812 matches
-
începură a furnica în toate părțile. Un ofițer tânăr și mândru, cu mustăcioara neagră, a intrat în casă la Meer. Haia îl privea uimită dintr-un colț și l-a auzit spunând: —Vă rog să nu vă supărați... am fost trimes aici în gazdă... Meer Avramovici s-a ridicat de la masa lui și a dat mâna ofițerului. Ernestina a zâmbit cu prietinie și l-a poftit în salon. Ș-acolo au aprins lampa cea mare și au început să stea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
mai încoace... pe hudiță... pe-aici nu trece nimeni... Domnu Bucșan, nu te duce... tatăl ei s-a întors azi acasă... Domnu Ion s-a întors acasă... Voiam să-ți spun numaidecât... Chiar de aceea te-am așteptat... —Te-a trimes Tudorița? Nu, nu m-a trimis Tudorița. Azi a venit domnu Ion mâniat... I-a arătat o scrisoare... Nu știu cine-a făcut un denunț... Vai! ș-așa de cumplit a bătut-o, a lăsat-o mai mult moartă... Și tot o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
cu luare-aminte. —Așa-i... hm! zise el cu mirare; tu, măi băiete, nu ești de pe la noi... Eu pe tine nu te-am mai văzut... Ce vrei?... Apoi, moșule, răspunse drumețul, așa este, eu vin de departe, din jos... Te-a trimes cineva? Nu; dacă nu ți-i cu supărare, te-aș ruga să-mi spui cine-i boier pe moșia asta, și dac-oi putea să intru aici în slujbă. —Bine, băiete, grăi moșneagul cu glasu-i subțire. Aici dac-ai venit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
o culme ușoară, înnegrea un pâlc de mărăcini. Nicăieri păduri, livezi, sate. Deasupra, se boltea un cer alburiu de singurătate. - Mergeau încet pe un drum de țărână; pașii lor stârneau o pulbere neagră, pe care vântul o învăluia și o trimetea pe miriști și pe buruienile nalte de pe haturile păpușoiștilor. Un stol de stănci și de grauri se ridică din dosul coșerelor, pluti alene pe vânt, apoi se lăsă într-o vălcea. —Hm! curtea-i la doi pași... zise într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
cu nasul foarte ascuțit. Era îmbrăcată mohorât. O broboadă neagră îi ascundea părul cu îngrijire. — Ce este, moș Nastase? întrebă ea ascuțit. — Apoi am avea ceva de grăit cu boierul... —Așa? bine. Da’ pe fată-ta de ce n-o mai trimeți la curte, să mai ajute ș-aici, că-i o mulțime de treabă? —Marghiolița? vorbi moșneagul domol. A mai robotit și ea pe-acasă. Da’ om trimete-o, de ce nu? Și ce-ai să spui mă rog boierului? întrebă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
grăit cu boierul... —Așa? bine. Da’ pe fată-ta de ce n-o mai trimeți la curte, să mai ajute ș-aici, că-i o mulțime de treabă? —Marghiolița? vorbi moșneagul domol. A mai robotit și ea pe-acasă. Da’ om trimete-o, de ce nu? Și ce-ai să spui mă rog boierului? întrebă și mai repede și mai ascuțit femeia măruntă. Apoi are ceva de vorbit băietanu ista. „Madama“ cercetă cu privirile-i ascuțite pe Niță Lepădatu, apoi închise ușa trântind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Cuconu Jor îl asculta în tăcere, învârtindu-și cheile în buzunarul pantalonilor. În pământurile tinere pe care le desfunda, cu oameni de aceștia de strânsură lucra. Cu ei își înmulțea turmele de vite, cu ei făcea grâul pe care îl trimetea la Galați. Într-un ținut de margine, pustiu, trebuia să se mulțămească cu brațe de muncă. De unde veneau aceste brațe, ale cui erau - știa că nu trebuie să întrebe. La ce i-ar fi folosit? Aici nu era țară regulată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
zise, privind zâmbitoare după arătarea fericită a stăpânei lor: — Auzi, Sandule, o chiamă Zina. Faliboga mormăi ceva neînțeles. Boierii intrară în casă. Apoi peste puțin ieși cuconu Jorj singur; și chemând pe Faliboga, îi zise cu glas tare: —Sandule, să trimeți un om cu sania până la comună, s-aducă de la crâșmă trei vedre de rachiu... Să dai cinstea asta la oameni... chiar în ia-sară... Da’ să fii cu luare-aminte... Am înțeles, cuconașule, răspunse Faliboga. Da’ când vă-ntoarceți? — Cine? întrebă boierul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
cu moartea, dar chiar și mijloace mai hotărâtoare, care stăteau în puterea babelor țigance de la bordeiele de mai la vale de curte. În zilele liniștite și pline de lene ale sărbătorilor de primăvară, necontenit se adunau și țineau sobor și trimeteau șpioni cătră casa vătafului. Dar deodată băgară de samă că Cristina lui Alexa nu le mai trimete nici o veste și nici una din vorbele care le făceau să sară în sus. Ș-atunci toate rămaseră înțelese deplin că broasca cusută cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
mai la vale de curte. În zilele liniștite și pline de lene ale sărbătorilor de primăvară, necontenit se adunau și țineau sobor și trimeteau șpioni cătră casa vătafului. Dar deodată băgară de samă că Cristina lui Alexa nu le mai trimete nici o veste și nici una din vorbele care le făceau să sară în sus. Ș-atunci toate rămaseră înțelese deplin că broasca cusută cu ață roșie la gură, aruncată în pragul ei, și-a îndeplinit menirea și a pus lacată pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Sibiu trebuiau să vie să stea în pândă câteva nopți, așteptând ursul, ca să-l puște. Dar abătându-se asupra domniilor lor griji și năcazuri, precum și o mare pacoste asupra țării cu alegerile de deputați, domnii n-au mai venit și au trimes răspuns lui Culi că petrecerea lor se amână. Atuncea Culi, înțelegându-se cu badea Toma Orășanu și cu Traian Melinte de la Braniște, a împărțit leșul, ca să facă bucăți otrăvite pentru cei dintăi lupi apăruți în regiune. Iar buturile de dinapoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
sare și le-a zvântat, aninându-le în niște cârlige, sub podul hochstandului. Vremea era destul de rece și, în două săptămâni, poate domnii de la Sibiu s-or hotărî să vină. A sosit iarna timpurie, cu îngheț și zăpadă. Domnii au trimes iar răspuns că n-or putea veni așa degrabă... c-or veni la sfârșitul lunii - tune dracu în alegeri și în tot! Cu două zile în urmă, face Culi un ocol, ca să vadă pătulul, și găsește una din pulpele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
-i dea o putere ca să biruiască boala, ori că am venit pe lumea asta numai pentru scârbă și nenorocire. Nana Floarea tace un timp. Apoi se întoarce: Dar cu doctoria aceea cum ai făcut? — Nu ți-am spus, mamă? am trimes răspuns unui om din Șugag. S-a duce acel om la Sebeș ș-a aduce-o. — Când are să se întâmple asta? —Știu eu? Cred că până duminică va aduce-o. —Ehei, Culi dragă, până duminică se poate petrece o viață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
ăsta. Nici n-am văzut ucenic mai semeț decât Bezarbarză. Culi nu părea nemulțămit de vorbele ce i se spuneau; dar își plecă fruntea. — Ne revedem în luna lui april, la cucoși, Culi. Da, domnule doctor Micu. Am să-ți trimet medițină, și să mânci vârtos. — Da, domnule doctor, trupul îl simt eu că se face bine și am să ies la slujbă nu târzie vreme. Am în mine altceva. Atunci a oftat de lângă icoane nana Floarea, murmurând mai mult cătră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Trebuie să vă mai spun domniilor voastre că am chemat și pe părintele Grigorie Bogdan, din satul meu, pe care l-am știut că are dar - de cetește deslegări de feluri de năcazuri ale sufletului și suferinți ale trupului. I-am trimes de trei ori răspuns. Ba a avut treburi la Brașeu cu un proces; ba au venit sărbătorile; ba-i bătrân și nu mai poate birui iarna și muntele. Așa că am rămas așa; s-ar fi cuvenit rugăciuni în casă după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
nevoie să vie, și voi mulțămi Maicii Preacurate Fecioara Maria că n-a fi nevoie nici de acum înainte. Mie-mi place copila asta a Serafinei, pentru că-i cuviincioasă și nu-i obraznică. Fiind săracă, Serafina ar vrea s-o trimeată la slujbă la Sibiu ori la București, dar stă la îndoială. E ușor să lepezi așa în lume o fată de optsprezece ani; fiind și frumoasă, greu i-ar fi s-o aducă înapoi. Am sfătuit-o eu să mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
n-am trăit chiar în Laz, ci mai la o parte, pe o râpă. Acuma nu mi-ar mai plăcea acolo; m-am învățat la munte. Da din ce pricină, Culi-baci, mă întrebi dumneata de Laz? Era vorba să mă trimeată într-o zi nana Floarea la una lelea Nastasia, pentru pruncul cel mic. —De asta întrebam și eu. Apoi să știi, Culi-baci, că nimeresc eu, să n-aveți grijă. Dar are să fie mai greu de adus pruncul, nu pentru că răcnește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
să te duci? s-a întors ea, privindu-l cu luare-aminte. N-avem nevoie să te duci nicăieri. Adevărat că, mâni, se deschide pentru mine o zi ca aceea; dar pentru ce-mi trebuie mie am pregătit pe Onu. Îl trimeți pe Onu? — Da? —Cu căruța? Întocmai așa, Culi. Fost-a ori nu vorbă mai de demult că, la vremea asta, vine Octavian la casa lui? Acuma se duce Onu, îl ia și mi-l aduce. A fost vorba de asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
sultanul. De ce ești atât de neliniștită? Sunt neliniștită, stăpâne, din două pricini. Să ne așezăm pe această canapea, lângă havuz. Nu-i nimenea alături, în Divan-Yolù? Nu-i nimeni. Vorbește. Sunt neliniștită, stăpâne, deoarece coșul de fructe zăhărite l-am trimes eu. Și s-ar fi putut ca naramza s-o guste șahzadè. — Crezi c-a fost înveninată? — Se poate, mărite stăpâne. Ce nu se poate în această puternică împărăție? S-ar putea să nu fi fost otrăvită naramza. Vracii de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
i-a cântat ce dorea, Așa că nu avea rezonanță , dar nici eu chemare pentru instrument. Nu știam să cânt decât ,,Alunelul’’, iar când eram chemat la oră pentru examinare profitam de faptul că profesorul era bătrân și nu vedea bine, trimeteam un coleg pe nume Gavrilă Vasile cu care aveam înțelegere să cânte el în locul meu și de multe ori îmi punea mie notă mai mare ca lui și nu prea îi convenea, dar îi dădeam și eu o înghețată, deci
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
frumos cadou, dăruindu-i o fetiță de care a fost mereu încântat și mulțumit. După ieșirea la penșie, prietenul meu s-a stabilit în America cu familia, deoarece avea multe rude acolo care i-au așteptat mult, iar mie îmi trimetea foarte des câte 5, 10 sau 20 dolari de care mă bucuram mult. Spre regretul meu o boală grea și nemiloasă l-a răpus, eu rugândumă lui Dumnezeu să-l odihnească în pace după sufletul și bunătatea inimii lui. Acum
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
regretul meu o boală grea și nemiloasă l-a răpus, eu rugândumă lui Dumnezeu să-l odihnească în pace după sufletul și bunătatea inimii lui. Acum mai păstrez legătura cu doamna Caterina, soția lui, care continua obiceiul soțului și îmi trimetea și ea câte 10, 20 de 112 dolari ceea ce mă bucură și acum. Mai păstrez legătura telșefonică cu dânsa și îmi face o deosebită plăcere ori de câte ori o aud, dorind să-i trimit și eu cartea scrisă de mine ,, Pe urmele
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
sară peste gard și să se răfuiască cu cel de dincolo. Dumitru tușește adânc și scuipă sânge. Încet-încet, ajunge la poartă. “Ce-i, Costele?” “Nea Dumitre, tataia trage să moară. Crez că i-a venit ceasu’...” “Și?” Și m-a trimes după mătale. Cică are să-ți spuie ceva. Să fii repede, așa mi-a zis, că numai mătale poți să-l mântui, să-i iei piatra dă pă suflet, așa a zis” “ Da’ ce, mă? Io sunt Isus Cristos sau sfântu
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
avut nimic, da’ capu’ i-a fost făcut chisăliță și mai multe nu.” “Așa e când să să-ntâmple ghinionu’, țață Lenuțo. Că doar el era în concediu. Își mai luase și câteva zile libere, că mai avea..., da’ a trimes după el, da!, pă Gheorghe a lu’ Pitaru, pă Fanu Tudose și pă Ștefi a lu’ Băcioiu, că lucra acolo cu el, la cazane. Musai, nevoie mare să vie, că se face revizie mare la cazane, că să ajute și
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
de știre când ai terminat cu măturatu’, spuse Lana Lee. Vreau să te trimit undeva. — Să mă trimeț’? Hei! Știam că-s aici numa’ să mătur și să șterg. Jones suflă o formație de cumuluși. Un’ naiba vrai să mă trimet’? — Ascultă aici, Jones. Lana Lee lăsă să cadă un teanc de monede de 5 cenți în mașina de înregistrat încasările și scrise o cifră pe o bucată de hârtie. Nu trebe decât să sun la poliție și să le comunic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]