10,676 matches
-
nu-ți este sete de un apus îți arde umbră aceea de inimă seară te întorci cu fața spre un nor și înghiți bob cu bob singurătățile de piatră cal liber soarele nechează în ostrovul unde crește liniștea pe timpanul stâncilor copite de cai ce miros a câmpie îmi dorm pe suflet sparte cu libertatea lor necastrata oare pot să sculptez calul acela nepotcovit din suflet cu ultima culoare de cer? Referință Bibliografica: Singurătatea de piatră / Angi Cristea : Confluente Literare, ISSN
SINGURATATEA DE PIATRĂ de ANGI CRISTEA în ediţia nr. 1647 din 05 iulie 2015 by http://confluente.ro/angi_cristea_1436072207.html [Corola-blog/BlogPost/377319_a_378648]
-
Revelația este rugul aprins din Muntele Sinai, iar teologia este scoaterea necontenită a încălțămintelor din picioare și convorbirea neîncetată cu Cel ce este veșnic și Care se descoperă în fiecare clipă în rugul creației, Revelației, Scripturii și Liturghiei. Revelația este stânca de la Rafidim, iar teologia este izvorârea apei celei vii, înviorătoare și de sete astâmpărătoare pentru popor, precum apa izvorâtă prin lovirea cu toiagul de către Moise (Exod 17, 5-6). Revelația este primirea tablelor Legii pe munte, iar teologia este păstrarea lor
DESPRE REVELAŢIA DUMNEZEIASCĂ ÎNTRE POSIBILITATE, REALITATE, EXISTENŢĂ, LUCRARE ŞI ISTORICITATE… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1803 din 08 decembrie 2015 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1449572975.html [Corola-blog/BlogPost/342587_a_343916]
-
lamartinianul Un seul être vous manque, et tout est depeuple . Un suflet mare, cât o Himalaie, se face mic, în fața pustiitoarei singurătăți. În fața neființării, pândită de ne(-mai-)fiind, ființa reproșează vieții colții răi, trimitere mai degrabă la colții de stâncă pitiți pe fundul apei, care provoacă eșuarea și naufragiul chiar și a corăbiilor cu toate pânzele sus ... În loc de încheiere, îl voi parafraza pe autorul în chestiune : Ce contopire-n șoapta muribundă ! Afară, tristețile abundă ... De câte ori vor fi cântat cocoșii înainte
INGER RASTIGNIT (POEME SOPTITE) DE VASILE BURLUI de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 579 din 01 august 2012 by http://confluente.ro/Inger_rastignit_poeme_soptite_de_vasil_pompiliu_comsa_1343827820.html [Corola-blog/BlogPost/360026_a_361355]
-
Acasa > Strofe > Introspectie > STÂNCA DE JĂRATIC Autor: Elena Trifan Publicat în: Ediția nr. 1375 din 06 octombrie 2014 Toate Articolele Autorului STÂNCA DE JĂRATIC Kaliakra este-n soare Un buchet de trandafiri. Este-o stâncă de jăratic Din abisuri răsărind. Este inima fecioarei În
STÂNCA DE JĂRATIC de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1375 din 06 octombrie 2014 by http://confluente.ro/elena_trifan_1412613872.html [Corola-blog/BlogPost/353021_a_354350]
-
Acasa > Strofe > Introspectie > STÂNCA DE JĂRATIC Autor: Elena Trifan Publicat în: Ediția nr. 1375 din 06 octombrie 2014 Toate Articolele Autorului STÂNCA DE JĂRATIC Kaliakra este-n soare Un buchet de trandafiri. Este-o stâncă de jăratic Din abisuri răsărind. Este inima fecioarei În cosițe lăcrimând Și în ape-nvolburate Rămânând în veci oftând. Este mers de sfânt pe ape Și izvor
STÂNCA DE JĂRATIC de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1375 din 06 octombrie 2014 by http://confluente.ro/elena_trifan_1412613872.html [Corola-blog/BlogPost/353021_a_354350]
-
Acasa > Strofe > Introspectie > STÂNCA DE JĂRATIC Autor: Elena Trifan Publicat în: Ediția nr. 1375 din 06 octombrie 2014 Toate Articolele Autorului STÂNCA DE JĂRATIC Kaliakra este-n soare Un buchet de trandafiri. Este-o stâncă de jăratic Din abisuri răsărind. Este inima fecioarei În cosițe lăcrimând Și în ape-nvolburate Rămânând în veci oftând. Este mers de sfânt pe ape Și izvor de bucurii. Este suflet de luceafăr Peste ape luminând. Elena Trifan Referință Bibliografică
STÂNCA DE JĂRATIC de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1375 din 06 octombrie 2014 by http://confluente.ro/elena_trifan_1412613872.html [Corola-blog/BlogPost/353021_a_354350]
-
de jăratic Din abisuri răsărind. Este inima fecioarei În cosițe lăcrimând Și în ape-nvolburate Rămânând în veci oftând. Este mers de sfânt pe ape Și izvor de bucurii. Este suflet de luceafăr Peste ape luminând. Elena Trifan Referință Bibliografică: STÂNCA DE JĂRATIC / Elena Trifan : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1375, Anul IV, 06 octombrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Elena Trifan : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului. Abonare
STÂNCA DE JĂRATIC de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1375 din 06 octombrie 2014 by http://confluente.ro/elena_trifan_1412613872.html [Corola-blog/BlogPost/353021_a_354350]
-
sorții, nici nenorocosului. Creștinismul, fiind religia care se cultivă în suflet și cultivă sufletele, este și religia universală, a tuturor „neamurilor” (nu numai etnii, ci și caractere, temperamente, intelecte etc.). Este loc, în această religie, nu doar pentru preotul Mihai Stâncă, ci și pentru Miron Gură. Se va găsi loc și pentru Vlad, și pentru Doroftei, iar Edi, ajuns capelan, va putea ocupa un loc mai „în față” începând să considere oamenii după alt rang decât cel social. Este religia perfecționării
PIETRICELELE SE FAC STELE de ANGELA MONICA JUCAN în ediţia nr. 174 din 23 iunie 2011 by http://confluente.ro/Pietricelele_se_fac_stele.html [Corola-blog/BlogPost/366991_a_368320]
-
ca pe un joc, rima, aceasta aflându-se nu numai la compunerea în versuri ci și în proză, în interiorul frazei, captivând cititorul indiferent de vârstă. Autoarea atribuie personajelor însușiri umane, spre deliciul povestirii: „Zburlici cu penele ude, ajunge la o stâncă arsă de soare, bătută de vânt care aștepta ca o suliță, să-l prindă. Deodată, o rază de soare întinde mâna plină de căldura-i gălbuie, îl prinde pe Zburlici de turul pantalonului, recuperează geamantanul și îl dă în primire
AVENTURILE LUI BOBIŢĂ CINEASTUL, DE MARIA MÂNZALĂ, CRONICĂ DE IOANA STUPARU de IOANA STUPARU în ediţia nr. 1294 din 17 iulie 2014 by http://confluente.ro/Ioana_stuparu_1405584914.html [Corola-blog/BlogPost/349017_a_350346]
-
auzit acestea Kete a poruncit oamenilor să clădească un oraș pe malul nordic al râului Isa Ber, acolo unde un pârâu firav izvora din nisip doar ca să se piardă în nisip. Dar oricât se străduiau oamenii să care după ei stânca și să așeze piatră peste piatră, la căderea nopții nisipul și vântul pustiului le dărâmau și le împingeau în râu. Timp de șapte săptămâni, zi după zi, s-a străduit poporul lui Kete să ridice ziduri în deșert și timp
POVESTEA LUI BELAY de IOAN ALEXANDRU DESPINA în ediţia nr. 246 din 03 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Povestea_lui_belay.html [Corola-blog/BlogPost/355971_a_357300]
-
vede nu l-au uitat. Doresc să închei cu lectura unui scurt poem dedicat maestrului după aceea seară mare când l-am colindat cu corul caransebeșenilor: Lui Ion Vidu Pe malul Timișului ce curge-ncet și lin stai ca o stâncă nimeni dintre cei care au fost și sunt nu te-ntrecură încă. Privesc la bronzul auriu tăcut și îți șoptesc încet „MAESTRE, TE SALUT!“ prof.univ.dr. Dumitru Jompan membru UZPR
LA COMEMORAREA A 150 DE ANI DE LA NAŞTEREA COMPOZITORULUI ION VIDU by http://uzp.org.ro/la-comemorarea-a-150-de-ani-de-la-nasterea-compozitorului-ion-vidu/ [Corola-blog/BlogPost/92511_a_93803]
-
le-ngropa apoi în poezie. Tot mai străin, speriat și resemnat cărarea cea din urmă o străbat. Eram pe culme Eram pe culme și priveam vrăjit în jurul meu,uitând că-s istovit de-atât urcuș pe cărărui abrupte, julit de stânci și înțepat de spini și sfâșiat de vulturii haini care doreau din mine să se-nfrupte. Eram pe culme și-am văzut în zări un munte mai înalt,fără cărări, ce străpunsese norii cu mândrie și am dorit să fiu
POEME de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1719 din 15 septembrie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1442315027.html [Corola-blog/BlogPost/365591_a_366920]
-
socul Și salcâmii-au înflorit, Numai eu nu-mi aflu locul Fără flori și părăsit ... A-nflorit, iubito, cerul De cireși, caiși , gutui, Numai eu un mugur ceru-l Să îl am, al nimănui. A-nflorit, iubito, macul Și pe stânci floarea de colț, Numai eu duc singur veacul Fără salcie la porți. A-nflorit, iubito, crinul Și laleaua strat cu strat, Numai eu îmi sufăr chinul Singur și neparfumat. A-nflorit, iubito, floarea De nu-mă-uita de tot, Numai eu nu
POEŢILOR FĂRĂ FLORI... de ROMEO TARHON în ediţia nr. 867 din 16 mai 2013 by http://confluente.ro/Numai_eu_potilor_fara_flo_romeo_tarhon_1368703747.html [Corola-blog/BlogPost/370985_a_372314]
-
fi fost amuzant pentru suveran să îi vadă pe nefericiți alergând pentru viața lor spre locul de refugiu, unde el, mărinimos, le acorda grațierea. Honaunau l-a inspirat și pe marele Mark Twain, care, în “Scrisori din Hawaii”, amintește despre stânca pe care se reculegeau regii Hawaiieni. Aproape că-mi venea s-o întreb pe Hiromi cum de a putut pleca din locul acela? Oare de ce părăsește lumea locurile magice? Nu de alta, dar am și eu oful meu, și eu
AMINTIRI DIN ŢARA SOARELUI RĂSARE (1) de MILENA MUNTEANU în ediţia nr. 1295 din 18 iulie 2014 by http://confluente.ro/Milena_munteanu_1405643316.html [Corola-blog/BlogPost/349339_a_350668]
-
cuprins de nerăbdare Stau cu umbra în așteptare, Închid ochii, deschid ochii, În vârtejul alb de rochii. Mai apoi din ferie Gândul ș-ar dori soție, Insă zanele prind veste Și se mută în poveste. Despărțire S-au ciocnit două stânci ca două valuri în amurg și eu am țâșnit ca o flacără, metaforă a unei nopți în care iubita a ascuns izvoarele fântânii în sân, să nu o mai aștept. Când dădeam cailor din stele fân. O picătură de rouă
FLOAREA RUGINII de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 261 din 18 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Floarea_ruginii.html [Corola-blog/BlogPost/340820_a_342149]
-
Era preocupat, atât de preocupat, încât părea trist. - Încearcă plimbarea, i-am spus, amintește-ți de zidurile cetății Făgărașului, de devierea drumului spre mănăstirea Sâmbăta, de râul paralel ce-și iese din matcă, de izvorul lui Arsenie Boca ieșind dintre stânci, de Ucea de Sus și de Jos, de ministiclăriile particulare ale Avrigului, cumpără-ți cartofi la sac din șosea, încearcă! - Pe toate le știu, pe toate le-am încercat! Inconștient, mi-am spus că e dezabuzat din varii motive. N-
CUVINTE DESPRE „RĂSPUNSURI PENTRU WILL” SONETE DE OVIDIU OANA-PÂRÂU de ADINA DUMITRESCU în ediţia nr. 2231 din 08 februarie 2017 by http://confluente.ro/adina_dumitrescu_1486541134.html [Corola-blog/BlogPost/368555_a_369884]
-
dragoste își va mai face loc în carte, mai târziu, de data aceasta este o cântare pe care o adresează însăși Dumnezeirea creației sale, omul : „Te-am făcut om din dragoste-adâncă / nu te-am făcut fier, nu te-am făcut stâncă / În tine-am adunat nădejdi, bucurie / nu te-am făcut ceva, așa, ca să fie”. O cântare care sfârșește tot în notele triste ale dezamăgirii : „Dar tu om te-ai umplut de mândrie / crezut-ai că mărirea-ți e datorită ție
UN ÎNDEMN LA TREZVIA MINṬII ṢI LA PUNERE DE ÎNCEPUT BUN de MARIANA BENDOU în ediţia nr. 1984 din 06 iunie 2016 by http://confluente.ro/mariana_bendou_1465242540.html [Corola-blog/BlogPost/373445_a_374774]
-
văzută cu alți ochi”.(A.Béguin). Pentru a nu ne mai lăsa întru dezlegarea ,,enigmelor Sfinxului, poeta ne scoate din labirinturile numai cu intrare, luminându-ne nedumerirea: ,,deșertul e un vampir (nelegiuit)” - cam lugubru, antropofagic, imagine prometeică în înlănțuirea de stâncă. ,,...atât a mai rămas într-un deșert de gânduri/...prin această întindere liniștită, pustie/și primejdiaosă/se mai rotesc vulturii din când în când.../” , iar ,,privirile se lovesc de lumina aspră,/apăsătoare/îmi stăpânesc lacrima ce mi-ar smulge/un
CRONICĂ REALIZATĂ DE VASILE POPOVICI VOLUMULUI OBSESIA DEŞERTULUI , AUTOR VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 446 din 21 martie 2012 by http://confluente.ro/Cronica_realizata_de_vasile_popovici_v_valentina_becart_1332342352.html [Corola-blog/BlogPost/354680_a_356009]
-
fără timp, Îți dăruiesc primul dans al acestui decor; l-am ales din păienjenișul culorilor, din insomniile unei povești cu personaje enigmatice și păduri nesfârșite în care se dezrădăcinează copacii morți din dragoste. Să-mi sădești o fântână pe sufletul stâncilor unde începe nesfârșirea, de izvoare mă voi îngriji eu în zilele de duminică, astfel vei învăța cântecele să urce într-un portret cu suflet-pereche. Între timp, iernile au împrumutat trupul verii... Referință Bibliografică: Printre copacii morți din dragoste / Gina Zaharia
PRINTRE COPACII MORŢI DIN DRAGOSTE de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 666 din 27 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Printre_copacii_morti_din_dragoste_gina_zaharia_1351400103.html [Corola-blog/BlogPost/346534_a_347863]
-
noaptea peste case Din garduri câinii latră asurziți Iubirile nu vor ca să ne lase Chiar dacă voi nu le mărturisiți. Din trandafiri corăbii lungi respiră Gonind ca vântu-ntins, fremătător Ca sunetele frunzelor pe liră Săpând în vadul clipei iertător. Rămân pe stânci vitraliile sparte Tăcerile, blănd coapsele-și întind Și stele cad...Flori cu miresme moarte Când îngerii în raiuri se închid. Am mai gonit din noi încă o noapte Pe o Golgotă între mărăcini Și lumea mistuită e de fapte Cu
VISUL LICORNULUI (1) de ION VANGHELE în ediţia nr. 393 din 28 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Ion_vanghele_poeme_visul_licornului_ion_vanghele_1327735051.html [Corola-blog/BlogPost/360673_a_362002]
-
ficioru trăbuie să trăiască și el cumva!” În a doua poveste, Dumnezeu și Sânpietru sunt rugați de un căprar să se uite puțin de caprele lui, ca să fugă el până acasă. De cum a plecat căprarul, caprele au zbughit-o pe stânci, care încotro. După ce-au alergat după ele zadarnic câteva ceasuri, Sânpietru a zis: „Doamne, cheamă-l pe Hăl Rău să grijească el de capre.” Diavolul a și venit și, de atunci, umblă el cu caprele. Mai citisem povești cu
Povestea ca viață. Dumnezeu cu față umană by https://republica.ro/povestea-ca-viata-dumnezeu-cu-fata-umana [Corola-blog/BlogPost/338610_a_339939]
-
Fremătând, marea-I oferă un spectacol de magie dăruindu-i primitoare icre și fructe de mare. Ploua iar în miezul verii, fulgere brăzdează cerul și perdele reci de apă limpezesc bolta-nstelată. Un șuvoi sprinten de apă se strecoară printre stânci și coboară în cascadă, de pe muntii-nalți, abrupți. Apă este-nvolburată, sclipiri calde de argint, si goneste-nfrigurată înspre mare, licărind. Observând-o, intrigata Luna-și zice în sinea ei, că marea este superbă, dar Soarele-I doar al ei. Referință
GELOZIE... de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 547 din 30 iunie 2012 by http://confluente.ro/Gelozie_cardei_mariana_1341064467.html [Corola-blog/BlogPost/358384_a_359713]
-
este sentimentul istoric, cel al apartenenței de neam, și aici autorul își dă adevărata probă a virtuozității artistice: „Străjuiesc piscuri de munte cetele cetății dace / Ca să-și apere pământul de puterile vorace / Sărăciți de bogății, munții-ncep să se prăvale / Stânci lovite de stihii au pornit iureș la vale. Arde codrul, arde lanul, arde câmpia pustie / Interesele tembele s-au pornit să ne sfâșie / Strigă Tisa, strigă Nistrul, strigă Țara-n agonie / Inclusă în Uniune, România-i o stafie. // Câmpurile dezgolite
O CALE SPRE ETERNITATE-SEMNEAZA CEZARINA ADAMESCU de VIRGIL CIUCĂ în ediţia nr. 2342 din 30 mai 2017 by http://confluente.ro/virgil_ciuca_1496136941.html [Corola-blog/BlogPost/380651_a_381980]
-
redute / Dacii cu sica și cu buzdugan // Stăpâneau codrii de stejar / Roteau pe dealuri herghelii de cai / Cușma de miel, tolba cu-amnar / Doinindu-și viața din caval și nai. // Altare-aveau cioplite-n piatră, / Căci dacii s-au născut din stâncă / O Țară-aveau - Mamă și vatră / O țară ce trăiește încă // Le-am urmat noi - așa-i destinul - / Să apărăm prin veac, cu sânge / Meleagul pe care și crinul / Rezistă când pământul plânge!” Conștient de puterea de penetrare a cuvântului scris
O CALE SPRE ETERNITATE-SEMNEAZA CEZARINA ADAMESCU de VIRGIL CIUCĂ în ediţia nr. 2342 din 30 mai 2017 by http://confluente.ro/virgil_ciuca_1496136941.html [Corola-blog/BlogPost/380651_a_381980]
-
De Sus privim spre față Lumii Goală, fără... mască, ea ne va uita. Doar, cănd Cerul va sclipi sub rază Lunii, Lumea va gândi c-am existat... cândva. O viață ne-am zbătut fără de zăbava Croindu-ne drum liber printre Stânci... Nu ne-a oprit durerea, nici țepii de agava! Sorții ne-am supus, dar ea ne-a dat un brânci. De ce ne stingem unul după altul Că stelele ascunse în Neant? Acum de ne-ndreptăm spre Înaltul Împărăției cerești, nu
DE CE? de DOINA THEISS în ediţia nr. 1321 din 13 august 2014 by http://confluente.ro/doina_theiss_1407946693.html [Corola-blog/BlogPost/368087_a_369416]