7,703 matches
-
cu mașina, și lua vânatul, astfel scos din efectiv, pe care-l valorifica, În propriul restaurant pensiune. Cum de nu era depistat, de către forurile În drept, pentru ca, mirosîndu-i pe braconieri, să le aplice, operativ, strict și drastic, legea? Păi, la pensiunea Bărbosului, se Întâlneau, zi de zi și seară de seară, inspectorii, polițiștii, sereiștii, silvicultorii și alți granguri de pe la gospodărirea apelor, protecția mediului ș.a., care ar fi trebuit să aibă a face, Între altele, și cu lacomii braconieri ai locurilor! Într-
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
infanterie, epurat, de către regimul comunist, În secolul trecut. Între timp, a fost pusă În mișcare o nouă idee, care, nu trecuse, Încă, prin mintea altor afaceriști de acest gen; să creeze, și să dezvolte, apoi, rapid, salbe de cârciumi - restaurante - pensiuni - hoteluri - moteluri, prin preajma cimitirelor. Începutul a fost modest. Un minuscul café-bar, la poarta cimitirului din municipiul reședință de județ. Motivația; ca să nu mai umble, bieții necăjiți, cu procesiunile funerare, de ici-colo, pe drumuri, iar, la urmă, să caute, până le
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
chiuvetelor și a căzilor. Se pot preveni astfel de poluări (degajări de gaze toxice), prin prevederea de dopuri de apă, în racorduri în formă de U. Este necesară această prevedere, deoarece au fost cazuri de persoane decedate în camerele unor pensiuni, persoane decedate prin intoxicare, declarate la T.V., ca persoane intoxicate cu substanțe neidentificate. Acumularea gazelor degajate din apele uzate, în interiorul clădirii, poate produce asfixierea oamenilor, care locuiesc în spațiile respective. Dacă vreți să vă mai întoarceți din concediu, la cazare
Apocalipsa este în derulare by Narih Ivone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/317_a_605]
-
T.V., ca persoane intoxicate cu substanțe neidentificate. Acumularea gazelor degajate din apele uzate, în interiorul clădirii, poate produce asfixierea oamenilor, care locuiesc în spațiile respective. Dacă vreți să vă mai întoarceți din concediu, la cazare, într-un hotel sau într-o pensiune, deschideți geamul și aerisiți permanent camera în care stați și dormiți. Pentru că aerul nu se vede, unii oameni nu știu că aerul există. La proiectarea și executarea unor clădiri, nu este pusă în discuție ventilarea și nu se prevăd instalații
Apocalipsa este în derulare by Narih Ivone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/317_a_605]
-
la cărămizile tainice ale Evului Mediu abundă, nu mai puțin erudite și deconcertante decât în romanele lui Umberto Eco. În felul său dezinvolt și ironic, Corto amestecă Romanul Rozei cu Romanele Mesei Rotunde. În vis fiind (dormind în patul din pensiunea Morfeu), Corto îl reîntâlnește pe cavalerul căzut ce visează la mântuire. Misiunea lui Corto este de a-i oferi lui Klingsor ocazia de a se salva din capcana păcatului carnal ce i-a adus prăbușirea. Ispitirea sa de către o Circe
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
cei mai onorabili locuitori ai infernului. Apărat de Klingsor, Corto trece și prin aceste vămi ale judecății focului. Nimic nu îl mai poate opri acum să iasă din visul în care s-a adâncit, spre a regăsi cărarea pierdută spre pensiunea Morfeu. Ca și în Caraibe ori Brazilia, visul este mediul în care marinarul fără de flotă se mișcă cu naturalețea unui argonaut. Trezirea la viață nu înlătură sentimentul de comuniune cu teritoriul tainelor. În fine, întâlnirea lui Steiner și Corto cu
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Pe puntea navei se poate ghici și silueta lui Slütter - la fel de însingurată în așteptarea valului ce o va aduce și pe Pandora. Și Tristan Bantam este aici, cu același sentiment de tinerețe stingheră ca în ziua în care sosea la pensiunea doamnei Java. Toți actorii par să se reunească pentru spectacolul final dat în cinstea mea și vorbele lui Corto răzbat peste laitmotivul de spume al oceanului. Oare aceasta să fie moartea, reîntâlnirea cu cei care au murit și te cheamă
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
oare ca, vârându-se sub pat, să răscolească lenjeria intimă În căutarea unor semne referitoare la infidelitatea soției sale Mathilda, căreia el, În semn de alint, Îi spunea Lilith? Cu ce era el mai breaz decât omul Braic, tovarășul de pensiune al lui Oliver?! „Byrond. DEODORANTE PER UOMO. Deo no gas. Fresco e sensule...” - tunica era de culoare neagră, având desenată la mijlocul pieptului o galaxie. Va să zică Paul Încercase să se dreagă și cu această băutură. Nu era de mirare că spiritul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
reală cu marea, În anul o mie nouă sute șaptezeci și cinci când, În sfârșit, la insistențele noastre, va accepta să se ducă la Rovinj cu mama, fiind găzduiți de niște prieteni. S‑a Întors mai devreme, nemulțumit de climă, nemulțumit de serviciile pensiunii, nemulțumit de programul de la televizor, nemulțumit din cauza puhoiului de lume, din cauza mării poluate, a meduzelor, a speculei și În general a „jafului“. Despre mare, În afară că era murdară („un closet turistic comun“) și că erau meduze („le atrage Împuțiciunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
Neelan luă hîrtiuța și o citi cu glas tare: \ "CLĂDIREA MICĂ TRELLIS, CAMERA 1874." DUMNEZEULE! \ CE S-A ÎNTÎMPLAT? \ AM FOST ACOLO DE TREI ORI, SPUSE NEELAN. AM GĂSIT ADRESA ÎNTR-O VALIZĂ PE CARE O ȚINEA FRATELE MEU LA PENSIUNE. HEDROCK APROAPE CĂ SIMȚI CUM PRIVIREA CERCETĂTOARE A LUI NEELAN SE OPREȘTE BRUSC. DAR PRIN COMENTARIUL LUI MERSE DREPT LA ȚINTĂ, CĂUTÎND RĂDĂCINA VORBELOR LUI NEELAN. ZISE NEELAN. DE CÎTE ORI AM FOST ACOLO UȘA ERA ÎNCUIATĂ. ADMINISTRATORUL CLĂDIRII MI-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
post de arheologie literară, pentru care trebuie să cunoașteți atît clasicii, cît și tehnicile de bază ale bursei negre. Nu vă pot plăti prea bine pentru moment, Însă veți lua masa cu noi și, pînă cînd vă vom găsi o pensiune bună, veți locui aici, În casă la noi, dacă sînteți de acord. Cerșetorul ne privi pe amîndoi, amuțit. — Ce spuneți? Întrebă tata. Intrați În echipă? Mi se păru că urma să spună ceva, Însă tocmai atunci Fermín Romero de Torres
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
ne invite, pe mine și pe tata, la o porție de coadă(sulăă de taur, care se prepara, În fiecare zi de luni, Într-un restaurant aflat la două străzi de Plaza Monumental. Tata Îi găsise o cameră Într-o pensiune de pe strada Joaquín Costa unde, mulțumită prieteniei dintre vecina noastră Merceditas și patroană, s-a putut trece peste formalitatea de a completa foaia de informații despre locatar pentru poliție și, astfel, l-am putut menține pe Fermín Romero de Torres
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
adevărate, aidoma reclamelor la soluții pentru crescut părul de pe tramvaie. La trei luni și jumătate după ce Fermín Începuse să lucreze În librărie, telefonul din apartamentul de pe strada Santa Ana ne deșteptă, Într-o duminică, la ora două noaptea. Era proprietara pensiunii unde locuia Fermín Romero de Torres. Cu glasul Întretăiat, ne-a explicat că domnul Romero de Torres se Încuiase În cameră pe dinăuntru, țipa ca un nebun, lovind pereții și jurîndu-se că, dacă va intra cineva, el se va omorî
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
murmurele ce șuierau dinspre portalurile Întunecate, mirosind a balegă și a cărbune. Am ajuns la colțul cu strada Fernandina. De aici, strada Joaquín Costa apărea ca o breșă de stupuri Înnegrite afundîndu-se În negurile Ravalului. Feciorul mai mare al proprietarei pensiunii ne aștepta În stradă. — Ați chemat poliția? Întrebă tata. — Încă nu, răspunse băiatul. Am dat fuga pe scări În sus. Pensiunea se afla la etajul al doilea, iar scara era o spirală slinoasă care abia se mai ghicea În lumina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
strada Joaquín Costa apărea ca o breșă de stupuri Înnegrite afundîndu-se În negurile Ravalului. Feciorul mai mare al proprietarei pensiunii ne aștepta În stradă. — Ați chemat poliția? Întrebă tata. — Încă nu, răspunse băiatul. Am dat fuga pe scări În sus. Pensiunea se afla la etajul al doilea, iar scara era o spirală slinoasă care abia se mai ghicea În lumina gălbuie a unor becuri neprotejate și istovite, ce atîrnau de un cablu jupuit. Doña Encarnación, văduva unui șef din Garda Civilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
la etajul al doilea, iar scara era o spirală slinoasă care abia se mai ghicea În lumina gălbuie a unor becuri neprotejate și istovite, ce atîrnau de un cablu jupuit. Doña Encarnación, văduva unui șef din Garda Civilă și proprietara pensiunii, ne-a Întîmpinat În ușa pensiunii, Înveșmîntată Într-un capot bleu-ciel și etalînd un cap cu bigudiuri pe potrivă. — Uitați-vă, domnu’ Sempere, asta-i o casă respectabilă. Eu am clienți berechet și nu-i musai să-nghit toate pănărămile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
era o spirală slinoasă care abia se mai ghicea În lumina gălbuie a unor becuri neprotejate și istovite, ce atîrnau de un cablu jupuit. Doña Encarnación, văduva unui șef din Garda Civilă și proprietara pensiunii, ne-a Întîmpinat În ușa pensiunii, Înveșmîntată Într-un capot bleu-ciel și etalînd un cap cu bigudiuri pe potrivă. — Uitați-vă, domnu’ Sempere, asta-i o casă respectabilă. Eu am clienți berechet și nu-i musai să-nghit toate pănărămile astea, ne spuse ea În timp ce ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
ne conducea pe un culoar Întunecat ce mirosea a umezeală și a amoniac. — Înțeleg, murmura tata. Strigătele lui Fermín Romero de Torres se auzeau năruind pereții În fundul coridorului. Îrin ușile Întredeschise se iveau felurite fețe supte și Înspăimîntate, fețe de pensiune și de supă botezată. — Haide, ceilalți la culcare, ce pizda mă-sii, că nu sîntem Într-o revistă de la Molino, exclamă doña Encarna cu furie. Ne-am oprit În fața ușii camerei lui Fermín. Tata bătu Încetișor. — Fermín? Ești acolo? SÎnt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
ca Barcelona să cîștige naibii odată campionatul ca să moară Împăcat. Mi-a deschis ușa Îmbrăcat Într-un halat, mirosind a vin și cu un chiștoc stins Între buze. — Daniel? M-a trimis tata. E o urgență. CÎnd am revenit la pensiune, am găsit-o pe doña Encarna sughițînd de atîta teamă, pe restul chiriașilor de culoarea unei lumînări expirate și pe tata ținîndu-l În brațe pe Fermín Romero de Torres, Într-un colț al camerei. Fermín era despuiat, plîngea și tremura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
mai amintea nimic: credea doar că se trezise Într-o celulă Întunecată și nimic mai mult. Se simți atît de rușinat de cum se purtase, Încît se așeză În genunchi, cerîndu-i iertare doñei Encarna. Îi jură că avea să-i văruiască pensiunea și, cum știa că ea era foarte evlavioasă, că avea să facă zece slujbe pentru ea În biserica Betleemului. Ceea ce trebuie să faci dumneata e să te Însănătoșești și să nu mă mai faci să trag asemenea spaimă, că-s
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
nu se oprea din vorbărie pînă cînd o damă cu atribute considerabile nu umplea ecranul. — M-am tot gîndit la ce mi-ai spus dumneata deunăzi despre căutatul unei femei, zise Fermín Romero de Torres. Poate că ai dreptate. La pensiune e un client nou, un fost seminarist sevilian foarte hazos, care Își aduce din cînd În cînd niște fete arătoase. Auziți, cum s-a propășit lumea. Nu știu cum face, că băiatul e pipernicit, Însă poate că le prostește cu cîte-un „Tatăl nostru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
cred că inspectorul Fumero ar fi fost real. Acum aveam impresia că era un oarecare. M-am dus În bucătărie și mi-am turnat un pahar cu lapte rece. M-am Întrebat dacă Fermín o fi fost În siguranță la pensiunea lui. Întorcîndu-mă În camera mea, am Încercat să-mi alung din minte imaginea polițaiului. Am Încercat să ațipesc la loc, Însă am priceput că pierdusem trenul. Am aprins lumina și am Început să examinez plicul adresat lui Julián Carax pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
un motiv de fandoseală. Numai că vraja apei dispare după câteva săptămâni. Chiar dacă vezi oceanul doar din baie, te costă bani grei, spune Kati. Râdem amândouă. Spun: "I am hungry". Râde: "Just moment, please". "It's OK". Intrăm într-o pensiune. Bucătarii se mișcă nestingheriți în spațiul deschis, preparând tot felul de specialități. Miroase bine, pensiunea are și o terasă, dar mai întâi mergem să vizităm vitrina în care sunt expuse mâncărurile și prăjiturile. O rog pe Kati să aleagă ea
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
doar din baie, te costă bani grei, spune Kati. Râdem amândouă. Spun: "I am hungry". Râde: "Just moment, please". "It's OK". Intrăm într-o pensiune. Bucătarii se mișcă nestingheriți în spațiul deschis, preparând tot felul de specialități. Miroase bine, pensiunea are și o terasă, dar mai întâi mergem să vizităm vitrina în care sunt expuse mâncărurile și prăjiturile. O rog pe Kati să aleagă ea, dar refuză încăpățânată. Din atâtea feluri, aleg pui la rotisor cu garnitură de crudități. Puiul
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
se vor înșira pe serpentinele ce duc spre cea mai împuțită apă din lume, dar vindecătoare a tot felul de boli, mereu mai multe și mai grele. Pentru asta au venit, din tot Regatul; și ei vor mânca, împânzind birturile, pensiunile, micile restaurante. Cheltuind. Oamenii locului ar fi, oarecum, mulțumiți, dacă Magistratul, în virtutea unei legi căreia îi dă o interpretare specială, nu ar stabili o impunere pe venituri greu de suportat. Nu se mai poate face nimic, fiindcă acesta niciodată nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]