2,316 matches
-
rămas-bun. După aceea, cele două femei o apucară În direcții diferite. Chiar dacă aerul era amar și stătea să plouă, Ruby mergea Încet, cu lacrimi șiroindu-i pe obraji. Ajunse la magazin, și, pentru prima oară de când se deschisese, se simți ușurată că nu aveau clienți În momentul ăla. Se prăbuși pe unul din scaunele rezervate pentru femeile gravide din magazin și-i spuse lui Chanel toată povestea. Credeam că-l cunosc pe Sam, spuse ea neputând să-și oprească lacrimile. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
când Ruby era pe cale să se ducă la ei și să-i roage să se certe afară, mătușa Sylvia, dându-și seama că făceau scandal, Îl conduse pe Nigel pe după tejghea În bucătărie. Exact În momentul În care Ruby respira ușurată, Îl auzi pe tatăl ei strigând: — Doamne, s-a prăbușit! Ruby se Întoarse și-l văzu pe Ivan zăcând pe podea. Se strânsese În poziție fetală și gâfâia Îngrozitor. —Doamne sfinte! În timp ce fugea disperată spre locul unde era Ivan, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
jena și stătea lângă Sam și se uita la tot ce se Întâmpla. Sigmund Freud are o chică de păr negru. —Sigmund Freud? Sam se uita Întrebător la Ruby. Ruby Îi zise că era doar o poreclă. Sam respiră vizibil ușurat. —OK, Ronnie, bărbia În piept și Împinge pentru ultima oară! Ronnie respiră foarte adânc și-și ținu aerul În piept. În timp ce Împingea pentru ultima dată fața i se făcu roșie ca para focului și Își Înfipse unghiile În mâna lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
carnea, cepele, mămăliga. Brânza fusese și-așa sărată de bășica limba și cerul gurii. Lică era cam prea tăcut și părea că așteaptă ceva. Sărătura Înghițită Începu să le ardă gurile. „Mi-e sete!” auzi Lică În sfârșit și răsuflă ușurat, rostogolindu-se pe spate, ca și cum Își pierduse demult răbdarea. „Beți și voi din Gropan. Apă curată, de Dunăre: ne-a spus Foiște, care era cam beat, că un sfert din căcatul Europei se scurge În unda lină - așa zicea el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
modul cel mai poetic cu putință, dar și cu deosebit simț al responsabilității, că, după acest bătogel de morunaș, precum și după istovitoarea păstrămiță de capră, s-ar putea bea un șanț de vin. Ceea ce noi și facem, cu voia Domniilor Voastre.” Ușurat, Directorul ne-a trimis la dracu’ și noi ne-am bucurat auzindu-l, căci dibuisem În glasul lui că-și făcuse griji pentru noi, ceea ce Însemna că avea și el slăbiciunea sa, ca orice om, dar se străduia s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
pântece femeiești intrau și ieșeau păduri Întregi, munți și câmpii, țări, Întreg pământul, universul și chiar galaxia (lui Odraslă i se părea că „galaxie”, după cum sună, era ceva mai mare și mai Însemnat decât universul). Cei ocărâți răsuflară, În sfârșit, ușurați, când nimeni nu mai vru - din pricina durerilor de buci - să se dea pe banii lui Odraslă cu parașuta. Bogatul nu putea fi bălăcărit, căci el nu intrase În joc: Îi pusese pe alții. Nici Mihai Enin, băiatul fără poreclă, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
În gura mare: „E prea frumoasă fie-ta, grecule. N-o să Îndrăznească nimeni să ridice ochii la ea. O să rămâi cu ea În casă. E prea frumoasă fata ta...”. Când auzea vorbele astea, băiatul, nu știa de ce, se simțea mai ușurat. Undeva, bine ascuns, ținea gândul că Într-o zi el urma să aibă cutezanța de a Înălța ochii către ea. Până atunci, Însă, năuc, lipea obrazul de coaja dudului. Erau nopți când razele de lumină albastră a cerului cădeau În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
avea să sângereze enorm, oferindu-mi astfel o moarte ușoară și liniștită În somn. Dimineață, când m-am trezit, se băteau În mine două simțiri adânci. Pe de o parte eram dezamăgit și rușinat că ratasem, pe de alta răsuflam ușurat că scăpasem și-mi spuneam că n-avea cum să fie dracul așa de negru. Mi-am pansat și palma pe lângă Încheietura rănită, pentru că n-aș fi Îndurat privirile necruțătoare ale celor ce cu siguranță și-ar fi spus: „Uite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
intrat În Încăpere. De teamă ca nu cumva să nu fie recunoscut, acesta a ținut să se recomande, urlând În urechea muribundului: „Eu sunt Cocrișel, fiul tău! Mă mai ții minte?”. Bătrânul a Încuviințat din ochi. „Bine, atunci!” a răsuflat ușurat fostul prizonier și a Început să-l supună la cazne pe zgârcit și să-i arunce vorbe ascuțite de dojană. Cât despre grecul Stavrinos, se cuvine să scoatem la lumină faptul că acela nu era, de fapt, numele său adevărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
auzea nimic: sudorile Îi Înecau fruntea, iar mâinile azvârleau porumbii sacadat, ca o baterie antiaeriană. Icnind, la un moment dat, de dureri ascunse, se ducea, mergând nițeluș aplecat, către lanul de porumb. Se Întorcea, după câteva minute, cu chipul oarecum ușurat și cu fruntea zvântată. Și toate acestea se petreceau Întruna, la răstimpuri de câte un ceas. Când venea timpul transportării copiilor În remorca unui camion - faptă pentru care În zilele noastre s-ar putea lua condamnări de către cei răspunzători de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
de prostia celuilalt și să-i lămurească pe cei doi băieți care-l urmăriseră că nici măcar nu-i trecuse prin cap așa ceva, că o dusese acasă numai pentru că ea Îi ceruse s-o apere de câini. Vărul răsuflase și el ușurat, ca și cum izbutise În ultima clipă să ocolească o nenorocire și, mai cu seamă, o dezonoare și adăugase și el că țâțoasa artistă era chiar mai curvă decât Maria care, știa oricine, trăia cu numai doi bărbați, nu cu mai mulți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
șovăie prea mult, În fața unor ferestre zăbrelite. Își Înălță cu greu căpățâna chinuită, Își vârî botul printre drugii groși de fier și necheză ușor. Deținutul-pacient Mihai Enin Îl auzi și pentru prima oară În viața lui se simți fericit și ușurat, așa străbătut cum era de o căldură plăcută ce-i alina pe dinăuntru sufletul și pe dinafară trupul plin de bube și făcea ca lanțul cu care era legat de picior să devină moale, mângâietor și prietenos. Până să dispară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Associated Press va primi la scurt timp o telegramă de la redacție: „Dalai Lama, așa cum arată în poza de la UPI, are părul lung și dezordonat. Al tău este chel. Cum este posibil?”. În acea clipă, ziaristul de la Associated Press a răsuflat ușurat. Colegul lui de la UPI, grăbindu-se, făcuse fotografia interpretului. Dalai Lama era chel” (D. Randall, 1998, pp. 54-58). (2) Așa se explică percepția diferită a presei asupra aceluiași fapt. „Într-o anchetă efectuată pe 230 de studenți de la Universitatea Indiana
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
după ajutor și simți gâfâiala animalului în spate. Goana ta continuă, până te împiedici, te rostogolești, îți pierzi cunoștința. Când te trezești, lângă tine este un cioban sprijinit în botă și, alături, lupul, de fapt, câinele lui de nădejde. Răsufli ușurat și te bucuri, mai ales că ciobanul te ia la stână și te omenește. După masă, ieși în curte ca să admiri peisajul și, în drum, dai peste un alt câine pe care îl îndepărtezi, aruncând cu un băț spre el
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
educative, nota bună diminuează sau chiar frânează activitatea. Elevii din această categorie, după ce primesc o notă bună, acordă mai puțină atenție obiectului respectiv, se "liniștesc", nu mai au emoții prea mari. „Când primesc o notă bună mă simt parcă mai ușurat, în sensul că la obiectul respectiv nu mai am emoții prea mari. După aceea nu încetez de a învăța la acel obiect, însă sincer să spun, nu cu aceeași voință ca înainte" (clasa a XI-a). Mai grave sunt situațiile
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
emisiunea este programată după-amiază, pentru că nu a mai fost loc de somn, iar dimineață, când a apărut omul de la fonotecă, eu așteptam de mult. Am tăiat cele cinci, potrivind fraza cu orânduirile, fără să le mai număr, și am respirat ușurat. Semnăturile tuturor nu aveau efect pentru că, în final, redactorul răspundea. Cei care dădeau viza puteau fi schimbați din funcție în una, poate, și mai bună, pe când redactorul avea doar o singură variantă - să fie dat afară. Așadar, teama păzea mai
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
lui Cioran un sens. Într-un fel, o recunoaște el însuși. Într-un loc, mărturisește că, abia când e ignorat de ceilalți, se simte fericit. Dar continuă: „De când admit că pot foarte bine să nu exist pentru nimeni, mă simt ușurat dar nu împlinit Ă ceea ce dovedește că omul vechi e departe de a fi adormit” (III, 48). Pe de altă parte, absența celorlalți e calea întâlnirii cu Dumnezeu. Lipsa de glorie și intrarea în anonimat echivalează cu prezența lui Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
se vorbească despre mine, să fiu influent, puternic, invidiat, îmi plăcea să fiu agresiv, să umilesc oamenii etc. etc., ei bine, atunci eram mai nefericit decât acum. De când admit că pot foarte bine să nu exist pentru nimeni, mă simt ușurat dar nu împlinit Ă ceea ce dovedește că omul vechi e departe de a fi adormit” (III, 48). Omul vechi?! Omul vechi îl ascunde parcă pe adevăratul Cioran, retractat, anulat, ucis, pentru că, la rândul lui, el nu făcea decât să-și
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
sunt. La prima lectură am fost scandalizat, În primul rând pentru că tu, Horea, propui un text care nu se știe dacă se adresează oamenilor... Mi-am imaginat că acest text se adresează calului sau „sfântului de cal” și am răsuflat ușurat, zicându-mi că n-are rost să-mi fac probleme, Întrucât textul nu mă vizează pe mine. În al doilea rând, am vrut să Înțeleg totuși ce se spune aici, să fac câțiva pași pe drumul inteligibilității. Și mi-a
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
de suferință. Principalul e să doară. MARIEDL: Imbuibate sunt autostrăzile arteriale ale sângelui care trebuie să poată aproviziona războiul omenesc. Totul este fără întrerupere acum. Acum nu se cuvine să căsăpim și să bem. Omul legat este mereu un om ușurat. TATĂL LUI MARIEDL: Da' nu face semn și nici nu moare. Un sfârșit legat de unul singur nu-i decât un mic sfârșit, să ne lege și pe noi. Nici măcar realitatea nu se uită la noi cu dreptate și cu
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
exagerată permite explicarea unor fenomene cum ar fi interjecția sau ethosul. A analiza specificitatea enunțiativă a interjecției înseamnă a aduce în discuție o diferență precum cea dintre "uf!" și un enunț cu un conținut identic, cum ar fi: "Mă simt ușurat". Pentru Ducrot, enunțarea "Mă simt ușurat" trimite la locutorul λ, la persoană, atribuindu-i o anumită caracteristică, și anume senzația de a se simți ușurată, caracteristică ce există independent de enunțare. În schimb, a spune "uf" înseamnă a realiza o
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
ar fi interjecția sau ethosul. A analiza specificitatea enunțiativă a interjecției înseamnă a aduce în discuție o diferență precum cea dintre "uf!" și un enunț cu un conținut identic, cum ar fi: "Mă simt ușurat". Pentru Ducrot, enunțarea "Mă simt ușurat" trimite la locutorul λ, la persoană, atribuindu-i o anumită caracteristică, și anume senzația de a se simți ușurată, caracteristică ce există independent de enunțare. În schimb, a spune "uf" înseamnă a realiza o enunțare ușurată, a-ți prezenta enunțarea
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
cea dintre "uf!" și un enunț cu un conținut identic, cum ar fi: "Mă simt ușurat". Pentru Ducrot, enunțarea "Mă simt ușurat" trimite la locutorul λ, la persoană, atribuindu-i o anumită caracteristică, și anume senzația de a se simți ușurată, caracteristică ce există independent de enunțare. În schimb, a spune "uf" înseamnă a realiza o enunțare ușurată, a-ți prezenta enunțarea ca un efect imediat al sentimentului de ușurare; în acest caz, cel avut în vedere este locutorul L. După cum
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
Ducrot, enunțarea "Mă simt ușurat" trimite la locutorul λ, la persoană, atribuindu-i o anumită caracteristică, și anume senzația de a se simți ușurată, caracteristică ce există independent de enunțare. În schimb, a spune "uf" înseamnă a realiza o enunțare ușurată, a-ți prezenta enunțarea ca un efect imediat al sentimentului de ușurare; în acest caz, cel avut în vedere este locutorul L. După cum putem observa, interjecția presupune din partea enunțătorului o teatralizare a propriului corp. În ceea ce privește noțiunea de ethos, ea provine
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
doar prin senzația că vrei o țigară. După ce pleci de la dentist și știi că a fost ultima ședință, aștepți ca maxilarul să nu te mai doară? Firește că nu. îți vezi de treabă. Chiar dacă maxilarul te mai doare, te simți ușurat. C) Așteptarea momentului revelației. Dacă-I aștepți, declanșezi altă fobie. Odată m-am lăsat de fumat trei săptămâni cu „Metoda voinței". M-am întâlnit cu un vechi prieten din vremea școlii, fost fumător. „Ei, cum îți merge?", m-a întrebat
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]