9,091 matches
-
migală, asemenea unui sculptor talentat, dă la o parte orice formă de balast și scoate la iveală mici capodopere. Temele abordate de Saul Bellow în povestirile de față vor fi cu ușurință recunoscute de cititorii pasionați ai romanelor lui. Marea Depresie americană (care constituie un soi de imagine de fundal, estompată, dar totuși lesne de intuit, pentru numeroase povestiri), Holocaustul (discutat fățiș chiar în nuvela care dă titlul volumului - Filiera Bellarosa), problema traumelor personale și a frustrărilor care, neînfruntate direct, continuă
Micro-romane à clef din interbelicul american by Răzvan Mihai Năstase () [Corola-journal/Journalistic/5512_a_6837]
-
de un paradoxal fior mobilizator, la Goga, cîntecele de vitejie ale lui Coșbuc dau tonalitățile unei veritabile fanfare literare. Între muzica de tobe și cea de clavir, între bubuitură și strangulare scîrțîită, numai bună de întins nervii măcinați de ploi, depresii, astenii, singurul intermezzo liric îl asigură, bunăoară, Șt. O. Iosif, cu niște muzici pastorale, de talăngi și tilinci, de buciume și de tulnice. Oricum, nimic mai mult decît un decor. Muzica își cîștigă o glorie trecătoare și, după aceea, ironizată
Sunetul muzicii by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9194_a_10519]
-
Un "Dumnezeule!" scurt mi-a scăpat de pe buze. Poate în astfel de cazuri criticul de film ar trebui să fie ceva mai literar și să pună mâna pe unicul roman al Sylviei Plath, Clopotul de sticlă. Care începe tocmai cu depresia ei pricinuită de faptul că nu mai poate scrie. La propriu, nu poate așterne pe hârtie literele care alcătuiesc un cuvânt... Creația ei literară explică multe dintre problemele insolvabile cu care se confruntă criticii de film, și, într-adevăr, uneori
Poezia ca materie de consum pentru filme by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11867_a_13192]
-
acest tip, informează În cadrul celei mai ample cercetări asupra mutațiilor genetice ce prezintă o legătură cu tulburările mentale, o echipă de cercetători din SUA a analizat ADN-ul a 33.332 de persoane ce suferă de autism, ADHD, tulburare bipolară, depresie majoră sau schizofrenie. Genomii acestora au fost comparate cu cei obținuți de la 27.888 de persoane din grupul de control, oameni care nu sufereau de aceste afecțiuni, pentru a identifica diferențele genetice. Cele cinci afecțiuni prezintă factori de risc comuni
Cinci tulburări psihiatrice majore împărtăşesc o problemă comună în mai multe gene by Badoiu Raluca () [Corola-journal/Journalistic/64845_a_66170]
-
trăiască laolaltă marea iubire dintre ei, își reproșează mereu reciproc că nu scriu deajuns sau deajuns de repede: „Ambele lor personalități pot părea aproape prea cehoviene pentru a fi adevărate. Fiecare îl sfătuiește pe celălalt să nu se lase pradă depresiei, dar prea adesea, dominanta vieții lor emoționale comune este apatia. Când Cehov suspină « Dacă am putea măcar să aranjăm lucrurile în așa fel încât să putem trăi la Moscova», cititorul verifică dacă nu cumva, din dreapta scenei, și-a făcut pe neașteptate
Poștașul nu mai sună la ușă by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6397_a_7722]
-
fost șansa mea. Dacă nu eram pe listă, nu aș fi prins ziua de azi, recunoaște medicul, care a devenit, după operație, președinta Ascociației Transplantaților Livertrans. Video via Crina Ștefănescu ne-a spus ce a ferit-o să cadă în depresie, după ce a aflat că are ciroză. M-a ținut în viață ideea că am o a doua șansă, dacă va fi cazul, fiindcă pot să primesc un nou ficat, aici, în România. Nu aveam bani să merg în Occident. Până la
Cum poţi scăpa cu viaţă în cancerul hepatic sau după ani de zile cu ciroză () [Corola-journal/Journalistic/69676_a_71001]
-
cazul pierderilor colective, globale, care antrenează o întreagă masă de oameni (războaie mondiale, catastrofe naturale). Aplicând toate acestea la SIDA, celebra autoare Elisabeth Kubler-Ross (1987) numește această boală ca fiind ultima provocare. Bolile cronice cauzează stres și pot conduce la depresie și chiar abuz de alcool sau de diverse droguri. Se trăiește sub frică și anxietate constantă. Suferința complicată, durerea anormală, durerea nerezolvată, durerea patologică sunt doar câțiva termeni ce se referă la procesul durerii care nu-și urmează cursul normal
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
de a fi anormalitate, simptomele indicative ale suferinței cronice pot fi un răspuns normal la durere și pierdere. Kastenbaum (1977) prezintă câteva caracteristici ale persoanelor suferinde: retragere socială, dificultate în a accepta realitatea pierderilor suferite, dezorganizarea stilului de viață, anxietate, depresie, panică, teamă, uneori gânduri suicidare, pesimism, preocupare în legătură cu detaliile morții. Existența factorilor stresori mărește riscul complicațiilor. Acești factori pot fi: lipsa suportului social, istoria bolii cronice, relații interpersonale tensionate, tipuri de pierderi. Sprijinul social este privit, pe bună dreptate, ca
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
normal și anormal în sfera suferinței și a durerii. Întâlnim două categorii mari de răspunsuri: intrapsihice și interpersonale. Răspunsurile intrapsihice sunt cele îndreptate către propriul sine, iar cele interpersonale către ceilalți. Cele mai răspândite reacții sunt: negare cronică, disperare, teamă, depresie, ahedonism (diminuarea drastică a interesului față de aproape toate activitățile sociale), anxietate, agitație psihomotorie, oboseală, pierderea energiei, diminuarea capacității de gândire și concentrare, indecizie, sentimente de nefericire, neajutorare, tristețe, suferințe somatice, oboseală, probleme de somn, insomnie, ideație suicidară, frică, frustrare, probleme
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
HIV/SIDA cuprinde și faza de negare a morții. Seligman (1994) consideră că, în consilierea persoanelor cu HIV/SIDA, se poate sugera ideea că această tragedie poate fi privită ca o parte a vieții, ca o condiție dată de viață. Depresia: un alt răspuns la bolile cronice; se exprimă prin tristețe, descurajare, lipsă de speranță, melancolie. Rușinea și vinovăția: rușinea inhibă experiența și exprimarea durerii. Sentimentul de vinovăție este credința că o persoană a avut o conduită greșită. Următorii factori contribuie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
neajutorare, cauza generatoare de durere. Ideația suicidară fără un plan specific suicidar sau cu un plan specific pentru a comite suicidul: abuzul de substanțe și numeroasele boli neurologice legate de SIDA contribuie la riscul suicidar. Persoanele care se confruntă cu depresia prezintă un risc mai mare de sinucidere. Sprang și McNeil (1995) sugerează că incidența crescută a tentativelor de suicid și a numărului mare de sinucideri în rândul populației este legată de anxietatea și teama de moarte, degradarea fizică, separarea, teama
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
care se confruntă cu bolile cronice și, în mod special, cele infectate cu HIV/SIDA parcurg următoarele stadii în procesul de adaptare la noul statut: șoc și negare („nu, nu eu”), furie și revoltă („de ce eu?”), negociere („bine, eu, dar...”), depresie („da, eu”), acceptare („viața merge mai departe”). Granițele nu sunt precise, ci mai degrabă fluide și într-o agitație continuă. Șoc și negare: șocul este un răspuns normal atunci când așteptările realiste de la lume, viață și viitor sunt distruse. Negarea poate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
dar curând poate deveni unul inconștient. Furie și revoltă: această fază reprezintă o perioadă de timp situată între șocul inițial și acceptarea târzie a realității. Negociere: realizarea faptului că ceea ce stă la baza pierderilor nu poate fi stopat sau eliminat. Depresie: reprezintă etapa resemnării. Confuzia individuală este adesea marcată de durere cronică. Pentru mulți, începe printr-un sentiment de totală neajutorare și nefericire. Acceptarea: presupune descoperirea necesității cooperării și dialogării cu noua realitate. Include acceptarea realității multiplelor pierderi. Acest proces are
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
consecințele bolilor cronice, precum degradarea stării de sănătate, hospitalismul și chiar decesul persoanelor apropiate, reprezintă în fond o pierdere a istoriei personale; pierderea securității psihosociale: insatisfacție, nesiguranță, dezamăgire; pierderea rolurilor sociale și a statuturilor comunitare; pierderea bunăstării emoționale: apar anxietatea, depresia, ideația suicidară, supărarea cronică, culpabilizările, iritabilitatea, mâhnirile sufletești, nervozitatea, abuzul de drog și alcool, insomnia, izolarea și chiar comportamentele distructive; pierderea interesului pentru viață: se observă mai ales în primele stadii ale răspunsului la pierderile multiple; dezinteresul pentru viață se
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
de inutilitate, încetează relațiile cu colegii de muncă, se poate întâmpla ca unii dintre prietenii mai tineri să lucreze, începe să fie resimțită limitarea resurselor financiare, încep să apară unele probleme de sănătate și toate acestea creează o stare de depresie. Tabelul nr. 2. Angajarea în muncă a femeilor pensionate, % Total Localități Urban Rural 1. Încadrate în muncă 18,8 27,2 14,3** 2. Neîncadrate în muncă 81,2 72,8 85,7 **p<0,01 comparativ cu zona urbană
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
La capătul lacului se despărțiră, își îndreptară gîturile și se depărtară cu indiferență. Femela, fiind mai zburlită, își rearanja penele, în timp ce masculul, într-un golf îndepărtat, începuse să caute, fără entuziasm, pești mărunți. Peste zece minute, Thaw, cuprins de o depresie cenușie, intră în rîndul format pe terenul de joacă. în clasă își observă colegii și profesorul cu răceală, și pe Kate Caldwell în special. Toți făceau parte dintr-o suprafață înșelătoare, oribilă de data asta nu pentru că era slabă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
de locuințe de la marginea orașului. A izbucnit Războiul din Coreea, apoi costurile vieții au crescut, iar doamna Thaw a obținut un post de vînzătoare într-un magazin, după-amiaza. Curînd a început să se simtă foarte obosită și să sufere de depresii, despre care doctorul credea că erau efectul schimbării stilului de viață. Seara, după ce strîngea farfuriile și ceștile de ceai, cosea sau tricota, uitîndu-se din cînd în cînd la Thaw, care stătea încruntat cu un manual în față sau își trecea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
de milion de irlandezi necalificați. Dar iată-mă ilustrînd primul capitol discreditat printr-o formă de artă învechită, aplicată la o clădire amenințată dintr-o sărmană provincie a unui imperiu care se prăbușește. Doar geniul meu miraculos mă scutește de depresie, și chiar pensulele mele s-au înfundat de atîta teologie, acest bastard al științei. Să nu uit că o pictură, înainte de orice, este o suprafață pe care sînt aranjate culorile într-o anumită ordine. E prea mult albastru în această
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
obscenitatea și turpitudinea-n fața unor supraoameni de nescrutat. I se aplică "Inventarul de personalitate multifazic Minnesota" care, prin cele 550 de întrebări, îl răstigniră pe patru scale de validare ("?", "L", "F" și "K") și pe nouă scale clinice (hipocondrie, depresie, isterie, deviație psihopatică, masculinitate-feminitate, paranoia, psihastenie, schizofrenie, hipomanie), urmă tehnica aso-ciativ-verbală a lui Galton în varianta Jung, tehnica apercepției tematice și tehnica Rosenzweig, cu cele 24 de planșe înfățișînd Frustrarea și tehnica Szondi cu cele 48 de fotografii de bolnavi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
domnul Izutsu lucrează la o importantă societate comercială care se ocupă de importul de creveți. Este de profesie marinar. După ce a absolvit Facultatea de Marină Comercială din Tokio, a navigat un timp pe rute comerciale externe, dar, din cauza unei grave depresii, la vârsta de 30 de ani a renunțat la cariera de marinar și s-a angajat la o firmă care se ocupa cu importul de creveți. După șapte ani și-a schimbat locul de muncă, angajându-se ca specialist în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Sunt multe persoane cărora li se adresează astfel de cuvinte crude. Un pacient pe care l-am văzut ieri pentru prima oară, mi-a relatat că toată lumea din jur îi spune întruna că e „slab de înger“. Asta este cauza depresiei lui. Ceea ce a atras după sine pierderea încrederii în ceilalți. Nu sunt înțelese adevăratele probleme, asta este caracteristica suferinței victimelor atacului cu sarin. Toți sunt singuri. În societate, apar tot felul de discriminări. De exemplu, discriminări de ordin psihic. Sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
aș fi putut muri. Mă dureau ochii. Ziua dormeam, nu mă puteam uita la televizor. Iar noaptea mă plictiseam și nu știam ce să mai fac. Durerea fizică nu a ținut mult și, datorită acestui lucru, nu am suferit o depresie. Pe 25 martie m-am externat. Am stat acasă până pe 1 aprilie, apoi mi-am reluat munca. Acasă mă plictiseam și m-am gândit că ar fi timpul să merg la serviciu. Sincer să fiu, la început nu eram supărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
împreună cu ei la un pahar. Din cauza simptomelor cauzate de sarin, viața domnului Matsumoto s-a schimbat radical. Cel mai greu pentru el este faptul că: „Nu mă mai motivează nimic.“ Înainte parcă nu se enerva și nu avea stări de depresie... Lucrează la o firmă care se ocupă cu vânzarea pieselor pentru mașini cu control automat. În facultate s-a specializat în Inginerie Electrică. Inițial, voia să devină profesor de matematică, dar, din mai multe motive, s-a angajat la firma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
dus acolo după o săptămână. Am avut impresia că am alergat mult, de fapt a fost o distanță mică, cel mult cincizeci de metri. Câtăva vreme după atac îmi venea să arunc tot ce era în jurul meu. Cred că din cauza depresiei. De obicei țin la obiectele mele, încă mai păstram penarul din școala primară, șapca de la uniformă. Voiam să scap de toate. Voiam să dau toți bonsaii, care fuseseră sufletul meu până atunci. Nu mai vedeam și m-am gândit că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
tata nu avea cum să mă ajute. Soacra mi-a spus: «Vino la noi!» A crescut și copilul cumnatului, deci era veterană. Mă simțeam în siguranță, ca la bordul unui vapor mare. Dacă rămâneam singură, cred că mă îmbolnăveam de depresie postnatală. Acolo eram înconjurată de o familie numeroasă. Erau nouă persoane cu tot cu noi. Cumnatul avea doi copii (cam în aceleași timp cu Asuka a venit pe lume și cel de-al treilea). Când plângeam, copiii veneau la mine și mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]