1,185 matches
-
țintește claritatea și exactitatea comunicării, de unde și preferința pentru cuvintele uzuale. Neologismele sunt puține și folosite cu chibzuință. Sfătoasă și fluentă numai în măsura în care se referă la mediul rural, expunerea devine aspră și stângace când el se apleacă asupra vieții orășenești. Topica este adeseori afectivă, influențată de poziția naratorului, implicat în evenimentele relatate. La realismul nuvelelor și romanelor sale (Mara, mai ales) contribuie într-o măsură deosebită procedeele retoricii populare (fraze scurte, stil indirect, interogații, expresii și imagini specifice), precum și folosirea unor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289719_a_291048]
-
este preponderent tactilă, ci vizuală. Atenția se concentrează asupra feței, Într-o erotică a privirii În care ochii condensează Întregul farmec feminin: Ochii negri-s, decât care Nu sunt mai frumoși sub soare. (Cu rezerva că rima În enjambement și topica primei propoziții trădează influența livrescă asupra acestor versuri populare, publicate la 1838). De obicei, gura nu e senzuală, ci e „mică” și desenată În linii delicate, cu „buzele subțirele”; epiderma e, bineînțeles, albă, dar obrajii trebuie să fie Întotdeauna Îmbujorați
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
alături de Sodoma și Ierusalimul ceresc. Pitoresc în invenții de vocabular e și mitul Sirenelor, invocat în chip de parabolă. Receptarea fondului de idei e înlesnită de numeroasele fragmente rimate și ritmate. Aceste încercări de proză poetică, precum și alte particularități de topică și stil, mulțimea sentențiilor sunt exerciții preliminare pentru scrierea viitorului roman. Divanul oferă imaginea sintetică a umanismului românesc, specific, cristalizat la confluența culturii vechi greco-latine cu gândirea religioasă creștină. Între 1700 și 1704, la Constantinopol fiind, C. scrie mai ales
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286073_a_287402]
-
nu prin descompunere și explicare progresivă, iar în al doilea rând simbioza inextricabilă între nucleul intrinsec și activatorii de sens, invarianți, arhetipuri cu rolul lor generator de forme simbolice.204 Povestirile mitice aparțin unui spațiu-timp figurativ extramaterial, unei lumi imaginale, topica culturală a imaginației mitice bazându-se în profunzime pe schema tripartită a facultăților noastre de reprezentare, cu sufletul plasat între percepțiile sensibile și cele abstracte, intelective. Noi locuim lumea exterioară, dar suntem locuiți de lumea interioară", al cărei ecou îl
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
de reprezentare, cu sufletul plasat între percepțiile sensibile și cele abstracte, intelective. Noi locuim lumea exterioară, dar suntem locuiți de lumea interioară", al cărei ecou îl putem sesiza într-o percepție de tip nou: "mitul ne constrânge să situăm, în topica psihică, un om mai mult supraconștient decât inconștient, de unde izvorăște gramatica generativă a narațiunilor primordiale și a figurilor arhetipale".205 Spre deosebire de miza filozofiei, de a afla "ce este", mitul răspunde la întrebarea "cine este", "personificând, filtrând, apropiind și însuflețind adevărul
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
în repetate rânduri, nu a mai apărut. La început, în publicistica lui B. coexistă nota pamfletară, vocabularul plastic, mustind de crudități, ca la T. Arghezi, pe de o parte, și ermetismul, cu aglomerări de abstracțiuni și de neologisme, cu o topică torsionată și numeroase elipse, pe de altă parte. Maniera ermetică se impune în „portretele străine”, care, în ansamblu, alcătuiesc o interesantă panoramă a literaturii franceze interbelice. În „portretele românești”, este vizibilă afecțiunea pentru unii scriitori pe care i-a cunoscut
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285842_a_287171]
-
inseparabilă de faptul că urmarea redacționalului dezvoltă fiecare parte din acroșaj sub forma unui paragraf. Structurile de scoatere în relief (mai întîi, cît despre) pun în evidență reluarea remei R1. Inițiala celui de al doilea paragraf operează o schimbare de topică (cap. 4, § 51) prin tematizarea remei R2 prin formula Cît despre temperament. 3.3. Segmentarea unei scrieri oralizate: "Vive le Québec libre!" (Trăiască Quebecul liber!) Orice transcriere pune probleme de segmentare. Spre exemplu, discursul rostit pe 24 iulie 1967 de către
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
Schema inferențială, silogismul și entimema Putem spune că modelul redus al mișcării argumentative este realizat, în general, prin inducție [dacă p atunci q] și prin silogism (cu varianta incompletă proprie discursului propriu-zis: entimema). În Analitica primă (24b, 18-22) și în Topica, Cartea I, 100a25-100b26 -, Aristotel ne prezintă o primă definiție a silogismului: Silogismul este un raționament prin care, date fiind anumite premise, rezultă de aici, în mod necesar, o nouă propoziție prin simpla prezență a acestor informații date." Mai trebuie adăugat
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
achiziție: "Putem reține opiniile care sunt comune tuturor oamenilor sau aproape tuturor, sau ale celor care au opinii mai elevate, iar dintre acestea, cele ale tuturor sau aproape tuturor sau ale celor mai cunoscuți, cu excepția celor care contrazic evidențele comune" (Topica I, 14). Cu siguranță, premisele alese trădează câte ceva din ideea pe care locutorul și-o formează despre reprezentările (cunoștințele, credințele, ideologia) asupra interlocutorului său. După această reflecție care ne-a condus către fixarea limitelor obiectului nostru de studiu, vom reveni
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
a povestirii sau a descrierii: (noua) teză (P.arg.3) poate fi formulată la început și reluată sau nu de o concluzie la sfârșit de secvență, iar teza anterioară (P.arg.0) poate fi subînțeleasă. Este similar cu ceea ce intervine în cazul topicii macro-propozițiilor și în cel al caracterului mai mult sau mai puțin eliptic, în cazul secvenței narative. 4. Analizele secvențiale 4.1. Respingerea și elipsa concluziei-teză nouă Fără a aduce prejudicii lizibilității mișcării argumentative, în anumite condiții, concluziateză nouă (P.arg.3
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
la o întrebare legată de problematica ornamentului, pe care o asimilăm termenului de dominantă tipologică, plecând de la această afirmație categorică a lui P. Kuentz: "Întreaga organizare a textului este [...] de natură lirică mai degrabă decât narativă" (1970: 26). Cu siguranță, topica barocă a clar-absurdului, formele picturale în expresie, vizibile sau fantasmatice, antiteza putere vs slăbiciune, inversările de roluri răpitor-răpit, multiplele paralelisme ("ochii săi" din v. 387 și 394 / "ochii mei" din v. 401 și 406) și reluările ("am vrut" v. 396
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
întrebări) al cărei răspuns este cuprins în ea. Exemplu: "Au nu ai fost jună, n-ai fost tu frumoasă? Te-ai dus spre a stinge o stea radioasă?” ( M. Eminescu- Mortua est) Inversiunea este figura de stil constând în schimbarea topicii obișnuite a cuvintelor în propoziție sau frază. Exemplu: "Peste vârfuri trece lună, Codru-și bate frunza lin, Dintre ramuri de arin Melancolic cornul sună.” ( M. Eminescu- Peste vârfuri ) "Peste semețele piscuri, Peste câmpiile mute, Gândul poporului meu Se-aude, se-
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
directe a evenimentelor, determină reluările obsesive ale unor imagini chinuitoare: "I-au adunat soldații. Pe toți morții i-au adunat soldații. Au săpat o groapă largă, adâncă. Cu fețe de pământ au săpat groapa soldații.” Lirismul este potențat de inversarea topicii în momentul reluării imaginilor. Lirismul nu diluează comunicarea. În cazul ultimei propoziții se comunică indirect, condensat, ideea solidarității mute a soldaților cu răsculații, prin plasarea la început a imaginii "cu fețe de pământ.” Funcția stilistică a elementelor lexicale și gramaticale
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
fantastic apropiate de cer ale muntelui.” (Geo Bogza- Cartea Oltului) Aspectele stilistice de natură sintactică sunt numeroase. Aceasta pentru că vorbirea umană constă din sintagme. Cel mai frecvent fenomen cu valoare stilistică rezultă din nerespectarea normelor privitoare la construcția frazei: schimbarea topicii, elipsa, repetiția etc. Inversiunea topicii, cu valoare stilistică, se realizează atât la nivelul propoziției, cât și la nivelul frazei: "Mare foc și potop a căzut pe capul nostru!”Sărmane omule, rău drum ai apucat!” (I. Creangă). Atributele exprimate prin pronume
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
muntelui.” (Geo Bogza- Cartea Oltului) Aspectele stilistice de natură sintactică sunt numeroase. Aceasta pentru că vorbirea umană constă din sintagme. Cel mai frecvent fenomen cu valoare stilistică rezultă din nerespectarea normelor privitoare la construcția frazei: schimbarea topicii, elipsa, repetiția etc. Inversiunea topicii, cu valoare stilistică, se realizează atât la nivelul propoziției, cât și la nivelul frazei: "Mare foc și potop a căzut pe capul nostru!”Sărmane omule, rău drum ai apucat!” (I. Creangă). Atributele exprimate prin pronume sau adjective pronominale precedă uneori
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
uneori substantivul, având semnificație stilistică. Stilul oral al lui Creangă utilizează frevent astfel de construcții: "Dar aista cal ți-ai ales?” ; "grozavă urgie poate să cadă pe capul meu din această pricină.” La nivelul frazei, una din formele modificate ale topicii constă în plasarea subordonatelor înaintea propoziției principale: " Că te-am zărit e a mea vină Și vecinic n-o să mi-o mai iert.” ( M. Eminescu- Atât de fragedă) Uneori, construcția frazei, frântă, întreruptă de exclamații și interogații dă dramatism și
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
apare datorită deformării pronunției, necunoașterii sensului exact al unor termeni folosiți, pleonasmului, confuziei între cuvinte, automatismul manifestat prin ticuri verbale, utilizării excesive sau în contexte inadecvate a unor regionalisme, barbarisme, arhaisme sau neologisme, folosirii jargonului și argoului sau a unei topici care se pretează la echivoc. Eroii lui Caragiale sunt caracterizați în mare parte prin limbaj, măiestria scriitorului constând în adecvarea efectelor comice la condiția specifică fiecărui personaj. Incultura lor determină pronunția deformată a unor neologisme cum ar fi: "dicorație”, "bulivar
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
modelelor cu realitatea economică. “Abilitățile și atitudinile, moravurile și instituțiile nu pot fi în general cuantificate într-o manieră semnificativă. Iar acestea sunt mult mai importante și mai relevante pentru dezvoltare decât influente precum termenii de schimb, rezervele valutare, externalitățile, topici care umplu paginile literaturii consensului”. A doua eroare a constat în eludarea progresului instituțional înregistrat de țările avansate occidentale până la momentul demarajului. “Este o greșeală - scria Bauer - să ne referim la situația Europei din secolele 18 și 19 ca reprezentând
Capitalul uman şi dezvoltarea economică Influenţele capitalului uman asupra dezvoltării economice by Mircea ARSENE () [Corola-publishinghouse/Science/100960_a_102252]
-
singur exemplu), presărat cu: termeni jurnalistici (p. 9), expresii/ziceri populare (p. 96), expresii ideomatice (p. 63) sau calamburul (p. 39), simbioza între verbal și nonverbal (p. 46), monologul interior (p. 25) sau stilul indirect liber (p. 43), crestări ale topicii (p. 123), experimentarea unei frazări implantate în viziune douămiistă (p. 8), plăcerea de-a vorbi în pilde (p. 129) sau de a recurge la citate și la maxime etc. La acestea, ar merita să amintim: savuroasele miniscenete despre pierderea mobilului
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
în fond, culisând între relatarea aproape cinică datorită sicității ei, participarea sentimentală și distanțarea ironică - toate acestea definesc o narațiune insolită. Descrierile, portretele ample, prezentările, rezumatele și dialogurile se nasc din alăturări de propoziții scurte, sincopate și gâfâite, cu o topică și o ritmică puțin obișnuite. Abundența și raritatea informației convocate se sustrag prolixității tocmai prin această originală orchestrare. Spectacolul lexical este și aici grandios. Romanul realizează o savuroasă promiscuitate: între neologismul (nobil și îndrăzneț), luxul de citate în mari limbi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288433_a_289762]
-
tumefacțiilor din afecțiunile reumatismale inflamatorii și degenerative, dar și ca analgezic și regenerativ pentru masajul pe cicatrici. Are efect analgezic și în cazul afecțiunilor abarticulare (mialgii, tendinite, tenosinovite) sau al crampelor musculare. Extractul de Phytolacca americana poate fi folosit pe cale topică și pentru ameliorarea sechelelor după paraliziile extremităților. Reacțiile adverse sunt locale și constau în erupții eritematoase. Revulsin® se prezintă sub formă de soluție hidroalcoolică sau unguent conținând nicotinat de benzil. Acest ester are efecte vasodilatator (acționează asupra musculaturii netede vasculare
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
ne gândim la: o homo intertextualitate, care se referă la raporturile dintre două sau mai multe texte de același tip; o heterointertextualitate, care surprinde raportul dintre texte produse de practici discursive diferite (ibidem, 11). Reeditarea de tip intertextual rămâne fidelă topicii originare sau nu. Christophe Cusset marchează diferența dintre cele două situații: "Vom numi homotaxă caracteristica reluării unui cuvânt, a unei expresii, de asemenea manieră încât să fie păstrată poziția din hipotext. Pe de altă parte, heterotaxa presupune modificarea poziției în
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
o sălbătăcită neregularitate, înfundat într-o căciulă de miel" (Eminescu: 2011, II, 34). Am dori să ne oprim la două aspecte ale desfășurării heterodiegetice din Sărmanul Dionis, pe care să le interpretăm în termenii analizei discursului. În primul rând, fidelitatea topicii demonstrației epice față de hipotextul filosofic sugerează o strategie de captare, în înțelesul pe care îl dă P. Charaudeau (1994, 40) noțiunii de captare, în sistem cu legitimarea și credibilitatea, ca unul dintre cele trei spații în care sunt puse în
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
caz nu mai avem de-a face cu iubirea obiectuală. Freud utilizează expresia paradoxală de „identificare narcisică cu obiectul”, care, din punct de vedere defensiv, se substituie investirii afective. Noțiunea de „identificare” se va îmbogăți datorită celei de-a doua topici, prin aporturile realizate de capitolul 7 al lucrării Psihologia colectivă și analiza eului, intitulat „Identificarea” (1921/1981). Freud subliniază aici precocitatea funcționării acestui proces, „expresie primară a unei legături afective cu o altă persoană”, începând cu încorporarea, și care joacă
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
societate neatinsă de legi. Neatinsă, în orice caz, de legile exterioare, acelea ale instituțiilor surplombante, dar capabilă să-și asume regulile și codurile interne rezultate din grupul însuși. Nu verticalitatea "legii tatălui", ci orizontalitatea codurilor fraterne. În această schimbare de "topică" se vădește alunecarea clasicismului fondat pe cunoașterea pozitivă de sine spre o formă barocă în care "cu-n(o)așterea" se face pornind de la celălalt. Pe de o parte, principium individuationis al moralei. Pe de alta, principium relationis al deontologiei-etică
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]