10,472 matches
-
Rațiune și sentiment (1999) și a unor opere ale literaturii belgiene de limbă franceză în volumele Prințul și poeții (1999) și Prozatori belgieni (1999). Ele reprezintă rezultatul unui impresionant efort de documentare, reflectat în consultarea unor surse de mare autoritate, devenite clasice, precum și a exegezelor din ultimele decenii, cu o extensie spre domeniul poeticii și al istoriei mentalităților. Se îmbină, astfel, judicios achizițiile cercetărilor actuale cu elemente consacrate de critica și istoria literară mai veche. Exegeta dezvoltă însă și un punct
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289808_a_291137]
-
persoană (grup) la alta (altul); • indirectă - exercitată prin intermediari (persoane, grupuri, structuri formale) care transmit deciziile și raportează îndeplinirea lor. Practica din domeniul serviciilor educaționale evidențiază, ca și în alte domenii, cel puțin trei mari categorii de tipuri de conducere, devenite deja tradiționale: • tipul autoritar - aparține concepției tradiționale, se bazează pe o structură ierarhică fixă în care căile de comunicare sunt unidirecționale, de sus în jos. Acest tip de conducere pleacă de la premisa necesității și utilității măsurilor de constrângere pentru motivarea
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
noi venite de la subordonați) și „autoîmplinirea profețiilor” (cazul sondajelor de opinie și al previziunilor sociale care au tendința, aparent inexplicabilă, de a se autorealiza, prin dirijarea eforturilor în direcția propusă sau sugerată de ele). • bariere personal-emoționale: - obișnuința (preferința pentru situațiile devenite deja familiare); - capriciul, dependența și conformismul față de opiniile grupului, ale colegilor și superiorilor; - autoritarismul și dogmatismul - evidente la persoanele care nu acceptă schimbările venite din exterior decât dacă sunt propuse sau susținute de superiori; - teama de risc și incapacitatea de
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
Postelnicie, în care calitate contribuie la adoptarea unor măsuri pentru asigurarea libertății presei. La un moment dat avea considerabile șanse de a fi ales domn. Renunță însă în favoarea lui C. Negri, susținând apoi, cu multă căldură, pe Al. I. Cuza. Devenit ministru al Afacerilor Străine în Moldova, are de îndeplinit, în 1859, ca trimis al domnitorului, o misiune delicată, de mare răspundere. Se achită cu brio, obținând adeziunea și sprijinul unor personalități politice apusene, precum Napoleon al III-lea, Victor Emanuel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285234_a_286563]
-
sat sau cătun. Peisagistica este o ramură a artei de care oamenii de artă se preocupă, ca amatori sau profesioniști. Arta decorativă a naturii a creat epoci, a consacrat artiști, a determinat curente imortalizate în biblioteci, muzee sau în localități devenite cunoscute prin arta unor grădini, parcuri, rezervații. Peisajul este favorizat de schimbările coloristice și ale formelor, odată cu trecerea anotimpurilor, a lunilor sau chiar a zilelor. Funcția decorativă a spațiilor verzi se afirmă îndeosebi în locuri aride sau cu microreliefuri râpoase
PENTRU SĂNĂTATEA MEDIULUI ÎNCONJURĂTOR by VLAD BEJAN, VICTOR BEJAN () [Corola-publishinghouse/Science/91837_a_93173]
-
câștigat de Prusia. Însărcinat cu afaceri la Berlin (1866-1868), apoi la Atena, unde a pregătit vizita împăratului Franz Joseph. Ambasador la Roma (1877-1879), Haymerle a fost al treilea plenipotențiar al Austro-Ungariei la lucrările Congresului de la Berlin, din vara anului 1878. Devenit ministru al Afacerilor Străine în anul 1879, i-a succedat în acest post important contelui Gyula Andrássy și a continuat linia politică a acestuia, de consolidare a antantei austro-germane. A participat activ la la negocierile interne privind rectificarea frontierelor greco-turce
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
decât prin deținerea controlului asupra strâmtorilor Bosfor și Dardanele. Calea concretă de realizare a acestui deziderat era asigurarea controlului asupra spațiului sudest european, prin invocarea panslavismului și/sau a panortodoxismului, iar primul teritoriu vizat era cel romanesc. Despre aceste tendințe, devenite politică de stat a Rusiei, începând cu secolul al XVIII-lea, A. D. Xenopol scria: “ Nu este deci de căutat în fapte interne rezultatul însemnatelor împrejurări petrecute cu prilejul războiului ruso-turc din 1711; urmările adevărate ale acestui război au venit din partea
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
și obligațiilor față de Poartă. Haraciul a fost mărit treptat, fiind stabilit prin Senedul din 1783, la 309.500 de piaștri pentru Țara Românească, și la 67.945 de piaștri pentru Moldova, la care se adăugau importante sume plătite ca peșcheșuri, devenite sarcini oficiale: peșcheșul bairamului era stabilit la 90.000 de piaștri pentru ambele Principate, iar peșcheșul Anului Nou musulman, la 40.000 de piaștri pentru Țara Românească și 25.000 pentru Moldova. După ce hatișeriful din 1774 desființa o serie de
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
sale. Domnul era astfel prins între presiunea consului rus și opoziția Adunării. în iunie 1837, Colquhoun scrie despre o remaniere guvernamentală legată de un scandal de corupție. El vorbește și de rezistența domnitorului la propunerile baronului Rückmann pentru funcțiile ministeriale devenite vacante și apoi de noile numiri, fără a face vreun comentariu asupra titularilor. Și în Moldova, consulii ruși Timkovski, Besack și Kotzebue se amestecau în cele mai mărunte acte ale guvernării, plângându-se St. Peterburgului că nu sunt consultați zi
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
Breazu, Problema literară a Ardealului în anul al zecelea ș.a. În câteva numere apar mărturii și documente. Lui Coriolan Suciu îi aparține articolul Al. Papiu Ilarian, iar lui Alexandru Talex Mărturii despre Panait Istrati. În ultimii ani de existență publicația, devenită preponderent informativă, se rezumă la simpla înregistrare a principalelor noutăți din actualitatea editorială. S. de m. mai cuprinde studii și eseuri pe teme de lingvistică, istorie, filosofie, politică, psihologie semnate de Sextil Pușcariu, Liviu Rusu, Onisifor Ghibu, C. Rădulescu-Motru, Ștefan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289755_a_291084]
-
San Luigi) S', T' în fața numelor olandeze nu se ia în considerație: Prenumele folosit ca vedetă se aranjează pe grupe separate, în ordinea: Sfinți, Papi, Regi, Călugări, iar în cadrul acestor grupe, în ordinea alfabetică a cuvintelor următoare, iar apoi prenumele devenite nume de familie: * Sfinți * Papi, patriarhi, mitropoliți, episcopi * Regi, împărați, prinți * Călugări Prenume devenite nume de familie: JUSTIANUS, Sanctus JUSTIANUS, Ep.Vercellis JUSTIANUS, Imperator Italia JUSTIANUS, Germanos, general bizantin (sec.VI) ALEXANDRU, St. ALEXANDRU I, Papa (106-115) ALEXANDRU I, Rege
Biblioteconomie în întrebări şi răspunsuri by Marinescu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/450_a_1367]
-
ca vedetă se aranjează pe grupe separate, în ordinea: Sfinți, Papi, Regi, Călugări, iar în cadrul acestor grupe, în ordinea alfabetică a cuvintelor următoare, iar apoi prenumele devenite nume de familie: * Sfinți * Papi, patriarhi, mitropoliți, episcopi * Regi, împărați, prinți * Călugări Prenume devenite nume de familie: JUSTIANUS, Sanctus JUSTIANUS, Ep.Vercellis JUSTIANUS, Imperator Italia JUSTIANUS, Germanos, general bizantin (sec.VI) ALEXANDRU, St. ALEXANDRU I, Papa (106-115) ALEXANDRU I, Rege al Macedoniei ALEXANDRU CEL BUN, Domn al Moldovei ALEXANDRU CEL RĂU, Domn al Țării
Biblioteconomie în întrebări şi răspunsuri by Marinescu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/450_a_1367]
-
de registru stilistic pentru cele două tipare flexionare de bază ale femininelor [ă - e vs ă - i (devocalizat)] Ă - e este preferat în registrul cult, cuvintele aparținând fondului neologic, iar ă - i este preferat de cuvintele aparținând fondului vechi sau devenite suficient de uzuale pentru a fi simțite de vorbitori ca făcând parte din fondul vechi. Pentru această diferențiere de registru stilistic stau mărturie numeroase fapte. 2.2.1.1. Tiparul [ă - e] primește, cu foarte mici excepții, toate formațiile feminine
[Corola-publishinghouse/Science/85017_a_85803]
-
oxigenată este un antiseptic puternic (soluție 3%) și servește la prepararea unor produse igienice și cosmetice. Datorită acțiunii germicide este folosită la conservarea diverselor alimente: lapte, unt, bere, sau la reîmprospătarea tablourilor vechi, înnegrite. Culoarea albă a carbonatului de plumb, devenită neagră cu timpul din cauza sulfurii de plumb, formate prin acțiunea urmelor de hidrogen sulfurat din aer, este regenerată prin spălarea cu apă oxigenată. 239 54. Sulful stare naturală, alotropie Sulful se găsește în natură atât în stare liberă (nativă) cât
CHIMIE ANORGANICĂ SUPORT PENTRU PREGĂTIREA EXAMENELOR DE DEFINITIVAT, GRADUL II, TITULARIZARE, SUPLINIRE by Elena Iuliana Mandiuc, Maricica Aştefănoaiei, Vasile Sorohan () [Corola-publishinghouse/Science/726_a_1055]
-
Opriș, Alexandru Lapedatu în cultura..., p. 38. 35 Ibidem, p. 39. 36 Ibidem, p. 48. 37 Ion Agrigoroaiei, op. cit., p. 15-16. 34 ucrainiene. Față de amenințarea acestora, s a format o Adunare a reprezentanților populației la 14/27 octombrie la Cernăuți, devenită ulterior Constituantă, care a hotărât ,,unirea Bucovinei integrale cu celelalte țări românești într-un stat național independent“. S-a format și un Consiliu Național, care să reprezinte interesele poporului român din Bucovina și un Comitet Executiv. Populația românească și-a
Alexandru Lapedatu - Omul politic by Mitrofan Dana () [Corola-publishinghouse/Science/1628_a_3042]
-
o parte de fier și o parte de lut”, acestea arată alcătuirea ultimului regat „dintr‑o parte tare și una șubredă, care va fi sfărâmată” (v. 42). Daniel conturează astfel o teorie politică în patru timpi a succesiunii imperiilor, teorie devenită, așa cum vom putea vedea pe tot parcursul lucrării noastre, unul dintre locurile comune ale filozofiei istoriei la Sfinții Părinți. Exegeza modernă identifică al doilea regat (∃∀Φ48γ∴∀) din textul profeției cu Imperiul Med (cf. de asemenea Dan. 6,1), al treilea
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
imagini simbolice, extrem de vagi („cel nelegiuit”, „fiul pierzării”, 6∀ϑΞΠΤ<‑ul), care devin totuși extrem de puternice, chiar în virtutea coerenței perfecte a scenariului. El reușește astfel să explice și, în același timp, să justifice, într‑o manieră simplă și ingenioasă, prelungirea, devenită insuportabilă, a așteptării millenium‑ului. În Epistola a doua către Tesaloniceni se vorbește pentru prima dată de o parusie a răului, care va preceda, caricaturizând, cea de‑a doua venire a lui Cristos. Această „antiparusie” se va petrece „sub influența
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
spune vei profeți” (I, 13, 3). Marcu dispune astfel de un „demon asistent” (daemon paredrus), ca și fiara din Apocalipsă 13, cu ajutorul căruia ucenicii săi simulează, la rândul lor, darul profeției. Mândră de a fi dobândit un atare dar, femeia devenită subit profetesă „se grăbea să îl recompenseze [pe mag], nu doar oferindu‑i bunurile sale, ci și trupul său, dornică să se unească întru totul cu el, ca să coboare împreună cu el în Unul” (I, 13, 3). Ca și Simon, Marcu
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
decât cel al lui Irineu, discursul său anticristologic vădește încă o anumită reținere. El devine evident și declarat antiroman în Com. Dan., unde Hipolit aplică profețiile, pe care se mulțumește doar să le descrie în De Christo..., unei situații istorice devenite disperată pentru comunitățile creștine. Figura și activitatea Anticristului (cap. 43‑64) Capitolele 43‑47 aduc răspunsul următoarelor întrebări: când și cum își va face apariția Anticristul? Imperiului de fier i se va substitui un „imperiu caricatură”, de fier și de
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
va lua toate leșurile și prăzile, supunând pe urmă și celelalte șapte coarne, va începe să se mândrească în inima sa și să se semețească împotriva lui Dumnezeu, socotind că are stăpânire peste întreaga lume locuită de oameni” (52, 1). Devenit stăpân al lumii, Anticristul va desfășura două activități principale. Pe de o parte, el va aduna toți iudeii din diaspora în vechea lor patrie și va întreprinde reconstrucția templului (55‑54); pe de altă parte, el va persecuta sfinții la
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
de cuplul Enoh‑Ilie, a cărui activitate profetică și misionară se va desfășura în prima jumătate a „săptămânii eshatologice”. Regii Edomului, Moabului și Ammonului vor deveni aliații săi. Alte trei regate vor fi supuse prin forță: Egiptul, Libia și Etiopia. Devenit stăpân al lumii, el va aduna în jurul lui toți iudeii din diaspora, restaurând patria de odinioară și rezidind templul. La îndemnul acestora, el va persecuta sfinții până la venirea lui Cristos. Anticristul zugrăvit de Hipolit este în esență un tiran sângeros
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Isus Cristos, Domnul și Mântuitorul nostru, care după ce îl va ucide pe Anticrist cu suflarea gurii sale, îl va da focului gheenei. Prin puterea sa magică, Anticristul va uzurpa tronul împăratului roman, făcându‑se recunoscut de iudei ca Unsul lor. Devenit stăpân al lumii, Anticristul se va arăta mai întâi cu „judecată” și „cumpătare”, trecând gradat, în cea de‑a doua parte a domniei sale, la crime fățișe. Recurgând la câteva citate clasice, din Daniel 7, Chiril completează portretul magului impostor, accentuând
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
declanșează persecuțiile înainte și nu după instaurarea împărăției de o mie de ani (cap. 19), momentul victoriei asupra tiranului fiind cel care marchează așezarea lumii pământești sub stăpânirea aleșilor lui Dumnezeu. Augustin răstoarnă dintr‑o mișcare această ordine a lucrurilor, devenită tradițională, fapt care îl angajează într‑o serie întreagă de ipoteze, chiar tururi de forță exegetice. Procedând astfel, el trădează Apocalipsa care se află la baza întregii sale teorii. Altfel spus, dacă perioada de trei ani și jumătate este deplasată
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
se află națiunile, ca un proces compus din mai multe etape de aplicare a violenței sau o serie de consecințe materiale (distrugeri, victime) și politice (reconfigurarea distribuției puterii în sistemul internațional). Analizând esența războiului ca un concept abstract, în tratatul devenit clasic pentru politicieni și militari deopotrivă, Carl von Clausewitz definește războiul ca fiind un act de violență pentru a sili adversarul să ne îndeplinească voința. Cum însă nu orice act de violență poate fi considerat un act de război, această
RELATII INTERNATIONALE by Daniel Biró, Stanislav Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1528]
-
relațiilor internaționale având o tradiție bogată în mari dezbateri sau așa-numitele războaie paradigmatice între realism și liberalism, fiecare cu propria lui viziune asupra variabilelor cauzale ale războiului. Aici vom adopta ca punct de pornire pentru prezentarea cauzelor războiului schema devenită deja clasică în teoria relațiilor internaționale a lui Kenneth N. Waltz. În lucrarea sa Omul, statul și războiul, el identifică trei seturi de explicații posibile care corespund în același timp celor trei imagini divergente. Prima imagine se concentrează pe individ
RELATII INTERNATIONALE by Daniel Biró, Stanislav Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1528]