8,226 matches
-
c-un balans acrobatic și o porneau peste gazon drept spre centru, de-a lungul liniei de mijloc. Lucrători în salopete cenușii demontau ultimele bucăți de trambulină, cărându-le la marginea terenului, în timp ce ultimii spectatori părăseau tribuna. Încă și-acum mirosea în jur a metal încins și a eșapament. În mâna lui Radocea găleata zdrăngănea dogit a tinichea plesnită și îngroșată de ipsos vechi. Rareș, ai aflat de concurs? Literar, parcă... Sau cam așa ceva. Toată lumea zice c-ai luat premiul întâi
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
erau oameni răi și care ar fi putut să ne facă și nouă rău dacă am fi trecut prea aproape de zidurile închisorii. Dar ce ziduri! Aș fi putut jura că o scursoare verde-cenușie se prelingea pe zidurile acelea. Și că mirosea urât. Dar iată că pușcăriașii nu erau înăuntru, în închisoare. Ci treceau în coloană pe stradă. Coloana de pușcăriași. Îmbrăcați în zeghe, pe patru rânduri cred, ocupând aproape toată lățimea străzii, își târau picioarele în zornăit de lanțuri. Nu i-
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
Simon în a zecea zi de la prima lor întâlnire, i-o prezentă pe Geena. Geena era și ea o fostă alcoolică în plin proces de recuperare, o arătare subțire cu aspect de hippioată, îmbrăcată în haine negre de lycra, care mirosea a apă de colonie cu paciuli ieșită din termenul de garanție. Geena era o veche complice a lui Dave 2, având și ea o sexualitate latentă, dependentă de plăcerile provocate de ceea ce am putea numi - în termeni neologici - voyeurism psiho-empatic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
armăsar din ăsta futăcios își vâră scula lui purpurie, mare cât toate zilele, în gaura căscată și sângerândă a curului unei biete fătuci albe, frumoasă și delicată ca o floare. O floricică abia trecută de vârsta primei comuniuni, cu jupoanele mirosind a levănțică. Doamne, cât mi-e de silă de așa ceva! Doamne! Îmi dădeam seama că greața cu care lupta era, de data aceasta, reală. — Așa că de ce nu rămâi să auzi și sfârșitul poveștii, dragule? Vrei, iubitule? Hai, te rog? Figura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
ferată năpădite de buruieni, unde își avea adăpostul o gașcă de vagabonzi. Cam pe la șase fără un sfert, Carol parcă Fordul Fiesta galben pe trotuar, pe o alee dosnică din Melrose Mansions. Era o mașină de închiriat, covorașele de protecție miroseau puternic a cauciuc. Urcase în apartament și se schimbase din nou. Și, cu toate că intenționa să facă asta rapid și mecanic, rămăsese mult timp în fața oglinzii, admirându-și corpul gol. La vederea penisului, cădea într-o stare de reverie și visa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
se afla deja acolo; tocmai ridicase grilajul mobil al unei guri subterane de aprovizionare. Bull se uitase la un instalator care-și făcea de lucru, la biserica metodistă de cărămidă roșie, care se ridica deasupra panoramei de acoperișuri suburbane și mirosise aerul primăvăratic. În dimineața aceea, avea sentimentul unei vulnerabilități bizare, pe care o puse pe seama rănii sau arsurii sale. Dar Bull nu se lăsa doborât. În definitiv, era un bărbat care trebuia să ajungă la o programare, lucru ce reușea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
din hol. Și pe Cecile, care aleargă spre el cu piciorușele-i durdulii. Alan o ridică și îi sărută obrăjorii lipicioși. Și imaginați-v-o și pe Naomi, cu aerul ei devotat. Proaspăt ieșită din baie, încă înfășurată în prosop, miroase bine. Cu toții miros bine când se îmbrățișează în hol. Naomi se gândește că e cel mai bun moment să-i spună lui Alan că iar e însărcinată. Bull luase parte la o băută de adio cu colegii, pe drum. Printre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
timp îi simțeam prezența de netăgăduit, acolo, la ușa apartamentului meu, având forma unui individ necunoscut și nemaivăzut. Un om înalt de doi metri îmbrăcat în haine de piele, cu picioare și bot de cal, cu părul lung și negru, mirosind puternic a teamă, măști moarte, scenă de teatru, fum demonic și carne de gagici. - Nu-nțelegi, a conchis Bogdan. Văd că nu-nțelegi. Eu nu puteam scoate un sunet. Mi-a întins mâna, zâmbind. - Ce? m-am speriat eu. - Nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
de jos se concretizară în mii de kilometri de semne și fibre mergătoare pregătite de atac. Fibrele se desfăcură emanând mirosuri inconștiente, visuri sparte și déjà-vu-uri deja banale, care îi făcură pe toți să pufnească în râs, dar care totuși miroseau pestilențial. Văzând asta, norii vărsară pe loc o substanță vindecătoare, albă, nimicind zumzăitul miilor de greieri mecanici ce formau lichidul personalității și elixirul voinței. Calmul se restabili imediat, iar buteliile norilor vărsau acum fuioare fine și lungi de zăpadă pură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
trupul de orice boală și necurăție. Apoi, lăsați .apa aceea să se scurgă complet afară din trupul vostru, ca să poată scoate din interiorul vostru toate lucrurile necurate și rău mirositoare ale Satanei; veți vedea atunci cu ochii voștri și veți mirosi cu nasul vostru toate spurcăciunile și toate necurățiile care v-au spurcat templul trupului. Toate acestea erau păcate care locuiau în trupul vostru, chinuindu-vă cu tot felul de dureri. Botezul lăuntric cu această apă vă eliberează grabnic de toate
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
grabă prin suflarea voastră și prin pielea voastră, voma cea putredă prin gura voastră, prin pielea voastră, prin părțile voastre ascunse și chiar prin cele de dinapoi. Și toate aceste lucruri le veți vedea cu ochii voștri și le veți mirosi cu nasul vostru și le veți atinge cu mâinile voastre. Și, când toate păcatele și necurățiile au plecat din trupul vostru, sângele vostru va deveni la fel de pur ca sângele Mamei voastre divine Natura, ca spuma curată a râului în lumina
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
dacă alunecă la fel de bine pe mușama ca pe carton, n-am rămas acolo să-i fac cu mâna și nici nu m-am uitat în urma dubei, așteptând să dispară după colț. Îmi aduc limpede aminte de fața tatei, era neras, mirosea puternic a tutun, părea foarte-foarte obosit, și zâmbetul îi era strâmb, deși m-am gândit mult, nu cred că bănuia dinainte că nu va mai putea veni acasă, peste o săptămână am primit o scrisoare de la el, scria că situația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
pentru că dinadins îmbrăcasem paltonul fără numărul matricol de pe mânecă, ci am alergat spre casă, cu florile în brațe, având grijă să nu se rupă, corolele se loveau între ele, atingându-mi din când în când obrazul, frunzele late foșneau și mirosea ca atunci când se cosește iarba, numai că mult mai tare. Ajungând la etajul patru, m-am oprit în fața ușii și m-am aplecat, așezând cu grijă florile pe preș, am deschis ușa tiptil și, pășind peste ele, am rămas nemișcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
iubește florile nu poate fi om rău, și zicând asta, s-a dus la masă, am crezut că dă totuși de pământ cu borcanul, dar n-a făcut altceva decât să scoată o lalea, a dus-o la nas și, mirosind-o, a spus că asta-i problema cu lalelele, că n-au nici un miros, altfel chiar că sunt flori frumoase, apoi a ieșit din bucătărie, să mergem, tovarășe maior, la care cel cărunt n-a mai zis nimic, i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
borcanul de pe masă și am vrut s-o întreb pe mama, nu-i așa că nu-i adevărat ce-au spus ofițerii despre tata, nu-i așa că se va întoarce, și m-am uitat la ea și am văzut-o că miroase laleaua din mână, iar ochii îi străluceau umezi, știam că-și stăpânește cu greu lacrimile, așa că până la urmă n-am mai întrebat-o nimic. Săritura Ne-am dat seama, relativ repede, Szabi și cu mine, că de la cretă nu faci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
că e-n regulă și că, a auzit el, creta face febră, așa că ne-am pus imediat să încercăm, da’ faza n-a ținut, degeaba am făcut pipi roșu de la creta roșie, nu arăta deloc a sânge și nici nu mirosea ca sângele, așa că ne-am dat seama că trebuie să născocim altceva, și atunci Szabi a spus că cel mai bine ar fi să ne ducem la cișmea și să încercăm să bem apă, cât putem de multă, că dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
a acoperit ochii cu palmele. Am așteptat să mă întrebe, ghici cine-i, încercam deja să ghicesc, mi-a acoperit bine ochii, nu vedeam chiar nimic, avea o mână destul de mare, mi-am dat seama din prima, iar degetele-i miroseau a tutun, deci Janika nu putea fi, pentru că el nu fuma niciodată, nici Feri, pentru că el era plecat pentru o săptămână la bunici. E-n regulă, am zis, Laci, dă-mi drumul, vezi că te-am ghicit repede, însă palmele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
îmi dosisem lucrurile despre care nu voiam să știe mama, decorația pe care o primisem de la bunicu’, cutia de conserve în care făceam să explodeze carbid, praștia, tomahawkul, toți soldații mei de plumb, cartușele golite de gloanțe, care încă mai miroseau a praf de pușcă, și armura învelită într-o cârpă, pe asta am scos-o repede, așa cum era, cu tot cu cârpă, apoi am pus la loc sertarul, dinspre bucătărie nu se mai auzea nici o mișcare, aș fi vrut să știu ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
placaj traforat și apoi pictate broșurile franțuzești, nemțești, americănești și iugoslave cu benzi desenate, pe care le primisem de la foștii colegi ai lui tata, cuțitul de vânătoare, un tomahawk, praștia, arcul, pistoalele de jucărie, trei patroane vechi care încă mai miroseau a praf de pușcă, cele trei echipe de fotbal cu nasturi, șahul cioplit manual a cărui cutie, înăuntru, avea și joc de table, posterele mele, unul câte unul, calendarul de buzunar cu actrițe, pe care-l țineam ascuns sub fundul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
fi murit cineva, într-un fel eram curios cum o să fie, însă pe amândouă brațele mi se făcuse pielea de găină. Dinăuntru, încăperea părea mare, cel puțin de două ori mai mare decât văzută de-afară, aerul era jilav și mirosea a mucegai, la început n-am prea văzut nimic, doar prin ușă pătrundea o geană de lumină, iar eu stăteam chiar în ușă, acoperind-o pe jumătate, dar când Zsolt a smuls prelata veche de la geam, s-a putut vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
aia de benzină, am văzut atunci că ținea în mână o altă sticlă de pălincă, abia începută, iar când i-am pus canistra în față, el a strâns sticla de pălincă între coapse, apoi a desfăcut capacul canistrei, i-a mirosit conținutul, apoi a apucat-o cu o mână, și gemând din greu, a ridicat-o deasupra capului, lăsând să-i curgă în gură nu prea mult, dar a scuipat numaidecât, a trântit-o strașnic de pământ, încât din ea a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
sau așezată la masa plină cu resturile unui prânz pantagruelic, Selina m-a binedispus adeseori cu povestirile despre copilăria ei plină de umiliri și nedreptăți pe care a trebuit să le suporte și în timpul adolescenței - de la țâcnitul de duzină care mirosea a mosc și îi oferă caramele, la, propunerile păcătoase ale boschetarilor care puțeau de sudoare, de la cretinul care se târa cu mers nesigur pe vreo alee, până la fotografii narcisiști și tipii priapiști plini de bani care o urmăreau cu scopuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
dăm cu capul de pereți... Îmi place să-mi consider apartamentul din West London drept un cuibușor de playboy, ceea ce, de fapt, nu are nici un efect asupra apartamentului meu, care rămâne o locuință, un bârlog, un șopron - un ogeac nenorocit. Miroase a burlac, a burlăcie: până și eu o simt (nu lăsa singurătatea să îți intre în casă, în oase. După un timp singurătatea îți va pătrunde în oase). Ca un adolescent, tremurând și cu gura deschisă, sărmanul meu apartament tânjește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
I-au trebuit zece ani să descopere că periferia există cu adevărat, că periferia mușcă - dinții ei mici și meschini mușcă. I-am plătit răsfățatului cu șorț de la tejghea. Da, lumea de aici își are propria ei masculinitate. O poți mirosi, lipsa de feminitate, acreala, hormonii neamestecați. Slavă Domnului, vizita mea aici se apropia de sfârșit. Curând voi fi iar afară cu banii și cu femeile mele. În timp ce mă apropiam de masa lui Alec, a explodat țârâitul strident al unei sonerii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
fără ca vreun bețivan picat din senin sau vreun vagabond să le strice cheful. E prea târziu, îmi spun eu. Ce-a fost a fost. Dar cine le-a lăsat nepedepsite? Și acum înapoi în udul Manhattan, în galeria fierbinte, unde mirosim cu toții a câine ud. O privesc pe Martina, care se uită fix și cu toată atenția la matadorul mort, și-mi spun - dea, femeile, sunt atât de diferite de noi, cam la fel de diferite cum ar fi francezii, să zicem (femeile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]