9,986 matches
-
pe un scaun. - Unde vrei să mergi? întrebă Weissmann. Asta nu e bine! - Vvreau să stau de vo-vorbă, zise supărat bătrânul, vreausă stau în sufragerie; ce-i aicea, dormitor public? - Lasă, că stai de vorbă cu noi, domnule, făcu Weissmann, vesel, eu de ce-am venit? și-l împinse blând pe moș Costache înspre pat, unde acesta căzu cu zornăit, căci ținea mereu la subsuoară și în mână cutia cu bani și cheile. - Pune deoparte cutia asta, te rog eu! insistă
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
fost acolo o oboseală, un pic de insolație. Aș da tot să am eu sănătatea dumitale! În ziua următoare, moș Costache goni pe toți din casă rugând chiar pe Felix și pe Otilia să plece până seara. Otilia se duse veselă, cu sentimentul că bătrânul se făcuse bine, însoți până la un loc pe Felix, apoi se despărți și Felix avu încredințarea că fata merge la Pascalopol. Bătrânul închise ușile și ferestrele, trase perdelele și, întocmai ca în rândul trecut, se auziră
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
zice lumea. Bineînțeles, sper că ar trece la religia noastră sau măcar să nu mai țină la a lui. - Și ce-are de-a face religia în toata chestia asta? întrebă Weissmann. - Are! Dacă tânărul e cavaler, îmi închipui că e vesel să se lepede de tot ce poate fi o piedică. Când văzu că studentul nu se arată deloc încîntat de ideea convertirii la creștinism, Aurica crezu că e mai bine să se înlăture problema religioasă. - În definitiv, declară ea, fiecare
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
am invitat la mine, fără nici o jenă. Acum n-aș mai putea face asta, fără voia dumitale. Prejudecăți eu n-am, și nici dumneata n-ar trebui să ai, ca fată modernă. Sunt lipsit de orice ocupație și aș fi vesel să-ți țiu de urât, să te ocrotesc. Ești liberă, ai bani, nu-mi datorezi nimic. Vei face dar cum vei găsi de cuviință. Dar să știi că vechiul dumitale prieten ține la dumneata ca întotdeauna și te va primi
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
neveta de la Dornesti și de multe ori cobora la gară mică din Rădăuți chiar din locomotivă care încetinea puțin, sport care ne cam speria pe ceilalti neinițiați. În ultima clasa de liceu a participat la reușită revistei noastre muzicale “ În veselul vieții pas” unde alături de: D. Valceanu, D.Luchian, M. Sorodoc, I. Țurcanu, N. Sorea și colegele Lucica Bodnaras și Lia Manoliu de la liceul de fete și alții, care au interpretat sceneta „Să-i ardem la bacalauriat” După terminarea liceului, în
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93324]
-
care le face, cu gândul că societatea îi datorează adeziunea. Însă singur, izolat, acasă, francezul devine un tip fără prestanță, pierdut în treburi mărunte, în nimic convingător, în nimic tulburător. El nu știe nici să fie cu adevărat trist, nici vesel cu lumină, nici nenorocit în nenorocire - ci mizerabil, supus și reținut într-o mică mizerie interioară. Durerea fizică este, în mare parte (și această grupare lexicală, „în mare parte“, trebuie însoțită de o intenție vagă de acaparare a orizontului mental
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
o ierte. Ce-ai, Vico, de-ai slăbit așa ? Uite-așa și-așa... Fugi, fată, i-a zis, și nu te mai omorî atâta... Așa a fost omu ei, rău de clanță, ea-i altă fire, ea seamănă cu mămica, veselă ca ea, să fi avut parte de-un om la fel, să-i placă să râdă... Sunt și bărbați d-ăștia, da ăștia au altele, să nu crezi că vreunu-i mai breaz ca altu... Și-acu, îi vine tot mai
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
văzut prima oară, nu poate să spună că nu l-a plăcut. Ea sta la tejghea, la dugheana din Iancului, și o clientă i l-a adus și le-a făcut vederea. Nouășpe ani avea ea, Vica, pe-atunci, era veselă și toți o iubeau. Și el era bărbat frumos și voinic, avea nasu drept și buzele subțiri și părul pieptănat lins, cu cărare-ntr-o parte - uite, ca-n fotografia prinsă pe perete. Chiar de-atunci este fotografia, de când s-
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
el, cu mine n-are ce vorbi niciodată și, dacă-i spun câte ceva, din orice se enervează și repede. Când trăia bietu taică-su parcă era altfel, și atmosfera din casă parcă era alta, Ilie știi și tu ce fire veselă și deschisă avea, se plânge cumnată-sa. — Ce să faci, n-ai ce să faci, lasă-l în bobii lui, îi zice ea. Da-n gând : ce te miri că-i ursuz și mut, că cu tine seamănă, parcă tu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
fixat statul. Așa că nu mai e mult și va fi și la noi ca în Germania, unde oamenii de condiție stau la coadă... Da, da, stimată și distinsă doamnă, ne așteaptă zile încă și mai grele. Glasul tânărului profet este vesel și o lucire de satisfacție i s-a aprins în ochi. Totuși, o tăcere îngrijorată s-a țesut în penumbra salonului, la această oră neliniștitoare a zilei, entre chien et loup. Cel mai tare s-a întunecat la față Profesorul
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
niciodată ceea ce ai văzut la început. Știm, de multă vreme, stimată asistență, că nu ne scăldăm de două ori în apa aceluiași râu. Aflați, în plus, că nici nu privim de două ori cu aceeași privire ! Când aplauzele și râsetele veselei asistențe se vor mai domoli, din salonașul mic de alături va răzbate o voce gravă : Dacă vom ști să ne păstrăm poziția de azi și nu vom risca viitorul țării prin cine știe ce imprudență... Acesta nu va putea, bineînțeles, să fie
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
și, neajungându-le trupele, iar rușii boicotându-ne în permanență, cum se sparge într-un loc frontul, se ia din altă parte, ca să-l întărească ; drept care e firesc să dea cu mare dificultate scutirile. Domnul Ialomițeanu arbora obișnuita sa mină veselă din momentele când face profeții sumbre, și atunci când l-am întrebat cu maliție ce motive speciale de bună-dispoziție găsește în aceste zile, s-a justificat că ar fi doar o veselie nervoasă. în continuare, mi-a prezis că certamente situația
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Și nu uită să facă gluma asta de fiecare dată cînd mă vede. De fiecare nenorocită de... OK, calmează-te. GÎndește-te la ceva frumos. Bucură-te Împreună cu familia ta. Bucură-te că Îl vezi pe Nev. — Tot În marketing ! spun veselă. Aproape s-a făcut un an. — A. Marketing ! Frumos, frumos ! CÎteva minute apoi, nimeni nu mai zice nimic, se aude doar glasul comentatorului de la televizor. În clipa În care pe teren se Întîmplă o chestie care nu le convine, tata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
o privire foarte conștientă de sine spre Jack Harper. Emma, crezi că ai putea să vii puțin, să ne uităm Împreună pe niște cifre ? Fuck. Mă Împurpurez instantaneu. Întregul corp Îmi e cuprins de furnicături. — Știi, spun pe un ton vesel și artificial, cred că nu pot azi. Katie se holbează la mine, surprinsă. — Dar trebuie să... trebuie neapărat să-ți arăt cifrele alea. Încuviințează din cap pentru a da mai multă greutate cuvintelor. — SÎnt foarte prinsă cu treaba, Katie ! Scot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
cu el În oraș odată să bem ceva ! Ia cele două cappuccino radioasă. Așa că În seara asta ies cu el. — E super ! zic Încîntată. Păi și zi, cum e tipul ? — Foarte simpatic. Îl cheamă Phillip ! Are niște ochi așa, foarte veseli, e fermecător și politicos, are un simț al umorului extraordinar... — Sună foarte bine ce-mi spui ! — Știu. Și am un feeling foarte pozitiv În legătură cu el. În clipa În care ne așezăm, Însuflețirea Încă nu i-a dispărut de pe față. Sincer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
E adevărat, spun Încet. Pare destul de stresat. — Poate s-a Întîmplat ceva nasol de tot, dar nu vrea să-ți strice seara. Încearcă să vorbești cu el. Fă-l să-ți spună ce-are pe suflet ! — OK, zic, deja mai veselă. OK, am să Încerc. Mersi, Lissy. Mă Întorc la masă simțindu-mă ușor mai optimistă. Imediat apare un chelner să mă ajute să mă așez și, În clipa În care stau jos, Îl arunc lui Jack cea mai caldă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
trebui să vii și tu. I se luminează iar fața. Ne distrăm extraordinar ! — Adică Încă te mai duci acolo ? mă uit la ea uluită. — În fiecare zi, spune mirată. SÎnt În comitetul de asistență socială. — Bună ziua din nou ! spune Phillip vesel nevoie mare, reapărînd cu trei pahare. ZÎmbește către Katie și-i dă un pupic pe obraz, iar ea Îi răspunde cu un surîs. Și, fără veste, simt că mi se umple inima de căldură. OK, e un pic ciudat, așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
zîmbește politicos spre mama. Vă rog să mă scuzați cîteva clipe. Își așază cu grijă paharul pe farfurie și se ridică În picioare, În timp ce toți membrii familiei mele schimbă Între ei priviri bulversate. — Mai dați-i o șansă ! strigă tata vesel În urma lui Cyril. — Poftim ? zice acesta, făcînd cîțiva pași spre noi. — Vorbesc de băiatul ăsta, Jack, spune tata, arătînd spre Jack, care vorbește cu un tip În sacou bleumarin. Găsiți voi un loc unde să-l reangajați, nu ? Cyril se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
și totuși, tu ai zis nu. Își ia un aer nedumerit. Interesantă decizie. Încet-Încet, expresiile de pe chipul mamei și al tatălui meu se schimbă. — Dar, evident, acest lucru a fost cît se poate de benefic pentru Panther Corporation, adaugă Jack vesel. Ne bucurăm enorm că Emma nu s-a orientat profesional spre industria de turism. Cred că probabil trebuie să-ți mulțumesc pentru asta, Kerry ! Așa, ca de la patron la patron. Îi zîmbește. Ne-ai făcut un mare serviciu. Kerry a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
patruzeci. Instantaneu, izbucnesc amîndouă Într-un rîs isteric. — Mersi, Artemis, zic scurt. E foarte drăguț din partea ta. — Mă duc să-mi iau o cafea, spune Fergus, ridicîndu-se. Vrea cineva ceva ? — Mie dă-mi una cu Harvey’s Bristol Cream, spune vesel Nick. — Haha, murmur pentru mine. — Vai, Emma, să nu uit, adaugă Nick, apropiindu-se de biroul meu. Secretara aia nouă de la administrativ. Ai văzut-o ? E o adevărată apariție, nu crezi ? Îmi face cu ochiul, iar eu Îl privesc alb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Dar... cum rămîne cu... Nici măcar nu sînt În stare să-i pronunț numele lui Kerry. Urmează un scurt moment de tăcere, În timpul căruia mama și tata se privesc, apoi Își feresc iar privirea. Evident, Kerry Îți transmite salutări ! spune mama veselă, de parcă vrea să schimbe brusc subiectul. Își drege glasul. Știi, s-a gîndit că poate la anu’ se duce la Hong Kong. În vizită la tatăl ei. Nu l-a mai văzut de cinci ani și poate că e timpul să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
carte de-aia grea de curînd ? Ha ha. Vai, ce amuzant ! Colegii de serviciu s-au plictisit să mai facă mișto de mine. Singura care continuă să se distreze de mama focului e Artemis. Adevărul e, Artemis, că da, spun veselă, scoțîndu-mi haina. Am citit de curînd o carte super, cu titlul „Ce să faci dacă colega ta de serviciu e o vacă nesuferită care, atunci cînd crede că n-o vede nimeni, se scobește În nas“. Cei din jur Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
drăguț chiar diseară, la spectacolul de dans al lui Lissy. Vreun avocat Înalt și zdrobitor de frumos. Da. Și el va veni să mă ia de la serviciu cu mașina lui absolut superbă sport. Iar eu am să cobor treptele țopăind veselă, dîndu-mi părul spre spate, fără ca măcar să mă uit la Jack, care va sta În ușa biroul lui, negru de supărare... Nu. Nu. Jack n-o să fie nicăieri. L-am lăsat În urma mea pe Jack. Trebuie neapărat să țin minte asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Și poate scot vreo două hohote de rîs cu capul pe spate, ca să-i arăt foarte clar ce bine mă distrez cu tipul.) SÎnt la un metru de el, cînd individul se Întoarce cu fața, vorbind la mobil. — Bună ! Încep veselă, dar el nici măcar nu mă aude. Se uită la mine absent, după care se Îndepărtează, dispărînd În mulțime. Am rămas singură În colț. Fuck. După ceea ce mie mi se pare că este o eternitate, mă Întorc, cît de jemanfișistă pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Jack mă privește serios. O mînă de oameni aparte, și de Încredere. În privirea lui e ceva care Îmi pune un nod În gît. Îl fixez și simt că mi se urcă tot sîngele În obraji. Intrați ? aud o voce veselă. Tresărim amîndoi și, cînd ne uităm, vedem că de noi se apropie o femeie În jeanși negri. Trebuie să Înceapă ! spune radioasă. Parcă m-a trezit cineva dintr-un vis cu o palmă. — Trebuie... să mă duc și s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]