1,020 matches
-
dintr-o suflare și dintr-o dată își duse mâna la piept. Îl apucă un nou atac. Până când i-a trecut, samuraiul și Nishi s-au uitat la el în tăcere. — Indienii s-au oprit aici pentru mine. Altfel, zâmbi el stânjenit, acum aș fi fost și eu departe de Tecali. Uneori regăsesc în acești indieni chipul lui Iisus. După fața lui umflată și pământie era limpede că nu mai avea multă vreme de trăit. Poate că o să-și dea sufletul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
care se distinsese în războaiele napoleoniene. Relațiile dintre cele două surori erau ca și inexistente, Irina nepomenind nimic despre sora ei. Mariana a întrebat-o dacă vrea să-i transmită ceva din partea ei. "Nu, nu e cazul" a venit răspunsul stânjenit al doamnei Tilly. Întoarsă de pe front, Mariana Drăgescu va fi solicitată să facă zboruri de transport pentru diverși pasageri sovietici. Nu rareori, aceștia urcau în avion beți, punându-i probleme serioase. Transferată în aviația civilă, își găsește un post de
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
parte, își dăduse cuvântul că se va întâlni cu Pinky în dimineața următoare și, în definitiv, era un băiat de treabă... Pe de altă parte, imaginați-vă ce ușor și plăcut ar fi dacă ar rămâne. Și totuși, se simțea stânjenit cedând așa ușor după ce stârnise o asemenea agitație în fața familiei sale și se încăpățânase atât de multe zile. Se gândi la Pinky și la toatele bilețele și cadourile ei, la cum îl mușcase de ureche și la cum îl lovise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
TRECU PE LÂNGĂ EL ȘI LĂSĂ JOS VALIZELE. \ MI-AM LUAT LUCRURILE, SPUSE EA DEȘI NU ERA NEVOIE. MARIN ȘI-O IMAGINĂ RECUPERÂNDU-ȘI AVEREA DE LA AEROGARĂ, SE ÎNFIORA ȘI MURMURĂ: SIMTE-TE CA ACASĂ. Fata îl privea cu un zâmbet stânjenit. \ M-AM GÂNDIT CĂ NU ARE NICI UN ROST SĂ RĂMÂN DACĂ VEI " PROFITA" DE PREZENȚA MEA LA FEL CA NOAPTEA TRECUTĂ. Iritarea ei îl binedispuse din nou pe Marin. \ Eram demoralizat, dar asta nu se va mai întâmpla. Se ridică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
SUNT MII. S-AR FI ZIS CĂ AVEAU RELAȚII PESTE TOT. \ Întrebarea a doua. Le-ai spus despre invenția ta care face schimb de personalități? Savantul clătină din cap. \ Nu în mod direct. \ CE VREI SĂ SPUI? Păi... Trask părea stânjenit. Le-am dat de înțeles că lucram la ceva extraordinar, dar am evitat orice fel de întrebare. Păi... Trask deveni brusc gânditor. Știu unde vrei să ajungi. De ce nu am avut încredere în ei dacă erau atât de demni de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
Ai fi putut da ordin să fie executat, dar nu ai făcut-o. Generozitatea ta îți face cinste. Sunt mândru că în vinele mele curge sângele tău. Marin fu uluit să constate că, acum, el era cel care se simțea stânjenit. În lipsa unui răspuns mai bun, își înclină din nou capul, apoi o luă pe Delindy de braț și se îndreptară spre ușă. \ LA REVEDERE, DAVID, SPUSE EL PESTE UMĂR. Înăuntru își scoase batista și își șterse fruntea. \ Așa cum probabil ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
în situația mea trebuie să mă gândesc la un urmaș. În final mă așteaptă și pe mine bătrânețea. ― Excelență, aveți încă mulți ani înainte! Era în dimineața următoare telefonului lui Delindy. Se aflau la Palat. Marin se simțea un pic stânjenit. ― Bineînțeles, sunt mai multe posibilități. S-ar putea să redescoperim drogul longevității, în ciuda faptului că foștii mei tovarăși au distrus toate stocurile existente. Rolul tău în cadrul guvernului îl discutăm altă dată. Motivul esențial pentru care te-am chemat astăzi este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
care lăsase aici prospectul fusese suficient de prost să nu ia În considerare faptul că uneori veneau la clinică și bărbați, unii chiar ultrareligioși: probleme de infertilitate și așa mai departe. Iar asemenea prospecte Îi puteau face să se simtă stânjeniți. Chiar și femeile puteau să fie jenate văzând un bărbat citind genul ăsta de literatură În timp ce așteptau. Apoi Își aminti că el pusese acolo prospectele alea, Însă nu le aruncase până acum nici o privire. De asemenea, În ciuda riscului de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Întrebă cu tristețe: — Deci ăsta e umanismul tău? Asta e vocea taberei care militează pentru pace? Iubitorul omenirii speră că semenul său se va rătăci În pădure? Apărătorul Islamului se roagă să piară evrei cu suflete sfinte? Fima se simți stânjenit o clipă. Regretă că-i dorise răul rabinului rătăcit În pădure. Dar imediat Își reveni și porni la contraatac cu o mișcare neașteptată: —Ascultă. Baruch. Ascultă-mă bine. Apropo de Islam. Vreau să-ți citesc, cuvânt cu cuvânt, ce scrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
crezut doar, poate... n-are importanță. Mulțumesc și mă scuzați. — Nici o problemă, spuse Pizanti expansiv. Ne trezim În fiecare zi la șase și un sfert. Dacă trebuie să dai un telefon, nu te sfii, sună de la noi. Nu te simți stânjenit. Sau poate preferi să cobor la dumneata să verific firele? Poate s-a deconectat ceva? — Mă gândeam, spuse Fima, și În timp ce vorbea se Îngrozea de cuvintele care Îi ieșeau din gură, mă gândeam să-i telefonez unei prietene care mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
După o scurtă ezitare și un schimb de priviri cu Țvi, Uri și Yael, Nina hotărî să se conformeze. Scoase din plic două foi dactilografiate foarte strâns și, În liniștea care se lăsase În cameră, Începu să citească, Întâi puțin stânjenită, apoi cu o voce profesională, calmă, detașată și egală. Mai Întâi erau Înșirate dispoziții detaliate, punct cu punct, referitoare la organizarea Înmormântării, la slujbă și la piatra funerară. După aceea venea partea concretă. Boris Baruch Nomberg dispunea ca 240 000
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
a deschide vorba babei, întrebase la întîmpu.re dacă doctorul s-a întors. - întors . . . Devreme, ca în toate zilele . . . da' în vârful picioarelor ca să nu intre la duduca . . . să-și facă numai plăcu dumnea- : lui. 9 94 Elena se simțise stânjenită, totuși adăugase că dacă baba iubea pe duduia, trebuia să iubească și pe cei din jurul dumneaei. - Iacătă ... că ... nu-i așa! răcnise bătrâna țigancă, ridicând mâinile în sus. Sia, în adevăr, se așezase în pat ca să nu fie nevoită să
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
să se plimbe printre oameni, pentru a vedea cum reacționează. Patru dintre ei păreau tulburați de ceva. Grosvenor se apropie de unul dintre aceștia, care clătină mereu din cap. - Ce-i cu dumneata? îl întrebă. - Aud o voce, râse omul, stânjenit. Ce prostie! - Se aude tare? - Nu. Parcă s-ar depărta, dar revine mereu... - O să dispară, îl liniști Grosvenor. Creierul omenesc reacționează uneori astfel când e suprasolicitat. Pun pariu că nu mai auzi vocea, acum, când îți vorbesc și nu te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
în interiorul navei și chiar și pe cele pomenite adineaori trebuie să le mânuim cu prudență, căci sunt mortale. Bineînțeles, fiecare va trebui să se apere cu propria sa armă. Dar hai să începem! - Nu te grăbi! Zise căpitanul Leeth, vizibil stânjenit. Poate că domnul Grosvenor mai are de făcut vreo obiecție. - Dacă am avea timp, spuse Grosvenor, ar fi poate interesant să vedem cum reacționează monstrul la energia cu care vrem să încărcăm planșeele navei. - Nu înțeleg ce rost au toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
remarcă atât de insolentă. - Foarte bine, ridicați-vă în apărarea drepturilor voastre! exclamă Grosvenor. Universul e în pericol de moarte, dar voi trebuie să vă păstrați sentimentul demnității. McCann, care tăcuse până atunci, i se adresă arheologului, pe un ton stânjenit: - Korita, spune-mi, te rog, dacă ar exista într-adevăr în spațiu, o ființă ca aceea descrisă de Grosvenor, cum s-ar putea ea oare încadra în teoria ciclică a istoriei? - Mă tem că nu s-ar putea încadra mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
în groapă și a luat în mână craniul, mângâindu-l: „Măi cuscre, măi, să nu vii matale la nunta copiilor?! Știi ce frumos a fost? Mare păcat... Dar ți-aduci aminte cum te-am cărat eu în spate?“... Apoi, cumva stânjenit, s-a întors către tata și i-a întins craniul: „Uite, ia spune și tu ceva lu’ taică-tu!“. Tata ce să mai zică? DISPLAY Furtună într-un cub cu apă Diana SOARE Marea, într-un du-te-vino înspumat, aducător de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
pescarii care Îți aduc pește proaspăt de câte ori e nevoie... - Desigur, căpitane... se grăbi să Încuviințeze vornicul. Voi grăbi la chemarea măriei sale... dar mă cam dor oasele, poate mâine sau poimâine voi face drumul la cetate... - Acum, vornice! Vornicul păru puțin stânjenit, dar deloc speriat. - Acum e cam greu, căpitane, fiindcă, după cum vezi, am oaspeți... Pe zidurile de apărare ale conacului apărură peste o sută de arcași. În aceeași clipă, curtea fu năpădită de ieniceri. În crângurile din jurul casei se auziră tropote
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Atunci, spuse Ștefănel ridicându-se din jilț, Înseamnă că Alexandru a fost sau se află În hotarele Imperiului Otoman! - Posibil... O bătaie la ușă Îi Întrerupse. Unul din oamenii de gardă intră, se Înclină În fața Marelui Maestru și spuse, puțin stânjenit: - Un negustor din port cere să intre la Înălțimea voastră. E cam jerpelit. Dar are o hârtie legată sul. Spune că e un cadou pentru Marele Maestru. - Să intre, spuse Ștefănel. În Încăpere intră un bărbat ce părea a avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
-i caute, dar n-o fac niciodată. În vreme ce Din vorbea, Adam și-a dat seama că amețeala pe care o resimțea era de fapt o ușurare. Firește, se simțea ușurat că poate să vorbească despre Johan fără să se simtă stânjenit, vinovat sau pierdut. Era totodată iritat de faptul că Din, o persoană cunoscută cu cinci minute mai Înainte, putea să Înțeleagă atâtea și atâtea despre viața lui. Încă nu se dumirise dacă Din Îi era sau nu pe plac. — și
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
și onorabili aparținând unei puteri străine. Mai uitați vă Însă Încă o dată! Parcă e ceva ciudat la occidentalii ăștia. Sunt capetele lor prea mari față de corpuri? Aproape sigur. Iar acum, după ce ați observat asta, nu vi se par stângaci și stânjeniți? Iar asta nu poate să fie urmarea lipsei de meșteșug a artistului, pentru că javanezii sunt bine Înfățișați, plini de umanitate, de grație și de mândrie. Ei nu pun În Încurcătură privitorul, așa cum o fac olandezii cu capete mari, ci formează
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
indiferent, fără suferință, nici sentiment, și acum cu mijloace de simulare și seducție, căutase în el un partizan, un străin aliat ei. De aceea azi atmosfera locului burghez era așa de ciudată: gesturile, vorbele oamenilor acestora mediocri erau așa de stânjenite și tainice. Lucruri nepipăite prevesteau, deviau traiul lor banal. Cele mai dezordonate legi ale simțirei turburau așezarea statornică a familiei, pentru că un om trecuse pe-acolo, cîndva: italianul. Mini se gândi la casa de moșie nici rustică, nici modernă, cu
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
frecîndu-și genunchiul. Drept răspuns Mini întoarse spre ea fața, pe care, cu mijloace necunoscute dar sigure, simțirea așternea expresia bucuriei. Nory dete din umeri, cercetînd-o cu ochii ei miopi, înfruntînd-o cu nasul ei batjocoritor, prea achilin, sceptic. Lina păru deodată stînjenită: - Mă rugase Hallipa să iau fata ceea, o zi, două, la mine . . . dar e greu cu Rim . . . Totuși i-am propus, dar m-a refuzat net: are unde găzdui. -- Bravo ei! râse Nory. A rezolvat și problema locuinței! Acum Mini
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
neamul vostru nu a învățat carte, afară de tine!" declar... Lina se roșea încă o dată, ca și cum conversația ar fi fost foarte spinoasă. Acea femeie simplă, buna Lina, avea enigmele ei: probabil manii inofensive dar temeinice. Cum, după incidentul Mika-Le, tăcerea dura stânjenită, Mini se uită la ceas și deodată fu în picioare. Avea astfel cu timpul și 49 cu locul raporturi tainice, de la care nimic nu o putea întoarce. Un ac la o busolă a sufletului ei singular le cârmuia. Nory cunoștea
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
printr-un surâs imperceptibil, totuși neândoios. Urma o aruncătură repede de ochi a actorașului spre Mika-Le, care atunci avea și ea un surâs de conivență, mai nesimțit încă. Jocul era penibil, mai ales că Mini, în mediul acela neobicinuit, era stânjenită, rătăcită. In discuție, spre mirarea lui Mini, Adolful pontifia gușat, cu glas sigur, contrazicând sau întărind, cu autoritatea obrăzniciei lui, pe Greg, care îi da o atenție deosebită. Nory îi explicase că ipochimenul se dedase la cronică de artă și
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
Peștera Liliecilor... Noi am descoperit, noi am cărat din peșteră ce s-a găsit, noi ne-am frînt spinările și mintea, iar alții au devenit "mari descoperitori"! Halal!... Păi treabă-i asta? Nea Petrică șezu puțin pe gînduri, rîse cam stînjenit, că, de, doar și el era în cauză, apoi zise: Dragii mei, eu n-am nici o vină... Am mers acolo din plăcere, nu ca să mă laude cineva c-aș fi mare descoperitor. Ce, voi nu mă știți pe mine?... Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]