12,882 matches
-
căci mormanul îi scăpase din control, încîlcindu-se în calcule, l-am auzit (sau mi s-a părut că-l aud): "Vă rugăm să dați numai cîte două kilograme ca să ajungă și la noi!" Vocea și-a înghițit-o cu enormu-i măr al lui Adam, nimeni nu l-a auzit și cred că nici măcar eu. Lumea s-a rărit de tot și, spre finalul mormanului de inimi, tot mai mulți părăseau coada spunînd cu voce tare cîte o necuviință sau nespunînd nimic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
decongelat și acum... pute îngrozitor. Mă enervez. Unde-s pungile, nevastă? La gunoi, le-am aruncat. Ce bine că avem cîini! Să pape și ei ceva bunătăți și să contribuie la prosperitatea patronului de la Billa... Cîntăresc cele trei kilograme de mere, cumpărate pe șosea, pe la Sîrca, și constat că sînt doar două și aproape jumătate. Totuși, românii noștri...., încerc eu împăciuitor. Ba românii dracului, nu ai noștri, țipă extremistul din mine. Mă antipatriotule, cubanezii sînt mai buni? Aici mă cenzurez!) În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
poarta raiului", sfida cu sînii săi opulenți și provocatori. Un Adam cu toate cele blegite rău de tot, necăjit și departe de a fi dornic de sex. Scena șoca, fascina și înfricoșa. Calvarul omului pe pămînt începuse! Șarpele încolăcit pe măr, grădina de vis care trebuia părăsită... dar opera era gata și nu prea, încă se mai lucra la ea, încă se mai cizela, se mai șlefuia. Dumneavoastră poate o admirați, pentru că nu ați văzut ce am văzut eu atunci... îngînă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
epicurismul, platonismul și alte doctrine de pe piața ideologică puteau să se considere "mai promițătoare"? E oala de pămînt împotriva celei de fier. SFATURI PUBLICITARE Nu este cazul să zîmbiți. Puțini dintre noi cred în momentul de față în învierea trupurilor, mărul Evei sau rai. Mitologie! veți spune ridicînd din umeri. E timpul să vă lămuriți. Transmiterea miturilor moderne a fost supusă unor reguli analoage. Poate nu-i mai citiți pe Sfîntul Chiril sau pe Sfîntul Pavel, dar nu aș fi mirat
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
lenta recuperare a aparențelor de către legi, căci rațiunea lucrurilor nu trenează printre lucruri, în mijlocul zgomotelor și al culorilor. Legile fenomenelor vizibile și auzibile nu se văd cu ochiul liber, nu se aud, legea gravității nu se lasă culeasă ca un măr. Și iată că eliberarea de trup se preschimbă în eliberarea prin trup. Că pulsionalul, indicialul sau fuzionalul nu mai sînt limitele cărora trebuie să li te sustragi, ci pragurile la care trebuie să ajungi. Marea călătorie era o Odisee, o
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
admirat de vecini pentru cât muncește. Iar în timp ce taică-miu făcea o pârtie impecabilă, io continuam să pronunț alte și alte cuvinte, cum ar fi COCAI (ciocan), CAI (cal), SONG (formația), BI DIDI (Bee Gees), PTI (pitic), BADA (varza), MĂ (măr). La un an și opt luni, descopeream cu uimire următorul lucru IO PAPI CACOFI. Începeam să localizez ACI (aici), ATOLO (acolo), descopeream un alt personaj al familiei, TOLO (televizorul), ca și altul mai puriu din Galaxia Marconi, ADIO (radio). O
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
pe cât povestesc mai mult, pe atâta uit mai mult. Habar n-am unde s-a petrecut lucrul asta pe care încerc să-l reconstitui. Mereu am avut impresia că sunt înfiat, v-am mai spus. Mai era în curte un măr de care se hâțâna un leagăn, mișcând o dată cu el și rufele puse la uscat pe o sfoară aproape tot timpul. S-ar putea ca toată curtea asa să fi existat doar în imaginația mea. Nu-mi e foarte clar. De
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
cap în timpul serviciului. Pentru mine armata a reprezentat o activitate forțată la care nu m-am putut adapta. Soldații primeau de acasă pachete cu tot felul de bunătăți, iar pentru mine, primul pachet primit de la mama a fost cu niște mere pricăjite. Degeaba am căutat, nu mai era nimic altceva. La prima tragere am fost printre primii, dar când s-a pus problema unui bilet de învoire în oraș, a trebuit să mai aștept; erau alții care se puseseră bine cu
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
mizeria în care trăim cu toții (sau aproape toți) și când știu bine că situația se poate remedia, pun mâna pe pix și încerc să explic niște lucruri .” 149 Dar când după ani de zile ajung la concluzia că mă lovesc mere și mereu de Prostie, de Incompetență, de. Interese Meschine atunci este normal să mă simt Frustrat! Presa ar putea schimba într-un timp relativ scurt starea societății și a economiei romanești. Dar înloc să facă acest lucru se ocupă cu
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
respectul față de cei citați, dar referindu-ne la o altă "zicere" latină, "primus inter pares", cred că Amiralul își merită cu prisosință dreptul de a fi "primul între cei egali"! Plângem cu "Romeo și Julieta", Newton a studiat cum cade mărul din pom, Darwin ne-a trimis din Biblie la maimuță, Galilei a fost silit să abjure și Einstein, deși pacifist, ar fi cochetat la un moment dat cu bomba atomică! Cristofor Columb a crezut cu încăpățânare în visurile sale, s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
fost legalizat! Tutunul avea să se răzbune în secolele următoare, printre celebrii "împătimiți'' numărându-se Frederic I al Prusiei, Abraham Lincoln, generalul Ulises Grant, Napoleon, și, mai recent, Stalin, Roosevelt, Churchill... Se spune că Isaac Newton fuma când a observat mărul căzând din pom, Charles Darwin a scris teoria asupra originii speciilor fumând, Johann Sebastian Bach i-a dedicat o compoziție, Beethowen fuma în bodegi dar niciodată pe stradă sau în casă -, Caruso menționa în contractele sale "dreptul de a fuma
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
educați și cu cunoștințe care depășeau copios nivelul general al confraților de breaslă din România. În pregătirea mesei pentru Sfântul Vasile am colaborat perfect cu cei trei, excelenți cunoscători ai locurilor unde "s-a băgat": creveți, mușchi de vită uruguyan, mere argentiniene, vin spaniol, brânzeturi franțuzești, ciocolata elvețiană, Panetone italian... bineînțeles totul pe valută! Conform tradiției îmi trebuia un curcan și nu "băgaseră" nicăieri doar găini și atât! Și întrucât în 1989 nu făcuserăm o revoluție pentru a întâmpina noul an
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
oprit ploaia, însă vremea se menținea închisă. Ne-am încumetat să pornim pe șoseaua udă (rețin asta, fiindcă orice mașină care trecea prin dreptul nostru ne împroșca) și încet-încet, cu ochii pândind norii, am ajuns la mănăstirea Moldovița. De reținut "Mărul de aur”, (recunoaștere intrinsecă a valorii turistice a zonei și a grijii maicilor de a păstra specificul), de la mănăstirea îngrijită, așa cum se cuvine unei mănăstiri de maici. Mai pe biciclete, mai pe lângă ele, am intrat în munte. Parcurgeam una dintre
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
noi când ne așezam la umbră. Erau proprietarii iazului și a unei părți din livadă. Ascultându-i, mi-am amintit poveștile din copilărie despre paznicii livezii, înarmați cu puști cu sare, de care ne păzeam cu mare spaimă, când luam mere sau prune din livada C.A.P.- ului, împreună cu verișoara mea sau influențat de prietenul Ionel. Puțini condamnau faptul ăsta, fiindcă C.A.P. -ul acaparase averile tuturor. Unui paznic i se spunea "Gât Foc”, fiindcă rezista la băutură. Cel mai bătrân
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
aplic o corecție corporală binemeritată pentru impardonabilul act de vandalism comis, subtilizând și înfulecând, cu o inconștiență condamnabilă de patruped asin, din nenorocitul ăla de fruct cu regim TABU. Ce? Nu putea să se abțină naibii și să rumege un măr pădureț? Totul ar fi fost O.K., iar noi acum ne-am fi lăfăit, bine mersi, ca niște baroni locali în splendida grădină a Hesperidelor sau a Raiului, fără să mai cunoaștem efectele energizante ale bombelor atomice, frumusețea dumnezeiască a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
pe buzele sale. Veniți încoace să vedem ce se poate face, ne încurajează el. 2 TC "2" \l 1 Necazul cu ghetele „încununează“ o serie de ghinioane care a început în primele zile de toamnă: atunci m-am suit în mărul din curtea casei (care nu e casa noastră, locuim cu chirie) și tocmai când eram eu cocoțat în vârf a apărut proprietăreasa, doamna Duțulescu. E o femeie în vârstă (o babă, cum se exprimă prietenii mei care sunt mult mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
doamna Duțulescu. Evident, s-au pus pe turuit și nu și-au găsit alt loc pentru trăncăneală decât sub pomul unde mă urcasem eu. Proprietăreasa, doamna Duțulescu, nu-mi dă voie să mă cațăr în pomul ei și să iau mere, așa că am stat acolo, sus, pe o creangă subțire, îmi țineam respirația și făceam eforturi supraomenești să nu mă mișc, să nu mă simtă, lucrurile au mers bine un timp, dar sporovăiala nu mai avea capăt, eu nu mai rezistam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
mă mișc, să nu mă simtă, lucrurile au mers bine un timp, dar sporovăiala nu mai avea capăt, eu nu mai rezistam, din clipă în clipă m-așteptam să leșin și să mă prăbușesc, să cad de acolo, ca un măr stricat, drept la picioarele neobositei doamne Duțulescu. Tărășenia nu s-a terminat totuși așa de rău cum îmi trecea mie prin cap în momentele ălea de groază că o să se termine: doamna Duțulescu s-a îndurat și a intrat în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
care de prea multe ori părusem că le știu pe toate, ei da, nimeni nu e supraom, acum se puteau duce liniștiți acasă cu note mici, dacă și Veniamin a încasat un unu. În pauză chiar m-au servit cu mere și cu biscuiți Eugenia, voiau nu atât să mă consoleze, cât să-și manifeste recunoștința fiindcă, în sfârșit, nu-i mai complexam, mă dovedeam și eu un ins imperfect, ca ei, ceea ce era mișto, le venea apa la moară. A
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
personale și a participat la peste 79 de expoziții de grup, din care 26 în străinătate. A reprezentat România la concursurile internaționale „Juan Miro“Barcelona, la bienala de pictură din Kosice și la concursurile din Mexic, Brazilia și „Cagnes sur Mere“ - Franța. A fost, alături de artiștii Nicolae Matyus și Gheorghe Brădățeanu, autorul lucrării de artă de la Cotnari Iași - panoul decorativ monumental mozaical „Culesul viei“, în 1968. Echilibrat ca un clasic, cald și liric ca un perpetuum romantic, cutezător ca un adolescent
Personalităţi ieşene: omagiu by Ionel Maftei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91547_a_93092]
-
sărace, de răchită, sau simple baloturi pentru că bogata noastră mătușă era o foarte cărpănoasă în unele privințe. Cu baston fin, de abanos, purtând botine foarte scumpe și batiste de o finețe aeriană, parfumată totdeauna cu un parfum care mirosea a mere (parfum despre care știam că este foarte foarte scump), strălucind de curățenie. Tiotea Nadia nu ar fi cumpărat pentru nimic în lume o valiză nouă, ziarele i se păreau un lux sfidător, ca și cărțile de altfel, pentru care avea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
plecat. * Îmi caut, câteodată, singurătatea în pădurea de toamnă, mirosind a lut amestecat cu frunze putrede. La Bucium, mai ales, sunt astfel de locuri ciudate, parcă nepământești, înecate în ceața de toamnă. Descopăr acolo, uneori, vestigiile anotimpului recent dispărut: un măr uscat, deshidratat, o nucă. Îmi place să rătăcesc, să aspir melancolia toamnei. Ascult ritmica picurare a ploii pe frunzele cafenii și îmi place să scormonesc frunzișul cu un băț, descoperind alune, un măr chircit, ghindă, într-o zi, o vulpe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
acolo, uneori, vestigiile anotimpului recent dispărut: un măr uscat, deshidratat, o nucă. Îmi place să rătăcesc, să aspir melancolia toamnei. Ascult ritmica picurare a ploii pe frunzele cafenii și îmi place să scormonesc frunzișul cu un băț, descoperind alune, un măr chircit, ghindă, într-o zi, o vulpe roșcată își ducea, vigilentă, puiul între dinți. Într-un loc, un cioroi zburlit, preocupat, se străduia să scoată nu știu ce din rădăcinile unui stejar. Apropiindu-mă atent, alungându-l cu puterea aceea nesimțită a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
capul unei păsări fantastice. Era foarte preocupată să nu rătăcească originalul obiect, mormăind întruna "mon sontic", într-un idiom din acelea pe care le folosea cum îi trecea prin cap. Parfumată totdeauna cu un parfum foarte rafinat, care mirosea a mere, pe care îl primea de la Paris, și despre care știam că este foarte scump, foarte elegantă, chiar pedantă în îmbrăcăminte, tiotia Nadia nu ar fi cumpărat pentru nimic în lume o valiză nouă, ziarele i se păreau un lux sfidător
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
sub plapuma ușoară. Nu mă vedea, eram în spatele ei. Știam că o să plece două luni și mă gândeam la minunata ei viață. îmi plăcea să fiu în preajma ei... La cap, pe noptieră, era sticluța ei de parfum cu miros de mere. Dar, în plină liniște sufletească, am fost lovit, năucit de ceea ce era alături, într-o farfurioară; era dantura dânsei, cu rânjetul mort a două șiruri de dinți, cu gingiile roșii, era o priveliște de parcă aș fi găsit-o pe Regină
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]