8,218 matches
-
după care au am plecat. CAPITOLUL DOUĂZECI ȘI ȘAPTE Frecangiu. Condamnat să dorm pe canapea. Detectiv fără nici un caz. Cam asta a însemnat viața mea în primăvara lui ’49. În fiecare dimineață Kay se ducea la școală devreme. Eu mă prefăceam că dorm până pleca. Rămânând singur în căsuța ca-n povești, mângâiam lucrurile soției mele - puloverele de cașmir pe care i le cumpărase Lee, lucrările pe care trebuia să le corecteze, teancul de cărți pe care urma să le citească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
îi place să fie luată încet. I-am simțit limba și m-am retras, știind cât de mult urăște asta. Am închis ochii și i-am acoperit gâtul cu sărutări. Ea a gemut și mi-am dat seama că se preface. Sunetele de iubire se auzeau din ce în ce mai neplăcut - ca gemetele pe care te aștepți să le auzi de la o actriță porno. Sânii lui Kay atârnau flasci în mâinile mele. Își ținea picioarele strânse, dar lipite de mine. Mi-am băgat genunchiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
dreaptă și-o purta lungă până la mijloc. Era cel mai frumos lucru la ea și nu-i plăcea deloc să și-l acopere. Vălurile îi dădeau dureri de cap, zicea, ducându-și mâinile la ochi ca un copil care se preface. Chiar și când eram mică aveam voie să râd de ea. Aceste dureri de cap erau pretextul pentru care își petrecea așa de mult timp în cortul femeilor. Nu însoțea restul grupului în soarele primăvăratic sau noaptea în răcoarea brizei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
se abandoneze unul în brațele altuia. Acestea erau singurele mese pe care aveau să le ia împreună, vorbind și descoperind lucruri comune pe care amândoi le gândeau despre familie și avere. Hotărâseră împreună ca la sfârșitul săptămâinii Iacob să se prefacă furios. Să se ducă la Laban și să-i spună: „Am fost înșelat. Mi-ați dat vin tare și pe cotoroanța de Lea în locul iubitei mele Rahela. Toată munca mea pentru Rahela a fost răsplătită cu o înșelătorie, pentru care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
ziua în care el și Lea au ieșit din izolare. Lea și-a ținut ochii în pământ în timp ce soțul ei spunea cuvintele pe care le repetaseră împreună în cort cu o seară înainte, transpirând unul în brațele celuilalt. S-a prefăcut că plânge în timp ce abia se ținea să nu izbucnească în râs. În timp ce Iacob își făcea declarația, Ada dădea din cap aprobator. Zilpa s-a albit când și-a auzit numele. Laban, care-și petrecuse săptămâna beat de bucurie că i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Iosif am preluat comanda asupra grupului mic, pentru că devenisem cei mai buni la spus povești. Frații mei mă purtau în brațe de la fântână la cortul mamei mele și apoi făceau temenele adânci în fața mea și mă numeau regina lor. Se prefăceau morți când Iosif, regele, îndrepta arătătorul către ei. Îi trimiteam să se bată cu demonii și să ne aducă bogății. Ne puneau coroane făcute din buruieni și ne sărutau mâinile. Dar într-o zi frații mai mari s-au nimerit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
ierburi care să-l adoarmă: - Bea, frate, a zis ea cu glas dulce, în timp ce el dădea pe gât prima cupă, bea, încă una. Într-o oră, Kemuel dormea dus. De câte ori se trezea, Rahela se ducea în cortul lui și se prefăcea că-i răspunde la avansurile lui nerușinate, doar pentru a-i turna o cupă și încă una, astfel înct Kemuel a dormit toată ziua și cea următoare. În timp ce Kemuel sforăia, bărbații s-au întors și au adus oile și caprele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
ni se nască primul fiu, îmi șoptea el, iar eu mă culcam pe pieptul lui, încă scuturată de acel fior rece. Și a venit și ora stabilită. Shalem m-a lăsat în zorii zilei. Am rămas în pat, m-am prefăcut că dorm, l-am urmărit cum s-a spălat și s-a îmbrăcat cu ochii întredeschiși. S-a aplecat să mă sărute, dar eu n-am întors capul să-i întâlnesc buzele. Stăteam acolo întinsă și-mi socoteam ura. Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
concubină tânără și drăguță care născuse un băiețel frumos pe care i-l înmânase stăpânei ei fără să se uite la el. (Meryt și cu mine vedeam multe asemenea lucruri ciudate în camerele de naștere din Teba.) Benia s-a prefăcut interesat de scarabeu. - Pentru soția ta? a întrebat Meryt, fără falsă subtilitate. - Nu am soție, a spus Benia simplu. Locuiesc în casa surorii mele, dar bărbatul ei nu mă mai vrea la masa lui. În curând am să plec din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
darurile de la mame, dar i-am acoperit apoi strălucitoarea frumusețe cu un papirus vechi și mat ca să nu-mi mai aducă aminte de Benia, pe care îl exilasem într-un colț al inimii, laolaltă cu alte visuri pierdute. Săptămâinile se prefăceau liniștite în luni, iar trecerea timpului era marcată doar de nașteri, majoritatea fericite. Am aflat că o licoare făcută din roiba roșie care creștea în grădina mea ușura nașterea de cele mai multe ori, iar Meryt și cu mine eram chemate la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
avea vreo altă scrisoare de la Teba, dar el a zis nu. - Sunt tâmplar. Shif-re a venit în grădină cu vești ciudate despre un tâmplar neînsurat care căuta o moașă. Meryt a ridicat repede ochii de la fusul cu care torcea și prefăcându-se indiferentă, a zis: - Du-te, Den-ne, vezi ce vrea străinul. M-am dus fără să stau pe gânduri. Ochii îi erau mai triști, dar în rest era neschimbat. Am stat un moment în fața lui, până când Benia și-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
meu se măsoară după bunătatea ta, care e nesfârșită. Am făcut dragoste foarte încet în noaptea aceea, de parcă ar fi fost pentru ultima oară și am plâns. Una dintre lacrimile lui a căzut în gura mea și acolo s-a prefăcut într-un safir albastru, izvor de putere și speranță nemuritoare. Benia n-a cerut în schimb povestea mea. Ochii i s-au umplut de întrebări când am pomenit despre cum făcea mama bere sau despre priceperea mătușii mele ca moașă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
și ea ochii pe el și cei doi au devenit amanți chiar sub nasul stăpânului. Sunt zvonuri despre cine ar fi tatăl ultimei fiice. Oricum, Po-ti-far i-a prins până la urmă în pat și n-a mai putut să se prefacă că nu știe. Așa că, într-un spectacol de furie și răzbunare, l-a trimis pe Stick la închisoare. În acel punct, mi-am pierdut interesul pentru povestea lui Shery, care părea că nu se mai termină. Voiam să dorm, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
pedagogice, să nu-i contrazic pe cei ce reprezentau autoritatea și să nu intru în conflict cu nimeni îmbrăcat în uniformă, chiar dacă era vorba doar de un halat alb. Când un doctor îmi da o rețetă, o băgam în buzunar, prefăcându-mă că voi înghiți ce mi se recomanda să înghit. Cu atât mai mult n-avea rost s-o înfrunt pe Moașa; ea se ocupa de administrația azilului și de mult timp nu-mi mai îngăduiam să mă arăt isteț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
se prăbușea; de aceea a început să vadă cu timpul în mine un adevărat pericol, un conspirator împotriva fericirii sale. Într-o zi, m-a chemat la el. Stătea în fotoliu și răsfoia o revistă. M-a lăsat să aștept, prefăcându-se cufundat în lectură. În sfârșit, când a socotit că făcuse o pauză destul de educativă, a ridicat ochii spre mine: „A, tu erai?” M-a invitat să iau loc pe celălalt fotoliu. Era semn rău. Însemna că trebuia să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
enerveze, dar dincolo de politețea lor impusă, prevenitoare, simțeam că situația mea devenea din ce în ce mai problematică și că nu puteam spera să plec foarte curând de-acolo. Nu mai vedeam nici o ieșire când mi-a trecut prin minte să încerc să mă prefac. Am devenit blajin, ascultător, cuminte, încât în primele zile doctorii și-au închipuit că am înnebunit de-a binelea. S-au uitat la mine și mai bănuitor, de parcă se temeau să nu-i mușc de gât în clipa următoare. Treptat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
canar. Asta era toată averea mea. Într-o noapte, Tuberculosul, care e rău, a adus o pisică în cameră și a deschis ușa coliviei. Bineînțeles, pisica mi-a mâncat canarul. Eu de abia ațipisem. Când m-am trezit, Tuberculosul se prefăcea că doarme, cu fața la perete, iar pisica se lingea pe buze. M-am înfuriat, bineînțeles. Și m-am înfuriat atât de tare încât eu, care n-am omorât o muscă în viața mea, am omorât pisica. De-atunci mi se întâmplă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
citească în ei admirația pentru curajul lui de a vorbi despre asemenea lucruri. Fața lui caraghioasă, croită parcă din piele de șopârlă care se încrețea toată la fiecare mișcare a buzelor, se liniștea pentru moment. Uneori, ca să-l zgândăr, mă prefăceam: „Ești nemaipomenit, Domnule Andrei, de unde ai aflat-o și pe asta?” „Mă privește”, se umfla el în pene. Dar erau și dăâți când n-aveam răbdare. „Azi n-am timp, mă grăbesc”. Atunci se uita la mine dezamăgit și revoltat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
s-a făcut teamă să hrănesc prea mult purecii acolo. Fiindcă deștept poți să pari fără să fii, dar dacă nu ești un prost autentic te dai de gol. Scapi o vorbă mai ca lumea și ești pierdut. M-am prefăcut eu cât m-am prefăcut, însă imbecilii pur sânge au mirosul fin. Simt până la urmă când unul nu e din rasa lor. Mai venea câte un deștept care făcea pe prostul, care nu avusese noroc în meseria lui și căuta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
hrănesc prea mult purecii acolo. Fiindcă deștept poți să pari fără să fii, dar dacă nu ești un prost autentic te dai de gol. Scapi o vorbă mai ca lumea și ești pierdut. M-am prefăcut eu cât m-am prefăcut, însă imbecilii pur sânge au mirosul fin. Simt până la urmă când unul nu e din rasa lor. Mai venea câte un deștept care făcea pe prostul, care nu avusese noroc în meseria lui și căuta să se chivernisească altfel. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
convingători, au cerut să se anunțe că vor fi izgoniți fără milă din azil cei care ar mai îndrăzni să forțeze ușa arhivei. Într-o privință îi admiram pe bătrâni. Ce reușisem eu? Să mă revolt împotriva tatei? Să mă prefac modest, ca să-mi servesc mai bine vanitatea? Fleacuri. Ei își jucau chiar amintirile la trapez! Auzisem despre niște insecte care fac înțepături otrăvitoare altor insecte, fără să-și omoare victimele. Paralizate, acestea continuă să trăiască, iar insectele otrăvitoare își depun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
nu merită nici infernul, nici paradisul. Eu mi-am început purgatoriul aici. 26 aprilie Cred că G. e țigan. Ca s-o lovesc pe Augusta, i-am zis azi că țiganii sunt mai aproape de metafizică decât de istorie. S-a prefăcut că nu mă aude. Poate nici n-a înțeles câtă dreptate aveam, de fapt. 21 aprilie În timp ce mă bărbieream azi dimineață, am observat că se poate îmbătrâni într-o singură iarnă. 28 aprilie Azi am văzut un triunghi de cocori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
moment Bătrânul ar fi putut să iasă din sala cu oglinzi cu biciul în mână ca să-i pedepsească. Până și Mopsul era prudent. Când, luat de val, scăpa o răutate, se uita îngrijorat la ceilalți care, în asemenea împrejurări, se prefăceau că nici nu auziseră. După ce s-a convins că nu se afla nimeni prin apropiere și coborându-și vocea mai mult decât de obicei încât de abia îl auzeam, Domnul Andrei mi-a dat să înțeleg că precauțiile respective nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
vinovățiile, să le disec, ca pe niște animale cărora le desfaci măruntaiele ca să vezi din ce se compun. Iar procesul meu nu se poate termina decât cu o condamnare care să mă elibereze, în sfârșit. Nu sunt dispus să mă prefac că n-am înțeles ce s-a petrecut cu mine, deoarece, ca și pe Dumnezeu, scuzele m-ar ucide repede și urât. Uneori mă simt ca o insectă și mă văd cu ochii lui Fabre. Mă studiez, mă supraveghez. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
vii. Și cu ce necruțătoare simplitate se întâmpla asta! Fără bocete și fără spaime. În golul fiecărei morți reîncepea, liniștită, viața. A fost prima oară când m-am gândit că moartea este un aliment. Că viața digeră moartea și o preface în viață. Așa cum florile care cresc în noroi prefac duhoarea noroiului în parfum. Și ce dacă parfumul se întoarce înapoi în duhoare? În această catastrofă o altă floare își va deschide petalele tremurânde. Numai noi înțelegem greu, din egoism, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]