10,805 matches
-
de noi, de a deschide o supapă prin care să respire liber, măcar în afară, cultura românească, înăuntru sufocată de cenzură. Sîrbu lărgește câmpul de analiză, în care intelectualii sunt numai o parte. Stăruie asupra a tot ce se întâmplă tragic pentru țară, "acest nefericit Yaltland" supus Marii Terori. Este acesta un titlu amintit de Monica Lovinescu în contextul relatării despre un Colocviu Yalta, organizat de Paul Goma la Paris și despre Masa rotundă "Yalta și România", ambele considerate o reușită
Jurnale care îți răspund by Elvira Sorohan () [Corola-journal/Journalistic/12563_a_13888]
-
traversăm parcurile. La fiecare pas arătam cu toții cum suntem în realitate. Pentru că eram noi înșine. Nu eram, cum se zice, poeți cu majusculă. Dan mai ales e un tip foarte, foarte plăcut, dar, paradoxal, foarte serios. Și chiar un pic tragic. Asta m-a cucerit. Fiindcă, pentru mine, un scriitor se trădează că e bun nu numai ca scriitor, dar și ca persoană. Vulnerabilitatea, asta e marca talentului. Dacă nu mai ai asta, dacă te îmburghezești, deodată intră în tine altcineva
Gabriela Melinescu - „Vulnerabilitatea, asta e marca talentului“ by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7410_a_8735]
-
multă emoție printre cei care l-au cunoscut și admirat. Răsfoindu-i înfiorați manuscrisele rămase, ei au tentația să caute în primul rând urmele morții, semnele premonitorii, ascunse în paginile niciodată făcute publice sau deduse printre rânduri. Sensibilizat de destinul tragic al prietenului său, Costel Stancu este mereu atent la poemele în care este invocată moartea. De aceea, ele constituie partea cea mai consistentă a antologiei. Într-un poem fără titlu, cu rol de Ars poetica, creația însăși devine un simplu
Poeme din anticamera morții by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8655_a_9980]
-
printre ei: "Ionesco scrie pentru cei care au conștiința că trăiesc o singură dată. Ionesco scrie ca un autor care are conștiința că și el, pînă și el, trăiește o singură dată." (p. 6) Un carpe diem nicidecum hedonist, ci tragic. "Simt nevoia de ceva esențial și care, de ce să fac un secret din asta, să mă sprijine. Culmea este că autorul la care m-am oprit, fără nici o ezitare, cere el însuși să fie sprijinit, caută, adică, un punct de
Însoțiri by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7923_a_9248]
-
lume în care a înțeles să-și caute soarta. La o ședință de alegeri a secției de proză a Asociației, votează doar ca urmare a unei „rugăminți”, punînd parcă o pecete pe toate renunțările sale. Renunțarea forțată la scris este tragică. Cerneala, asociată cu sîngele scriitorului, cea care asigură existența materială a frazelor, își pierde consistența: „Tocul rezervor și cerneala apătoasă mă indispun și ele, îmi iau sânge...” Cititorul incompetent Acum, la final, încărcat de mîhniri, ajunge la o schimbare de
Desprinderea de lume by Olimpiu Nușfelean () [Corola-journal/Journalistic/2391_a_3716]
-
reușesc să urmăresc telenovelele, dar nu e niciodată prea târziu! Deci, am ajuns la "viața ca o telenovelă" după ce, cu doar vreo zece ani înainte, descoperisem "filtrele de esențializare" necesare focalizării temei unui roman. E haios, la urma urmei. De la tragic la melodramatic, având câștigul că știi mai bine viața, chiar dacă pari mai puțin de luat în serios. Toate "scăderile" acestea, îmi lasă libertate să mă concentrez într-o altă direcție decât cea a scrierii romanului. Și să produc surprize literare
Dan Perșa: „Singurul limbaj universal e omul.“ by Mădălina Roșioru () [Corola-journal/Journalistic/7390_a_8715]
-
iar alta pur și simplu pentru că e prea frumoasă și atrage băieții într-un mod nepermis, vezi Doamne! În mănăstire întîlnesc pe o a patra, tot cu un copil din flori, al cărei destin va fi în final cel mai tragic. Mănăstirea respectivă e însă și o spălătorie foarte lucrativa pentru clerul catolic, fetele muncind practic ca niște sclave. Dacă adaug că acest gen de muncă forțată a fost oprit abia în 1996, ca bigotismul încă face ravagii în societățile în
Venetia sub semnul Șarpelui by Dan Petrila () [Corola-journal/Journalistic/14779_a_16104]
-
relevanța pluridisciplinară a mărturiilor) - dar se oferă și unei lecturi pasionante, atrase de experiențele umane, de simplitatea și autenticitatea vocilor memoriei și ale identității; personajele reale își povestesc viața, regretă sărbătorile de odinioară, se amuză pentru lucruri trecute, evocă experiențe tragice sau explică rețete culinare... Materialul cuprins în aceste volume - monologuri narative, cît mai puțin întrerupte de întrebările celor care iau interviul - e prețios pentru pragmatică și analiza discursului, domenii în care dispunem din păcate de prea puține înregistrări orale. în
Mărturii despre destine și etnii, despre limbi și dialecte... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16632_a_17957]
-
Secretul constă, firește, în măiestria verificată a tradiției central europene (din cinematografie, dar și din literatură). Naftalin și Dodó, doi frați gemeni născuți la începutul secolului, nedespărțiți și dedicați profesiunii eterne de clovn, ajung într-o încurcătură legată de destinul tragic al unui ceas ce îi aparținea, din întîmplare, tocmai secretarului general al Partidului Comunist din Ungaria. Urmează, firește, o arestare politică a cărei victimă este, pînă la urmă, Dodó (interpretat de Gáspár Sándor), care se hotărăște să ia asupra lui
Despre alta revolutie by Silviu Mihai () [Corola-journal/Journalistic/10162_a_11487]
-
acestei cărți, intitulate, cu modestie, În dialog cu anticii. E vorba despre o sumă de eseuri dedicate teatrului românesc (de la Alecsandri până la Vlad Zografi) și raporturilor sale, accidentale sau sistematice, cu clasicitatea greacă sau latină (ceea ce nu înseamnă numai faimoșii tragici atenieni, ci și, o serie de la fel de faimoase scrieri istorice sau filozofice). N-am de gând să intru în analize de detaliu, pentru că n-aș putea ține pasul cu Alexandra Ciocârlie. Meritele analitice fiind subînțelese, voi insista asupra celorlalte
Și totuși, modernii... by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2686_a_4011]
-
de capcanele prejudecății și ale blocajului mental, scoțându-le în acest fel de sub statutul de miză a cărții.(...) Ioan T. Morar își arată originalitatea în curioasa poziționare față de eroii lui: un fel de bună dispoziție greu de catalogat, între clovn tragic, magician malefic și gladiator de circ.”
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3130_a_4455]
-
Răducanu Rosetti, ministru al Dreptății, soțul altei fiice a Domnitorului, domnița Aglaia). Martorii lui Stolberg erau alți doi conți, ofițeri de ulani austriaci ș?ț. Constantin Balș, care până acum câteva zile era ținta tuturor glumelor, și-a atras prin tragicul său sfârșit simpatia generală ș?ț, toată lumea vorbește de crimă ș?ț, populația i-a huiduit pe ofițerii austriaci".7 După 1865. Dueliștii în conflict cu legea Evident, în privința practicării duelului în Principatele Române, legea trebuia înăsprită. Faptul s-a
Din nou despre duelul la români by Andrei Oișteanu () [Corola-journal/Journalistic/11326_a_12651]
-
doua jumătate a secolului al XIX-lea, au avut loc mai multe dueluri mai deosebite, în care au fost implicați descendenți ai unor importante familii boierești din România: Racoviță, Filipescu, Lahovari, Văcărescu, Isvoreanu, Bibescu etc. Unele dueluri s-au încheiat tragic, cu moartea unuia dintre protagoniști. Luîndu-le în considerație și pe acestea, concluziile mele privind practica duelului la români (așa cum le-am consemnat în studiul anterior) se modifică într-o anumită măsură. Iancu Racoviță vs Ferdinand Lassalle (1864) Nu prea se
Din nou despre duelul la români by Andrei Oișteanu () [Corola-journal/Journalistic/11326_a_12651]
-
1862-1864, Iancu Racoviță studia la Universitatea din Berlin, fiind coleg cu Iacob Negruzzi la Facultatea de Drept.15 Povestea romantică a inspirat mai mulți romancieri, printre care George Meredith. Prozatorul englez a scris în 1880 un roman ,cu cheie", The Tragic Comedians, în care Ferdinand Lassalle este întruchipat de personajul Alvan (politician evreu, cu nas și buze stereotipice), Helene von Dönniges de Clotilde von Rüdiger (fiica unui general ambasador, antisemit), iar nepotul de domn Janko Racoviță de prințul Marko Romaris. Acesta
Din nou despre duelul la români by Andrei Oișteanu () [Corola-journal/Journalistic/11326_a_12651]
-
pp. 56-57; G. Wigoder, Evrei în lume. Dicționar biografic, Ed. Hasefer, 2001, p. 327. 14 O.-G. Lecca, Familiile boerești române, Ed. Minerva, 1899, pp. 411-412. 15 I. Negruzzi, Jurnal, ed. cit., p. 49 ș.u. 16 G. Meredith, The Tragic Comedians. A Study in a Well-Known Story, Leipzig, 1881. 17 G. Mosca, Storia delle dottrine politiche, Editori Laterza, Bari, 1968, p. 256. 18 Z. Ornea, Junimea și junimismul, Ed. Eminescu, 1978, p. 336. 19 Duelul Filipescu-Lahovary, ed. cit. 20 M.D.
Din nou despre duelul la români by Andrei Oișteanu () [Corola-journal/Journalistic/11326_a_12651]
-
dus la doborârea de noi recorduri în materie. Dar 1973 a fost și anul în care a divorțat de Priscilla. Despărțirea l-a afectat foarte mult și a însemnat, după părerea multora, începutul sfârșitului. Sfârșit care a venit în mod tragic la data de 16 august 1977, în reședința Graceland. O lume întreagă a aflat cu tristețe că Regele s-a stins. Milioane de fani au plâns. Oficial, moartea a survenit în urma unui atac de cord. S-a vehiculat și ideea
Agenda2004-21-04-c () [Corola-journal/Journalistic/282440_a_283769]
-
iar demonstrația sa este cît se poate de convingătoare. Istoria culturii nu este făcută numai din dezertări morale. Au existat în cele două epoci controversate ale secolului XX și scriitori impecabili din punct de vedere moral, care, în împrejurări adesea tragice nu și-au abandonat crezul. În mod paradoxal, nici măcar astăzi atitudinea lor demnă nu este (re)cunoscută la scara societății, iar numele lor au rămas într-un nemeritat plan secund. Spirit justițiar, Iordan Chimet realizează și trei superbe portrete recuperatoare
Scriitorul în secolul totalitarismelor by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/14220_a_15545]
-
si dirijează lectură spre sensul amintit prin secționarea volumului: în prima parte, O piesă ratată dintr-o colecție, este vorba mai ales despre setea și, deopotrivă, frica aproape atavica de forma (pentru că aceasta oriunde s-ar afla, exprimă mereu dimensiunea tragică), iar partea a doua, O dramă la vînătoare, e a elegiei, a sentimentului, a feeling-ului cu totul special pe care îl dau vecinătatea și, mai cu seamă, asumarea dimensiunii tragice. Aceasta se descoperă în cel puțin patru ipostaze: în sentimentul
Da, scriu poezii by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/17764_a_19089]
-
forma (pentru că aceasta oriunde s-ar afla, exprimă mereu dimensiunea tragică), iar partea a doua, O dramă la vînătoare, e a elegiei, a sentimentului, a feeling-ului cu totul special pe care îl dau vecinătatea și, mai cu seamă, asumarea dimensiunii tragice. Aceasta se descoperă în cel puțin patru ipostaze: în sentimentul religios, unde formă e "proiectul lui Dumnezeu" (casă, ființa, viața, moartea), în relația teatrală a insului cu lumea și cu sine, unde formă e intimitatea pulverizata, în tensiunea raportului dintre
Da, scriu poezii by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/17764_a_19089]
-
știți? /da, fără să fiu mutilat de război sau măcar/ astmatic continui să scriu poezie, poti sa/ înțelegi?": e aici rană deschisă a poeziei, singura care poate salva de la mutilare și e "paiața", August Prostul, histrionul în toată dimensiunea lor tragică: glazura e rîsul-plînsul, figură, nervii: miezul e tragicul. Apoi, în O dramă la vânătoare, sentimentul, cîntecul, elegia, toata suferință dureros de dulce de a se ascunde sau de a se minți sau, pur și simplu, de a viețui în buclă
Da, scriu poezii by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/17764_a_19089]
-
calidor se transformă, la un al doilea nivel al său, dintr-un roman al copilăriei într-un roman al inițierii. Coordonatele principale ale celei din urmă sunt erosul și istoria. Impactul cu violența și ostracizările conduc spre conturarea unui sentiment tragic al istoriei ultragiate. În al treilea rând, Din calidor este romanul unui destin basarabean definitoriu. Pentru oricine ar vrea să înțeleagă în profunzime realitatea situației disperate a Basarabiei (de acum și de altădată) această carte este esențială. Copilul trăiește șocurile
Copilăria unui disident by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9473_a_10798]
-
părtinire contribuția reală a activiștilor de partid la sălbăticirea unei țări care cândva părea europeană iar astăzi e doar excrescența unei Biafre ce vede în Moscova un ideal demn de urmat. Câtă vreme Securitatea nu e denunțată pentru crimele sale (tragicul caz Ursu e privit și astăzi, în regimul "democrației", cu aceeași nerușinată indiferență cu care era privit și sub vechea dominație iliesciană!), câtă vreme securiști ce-au desfășurat activități de poliție politică îngroașă cefele în aceleași funcții călduțe, cu umerii
Finala pe aparate: astăzi, imbecilitatea by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16569_a_17894]
-
el un creștin botezat, dar posedă o judecare la rece a existenței, când este cazul... De aceea avem... un capul ce se pleacă sabia nu-l taie și altele. De aceea, Maiorescu spunea că felul întâmplărilor la noi nu e tragic. Totul se termină cu... embrassons nous, Foleville! De aceea, dacă avem și noi o rezistență, avem o rezistență smerită... Atunci, de unde vreți, de la Vlădică până la opincă, să fi tremurat din cauza noastră securitatea?... Dacă, în altă ordine, lipsa vreunei rigori și
Credință și joc lexical by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9232_a_10557]
-
și personalitate publică, Pia Brânzeu.. Istoria „clasică” este percepută ca o înșiruire cuminte de date și evenimente, cu personaje-eroi care s-au distins în lupte. Domniile liniștite, fără războaie, de-abia ocupă câteva rânduri. În schimb, războaiele ocupă glorioase (sau tragice, după caz) file de epopee. Ce a făcut, în tot acest timp, omul obișnuit? Ce a gândit, cum și-a trăit/perceput epoca? Ce mâncau, cum dormeau, cum se distrau oamenii? Ce reprezenta cursul unei zile din viața oamenilor de
Agenda2003-25-03-b () [Corola-journal/Journalistic/281157_a_282486]
-
vechiul tipic al evocărilor familiale, de originea, formarea și viața mamei sale. Extraordinară este și descrierea vechii Constanțe și a atmosferei de la întîlnirile în familie. Unică savoare în a cărei căutare pleacă de fapt în acest text. De aceea nimic tragic nu o destramă, în ciuda nenorocirilor care nu i-au iertat. În încheiere, o nedumerire: ne întrebăm dacă există vreo rațiune stilistică (sau e vorba de o regretabilă eroare de tipar) pentru care cuvinte ca „a dojeni” sau numele Ioan Victor
Potestas clavium by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/13083_a_14408]