simfonic, al cărui fondator este Franz Liszt, opereta (care se se "naște" din opera comică franceză, întemeietorul acestui gen fiind Jacques Offenbach, o creație dramatică
Muzică clasică () [Corola-website/Science/306748_a_308077]
-
interesantă corespondență), îl cheamă la Iași (1911), ca subsecretar de redacție la "Viața românească" (Topîrceanu: conferința „Cum am devenit ieșean",). Odată cu stabilirea la Iași, activitatea la "Viața românească" și influența lui Ibrăileanu, Topîrceanu abandonează faza adolescentină a creației sale, cu romantismul desuet, sentimentalizarea excesivă și tendințele vădite spre filozofarea retorică, pornind spre noi orizonturi poetice. La despărțirea de adolescență invocă clemența criticii postume: Subsecretar, apoi secretar de redacție la "Viața românească", aflată sub influența lui Ibrăileanu, Topîrceanu cunoaște și colaborează cu
George Topîrceanu () [Corola-website/Science/297552_a_298881]
-
() a fost un scriitor francez, la început reprezentant al romantismului, popular prin romanul istoric "Le Capitaine Fracasse" (1863), devine unul din teoreticienii "artei pentru artă" și unul din maeștrii școlii parnassiene. s-a născut la 30 august 1811 în Tarbes, orășel în sud-vestul Franței, familia se stabilește însă la Paris
Théophile Gautier () [Corola-website/Science/302677_a_304006]
-
deveni prieten. La început ar fi dorit să devină pictor, ia contact totuși cu cercurile literare din jurul lui Victor Hugo și este prezent la premiera piesei acestuia, "Hernani", care a declanșat în rândurile publicului legendara bătălie între partizanii și adversarii romantismului ("la bataille d'Hernani"). Gautier publică poezii și scurte povestiri și frecventează "boema" pariziană. Primul său succes literar îl obține cu romanul în formă de scrisori, "Mademoiselle Maupin" (1835), în care prezintă istoria vieții unei tinere femei, îmbrăcată în haine
Théophile Gautier () [Corola-website/Science/302677_a_304006]
-
scop perfecțiunea estetică. În domeniul liricii, publică volumul "Émaux et camées" ("Emailuri și camee", 1852), cu poezii cizelate ca formă până la perfecțiune, care stârnesc entuziasmul unei întregi generații de poeți tineri, ce vor alcătui mai târziu "Școala Parnassiană", care, după romantism, devine cea mai influentă mișcare în literatura franceză. Unul din admiratorii poeziei sale și ai stilului său de viață hedonist este Charles Beaudelaire, care îi dedică primul său volum de poezii, "Les fleurs du mal". Povestirile sale fantastice, ca "La
Théophile Gautier () [Corola-website/Science/302677_a_304006]
-
literare, Gautier este autorul volumelor "Histoire de l'art dramatique depuis vingt-cinq ans" ("Istoria artei dramatice din ultimii douăzecișicinci de ani", în 6 voume, 1858-1859), "Raport sur le progrès des lettres" ("Expunere asupra progresului în literatură", 1868) și "Histoire du romantisme" ("Istoria romantismului", 1872). Este și autorul libretului pentru baletul "Gisèle" cu muzică de Adolphe Adam (1841). Théophile Gautier se stinge din viață pe 23 octombrie 1872 la Neuilly-sur-Seine, în apropierea Parisului.
Théophile Gautier () [Corola-website/Science/302677_a_304006]
-
este autorul volumelor "Histoire de l'art dramatique depuis vingt-cinq ans" ("Istoria artei dramatice din ultimii douăzecișicinci de ani", în 6 voume, 1858-1859), "Raport sur le progrès des lettres" ("Expunere asupra progresului în literatură", 1868) și "Histoire du romantisme" ("Istoria romantismului", 1872). Este și autorul libretului pentru baletul "Gisèle" cu muzică de Adolphe Adam (1841). Théophile Gautier se stinge din viață pe 23 octombrie 1872 la Neuilly-sur-Seine, în apropierea Parisului.
Théophile Gautier () [Corola-website/Science/302677_a_304006]
-
încearcă să se împrietenească cu amicii noului lor frate, Ali (Tolga Sarıtaș), dar este pusă în situații stânjenitoare. Serialul prezintă modul în care decurg relațiile din familie. Apar probleme, chiar cu caracter psihologic, dar intervin și drama, suspansul, misterul și romantismul.
Güneş () [Corola-website/Science/336738_a_338067]