8,234 matches
-
anii de tăcere. Loomis deja nu mai frecventează cenaclurile; nu mai e veselul maestru de dans care stă În fruntea tuturor În subsolul căptușit cu covoare de la Royal Keller. Nu mai pleacă, nu, din strada Parera. Uitat, telescopul ruginește pe terasa solitară; zadarnic așteaptă noapte de noapte in-foliile lui Flammarion; claustrat În bibliotecă, Loomis Întoarce foile Istoriei filosofiilor și religiilor de Gregorovius; le bombardează cu Întrebări, marginalii și note; noi discipolii, am dori să le publicăm, dar asta ar presupune să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
asta, mai conformi cu prototipul pe care el Însuși l-a desăvârșit! Să schițăm acum imaginea Inutilului pentru cititorii care nu s-au dus Încă să-l examineze la San Justo, În fabrica de Pistoane Ubalde. Monumentala mașinărie acoperă lățimea terasei din centrul uzinei. După ochiul unui bun vânzător de găleți, ea amintește un linotip disproporționat. E de două ori mai Înaltă decât maistrul; greutatea sa atinge câteva tone de nisip; are culoarea fierului vopsit negru; și e confecționată din fier
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
m-am săltat strigând „Șampanie la toți!“, care din fericire țalu a luat-o dă banc, da Gaston i-a dat peste nas c-o parolă. Fieștecare clondir destupat mi-a fost ca glonțu-n pept și am șters-o dân terasă, cu gându că văzduhu are să mă Învioare, da mi-am văzut chipu În oglinde, mai zăpeziu ca hârtia dă la socoteală. Funționaru argentinean tre să-și joace rolu, așa că, după nește minuți, m-am Întors, da Îmi venisem oareșcum În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
peisajul, Într-o proză transparentă, opusă retoricii secolului al XIX-lea. Sunt bine cunoscute eseurile În care glosează despre peisaje și teme tipic spaniole, dar a excelat și În romane, memorii și piese de teatru. Azotea. Acoperiș În formă de terasă. Bazaconii. Nume sub care sunt cel mai adesea pomenite În Spania Proverbele pictorului Francisco de Goya, gravuri În acvaforte realizate Între 1816 și 1823. Inițial, mapa urma să cuprindă 25 de gravuri. Academia de San Fernando a editat 18 planșe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
excelență, la ora șase voi fi ia dumneavoastră." Basarab Cantacuzino mormăi ceva și apoi închise telefonul. Nu excela în politețuri după cum nici nu-i plăcea prea mult mondenitatea. Era un boier de modă veche, tîndălea prin saloanele vilei, dormita pe terasă, juca bacara și canastă, dădea mese și primea din cînd în cînd în audiență tot felul de dascăli de țară, popi ori agitatori politici cu priviri tulburi, îmbrăcați ostentativ în sumane și ițari. Se putea foarte bine ca Basarab Cantacuzino
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
rămânând, în același timp, musulman. CIRCUL NOSTRU V| PREZINT|: Unicul chip Despre ce vorbim noi când vorbim despre campania electorală pentru locale? E un exercițiu la care vă provoc. Întâlniți-vă cu unul, doi, trei prieteni. Stați relaxați pe o terasă, la o bere, la iarbă verde, lângă micii care sfârâie pe grătar, în propriile locuințe sau în orice loc obișnuiți să vă întâlniți cu prietenii. Porniți o discuție despre campania electorală locală, indiferent în ce parte a țării vă aflați
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
muzicii, chit c-aș fi avut motive gârlă. Căci în ultima vreme muzica i-a făcut pe timișeni să iasă din bârloguri și să umple sălile de concerte, opera, domurile catolice, o biserică luterană, o sinagogă, dar și cluburile, cafenelele, terasele, galeriile de artă, parcurile, piețele, strada. Aș fi vrut să povestesc despre cum s-au întors acasă doi mari muzicieni, unul la Lugoj, altul la Timișoara, unde s-au născut acum 82 de ani: Gyorgy Kurtag și Gabriel Banat. Unul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
prin bălțile care se fac după ploile torențiale din timpul unora dintre cele mai faine concerte la care am fost vreodată. Pentru că aici chiar nu poți să vii numai pentru vestitele trupe care cântă live, ci și pentru zecile de terase, party arena-uri, workshop-uri, piese de teatru și dans, tot felul de lucruri hand-made, bungee jumping, tiroliană, oameni, oameni, oameni. Party meditation. Ca să nu mai zic de cel mai chilling loc de pe planeta Sziget, Ambient Tent, care e în sine
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
cap. Asta și din cauză că dusul la culcare s-a întâmplat la ora șase, și nu în cort, pentru că uitaserăm bețele acasă, ci la Ambient. Perfect, după o noapte de rupt tendoane pe breakbeat și drum’n’bass la Mokka Cuka, terasa de Underground Base și la Meduza, un club în aer liber, cu vizuals proiectate pe pereți și muzică electronică ce nu se termină niciodată. Pericolul e că o poți ține așa zile în șir, iar când te întorci acasă, ești
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
ceva. Pentru că nu au spus un cuvânt, au spus totul: love is all, pe toate ecranele. Tot ce s-a întâmplat după aceea a fost senzațional, chiar și cheful francezilor care se rupeau ad hoc pe reggae français la o terasă no name. Insula e în mintea ta Așa e pe insulă. Îți iei programul și fugi de la o scenă la alta, sau alegi un relax total la orice alt cort, terasă sau workshop. Pentru că oricât m-aș fi străduit, n-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
se rupeau ad hoc pe reggae français la o terasă no name. Insula e în mintea ta Așa e pe insulă. Îți iei programul și fugi de la o scenă la alta, sau alegi un relax total la orice alt cort, terasă sau workshop. Pentru că oricât m-aș fi străduit, n-aș fi ajuns să prind tot ce era de prins. Așa că m-am mai fericit la concertul Fanfarei Ciocârlia (senzațional!), puțin la Madness (nu tocmai), Nine Inch Nails (impresionant de energetici
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
suntem găzduiți, eu și Claudia, atunci când mergem la Brive la Gaillarde, în vizită la Adina, Christian și Gruia, că am și auzit cântecul încântător al mierlelor. Era amurgul acelei zile. Fără să mai stau pe gânduri, am și ieșit pe terasa din spatele casei, de unde puteam asculta și mai bine acel divin concert de seară. Nu a durat prea mult și am auzit fâlfâit de aripi. Îndată am auzit și glasul atât de cunoscut și tremurând de emoție al prietenei mele
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
s-a hotărât s-o comemoreze și să organizeze o dezbatere cu tema „Oponenți și rezistenți. Acte de protest în perioada regimului Ceaușescu”. Aflându-mă la târgul de carte desfășurat la sfârșitul lunii mai în București, mai precis, sus pe terasă, „La Motor”, unde mai adia puțin vânt, am fost zărit de Ana Blandiana, care, cu o sprinteneală de invidiat, s-a săltat de pe scaun și a alergat spre mine, voioasă și amabilă, să mă invite la dezbatere. A fost, ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
anul acesta în comuna îndrăgită de Ceaușescu și de nomenclatura dictaturii comuniste. E oricum aer mai curat decât în București, unde automobilele din ce în ce mai numeroase îi vor sufoca în curând pe locuitorii acestui oraș insuportabil din toate punctele de vedere. Pe terasa gazdelor, în fața unui pahar de vin, lăudam meritele comunei lor curate și îngrijite, locul unde aș fi vrut să-mi petrec o dimineață la pescuit, calmul și frumusețea acestui loc răsfățat de natură și de care, până la Revoluție, nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
la Paris. Voia pur și simplu 200 de franci. - De ce? - Pentru țigări. În general nu mă las tapat, lui însă i-am dat francii fără să crâcnesc. Nu știu să explic. L-am revăzut la București, la Salonul cărții, pe terasă. La „Motor”. Nu mai țin minte cum era deghizat în anul acela: în costum de la 1900, cu papion și joben sau în clovn. Oricum, avea cu el nelipsita trompetă sau, mai bine zis, o goarnă care probabil servise cândva pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
cu un personaj pitoresc al Bucureștiului cultural, un funambul fără frânghie, care în timpul dictaturii folosise mai degrabă lanțurile ca să se lege de diferite grilaje în semn de protest. Un poet disident? Un exhibiționist? Am și o fotografie, tot pe celebra terasă: el în om al cavernei, eu în burghez banal. Ce să spun? Paul Daian, în diferitele sale postúri, mă amuza și pe mine ca și pe alții, dar nu mai mult. Știam vag că scrie versuri și trăise pe lângă Angela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
morală că-și permite, imitându-l pe Cărtărescu, să afirme că valoarea literară e impusă de piață, fără să-mi dau seama că de fapt era ironic, se juca, mai mult: era în plină farsă, la televizor ca și pe terasă. Oare goarna m-a împiedicat să ajung la poezia lui? Ar fi o scuză facilă. Pe vremuri, „golănia” unui Ion Nicolescu nu mi-a ascuns dadaismul poetic al aceluiași (ce-i drept, bietul de el, a sclipit scurt și s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
cu fața rânjită spre mine și-mi spune: Ai mei se întorc abia mâine-seară. Nu vrei să rămâi la mine? Ne uităm la un film. Facem brioșe. Mintea mea de pervers notoriu lucrează la foc maxim. Să o scot pe terasă. Să o pun în patru labe. Doggy-style. Și să-i pângăresc trupul în fața patrupedelor. Așa. Numai ca să le fac în ciudă. Să mă răzbun. Să-i înnebunesc că le-am siluit regina. Ieșim pe terasă. De aici se văd toate
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
maxim. Să o scot pe terasă. Să o pun în patru labe. Doggy-style. Și să-i pângăresc trupul în fața patrupedelor. Așa. Numai ca să le fac în ciudă. Să mă răzbun. Să-i înnebunesc că le-am siluit regina. Ieșim pe terasă. De aici se văd toate luminile orașului, pescărușii, foarte vag marea. Câinii încep să latre alarmând toți vecinii. Hămăiala lor se amplifică acut căpătând ecouri în tot cartierul. E frig de-mi clănțăne dinții-n gură. M-am făcut mic
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
Smochine Eram în Turcia, la Mardin, și ieșisem din casa lui Ali. (Ali e arab și poartă o mustață care începe să încă run țească. Are o soacră care râde mult și nu prea mai are dinții din față. Pe terasa casei cu vedere la orașul vechi și câmpiile Mesopotamiei, crește porumbei pe care-i hră nește cu grăunțe, iar apoi îi taie să aibă familia ce mânca în zi de sărbătoare. Vara, pe zăduf, lenevește la umbra unui nuc din
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
care-l făcuseră un reper în toată acea îngrămădire de case bătrânești și vile cu ziduri groase răsărite printre coroane largi de arbori seculari, un amestec de culori, forme și linii frânte întins până departe și privit cu nesaț de pe terasă în fiecare dimineață; nu numai înfiorându-se de zbaterea țuguiului care se chircea asupră-și, strângându-se și pierind, ci și de respirația flăcărilor care, în ciuda distanței, părea că se aude, ca și de trosnetul lemnului și de șuierul jeturilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
Apoi a mai străbătut o dată încăperea mare, despărțită printr-o ușă-glasvand de o alta mai mică, unde se afla patul îngust în care își petrecea nopțile, a deschis larg ușa-fereastră către balconul ce înconjura apartamentul pe două laturi, ca o terasă. A ezitat între a aprinde televizorul, era încă prea devreme chiar și pentru telejurnalul de seară, ori radioul micuț care hârâia îngrozitor când schimba posturile și-o enerva groaznic, dar s-a hotărât probabil să nu schimbe postul și în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
singură, și de nici un folos i-ar fi fost muzica sau sunetul telefonului. Atunci, ca de fiecare dată, chiar și pe vreme de iarnă, când zuruiau vânturi înghețate, deschidea ușa-fereastră spre balconul care încojura apartamentul pe două laturi, ca o terasă, din prag se uita până departe, peste oraș, urmărind licărul luminilor, întorcându-și privirea ce îi rămăsese surprinzător de bună, în ciuda vârstei, către turnul televiziunii, cu luminițele sale roșii în vârf, sau către turnurile și mai îndepărtate ale Casei Scânteii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
continua să vină o dată pe săptămână sau mai rar, îi spăla rufele și făcea curățenie. Doar răsfoia revistele pe care i le aducea Andrei Vlădescu. Își deschidea ușa-fereastră a dormitorului către balconul care înconjura apartamentul pe două laturi, ca o terasă, se așeza cu destulă greutate într-un șezlong foarte vechi, decolorat, dar încă rezistent și rămânea ore întregi la soare, ca o șopârlă, cu o carte în brațe. Urmărea cu mare atenție cum i se încălzesc pielea și rochia; își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
altele erau taxiurile, lipsite de cubul din spate, ca un cupeu de trăsură; dar bufetul era în același loc, la dreapta ieșirii. Ulmii din piața Bourg de Four nu mai erau, nici Le Café des Ormeaux sau cafenelele celebre, cu terasă, Le Globe, Le Nord, La Chesa, unde nu o dată întârziase pentru o prăjitură al cărei nume l-a uitat de mult; dar monumentul Brunswick, cu leii din față, pe care îl reținuse ea, asemenea tuturor străinilor, era în același loc.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]