2,524 matches
-
urlă din nou, înfiorîndu-mă. Copacul se clătină cu el ca bătut de vânt, fiindcă animalul care se cățărase în el se ținea pur și simplu de vârful lui, acolo ajunsese. "Nu te mira", îmi șopti Matilda. Petrică scoase iar un urlet. Apoi deodată începu să coboare la fel de iute cum se urcase, și când ajunse la jumătatea lui se aruncă, sări de-acolo, credeam că o să-și rupă picioarele. Dar nu, căzu doar în patru labe, ca o pisică. (Aveam să înțeleg
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
o tresărire buimăcită, străin, cum mă simțeam, părăsind-o pe Matilda.) Se ridică imediat și dispăru la vale în fugă, făcând să-i trosnească sub pași crăcile uscate... "Ce e cu el?" o întrebai pe Matilda. Îmi stăruia în auz urletul, ceva de coșmar, urlet de câine, dar și de berbec care îți apare în vis și behăie la tine apropiat, insistent, în față, cu amenințări de iad, ale cărui porți se deschiseseră și dracul era acum lângă tine, dracul în
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
cum mă simțeam, părăsind-o pe Matilda.) Se ridică imediat și dispăru la vale în fugă, făcând să-i trosnească sub pași crăcile uscate... "Ce e cu el?" o întrebai pe Matilda. Îmi stăruia în auz urletul, ceva de coșmar, urlet de câine, dar și de berbec care îți apare în vis și behăie la tine apropiat, insistent, în față, cu amenințări de iad, ale cărui porți se deschiseseră și dracul era acum lângă tine, dracul în care nu crezi, vârât
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
acestei întrebări, ci râdea de naivitatea micului drăcușor, care credea că pe lume nu există decât bărbați. Râse iar, cu mare poftă, își deschise poșeta, scoase un pachet de țigări și începu să fumeze. În clipa aceea roșcatul scoase un urlet: " Să bem în cinstea cumnatului nostru, dom' profesor universitar, care nu ne ține minte, căruia îi cer permisiunea să mă recomand... îmi dați voie? mugi el. Vă rog să-mi dați voie..." Și se ridică de la locul lui cu paharul
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
lui, m-a trimis tata..." "Te-o fi trimis, zice, stai și tu jos și bea un pahar de vin." Eram mirat că îi vedeam pe amândoi mulțumiți de ei înșiși, nu puteam să conciliez în mintea mea de adolescent urletele care se auzeau adesea din casa lor și pacea și tihnă în care îi găsisem... "Astăzi, spuse el visător, mi-am f... nevasta... Tu, se bâlbâi el, ai f... până acum?" Nevastă-sa râse și îi spuse să lase copilul
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
aflase atâtea, asta însemna că într-un an se întîmplau zeci de drăcovenii și nenorociri. Gravida nu era cruțată de ginecologi în momentul nașterii... împinge, i se striga, nu sta ca oaia, în timp ce pe femeie o treceau sudori reci. Lasă urletele, opintește-te, că mori și n-am ce să-ți fac. Da, da, nu nasc eu, tu naști, pune mâna și lucrează, apucă-te cu mâinile de pat, trage-ți răsuflarea și adu pe lume un nou deștept, care să
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
redactor-șef la Luceafărul literar. De-aia am râs, fiindcă nici troglodiții din București oploșiți sub pulpana lui I.C. nu vor scăpa. De-aici, din mijlocul Transilvaniei o să trimit spre ei săgeți cu bătaie lungă cât mai otrăvite, să scoată urlete și să se întoarcă prin pădurile de unde au ieșit." Deci nici lui nu-i pasă, gândii, ca și Ben Alexandru și Vaintrub, mai are o meserie, se întoarce la ea. Dar eu unde să mă întorc? Nu mi-ai răspuns
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
privească marea? Noi însă ne temem de ceea ce am putea descoperi dacă am privi insistent în noi înșine... Golim paharul, nu de cucută, ci de vin, ne ferim privirea și începem să urlăm, încredințați că asta e viața, și nu urlete scoatem, ci cântece de triumf... Iar pentru divertisment năvălim și prin păduri... II ...Într-o zi, pe la prânz, telefonul de pe biroul meu sună prelung, așa cum îl auzim în ureche când sîntem chemați de către operatoare chiar și după ce am ridicat receptorul
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
și pentru cele cinci simțuri ale noastre sunt traumatizante, nu doar pentru suflet. Dacă, în mod normal, a căzut o sticlă pe ciment, tresare întreg sistem nervos, dar când la două străzi de Noel cădea un bloc de cinci etaje... urlete, țipete, răgete, zgomot, huieli, vuieli, trosnituri, cărămizi zburând, pereți rupându-se, cabluri electrice căzând, ape țâșnind... Infernul declanșat. Toate acestea doar în câteva secunde hotărâtoare, când îngerii trec la acțiune și îndeplinesc ce ordine au primit. Doar câteva secunde. Dar
[Corola-publishinghouse/Science/1468_a_2766]
-
să nu se mai joace/ Zvîrlindu-ne-n bezna sălbaticei uri./ Cu numele noastre minuni se vor face./ Că cea mai năprasnică bombă de pace/ Va fi miliardul de mici semnături.// Și eu printre ele îmi pun semnătura/ Ca javrele morții din urlet să stea./ Ca-n veci să-nflorească spre inimi natura,/ În snopul de raze să cearnă căldura/ Pe seceri, ciocane, pe truda lor grea.// Semnez ca obuzul de foame să crape,/ Semnez pentru oameni și dîrzul lor crez,/ Semnez pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
femei, era o aripă separată. Mi se creau posibilități de astea, să mă întîlnesc cu femei, de acolo din spital, dar nu cunosc amănunte despre cercetări. N-am putut să descopăr. Erau nenorociri și la femei, pentru că se auzeau zgomote, urlete, dar noi ziceam că femeile sînt mai așa, mai zgomotoase. Și acolo se auzea. Ce alte metode de tortură ați mai folosit dumneavoastră? Metodele erau clasice la ei, devenise așa, clasice. Toate torturile erau uniforme. Dacă fiecare căuta să fie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
aparținînd opozantului Paul Goma. Mărturia lui trece de anii '50, dar Gherla era la fel, o hrubă în interior și o mașinărie de încercat rezistențele umane. Paul Goma ne povestește cum a fost bătut. Autorul prezintă suferința celui surghiunit de la urlet la tăcerea finală, în paralel cu satisfacția de schingiuitor a gardianului, cu degustarea chinului celui torturat. Tehnica torturării a fost practicată la Gherla cu performanțele Piteștiului. Iadul însemna aici, pe lîngă frig, foame, lipsire de drepturi, și bătaie zilnică, intrată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
infailibilul sau discernământ politic. Înclinam să credem că, mai curând, însuși cultul sau pentru lectură - care presupune liniște, diversitate a opiniilor, comunicare afabila cu semenii - a dus la o repudiere a extremismelor, însoțite întotdeauna de acte de vandalism și de urlete. Nicolae Balotă detesta tot ceea ce perturbă actul lecturii. Tânărul savant nu numai că nu rămâne indiferent la dezastrul civilizației românești, dar înregistrează chiar, cu un fel de panică, semnele obișnuirii cu râul: "Amenințarea continuă și anxietatea permanentă se tocesc. Nu
Un umanist îsi contemplă viata by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/18150_a_19475]
-
aceștia nu sunt mai mari de 20 de cm; să respire mai puțin în zilele de caniculă - atunci când mirosul de la groapa de gunoi din apropiere este ingrozitor; să nu se enerveze la „invaziile” periodice de musculițe și de țânțari, la urletele celor obișnuiți să „socializeze” de la ferestrele celulelor, începând fiecare frază cu un angajament de a-și introduce instrumentul, de regulă, în morții interlocutorului; vor trebui să se obișnuiasă cu sunetul ușilor de metal și cu sunetul lacătelor - dimineața și seara
Ce spune Năstase despre viața în închisoare () [Corola-journal/Journalistic/81523_a_82848]
-
nevoia copleșitoare de a mă pișa. Am ales la întâmplare un copac și am purces să îl stropesc. Ceilalți așteptau la distanța prevăzută pentru asemenea cazuri de legi nescrise, ale firii. Tocmai terminasem acțiunea și închideam fermoarul pantalonilor când un urlet visceral zgudui pădurea, muntele și județul. Suna cam așa: - Băăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăăă! Am încremenit cu toții în poziții incomode, iar din codru a ieșit un gigantic urs brun, apropiindu-se cu pași iuți și supărați de noi. - Ăăăăăăăăăăăăăăăăă! urlă ursul din nou, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
să țipe. I-am dat un cap în față, spărgându-i buzele. Îi ridicasem fusta. I-am smuls și chiloții, rupându-i, și mi-am băgat genunchii între picioarele ei. M-am mai mișcat puțin, fără să țin cont de urletele (destul de jalnice, de altfel) pe care le scotea fata și mi-am îndesat pula în vaginul ei. Am futut-o încet, aproape romantic, în tăcere. Și ea tăcea. Mi se părea că eram cumva complici. Treaba a durat mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
vorbit, firește. 24-26 august 2004 CAT’S AVENGER Muzica: Peter Gabriel, Prodigy, David Bowie Stăteam pe balcon fumând niște țigări și ascultând Astral Weeks, și chiar așa și simțindu-mă, când am auzit de jos, din stradă, un fel de urlete și un mieunat teribil. Am aruncat o privire de control, văzând nimic mai puțin decât patru puști la vreo 12-13 ani care chinuiau un pisoi: îl trăgeau de coadă, dădeau cu un băț în el, îl aruncau în fața unor maidanezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
pe o potecă, prin praf. Vede, din mers, păsări colibri Învîrtejindu-se și țîșnind, și șerpi, și șopîrle și păianjeni. Și mai sînt javelinas, niște porcușori peccari dolofani, de vreo treizeci de kile bucata, tăvălindu-se În mîlul unui arroyo. Aude urletul unui coiot. Poteca urcă pe perete unui canion plin de cactuși țepoși; ocotillo, „gardul viu“; tufișuri; și covoare de gălbenele, verbină și sacra datură, „trompeta Îngerilor“. Un miros de slavie și creozot plutește peste toate. Șoimi și vulturi se rotesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
Probabil că orice adăpost care este mai mult decît o peșteră transgresează ordinea naturală și Îi ofensează pe zei, care trebuie apoi Îmbunați. Wakefield Își imaginează o muncă de construcție, fără de sfîrșit; noaptea se umple de ciocănitul arhitecturii și de urletele jertfelor sale. Cu siguranță, nebunul din vecini este victima Arhitecturii nevrotice, trage el concluzia, iar eu sînt jertfa. El are o boală ereditară arhetipală care Îi afectează pe descendenții lui Dedal. Ia tot felul de forme. Cum ar fi cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
de plină de furie și de ură, iar persoana care ar fi trebuit să primească loviturile, adică James, nu era acolo. Așa că familia mea, niște observatori nevinovați care, de fapt, încercau să mă ajute, a sfârșit prin a deveni obiectul urletelor mele și prin a primi uși trântite în față. În locul lui James. La început, când m-am întors de la Londra, suferința mea avea o oarecare doză de demnitate. Mă simțeam asemenea unei eroine din perioada victoriană care a fost dezamăgită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
a fost dezamăgită. Ia în greutate exact cum trebuie, a spus asistenta. —Mulțumesc, am spus strălucind de mândrie. —E un copil perfect sănătos, a zâmbit asistenta. —Mulțumesc, am repetat eu. Am deschis ușa să plec, dar un nou val de urlete m-a făcut să mă clatin pe picioare. Ne-am luptat să ne croim drum înapoi prin mulțimea de bebeluși roșii la față și urlători. Din câte-am reușit să-mi dau seama, unora dintre ei li se făcea vaccinul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
să le ia și pe ele într-o călătorie la Belfast. Îmi pare rău, copii, le-am spus hainelor. Vă duc eu altă dată. Am auzit-o coborând în bucătărie, după care, la scurt timp, a urmat inevitabila izbucnire de urlete. Ce naiba avea? Helen o să aibă parte de necazuri oriunde o să meargă. Kate era în pătuțul ei. Stătea acolo și se holba la tavan. De ce n-ai plâns, draga mea? am tachinat-o eu cu blândețe. De ce nu m-ai trezit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
el era ticălosul. Așa stăteau lucrurile. Aveai nevoie de mine pentru tot, aproape c-a urlat James. Cred că în punctul ăsta ar trebui să vă atrag atenția că James nu țipa niciodată. Nici măcar nu se apropiase vreodată de zona urletelor. — Tot timpul cereai să ți se acorde atenție, a continuat el. Și sprijin. Și niciodată nu ți-a păsat de mine nici cât negru sub unghie. Nu ți-a păsat cum mă simțeam sau de ce aș fi putut avea nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
ani de lordul de la Big Hall și, în timp ce fuge de acesta, își prinde piciorul într-o capcană pentru iepuri, astfel că piciorul trebuie să-i fie amputat, iar rana trebuie să fie cauterizată cu un vătrai încins în foc, în timp ce urletele ei răsunau printre mormanele de zgură. Sau așa sunt toate romanele astea? În orice caz, tipul era mult mai interesat de Catherine Cookson decât de mine, iar chestia asta m-a cam scos din sărite. Îmi doream cu disperare să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
în stația Din care coborâm inutil. EGOISMUL Bestia începe să iasă la iveală, privesc și simt cum viața mea Va fi nenorocită, Nu mă pot concentra și nu vreau să vină la mine, E prea târziu, Deja l-a apucat urletul și nu e bine deloc. Te rog pleacă! Nu înțeleg de ce vii la mine când nu te mai vreau, De ce, nenorocită de senzație? Bestie nebună! Bestie străbună! Nu mai pot să fac niciun pas, ești în spatele meu, De ce exiști? Preferam
Război cu sufletul by Ioana Dumitrăchescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91624_a_92844]